Psyche
alle pijlers
ontwijkende persoonlijkheidsstoornis
woensdag 25 april 2018 om 22:37
Hoi
Ik had vandaag een intake met een psychotherapeut en hij gaf aan te vermoeden dat ik (trekken van) een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis heb. Hij denkt dat Schematherapie een therapievorm zou kunnen zijn wat mij gaat helpen.
Iemand bekend met een ontwijkende PS? En wat heeft jou hierbij (niet) geholpen ?
Ik had vandaag een intake met een psychotherapeut en hij gaf aan te vermoeden dat ik (trekken van) een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis heb. Hij denkt dat Schematherapie een therapievorm zou kunnen zijn wat mij gaat helpen.
Iemand bekend met een ontwijkende PS? En wat heeft jou hierbij (niet) geholpen ?
donderdag 17 mei 2018 om 17:44
hoi H73,
Helaas gaat mijn therapie (CGT) nog een tijdje op zich laten wachten.
Vermoedelijk kan ik pas september pas gaan beginnen.
Tot deze tijd wil ik wel hard gaan werken aan mezelf op andere manieren.
Dmv van lezen bijvoorbeeld.
Heb een aantal zeer nuttige boeken, ondermeer Laat ze maar denken. En; Voor jezelf opkomen.
Helaas gaat mijn therapie (CGT) nog een tijdje op zich laten wachten.
Vermoedelijk kan ik pas september pas gaan beginnen.
Tot deze tijd wil ik wel hard gaan werken aan mezelf op andere manieren.
Dmv van lezen bijvoorbeeld.
Heb een aantal zeer nuttige boeken, ondermeer Laat ze maar denken. En; Voor jezelf opkomen.
donderdag 17 mei 2018 om 19:19
Stapje voor stapje. Krijg wel veel inzicht in hoe ik nou eigenlijk in elkaar steek of in waarom ik bepaalde dingen denk of (niet) doe en we proberen ook te kijken waar dat vandaan komt.
donderdag 17 mei 2018 om 19:20
Jeetje Blondie222, dat is wel heftig.
Gaat het nu beter?
donderdag 17 mei 2018 om 19:33
Waar ik voor de therapie tegenaan liep was dat ik mijn eigen emoties daadwerkelijk niet meer voelde. Zo pleasend en mn grenzen laten overgaan dat ik ze niet meer voelde. Ik had alleen 'huilen' als reactie op allerlei situaties, wat ik achteraf kan duiden als boos, verdrietig, teleurgesteld, bang etc. Maar toen dus alleen huilen en dat weer proberen te onderdrukken. Wat ik in therapie heb geleerd is dat emoties goed zijn, ze er mogen zijn, hoe ik ze toelaat en hoe ik ze herken. Zover ben ik inmiddels, Ik herken nu verschillende emoties en in plaats van ze weg te stoppen gun ik het mezelf ze te ervaren en ze te erkennen. Zo lukt het me ook om blijheid en boosheid te voelen en grenzen aangeven lukt daardoor beter. Maar anderen aanspreken op hun gedrag als het mij raakt of frustreert vind ik nog altijd heel lastig. Dat ga ik nog meestal uit de weg of ik houd de feedback op inhoud en niet op mijn gevoel. Dat vind ik nog te eng en als ik het doe dan moet ik mega hard huilen dus daar heb ik ook niet altijd zin in. Maar ben toch trots op de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt en tevreden met waar ik nu sta. Ondanks dat de therapie klaar is leer ik nog iedere dag!Zeemeermin84 schreef: ↑14-05-2018 16:52Ik ben wel benieuwd waar jullie zoal tegen aan lopen?
Ik ga zelf conflicten/moeilijkheden uit de weg (What's in a name ;-))waardoor ik uiteindelijk niet lekker in m'n vel zit of gestrest raak over het gevoel heb dat mensen over me heen lopen.
Ook kan ik erg slecht met m'n emoties omgaan, vooral de 'negatieve' zoals boosheid, schuld, teleurstelling etc.
Herkenbaar?
donderdag 17 mei 2018 om 21:26
Ben vooral deze erg aan het doorlezen en dit is echt een eye-opener voor mij;
https://www.bookspot.be/boeken/opkomen- ... 9044747980
vrijdag 18 mei 2018 om 15:42
Jeetje dat is heftig zeg. Hoe gaat het nu met je?
vrijdag 18 mei 2018 om 17:32
Dat is mijn probleem dus ook, met emoties niet lijken te voelen.arcobaleno schreef: ↑17-05-2018 19:33Waar ik voor de therapie tegenaan liep was dat ik mijn eigen emoties daadwerkelijk niet meer voelde. Zo pleasend en mn grenzen laten overgaan dat ik ze niet meer voelde. Ik had alleen 'huilen' als reactie op allerlei situaties, wat ik achteraf kan duiden als boos, verdrietig, teleurgesteld, bang etc. Maar toen dus alleen huilen en dat weer proberen te onderdrukken. Wat ik in therapie heb geleerd is dat emoties goed zijn, ze er mogen zijn, hoe ik ze toelaat en hoe ik ze herken. Zover ben ik inmiddels, Ik herken nu verschillende emoties en in plaats van ze weg te stoppen gun ik het mezelf ze te ervaren en ze te erkennen. Zo lukt het me ook om blijheid en boosheid te voelen en grenzen aangeven lukt daardoor beter. Maar anderen aanspreken op hun gedrag als het mij raakt of frustreert vind ik nog altijd heel lastig. Dat ga ik nog meestal uit de weg of ik houd de feedback op inhoud en niet op mijn gevoel. Dat vind ik nog te eng en als ik het doe dan moet ik mega hard huilen dus daar heb ik ook niet altijd zin in. Maar ben toch trots op de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt en tevreden met waar ik nu sta. Ondanks dat de therapie klaar is leer ik nog iedere dag!
Ik lijk alles weg te rationaliseren en mezelf te maskeren met een pleasende houding.
Daarbij verlies ik het contact met mijn gevoelens en emoties.
Ik voel deze misschien wel; ik lijk deze echter niet te onderkennen.
zaterdag 19 mei 2018 om 11:50
zondag 20 mei 2018 om 13:56
ja, ik merk dat ik snel emotioneel word.
Nu ik in therapie ben alleen nog maar meer eigenlijk. Heel vervelend, maar denk wel dat het de goede kant op gaat juist omdat die emoties wel zichtbaar worden. Alleen nu nog op een andere manier dan huilen of boos worden die emoties uiten ... (maar goed voorheen stopte ik het vaak (onbewust) weg waardoor ik alleen maar moe of gestrest ervan werd).
zondag 20 mei 2018 om 14:45
Voor mij zijn jouw posts heel herkenbaar.Zeemeermin84 schreef: ↑20-05-2018 13:56ja, ik merk dat ik snel emotioneel word.
Nu ik in therapie ben alleen nog maar meer eigenlijk. Heel vervelend, maar denk wel dat het de goede kant op gaat juist omdat die emoties wel zichtbaar worden. Alleen nu nog op een andere manier dan huilen of boos worden die emoties uiten ... (maar goed voorheen stopte ik het vaak (onbewust) weg waardoor ik alleen maar moe of gestrest ervan werd).
zondag 20 mei 2018 om 16:40
Zelf heb ik het probleem dat ik al vele jaren niet kan huilen.Zeemeermin84 schreef: ↑20-05-2018 13:56ja, ik merk dat ik snel emotioneel word.
Nu ik in therapie ben alleen nog maar meer eigenlijk. Heel vervelend, maar denk wel dat het de goede kant op gaat juist omdat die emoties wel zichtbaar worden. Alleen nu nog op een andere manier dan huilen of boos worden die emoties uiten ... (maar goed voorheen stopte ik het vaak (onbewust) weg waardoor ik alleen maar moe of gestrest ervan werd).
Kan weleens geëmotioneerd raken, maar echt huilen doe ik al jaren niet.
Dat vind ik soms best wel erg lastig.
Het zou me juist kunnen ontlasten en hier kan ik bepaalde spanningen ook door kwijt gaan raken.
zondag 20 mei 2018 om 23:29
Ik hoop dat je alle hulp aanpakt OP, de aard van OPS zorgt er juist voor dat je alle hulp ook wel morgen of volgende maand kunt aannemen 'als het dan nog nodig is'. Ik kan je uit ervaring vertellen dat je dat heeeel lang kunt uitstellen, maar dat je er niets mee opschiet. Maar dat weet je zelf ook al lang vrees ik 
Geef het gewoon een kans!
Ik heb zelf geen goede ervaring met schema-groepstherapie. Maar iedereen is anders, iedere therapie is anders, en iedere groep is anders. Kom in beweging, je kunt het altijd nog bijsturen!
Geef het gewoon een kans! Ik heb zelf geen goede ervaring met schema-groepstherapie. Maar iedereen is anders, iedere therapie is anders, en iedere groep is anders. Kom in beweging, je kunt het altijd nog bijsturen!
maandag 21 mei 2018 om 06:12
Ik ben ook zoekende naar de goede therapie. Heb nu schematherapie maar twijfel of dit me gaat helpen. Of ik het wel kan. Ben denk ik ook ontwijkend in de therapie. Wat heeft jou uiteindelijk geholpen?OmegaChad2 schreef: ↑20-05-2018 23:29Ik hoop dat je alle hulp aanpakt OP, de aard van OPS zorgt er juist voor dat je alle hulp ook wel morgen of volgende maand kunt aannemen 'als het dan nog nodig is'. Ik kan je uit ervaring vertellen dat je dat heeeel lang kunt uitstellen, maar dat je er niets mee opschiet. Maar dat weet je zelf ook al lang vrees ik
Ik heb zelf geen goede ervaring met schema-groepstherapie. Maar iedereen is anders, iedere therapie is anders, en iedere groep is anders. Kom in beweging, je kunt het altijd nog bijsturen!
dinsdag 22 mei 2018 om 19:42
Hoi OmegaChad2OmegaChad2 schreef: ↑20-05-2018 23:29Ik hoop dat je alle hulp aanpakt OP, de aard van OPS zorgt er juist voor dat je alle hulp ook wel morgen of volgende maand kunt aannemen 'als het dan nog nodig is'. Ik kan je uit ervaring vertellen dat je dat heeeel lang kunt uitstellen, maar dat je er niets mee opschiet. Maar dat weet je zelf ook al lang vrees ik
Ik heb zelf geen goede ervaring met schema-groepstherapie. Maar iedereen is anders, iedere therapie is anders, en iedere groep is anders. Kom in beweging, je kunt het altijd nog bijsturen!
Haha ja je hebt helemaal gelijk, ik kan heeeeel goed uitstellen (anders had ik vast ook niet de diagnose OPS gekregen). Maar ik wil wel heel graag therapie. Het is alleen heel lastig de juiste therapie/therapeut te vinden (en nee dit is geen excuus om uit te kunnen stellen
) en de wachtlijsten zijn ook heel lang tegenwoordig. En de therapeut bij wie ik de intake had gaf aan dat hij over een paar maanden met pensioen gaat, dus dat leek me ook niet zo handig om dan bij hem te starten. Nu sta ik weer op de wachtlijst, bij een collega van hem. Ondertussen sta ik ook al maanden op de wachtlijst bij een andere praktijk, Ook daar is nog geen plek. Pffff.Waarom is schema-groepstherapie jou trouwens niet goed bevallen?
