Psyche
alle pijlers
Ontkennen van kind/kleinkind
woensdag 15 november 2017 om 20:22
Mijn vriendin ging van december 2015 t/m maart 2016 met een jongen, dit liep stuk.
Begin juni 2016 werd ze niet ongesteld voor het eerst. Nou slikte ze weleens de pil door dus dacht ze dat het daarmee temaken kon hebben. Toch deed ze een zwangerschapstest en ja hoor.. zwanger.. ze dacht misschien een week of 7 (inmiddels nieuwe partner) en maakte een afspraak bij een abortuskliniek.
Daar bleek dat ze al 24 weken zwanger was.. dit was dus van haar ex en er was geen weg meer terug.
Dit was een heftige periode.. haar ex had ze ook ingelicht en hij is op gesprek geweest en vertelde dat hij ook zijn verantwoordelijkheid wilde nemen hiervoor.
Even later kreeg hij een nieuwe vriendin en zij zei als hij wat met zijn kind temaken wilde hebben het klaar zou zijn tussen hun. Hij, zo laf als hij is, trok vanaf toen zijn handen er vanaf.
In september 2016 is er een prachtig ventje op de wereld gekomen en mijn vriendin zou zich nu geen leven zonder hem kunnen voorstellen.
Hij is zo leuk, lief en vrolijk.
Ze heeft de ouders van haar ex een brief gestuurd met foto’s van haar zoontje en dat ze open stond voor contact.
Hier heeft ze nooit een reactie op gehad.
Vader twijfelde eraan of hij de vader was dus Ze zouden een DNA test doen. Hier nam hij verder geen initiatief in en reageerde ook nergens op dus had zij besloten om het via een rechter te doen na 9 maanden tijd.
Inmiddels is de uitslag binnen en is hij zeker de vader van dit kind. Hij kan het nu niet meer ontkennen en zijn familie ook niet. Wat ze wel al die tijd hebben gedaan.. en nu dus nóg.
Inmiddels is hij in september 2017 opnieuw vader geworden van een dochtertje met zijn nieuwe vriendin. Hypocriet dat ze hem zijn zoon ontneemt en zelf zwanger wordt.
En laf van hem om daar in mee te gaan.
Zijn moeder speelt trotse oma van dat meisje.. maar het andere (klein)kind wordt genegeerd.
Mijn vriendin wilde voor haar zoontje het beste en stond open voor contact met vader en zijn familie. Dit jongetje heeft nergens om gevraagd en ik vind het zo knap hoe zij ermee omgaat.
En bizar.. dat hun zo harteloos kunnen zijn.
Maar die mensen ben je liever kwijt dan rijk.
Begin juni 2016 werd ze niet ongesteld voor het eerst. Nou slikte ze weleens de pil door dus dacht ze dat het daarmee temaken kon hebben. Toch deed ze een zwangerschapstest en ja hoor.. zwanger.. ze dacht misschien een week of 7 (inmiddels nieuwe partner) en maakte een afspraak bij een abortuskliniek.
Daar bleek dat ze al 24 weken zwanger was.. dit was dus van haar ex en er was geen weg meer terug.
Dit was een heftige periode.. haar ex had ze ook ingelicht en hij is op gesprek geweest en vertelde dat hij ook zijn verantwoordelijkheid wilde nemen hiervoor.
Even later kreeg hij een nieuwe vriendin en zij zei als hij wat met zijn kind temaken wilde hebben het klaar zou zijn tussen hun. Hij, zo laf als hij is, trok vanaf toen zijn handen er vanaf.
In september 2016 is er een prachtig ventje op de wereld gekomen en mijn vriendin zou zich nu geen leven zonder hem kunnen voorstellen.
Hij is zo leuk, lief en vrolijk.
Ze heeft de ouders van haar ex een brief gestuurd met foto’s van haar zoontje en dat ze open stond voor contact.
Hier heeft ze nooit een reactie op gehad.
Vader twijfelde eraan of hij de vader was dus Ze zouden een DNA test doen. Hier nam hij verder geen initiatief in en reageerde ook nergens op dus had zij besloten om het via een rechter te doen na 9 maanden tijd.
Inmiddels is de uitslag binnen en is hij zeker de vader van dit kind. Hij kan het nu niet meer ontkennen en zijn familie ook niet. Wat ze wel al die tijd hebben gedaan.. en nu dus nóg.
Inmiddels is hij in september 2017 opnieuw vader geworden van een dochtertje met zijn nieuwe vriendin. Hypocriet dat ze hem zijn zoon ontneemt en zelf zwanger wordt.
En laf van hem om daar in mee te gaan.
Zijn moeder speelt trotse oma van dat meisje.. maar het andere (klein)kind wordt genegeerd.
Mijn vriendin wilde voor haar zoontje het beste en stond open voor contact met vader en zijn familie. Dit jongetje heeft nergens om gevraagd en ik vind het zo knap hoe zij ermee omgaat.
En bizar.. dat hun zo harteloos kunnen zijn.
Maar die mensen ben je liever kwijt dan rijk.
woensdag 15 november 2017 om 22:03
Laag iq noemen ze dat.Sirius schreef: ↑15-11-2017 21:48Sjongejonge.... steriliseren omdat je een keer ongepland zwanger bent geworden...even verderop heb je het over een kind afstaan alsof het een stuk speelgoed is.
Serieuze vraag: waarom wil je in al je reacties laten horen dat je kinderen haat? Als je pb'tjes kon sturen hier had ik dat gedaan maar helaas die functie werkt niet. Pas jij nou maar op je planten straks gaat er weer een dood.
Moet je naar het tuincentrum en wat liepen daar rond tot je grote afgrijzen? Kinderen!!!
Jij zag in één oogopslag dat ze allemaal ADHD hadden en zo wist je van een dooie plant toch weer in 2 zinnen naar die vreselijke nare kinderen te verspringen.
Het begint ziekelijk te worden. Je KAN natuurlijk ook topics over kinderen overslaan als je ze zo intens haat...
Lijkt me heel vervelend die sneren van jou als je zelf dolgraag een kind zou willen maar er geen kan krijgen. Ik hoop van harte dat je in dergelijke topics op je hoeven gaat zitten ipv te roepen wat een geluk ze hebben in jouw ogen..
Ik heb wel een vermoeden waarom je je zo uit, heb dat eerder gezien en de oorzaak is meestal in- en intriest.
Maar om daar nou dagelijks bij elke gelegenheid en ook zonder aanleiding wat over te schrijven heeft geen zin.
Soms moet ik wel lachen om je ongezouten mening maar soms krijg ik zin om eens royaal secondenlijm op je toetsenbord te komen smeren.
woensdag 15 november 2017 om 22:11
Euhhhh nu is het kind autistisch? In godsnaam, waar lees je dat?redbulletje schreef: ↑15-11-2017 21:53Er staat duidelijk dat ze geen kinderen wilde. Deze kon ze niet vermijden, maar zou er wel lering uit trekken voor 'n volgende keer seks als ze blijkbaar ongemerkt zwanger kan zijn.
Wat is er in godsnaam triest aan autisme?
Op de rest van je op de man rant ga ik maar niet in.
Jammer dat je op mijn oprechte vraag waarom je steeds moet melden hoe gruwelijk kinderen zijn in jouw ogen geen antwoord kan of wil geven.
Over op de man spelen gesproken......
+
woensdag 15 november 2017 om 22:18
Begrijpend lezen is ook een kunst hè?
woensdag 15 november 2017 om 22:33
En jij spreekt uit ervaring? Of (denk je) zeker te weten wie je vader en moeder zijn?
Het valt me op dat mensen die dat NIET weten zulke uitspraken nooit doen; het is een beetje makkelijk praten als je je ouders kent en nog nooit getwijfeld hebt of je vader je vader wel is.
Stel je eens voor dat je zeker weet dat je vader en moeder NIET je vader en moeder zijn.
Weggooien kan altijd nog. Belastend is het pas als papieren waarin je meer te weten kan komen over waar de helft van je DNA vandaan komt weg zijn gegooid omdat het voor een ANDER te belastend is.
Ik kan je melden dat de adoptiekinderen op volwassen leeftijd die ik ken blij waren met ieder stukje dossier dat nog boven water gehaald kon worden.
Nog nooit dat ze blij waren dat alles weg is gegooid als zijnde niet relevant. Wel woede en veel vragen die nooit meer echt beantwoord kunnen worden.
Je kunt beter weten en met je eigen ogen zien hoe dingen gelopen zijn dan gokken waarom je vader niets van je wilde weten. Kinderen hebben nogal de neiging de schuld bij zichzelf te leggen ook als ze de twintig gepasseerd zijn.
Dit kind zou ws denken: van mij wilde hij niks weten maar wel kort daarna vader worden van een ander kind.
Waarom? Dat is altijd de grote vraag, waarom.
Geen antwoord is erger dan niets weten.
woensdag 15 november 2017 om 22:44
je draaft doorSirius schreef: ↑15-11-2017 22:33En jij spreekt uit ervaring? Of (denk je) zeker te weten wie je vader en moeder zijn?
Het valt me op dat mensen die dat NIET weten zulke uitspraken nooit doen; het is een beetje makkelijk praten als je je ouders kent en nog nooit getwijfeld hebt of je vader je vader wel is.
Stel je eens voor dat je zeker weet dat je vader en moeder NIET je vader en moeder zijn.
Weggooien kan altijd nog. Belastend is het pas als papieren waarin je meer te weten kan komen over waar de helft van je DNA vandaan komt weg zijn gegooid omdat het voor een ANDER te belastend is.
Ik kan je melden dat de adoptiekinderen op volwassen leeftijd die ik ken blij waren met ieder stukje dossier dat nog boven water gehaald kon worden.
Nog nooit dat ze blij waren dat alles weg is gegooid als zijnde niet relevant. Wel woede en veel vragen die nooit meer echt beantwoord kunnen worden.
Je kunt beter weten en met je eigen ogen zien hoe dingen gelopen zijn dan gokken waarom je vader niets van je wilde weten. Kinderen hebben nogal de neiging de schuld bij zichzelf te leggen ook als ze de twintig gepasseerd zijn.
Dit kind zou ws denken: van mij wilde hij niks weten maar wel kort daarna vader worden van een ander kind.
Waarom? Dat is altijd de grote vraag, waarom.
Geen antwoord is erger dan niets weten.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 15 november 2017 om 22:50
het kind woont gewoon bij zijn moeder, is niet geadopteerd en de vader is bekend. Kind weet dus waar hij vandaan komt. En de vraag die hij misschien zal hebben over waarom vader hem niet wil, maar wel een ander kindje, staat niet in die appjes/smsjes etc. Dat is een vraag die alleen vader kan beantwoorden
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 15 november 2017 om 22:56
Klopt maar ik vind wel dat moeder alles van vader moet bewaren wat ze kan bewaren. Het geeft een beetje de wijze van beredeneren van vader weer. De vader kan in de toekomst ook contact weigeren. Ook weet ze niet wat vader in de toekomst voor trucjes uit kan halen en kan ze het juridisch gebruiken.rosanna08 schreef: ↑15-11-2017 22:50het kind woont gewoon bij zijn moeder, is niet geadopteerd en de vader is bekend. Kind weet dus waar hij vandaan komt. En de vraag die hij misschien zal hebben over waarom vader hem niet wil, maar wel een ander kindje, staat niet in die appjes/smsjes etc. Dat is een vraag die alleen vader kan beantwoorden
woensdag 15 november 2017 om 23:00
ik zeg ook niet dat ze alles weg moet doen, maar Sirius draaft een beetje door in mijn ogen. Verder vraag ik me af wat een kind er mee opschiet om appjes en zo te lezen waarin staat dat zijn vader hem niet wil. Het weten is 1 ding, het lezen is echt een paar stappen verder.Sophiever schreef: ↑15-11-2017 22:56Klopt maar ik vind wel dat moeder alles van vader moet bewaren wat ze kan bewaren. Het geeft een beetje de wijze van beredeneren van vader weer. De vader kan in de toekomst ook contact weigeren. Ook weet ze niet wat vader in de toekomst voor trucjes uit kan halen en kan ze het juridisch gebruiken.
Bewaren om het later te kunnen gebruiken als verdediging in een rechtszaak lijkt me geen probleem
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 15 november 2017 om 23:04
Later kan vader alsnog zeggen ik wilde je wel maar je moeder zat dwars. Je weet nooit waar labiele vader mee komen als het heet wordt onder de voeten. Dan kan hij lezen hoe de vork op dat moment in de steel zat en volgens mij is dat emotioneel het beste voor hem.rosanna08 schreef: ↑15-11-2017 23:00ik zeg ook niet dat ze alles weg moet doen, maar Sirius draaft een beetje door in mijn ogen. Verder vraag ik me af wat een kind er mee opschiet om appjes en zo te lezen waarin staat dat zijn vader hem niet wil. Het weten is 1 ding, het lezen is echt een paar stappen verder.
Bewaren om het later te kunnen gebruiken als verdediging in een rechtszaak lijkt me geen probleem
woensdag 15 november 2017 om 23:11
O op die fiets, ja je hebt ws gelijk over dat doordraven, het gaat hier inderdaad niet over adoptierosanna08 schreef: ↑15-11-2017 22:50het kind woont gewoon bij zijn moeder, is niet geadopteerd en de vader is bekend. Kind weet dus waar hij vandaan komt. En de vraag die hij misschien zal hebben over waarom vader hem niet wil, maar wel een ander kindje, staat niet in die appjes/smsjes etc. Dat is een vraag die alleen vader kan beantwoorden
Ik dacht even aan een adoptie"kind" die zielsgelukkig was met een brief van haar vader waarin de zwangere moeder werd gesmeekt het kindje samen op te voeden, te trouwen en niet af te staan voor adoptie.
De blijdschap dat de vader in dat verhaal niet schouderophalend weg was gelopen was een enorme opluchting. En de reden om hem op te zoeken, ze hebben toch nog een goede band opgebouwd. Stel dat die brief weggegooid was, de moeder zei juist dat vader maakte dat hij wegkwam en zelfs ontkende de vader te zijn toen moeder 17 jaar oud begin jaren zestig zwanger was geworden.
Onvoorstelbaar mss maar echt, het kan een wereld van verschil maken als je ongeveer begrijpt wat er precies gebeurd is.
"je vader wilde jou niet, wel een ander kindje" is dan wel de waarheid maar net wat je zegt: dat mag vader zelf uitleggen. Vaders worden wel vaker afgefakkeld en niet in het belang van het kind helaas.
Maar mss zijn je vragen meteen beantwoord als je zwart op wit leest dat je moeder niet overdrijft of liegt en vader zal echt wel ergens geschreven hebben dat hij geen vaderrol op zich wil nemen. Dat is dan alvast duidelijk.
Mss is het dan ook geen noodzaak meer om je vaders kant van het verhaal te horen: je weet immers genoeg..
Zo bedoelde ik het, die vader kan tig jaar later wel zeggen dat hij het vreselijk vondt dat hij geen vaderrol mocht vervullen. Uit schaamte of zo en papier of mailtjes liegen niet! Veel vaders schamen zich op latere leeftijd en dan is het voor hen wel prettig om te zeggen: je moeder wilde me niet meer zien helaas...... wie moet je dan geloven? Daarom bedoelde ik toch wel: alle correspondentie bewaren omwille van het kind, weggooien kan altijd nog.
woensdag 15 november 2017 om 23:13
Dat wilde ik eigenlijk zeggen maar dat doe jij een stuk bondiger!!Sophiever schreef: ↑15-11-2017 23:04Later kan vader alsnog zeggen ik wilde je wel maar je moeder zat dwars. Je weet nooit waar labiele vader mee komen als het heet wordt onder de voeten. Dan kan hij lezen hoe de vork op dat moment in de steel zat en volgens mij is dat emotioneel het beste voor hem.
woensdag 15 november 2017 om 23:20
Los ervan of ik ervaring heb of niet. De man met wie mijn moeder was getrouwd beschouw ik als mijn vader. Stel dat daar twijfel over zou bestaan dan zou ik dat niet willen weten. Soms voegt de objectieve waarheid niets toe. Ik zou ervoor kiezen om mijn eigen perceptuele waarheid te bewaren.Sirius schreef: ↑15-11-2017 22:33En jij spreekt uit ervaring? Of (denk je) zeker te weten wie je vader en moeder zijn?
Het valt me op dat mensen die dat NIET weten zulke uitspraken nooit doen; het is een beetje makkelijk praten als je je ouders kent en nog nooit getwijfeld hebt of je vader je vader wel is.
Stel je eens voor dat je zeker weet dat je vader en moeder NIET je vader en moeder zijn.
Weggooien kan altijd nog. Belastend is het pas als papieren waarin je meer te weten kan komen over waar de helft van je DNA vandaan komt weg zijn gegooid omdat het voor een ANDER te belastend is.
Ik kan je melden dat de adoptiekinderen op volwassen leeftijd die ik ken blij waren met ieder stukje dossier dat nog boven water gehaald kon worden.
Nog nooit dat ze blij waren dat alles weg is gegooid als zijnde niet relevant. Wel woede en veel vragen die nooit meer echt beantwoord kunnen worden.
Je kunt beter weten en met je eigen ogen zien hoe dingen gelopen zijn dan gokken waarom je vader niets van je wilde weten. Kinderen hebben nogal de neiging de schuld bij zichzelf te leggen ook als ze de twintig gepasseerd zijn.
Dit kind zou ws denken: van mij wilde hij niks weten maar wel kort daarna vader worden van een ander kind.
Waarom? Dat is altijd de grote vraag, waarom.
Geen antwoord is erger dan niets weten.
In het geval van dit kind zou ik het onnodig kwetsend vinden als hij het getouwtrek tussen vader en moeder zwart op wit zou kunnen lezen, om de reden die Rosanna hierboven schrijft. Het draait om het welzijn van het kind, niet om het gelijk van de vader of moeder.
woensdag 15 november 2017 om 23:29
redbulletje schreef: ↑15-11-2017 20:43Niets. Hij wil niet. Hij is ongewenst de zaaddonor voor andermans kind geworden. Hopelijk laat ze hem met rust. Hij heeft gekozen voor 'n andere vrouw en gezin met die vrouw. Geen behoefte aan gedoe met 'n kind wat ie niet wilde en gezeik over alimentatie.
Een kind verwekken betekent financiële verantwoordelijkheid dragen. Als de vader dit niet had gewild, had hij maar een condoom moeten gebruiken.
