Psyche
alle pijlers
onzeker en instabiel?
zondag 24 januari 2010 om 20:03
ik heb een nieuwe nick aangemaakt omdat ik niet herkenbaar wil zijn. Ik schrijf al jaren mee onder een andere naam maar dit is iets waar ik me voor schaam en waar ik eigenlijk niet mee geconfronteerd wil worden.
Ik ben al bijna 10 jaar samen met mijn man. Toen wij elkaar leerde kennen woog ik zo`n 75 kg. en met mijn 1 meter 80 was dat een mooi gewicht. De jaren daarna ben ik wel wat aangekomen, mede door het goede leven maar dit was eigenlijk nooit echt een probleem.
In 2007 ben ik gestopt met roken. Voornamelijk omdat ik een kindje wilde en roken en een potentiele zwangerschap gaan in mijn ogen niet samen. Ik ben toen wel wat meer aangekomen maar het was nog "oke".
Inmiddels is mijn kindje anderhalf en weeg ik net iets meer dan 100 kg. Ik baal er van, wordt er gek van. Voornamelijk omdat ik het idee heb dat mijn man mij niet meer leuk vindt, niet meer aantrekkelijk genoeg. Hij raakt me niet aan en tenzij ik hem verleid is er weinig tot geen sex. Als ik hem vraag of hij tevreden is over zijn sexleven zegt hij ja, al kan ik me dat niet voorstellen.
We willen graag een 2e kindje en dus "moeten" we sex hebben. Het voelt voor mij nu echt als moeten. Mijn man vindt het idee van een 2e kindje geweldig en dus doet hij het maar ik twijfel of het wel van harte gaat. Als ik hem confronteer met alles dan doet hij lacherig en zegt hij dat hij van niemand meer houdt dan van mij en ons zoontje.
Als ik in de spiegel kijk zie ik iemand die vol is maar niet overdreven dik. Maar als ik foto`s van mezelf terug zie dan wil ik het liefst mijn ogen dicht doen. Het verschil tussen de foto en mijn zelfbeeld is gewoon heel groot.
Ik heb mijn eetgewoontes kritisch bekeken en concreet betekent het volgens mij dat ik te weinig eet en dan de verkeerde dingen. Maar ik weet niet hoe het te veranderen.
Daarbij raak ik momenteel nogal snel van de kaart van veel dingen die de afgelopen maanden zijn gebeurd, en dan ga ik snoepen, snacken en snaaien.
Ik weet het niet meer, moet ik nu naar een dietist, moet ik eerst aan mezelf werken, moet ik een sportmaatje zoeken en dan gewoon 3 keer in de week gaan hardlopen? ( bijv. Start to run Evy?)
WIe heeft tips? Wie kan helpen??
Ik ben al bijna 10 jaar samen met mijn man. Toen wij elkaar leerde kennen woog ik zo`n 75 kg. en met mijn 1 meter 80 was dat een mooi gewicht. De jaren daarna ben ik wel wat aangekomen, mede door het goede leven maar dit was eigenlijk nooit echt een probleem.
In 2007 ben ik gestopt met roken. Voornamelijk omdat ik een kindje wilde en roken en een potentiele zwangerschap gaan in mijn ogen niet samen. Ik ben toen wel wat meer aangekomen maar het was nog "oke".
Inmiddels is mijn kindje anderhalf en weeg ik net iets meer dan 100 kg. Ik baal er van, wordt er gek van. Voornamelijk omdat ik het idee heb dat mijn man mij niet meer leuk vindt, niet meer aantrekkelijk genoeg. Hij raakt me niet aan en tenzij ik hem verleid is er weinig tot geen sex. Als ik hem vraag of hij tevreden is over zijn sexleven zegt hij ja, al kan ik me dat niet voorstellen.
We willen graag een 2e kindje en dus "moeten" we sex hebben. Het voelt voor mij nu echt als moeten. Mijn man vindt het idee van een 2e kindje geweldig en dus doet hij het maar ik twijfel of het wel van harte gaat. Als ik hem confronteer met alles dan doet hij lacherig en zegt hij dat hij van niemand meer houdt dan van mij en ons zoontje.
Als ik in de spiegel kijk zie ik iemand die vol is maar niet overdreven dik. Maar als ik foto`s van mezelf terug zie dan wil ik het liefst mijn ogen dicht doen. Het verschil tussen de foto en mijn zelfbeeld is gewoon heel groot.
Ik heb mijn eetgewoontes kritisch bekeken en concreet betekent het volgens mij dat ik te weinig eet en dan de verkeerde dingen. Maar ik weet niet hoe het te veranderen.
Daarbij raak ik momenteel nogal snel van de kaart van veel dingen die de afgelopen maanden zijn gebeurd, en dan ga ik snoepen, snacken en snaaien.
Ik weet het niet meer, moet ik nu naar een dietist, moet ik eerst aan mezelf werken, moet ik een sportmaatje zoeken en dan gewoon 3 keer in de week gaan hardlopen? ( bijv. Start to run Evy?)
WIe heeft tips? Wie kan helpen??
zondag 24 januari 2010 om 20:14
Je kunt om te beginnen gaan sporten. Dat geeft mij (en jou vast ook) een goed gevoel, om zo met je lijf bezig te zijn. Drie keer in de week bijv. heerlijk een sport doen, die je leuk vindt. Daarnaast kun je proberen je eetgewoontes aan te passen, d.w.z. gezonder te maken.
Ik weeg 75 kilo bij 1.75 en dat vind ik gewoon net iets teveel. Dus dan pas ik mijn eetgedrag aan, d.w.z niet meer snoepen en dat gebakje afslaan. Er is bijna elke dag wel iemand jarig op eht werk, dus dat scheelt al een heleboel.
Ik weeg 75 kilo bij 1.75 en dat vind ik gewoon net iets teveel. Dus dan pas ik mijn eetgedrag aan, d.w.z niet meer snoepen en dat gebakje afslaan. Er is bijna elke dag wel iemand jarig op eht werk, dus dat scheelt al een heleboel.
zondag 24 januari 2010 om 21:03
snoepen doe ik niet of nauwelijks. Ik snack savonds nog wel eens maar dan eet ik van die droge lu mini crackertjes ofzo.
Eten gezonder maken ja dat kan wel maar mijn man wil dat niet. Die lust niet zoveel, zeker geen rauwkost enzo en dus moet ik dan 2 potjes gaan koken. En dat trekt de bankrekening niet zeg maar.
Daarbij is sporten niet zo makkelijk gedaan als het lijkt. Ik ben laat thuis uit m`n werk. Breng dan nog wat tijd door met m`n zoontje en moet dan m`n huishouden nog doen. M`n man is laat thuis en dus kan ik mijn kind niet alleen laten. En om nou om 22.00 in m`n eentje buiten te gaan lopen.
Daarbij vraag ik me af of alleen sporten de remedie is voor alles.
Ik weet het, het klinkt als het zoeken van een uitweg, maar dat is het niet. Ik vind het allemaal wat lastig en weet het gewoon niet meer zo goed.
Eten gezonder maken ja dat kan wel maar mijn man wil dat niet. Die lust niet zoveel, zeker geen rauwkost enzo en dus moet ik dan 2 potjes gaan koken. En dat trekt de bankrekening niet zeg maar.
Daarbij is sporten niet zo makkelijk gedaan als het lijkt. Ik ben laat thuis uit m`n werk. Breng dan nog wat tijd door met m`n zoontje en moet dan m`n huishouden nog doen. M`n man is laat thuis en dus kan ik mijn kind niet alleen laten. En om nou om 22.00 in m`n eentje buiten te gaan lopen.
Daarbij vraag ik me af of alleen sporten de remedie is voor alles.
Ik weet het, het klinkt als het zoeken van een uitweg, maar dat is het niet. Ik vind het allemaal wat lastig en weet het gewoon niet meer zo goed.
zondag 24 januari 2010 om 21:10
Goed van je dat je er wat aan wilt doen. Niet alleen voor een gezonder gewicht, maar ook voor je zelfbeeld!
Ja, sporten is een hele goede remedie. En hoe vervelend het ook is: je kunt altijd wel ergens een uurtje vrijmaken. Ik werk ook 60 uur in de week en krijg het toch vrij makkelijk voor elkaar om 3x per week te gaan. Daarnaast kun je via de huisarts een verwijzing naar de dietiste vragen. Dan krijg je het ook nog (deels) vergoed.
Ja, sporten is een hele goede remedie. En hoe vervelend het ook is: je kunt altijd wel ergens een uurtje vrijmaken. Ik werk ook 60 uur in de week en krijg het toch vrij makkelijk voor elkaar om 3x per week te gaan. Daarnaast kun je via de huisarts een verwijzing naar de dietiste vragen. Dan krijg je het ook nog (deels) vergoed.
zondag 24 januari 2010 om 21:18
Gezond eten kan niet??? Kook je 2 potjes voor 2 dagen, ben je toch ook klaar. Bovendien is het voor je kindje ook beter om van jongs af aan gezond te eten.
Sporten...... Elke dag een half uur stevig wandelen bv in de lunchpauze is een begin. Kun je in het weekend sporten?
Sporten is geen remedie voor alles, maar maakt wel dat je je fitter en beter in je vel gaat voelen. Bovendien ben je een uurtje lekker bezig, het maakt je hoofd leeg, teminste zo werkt het bij mij.
Verder; je man zegt dat ie van jou houdt, waarom zou je daaraan twijfelen? Je bent niet tevreden over jezelf, of over je spiegelbeeld. Het is moeilijk die eerste stap te zetten om er wat aan te doen. Maar erover klagen helpt niet; daar knapt een man op een gegeven moment misschien wel op af; dus kom in actie! Je kunt het!
Sporten...... Elke dag een half uur stevig wandelen bv in de lunchpauze is een begin. Kun je in het weekend sporten?
Sporten is geen remedie voor alles, maar maakt wel dat je je fitter en beter in je vel gaat voelen. Bovendien ben je een uurtje lekker bezig, het maakt je hoofd leeg, teminste zo werkt het bij mij.
Verder; je man zegt dat ie van jou houdt, waarom zou je daaraan twijfelen? Je bent niet tevreden over jezelf, of over je spiegelbeeld. Het is moeilijk die eerste stap te zetten om er wat aan te doen. Maar erover klagen helpt niet; daar knapt een man op een gegeven moment misschien wel op af; dus kom in actie! Je kunt het!
zondag 24 januari 2010 om 21:57
Hai Karenwalker,
Ik herken het wel hoor. Ik heb in slechte tijden ook de neiging om mezelf te verwaarlozen en de kilo's eraan te laten komen, En het is dan een beetje het kip en het ei verhaal. Van labiel zijn kom ik aan en vervolgens helpt dat weer niet mee met je goed in je vel voelen.
Na een flinke depressie heb ik de lijn een tijd laten zitten. Was niet mijn eerste prioriteit, maar nu ga ik er na een vakantie weer tegenaan.
En ik heb trouwens ook omgekeerde anorexia. In mijn hoofd ben ik heel slank en in de spiegel kan ik mijn buik nog inhouden. Maar bij foto's schrik ik me helemaal rot.
Bij helpt het als ik als uitgangspunt neem dat ik goed voor mezelf ga zorgen. Dus heel veel groente en fruit kopen en lekker aparte bakjes voor mezelf maken, als een soort verwennerijtje. Voor de rest let ik natuurlijk ook goed op wat ik eet maar veel groenten en fruit (en bijvoorbeeld ook zelfgemaakte soep met gepureerde groenten) nemen bij mij al veel snackdrang weg.
Met verplicht sporten om af te vallen ben ik gestopt. Vond het start to run zwaar frustrerend en echt een straf om op mijn uitslaapdag al vroeg in het park te staan.
Ik probeer nu regelmatig te zwemmen. Niet om af te vallen maar omdat het zo heerlijk ontspant.
Ik herken het wel hoor. Ik heb in slechte tijden ook de neiging om mezelf te verwaarlozen en de kilo's eraan te laten komen, En het is dan een beetje het kip en het ei verhaal. Van labiel zijn kom ik aan en vervolgens helpt dat weer niet mee met je goed in je vel voelen.
Na een flinke depressie heb ik de lijn een tijd laten zitten. Was niet mijn eerste prioriteit, maar nu ga ik er na een vakantie weer tegenaan.
En ik heb trouwens ook omgekeerde anorexia. In mijn hoofd ben ik heel slank en in de spiegel kan ik mijn buik nog inhouden. Maar bij foto's schrik ik me helemaal rot.
Bij helpt het als ik als uitgangspunt neem dat ik goed voor mezelf ga zorgen. Dus heel veel groente en fruit kopen en lekker aparte bakjes voor mezelf maken, als een soort verwennerijtje. Voor de rest let ik natuurlijk ook goed op wat ik eet maar veel groenten en fruit (en bijvoorbeeld ook zelfgemaakte soep met gepureerde groenten) nemen bij mij al veel snackdrang weg.
Met verplicht sporten om af te vallen ben ik gestopt. Vond het start to run zwaar frustrerend en echt een straf om op mijn uitslaapdag al vroeg in het park te staan.
Ik probeer nu regelmatig te zwemmen. Niet om af te vallen maar omdat het zo heerlijk ontspant.
