Psyche
alle pijlers
Ontwijkende persoonlijkheid
dinsdag 20 april 2021 om 15:20
Ik herken mijzelf enigszins in de ontwijkende persoonlijkheid. Niet zo erg dat ik ervoor in therapie zou moeten, maar het is wel lastig af en toe. Omdat ik van mezelf weet dat ik de neiging heb om mensen en situaties te vermijden dwing ik mezelf vaak om er toch tegenin te gaan en juist wel bepaalde situaties op te zoeken. Ben ook geen einzelgänger en heb leuke vrienden. En soms weet ik ook niet zeker of ik dingen wil vermijden omdat ik een enigszins ontwijkende persoonlijkheid heb of omdat ik een empaat ben en gewoon moe wordt van al die situaties en mensen. Ik absorbeer namelijk alle prikkels die op me af komen. Ben benieuwd of er hier mensen zijn die zich in mijn verhaal herkennen. Misschien kunnen we wat tips uitwisselen. Ik zou graag wat ontspannener in het leven willen staan.
dinsdag 20 april 2021 om 16:33
Dank je wel. Liefviva-amber schreef: ↑20-04-2021 16:27Het is rot, een depressie of somberheid kun je voor de ander niet oplossen. Wanneer jij het mee naar huis neemt, dan heb jij er last van, maar de ander zijn probleem is er niet mee opgelost.
Ik zou het contact met iemand die zoveel energie kost voor jezelf wel begrenzen. Liever 2x in de week kort contact en echt even iemand afleiding, dan lang contact waarbij na meer dan een uur hele kapot bent.
Je hoeft je niet te schamen dat je het soms niet trekt. Het is normaal om dan je eigen grenzen te bewaken.
Je hebt gelijk.
dinsdag 20 april 2021 om 16:37
Heel vervelend inderdaad. Denk dat er bij mij ook wel onbewust zulke dingen meespelen. “Doe ik het wel goed” etcñuca schreef: ↑20-04-2021 16:30Ik ben ook een ontwijker, maar om andere redenen. In het contact met anderen loop ik steeds aan tegen wat er niet leuk is aan mij en ik ben er dan van overtuigd dat die ander(en) dat dan ook vinden. Naderhand ben ik dan nog een hele tijd bezig momenten terug te halen waarin ik iets anders had moeten doen/zeggen,
Ik weet dat dit volledig in mijn hoofd zit maar ik kom er niet vanaf. Dan is het makkelijker om maar zo weinig mogelijk sociale afspraken te hebben. Nu in deze tijd is dat een stuk makkelijker. Ik zie wel op tegen het moment dat ik weer mee moet naar een familie bijeenkomst.
Ik heb een relatie dus ik kom er niet altijd onderuit.
Sterkte op de familiebijeenkomst. Hopelijk valt het mee!
dinsdag 20 april 2021 om 16:38
Als je echt een vermijdende persoonlijkheidsstoornis hebt en jij en je omgeving daar last van hebben is therapie juist wel ‘nodig’.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 20 april 2021 om 17:13
Hoezo therapie "dus"?
To vraagt om ervaringen en probeert met haar eigen problemen om te gaan. Dat is waar therapie uiteindelijk ook op neer komt, want je moet het toch allemaal zelf doen. Meteen zelf doen scheelt een hoop gezoek naar de juiste therapeut, een hoop tijd op wachtlijsten en ook een hoop geld waarschijnlijk.
dinsdag 20 april 2021 om 17:15
Of accepteren dat je het soms weleens fout doet. Je wordt niet perfect van therapie en je vrienden/familie zijn zelf ook niet perfect. Zij doen ook weleens iets fout of willen liever hangen dan naar een verjaardag. Je kunt niet alles medicaliseren.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 20 april 2021 om 17:36
Ik heb ook de neiging dingen te vermijden. Bij mij resulteert dat erin dat ik bijvoorbeeld geen antwoord geef op whatsappjes of contact bewust laat verwateren. Ik ben me er van bewust en antwoord geven op WhatsApp doe ik nu binnen een redelijk termijn, zodat de drempel niet te hoog wordt.
Ik krijg ook veel spanning van het openbaar vervoer of andere situaties waar veel mensen zijn, omdat ik dan niet snel weg kan. Die situaties ga ik nu niet echt uit de weg, maar de spanning blijft. Daar ben ik dus nog mee bezig.
Ik krijg ook veel spanning van het openbaar vervoer of andere situaties waar veel mensen zijn, omdat ik dan niet snel weg kan. Die situaties ga ik nu niet echt uit de weg, maar de spanning blijft. Daar ben ik dus nog mee bezig.
dinsdag 20 april 2021 om 18:09
Weet ik. Maar dat is dus niet het geval.Chienandalou schreef: ↑20-04-2021 16:38Als je echt een vermijdende persoonlijkheidsstoornis hebt en jij en je omgeving daar last van hebben is therapie juist wel ‘nodig’.
dinsdag 20 april 2021 om 18:10
Herkenbaar! Is lastig hè!Tijgerprintje2 schreef: ↑20-04-2021 17:36Ik heb ook de neiging dingen te vermijden. Bij mij resulteert dat erin dat ik bijvoorbeeld geen antwoord geef op whatsappjes of contact bewust laat verwateren. Ik ben me er van bewust en antwoord geven op WhatsApp doe ik nu binnen een redelijk termijn, zodat de drempel niet te hoog wordt.
Ik krijg ook veel spanning van het openbaar vervoer of andere situaties waar veel mensen zijn, omdat ik dan niet snel weg kan. Die situaties ga ik nu niet echt uit de weg, maar de spanning blijft. Daar ben ik dus nog mee bezig.
dinsdag 20 april 2021 om 18:11
Helemaal mee eens.viva-amber schreef: ↑20-04-2021 17:15Of accepteren dat je het soms weleens fout doet. Je wordt niet perfect van therapie en je vrienden/familie zijn zelf ook niet perfect. Zij doen ook weleens iets fout of willen liever hangen dan naar een verjaardag. Je kunt niet alles medicaliseren.
dinsdag 20 april 2021 om 18:39
Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en heb er ook flink last van en heb dus nu hulp. Ik dacht dat ik er wel mee kon leven door die spanning te accepteren en bepaalde dingen gewoon te doen. Maar het blijkt dat bij mij de boog gewoon constant gespannen blijft staan en heeft geresulteerd in overspannenheid en een fikse burn-out waar ik anderhalf jaar later nog niet klaar mee ben.
Ik begin nu een beetje meer tot mijn recht te komen door bewust ontspanning te zoeken. Op dagelijkse basis, maar zeker bewust wanneer ik iets heb meegemaakt wat vermijding triggert.
Yoga, ademhalingsoefeningen en wandelen helpt daarbij. En ik probeer lief voor mezelf te zijn, dat helpt ook.
Hopelijk zit er iets voor je tussen.
Ik begin nu een beetje meer tot mijn recht te komen door bewust ontspanning te zoeken. Op dagelijkse basis, maar zeker bewust wanneer ik iets heb meegemaakt wat vermijding triggert.
Yoga, ademhalingsoefeningen en wandelen helpt daarbij. En ik probeer lief voor mezelf te zijn, dat helpt ook.
Hopelijk zit er iets voor je tussen.
dinsdag 20 april 2021 om 18:45
dinsdag 20 april 2021 om 19:25
To heeft het opgehangen aan een stoornis om beter begrepen te worden, maar zij had beter haar eigen ervaringen kunnen toelichten.
Inmiddels is de ene helft van de wereld in therapie bij de andere helft van de wereld.
Inmiddels is de ene helft van de wereld in therapie bij de andere helft van de wereld.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 22 april 2021 om 19:39
Eens met het eerste. Vermijdende eigenschappen hebben maakt je nog niet tot een vermijdende persoonlijkheid. Vermijdende persoonlijkheidsstoornis is verweven in je gehele persoon, waarbij je er op allerlei gebieden tegenaan loopt dingen uit de weg te gaan (van gevoelens tot aan specifieke situaties) TO: wat voor tips wil je? Hoe je het beste om kunt gaan met de vermijdende kant in jezelf? Hoe je je meer kunt afsluiten van energie van anderen?viva-amber schreef: ↑20-04-2021 19:25To heeft het opgehangen aan een stoornis om beter begrepen te worden, maar zij had beter haar eigen ervaringen kunnen toelichten.
Inmiddels is de ene helft van de wereld in therapie bij de andere helft van de wereld.
Enige tip die ik heb is je vermijdende kant(en) herkennen, erkennen en er bewuste keuzes in maken. Doe je iets niet vanuit vermijding of met een andere reden?
donderdag 22 april 2021 om 19:50
Zelf herken ik hier ook erg veel in.
Heb zelf trekken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis)..
Dit heeft oa ook te maken met een negatief zelfbeeld, onzekerheid en grote angst voor confrontaties en vooral ook conflicten (om overlopen te worden, gekwetst te worden etc).
Heb altijd erg veel problemen gehad om voor mezelf op te komen en om grenzen aan te geven.
Dit begint zich trouwens zo langzamerhand wel wat te verbeteren, maar dit proces verloopt moeizaam.
Heb zelf trekken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis)..
Dit heeft oa ook te maken met een negatief zelfbeeld, onzekerheid en grote angst voor confrontaties en vooral ook conflicten (om overlopen te worden, gekwetst te worden etc).
Heb altijd erg veel problemen gehad om voor mezelf op te komen en om grenzen aan te geven.
Dit begint zich trouwens zo langzamerhand wel wat te verbeteren, maar dit proces verloopt moeizaam.
vrijdag 23 april 2021 om 08:22
Ik weet niet wat empaat is. Wel heb ik dat ik stemmingen, emoties, spanningen etc. van anderen me onbewust aantrek en dat maakte dat ik hele dagen met spanningen en emoties zat. Wat zich uit in stemmingswisselingen, chronische vermoeidheid en lichamelijke klachten. Ooit diagnose OPS gekregen maar ik herken me daar nu niet meer in. Geef het beestje een naam, het belangrijkste is hoe ga je ermee om.
Uiteindelijk heeft een haptonoom me goed geholpen om met al deze gevoelens en prikkels beter om te gaan en te herkennen wat er in mijn lichaam gebeurt, hoe spanning zich opbouwt. En met oude pijn die er al zit/zat die ook steeds reageert op hoe anderen met me omgaan.
Daarnaast heb ik mijn leven vrij radicaal omgegooid en ben gestopt met van mezelf verlangen dat ik me gedraag conform de sociale norm. Ik ben een sociaal persoon maar onderhoud nu minder contacten, ben vele malen selectiever in wie ik nabij laat, en mensen die veel energie kosten verbreek ik contact mee. Ook in mijn werk ga ik nu anders met dingen om en ben een stuk assertiever geworden zodat ik geen open eindjes overal heb.
Hoogsensitief zijn is niet iets wat ik van de daken schreeuw, ik heb niets met die term maar het dekt wel de lading. Ik heb het inmiddels beter geaccepteerd dat ik ben zoals ik ben en gebruik het nu in mijn voordeel. Vaak zie/voel ik dingen bij anderen heel helder, kan daardoor snel tot de kern komen met mensen (in mijn werk).
Vroeger dacht ik dat iedereen dit had en snapte nooit waarom mensen zo bot, blind en onwelwillend zijn. Nu zie ik dat het eerder aan mij ligt dat ik hyperalert ben op signalen van anderen en deze voel als mijn eigen gevoel, wat me eerder letterlijk ziek maakte en waardoor ik dacht dat ik autisme had en dus uiteindelijk me gedroeg als een ontwijkende persoonlijkheid met een angststoornis.
Doordat ik nu beter alle ervaringen kan verwelkomen in mezelf, ook al zijn ze "niet van mij" , ervaar ik minder verzet en daardoor minder verkramping en vermijding. Een wereld van verschil. Het blijft wel iets om mee bezig te zijn, nu met alle maatregelen is het voor mij een verademing maar dat zal ook weer een keer anders worden. Mediteren helpt me om actief elke ervaring te verwelkomen en mijn lichaam te ontspannen, anders ben ik ongemerkt steeds opnieuw verkrampt en afgesloten.
Misschien herken je hier iets in. Ik heb zelf geen behoefte om hier veel over te kletsen maar vragen of tips kan altijd.
Uiteindelijk heeft een haptonoom me goed geholpen om met al deze gevoelens en prikkels beter om te gaan en te herkennen wat er in mijn lichaam gebeurt, hoe spanning zich opbouwt. En met oude pijn die er al zit/zat die ook steeds reageert op hoe anderen met me omgaan.
Daarnaast heb ik mijn leven vrij radicaal omgegooid en ben gestopt met van mezelf verlangen dat ik me gedraag conform de sociale norm. Ik ben een sociaal persoon maar onderhoud nu minder contacten, ben vele malen selectiever in wie ik nabij laat, en mensen die veel energie kosten verbreek ik contact mee. Ook in mijn werk ga ik nu anders met dingen om en ben een stuk assertiever geworden zodat ik geen open eindjes overal heb.
Hoogsensitief zijn is niet iets wat ik van de daken schreeuw, ik heb niets met die term maar het dekt wel de lading. Ik heb het inmiddels beter geaccepteerd dat ik ben zoals ik ben en gebruik het nu in mijn voordeel. Vaak zie/voel ik dingen bij anderen heel helder, kan daardoor snel tot de kern komen met mensen (in mijn werk).
Vroeger dacht ik dat iedereen dit had en snapte nooit waarom mensen zo bot, blind en onwelwillend zijn. Nu zie ik dat het eerder aan mij ligt dat ik hyperalert ben op signalen van anderen en deze voel als mijn eigen gevoel, wat me eerder letterlijk ziek maakte en waardoor ik dacht dat ik autisme had en dus uiteindelijk me gedroeg als een ontwijkende persoonlijkheid met een angststoornis.
Doordat ik nu beter alle ervaringen kan verwelkomen in mezelf, ook al zijn ze "niet van mij" , ervaar ik minder verzet en daardoor minder verkramping en vermijding. Een wereld van verschil. Het blijft wel iets om mee bezig te zijn, nu met alle maatregelen is het voor mij een verademing maar dat zal ook weer een keer anders worden. Mediteren helpt me om actief elke ervaring te verwelkomen en mijn lichaam te ontspannen, anders ben ik ongemerkt steeds opnieuw verkrampt en afgesloten.
Misschien herken je hier iets in. Ik heb zelf geen behoefte om hier veel over te kletsen maar vragen of tips kan altijd.
