Psyche
alle pijlers
Ontzettend Wisselvalig/prikkelbaar
woensdag 19 mei 2010 om 17:54
Ik merk de laatste maanden dat ik heeel erg wisselvallig ben.
Nu weet ik dat het grotendeels komt door mn relatie die elke dag ook met ups en downs gaat. ( ik heb vele onnodige ruzies met mn vriend meegemaakt..wat veel agressie van zijn kant bracht en vele boosheid en onzekerheid van mij kant) Misschiend at ik nu vast zit in die geveoelns die ik opgebouwd heb.
Ik uit mijn wisselvaligheid vooral bij mn ouders. Ik kan de ene uur zoo blij zijn en de ander moment onwijs chagarijnig.
Mijn moeder is iemand die altijd vrolijk is dus ik merk al heel snel wanneer ik onterecht boos of chagarijnig reageer.
Ik heb vaak na mijn reactie ook heel erg spijt omdat ik heel bot hebt gereageerd terwijl mijn moeder echt super lief is.
Ze hoeft maar 1 vraag teveel te stellen en dan heb ik zoiets van: Laat me met rust.
Ik doe dit niet bewust maar mn gevoel laat het toe.
Om zo te zijn zeg maar wordt uiteindelijk heel vermoeiend.
Ik kan soms helemaal nergens zin in hebben maar..het gekke is als ik met vriendinnen ben, dan heb ik helemaal geen last van wisselvallige gevoelens en voel ik me geowon een goed persoon.
Het voelt eigenlijk alsof ik de helemaal ongesteld ben,,dat soort prikkebarige gevoel heb ik.
Iemand tips?
Natuurlijk reageer je vaak je gevoelens af om de mensen waarvan je het meeste houd. maar ik wil niet meer zo wisselvalig zijn.
Nu weet ik dat het grotendeels komt door mn relatie die elke dag ook met ups en downs gaat. ( ik heb vele onnodige ruzies met mn vriend meegemaakt..wat veel agressie van zijn kant bracht en vele boosheid en onzekerheid van mij kant) Misschiend at ik nu vast zit in die geveoelns die ik opgebouwd heb.
Ik uit mijn wisselvaligheid vooral bij mn ouders. Ik kan de ene uur zoo blij zijn en de ander moment onwijs chagarijnig.
Mijn moeder is iemand die altijd vrolijk is dus ik merk al heel snel wanneer ik onterecht boos of chagarijnig reageer.
Ik heb vaak na mijn reactie ook heel erg spijt omdat ik heel bot hebt gereageerd terwijl mijn moeder echt super lief is.
Ze hoeft maar 1 vraag teveel te stellen en dan heb ik zoiets van: Laat me met rust.
Ik doe dit niet bewust maar mn gevoel laat het toe.
Om zo te zijn zeg maar wordt uiteindelijk heel vermoeiend.
Ik kan soms helemaal nergens zin in hebben maar..het gekke is als ik met vriendinnen ben, dan heb ik helemaal geen last van wisselvallige gevoelens en voel ik me geowon een goed persoon.
Het voelt eigenlijk alsof ik de helemaal ongesteld ben,,dat soort prikkebarige gevoel heb ik.
Iemand tips?
Natuurlijk reageer je vaak je gevoelens af om de mensen waarvan je het meeste houd. maar ik wil niet meer zo wisselvalig zijn.
woensdag 19 mei 2010 om 18:19
herken het wel een beetje wat je zegt en dat het ten opzichte van je familie oneerlijk is begrijp ik.
Als je je zo voelt kan je ook tegen je moeder of wie dan ook zeggen. Ik zit nu even niet lekker in me vel wil er wel of niet over praten. Maar als je er dan niet over wil praten zeg dan dat als jij eraan toe bent erop terug komt.
Verder als je ergens zin in hebt vraag je dan af wat de oorzaak ervan is en probeer die situaties te mijden.
Verder helpt denk ik veel praten en zeggen wat je dwars zit.
succes met alles
Als je je zo voelt kan je ook tegen je moeder of wie dan ook zeggen. Ik zit nu even niet lekker in me vel wil er wel of niet over praten. Maar als je er dan niet over wil praten zeg dan dat als jij eraan toe bent erop terug komt.
Verder als je ergens zin in hebt vraag je dan af wat de oorzaak ervan is en probeer die situaties te mijden.
Verder helpt denk ik veel praten en zeggen wat je dwars zit.
succes met alles
Het gras aan de overkant is niet groen.
