Psyche
alle pijlers
Ontwijkende persoonlijkheid
dinsdag 20 april 2021 om 15:20
Ik herken mijzelf enigszins in de ontwijkende persoonlijkheid. Niet zo erg dat ik ervoor in therapie zou moeten, maar het is wel lastig af en toe. Omdat ik van mezelf weet dat ik de neiging heb om mensen en situaties te vermijden dwing ik mezelf vaak om er toch tegenin te gaan en juist wel bepaalde situaties op te zoeken. Ben ook geen einzelgänger en heb leuke vrienden. En soms weet ik ook niet zeker of ik dingen wil vermijden omdat ik een enigszins ontwijkende persoonlijkheid heb of omdat ik een empaat ben en gewoon moe wordt van al die situaties en mensen. Ik absorbeer namelijk alle prikkels die op me af komen. Ben benieuwd of er hier mensen zijn die zich in mijn verhaal herkennen. Misschien kunnen we wat tips uitwisselen. Ik zou graag wat ontspannener in het leven willen staan.
donderdag 27 mei 2021 om 21:46
Fijn dat je nu wat meer tot je recht komt. Bedankt voor de tips.Amy_Santiago schreef: ↑20-04-2021 18:39Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en heb er ook flink last van en heb dus nu hulp. Ik dacht dat ik er wel mee kon leven door die spanning te accepteren en bepaalde dingen gewoon te doen. Maar het blijkt dat bij mij de boog gewoon constant gespannen blijft staan en heeft geresulteerd in overspannenheid en een fikse burn-out waar ik anderhalf jaar later nog niet klaar mee ben.
Ik begin nu een beetje meer tot mijn recht te komen door bewust ontspanning te zoeken. Op dagelijkse basis, maar zeker bewust wanneer ik iets heb meegemaakt wat vermijding triggert.
Yoga, ademhalingsoefeningen en wandelen helpt daarbij. En ik probeer lief voor mezelf te zijn, dat helpt ook.
Hopelijk zit er iets voor je tussen.
donderdag 27 mei 2021 om 21:49
Heel erg bedankt voor het delen van je eerlijke verhaal. Meditatie is inderdaad een goed idee! Ook je uitleg over het verwelkomen van ervaringen is heel helder.Avage schreef: ↑23-04-2021 08:22Ik weet niet wat empaat is. Wel heb ik dat ik stemmingen, emoties, spanningen etc. van anderen me onbewust aantrek en dat maakte dat ik hele dagen met spanningen en emoties zat. Wat zich uit in stemmingswisselingen, chronische vermoeidheid en lichamelijke klachten. Ooit diagnose OPS gekregen maar ik herken me daar nu niet meer in. Geef het beestje een naam, het belangrijkste is hoe ga je ermee om.
Uiteindelijk heeft een haptonoom me goed geholpen om met al deze gevoelens en prikkels beter om te gaan en te herkennen wat er in mijn lichaam gebeurt, hoe spanning zich opbouwt. En met oude pijn die er al zit/zat die ook steeds reageert op hoe anderen met me omgaan.
Daarnaast heb ik mijn leven vrij radicaal omgegooid en ben gestopt met van mezelf verlangen dat ik me gedraag conform de sociale norm. Ik ben een sociaal persoon maar onderhoud nu minder contacten, ben vele malen selectiever in wie ik nabij laat, en mensen die veel energie kosten verbreek ik contact mee. Ook in mijn werk ga ik nu anders met dingen om en ben een stuk assertiever geworden zodat ik geen open eindjes overal heb.
Hoogsensitief zijn is niet iets wat ik van de daken schreeuw, ik heb niets met die term maar het dekt wel de lading. Ik heb het inmiddels beter geaccepteerd dat ik ben zoals ik ben en gebruik het nu in mijn voordeel. Vaak zie/voel ik dingen bij anderen heel helder, kan daardoor snel tot de kern komen met mensen (in mijn werk).
Vroeger dacht ik dat iedereen dit had en snapte nooit waarom mensen zo bot, blind en onwelwillend zijn. Nu zie ik dat het eerder aan mij ligt dat ik hyperalert ben op signalen van anderen en deze voel als mijn eigen gevoel, wat me eerder letterlijk ziek maakte en waardoor ik dacht dat ik autisme had en dus uiteindelijk me gedroeg als een ontwijkende persoonlijkheid met een angststoornis.
Doordat ik nu beter alle ervaringen kan verwelkomen in mezelf, ook al zijn ze "niet van mij" , ervaar ik minder verzet en daardoor minder verkramping en vermijding. Een wereld van verschil. Het blijft wel iets om mee bezig te zijn, nu met alle maatregelen is het voor mij een verademing maar dat zal ook weer een keer anders worden. Mediteren helpt me om actief elke ervaring te verwelkomen en mijn lichaam te ontspannen, anders ben ik ongemerkt steeds opnieuw verkrampt en afgesloten.
Misschien herken je hier iets in. Ik heb zelf geen behoefte om hier veel over te kletsen maar vragen of tips kan altijd.
donderdag 27 mei 2021 om 23:10
Zeer interessant topic is dit.
Naast autisme (ASS) heb ik ook sowieso trekken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis).
Vind dit eigenlijk nog wel lastiger dan mijn autisme.
Heb altijd zeer veel last gehad van onzekerheid, minderwaardigheidsgevoelens etc en durf nog steeds moeilijk voor mezelf op te komen.
Lastige confrontaties en vooral conflicten vind ik echt vreselijk en kan hier slecht mee omgaan.
Als ik te emotioneel word (zoals met irritatie, boosheid enz) kan ik mezelf erg verliezen en kom dan moeilijk meer uit mijn woorden.
Kan zelfs dichtklappen en me terug trekken.
Heb sociale omgang altijd al moeilijk gevonden.
Heb echter het idee dat dit in deze huidige tijd (ook door de coronacrisis) alleen maar moeilijker en complexer begint te worden.
Niet dat ik me hier achter wil verschuilen.
Heb me altijd al kwetsbaar en vooral anders gevoeld.
Dit heb ik vooral ook met mensen waar ik geen goede match (meer) mee heb.
Ik ga dan vaak op eieren lopen en/of vermijden en voel me vreselijk onzeker hieronder.
Naast autisme (ASS) heb ik ook sowieso trekken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis).
Vind dit eigenlijk nog wel lastiger dan mijn autisme.
Heb altijd zeer veel last gehad van onzekerheid, minderwaardigheidsgevoelens etc en durf nog steeds moeilijk voor mezelf op te komen.
Lastige confrontaties en vooral conflicten vind ik echt vreselijk en kan hier slecht mee omgaan.
Als ik te emotioneel word (zoals met irritatie, boosheid enz) kan ik mezelf erg verliezen en kom dan moeilijk meer uit mijn woorden.
Kan zelfs dichtklappen en me terug trekken.
Heb sociale omgang altijd al moeilijk gevonden.
Heb echter het idee dat dit in deze huidige tijd (ook door de coronacrisis) alleen maar moeilijker en complexer begint te worden.
Niet dat ik me hier achter wil verschuilen.
Heb me altijd al kwetsbaar en vooral anders gevoeld.
Dit heb ik vooral ook met mensen waar ik geen goede match (meer) mee heb.
Ik ga dan vaak op eieren lopen en/of vermijden en voel me vreselijk onzeker hieronder.