
Op latere leeftijd over faalangst heenkomen
zondag 11 december 2016 om 14:43
Zoals de topic titel al aangeeft, heb ik al geruime tijd last van faalangst. Dat uit zich in mijn geval vooral in een soort apathie, dus ik doe vooral iets niet omdat ik bang bent dat het mislukt. Ik wil hier graag vanaf, maar ook hier speelt mijn faalangst mij parten, want wat als dat niet lukt? Heeft iemand hier ervaring met therapie bij faalangst op latere leeftijd? En hoe ben jij er vanaf gekomen?
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin

zondag 11 december 2016 om 14:48
Ik heb therapie gehad en heb er zeker goede handvaten aan over gehouden. Hoewel ik niet zomaar ineens een zelfverzekerd persoon zonder faalangst zal worden. Ik heb er nu wel andere gedachten over, kan het relativeren en heb nu ook het geluk dat ik hele fijne collega's en een super werkgever heb, die weten hoe ik ben en daar echt rekening mee houden. Maar ik wil je zeker aanraden om via de huisarts een verwijzing voor een psycholoog hiervoor te vragen, je wordt er echt niet dommer van.

zondag 11 december 2016 om 20:24
Ik denk ook inderdaad dat ik een therapie ga zoeken, maar ik weet dus niet welke. Met alleen maar gepraat kom ik meestal niet verder, want rationeel weet ik ook wel dat het deels onzin is, mijn gedachten, maar daarmee krijg ik ze nog niet veranderd of leer ik er niet beter mee omgaan.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zondag 11 december 2016 om 20:36
Tvp. Ik denk dat ik altijd al wel iets van faalangst icm perfectionisme heb gehad, maar pas op latere leeftijd is de angst zo ernstig geworden dat het me belemmert in zowel mijn persoonlijke leven als mijn studie. Het leven voelt als een gevecht. Loop ook bij een psycholoog en ben nu aan het kijken of groepsbehandeling naast de individuele behandeling een optie is.
Op het voortgezet onderwijs heb ik faalangsttraining gehad, maar dat werkte alleen maar averechts om zo geconfronteerd te worden met mijn angsten.
Geen tips dus, maar je bent in elk geval niet de enige.
Op het voortgezet onderwijs heb ik faalangsttraining gehad, maar dat werkte alleen maar averechts om zo geconfronteerd te worden met mijn angsten.
Geen tips dus, maar je bent in elk geval niet de enige.
zondag 11 december 2016 om 20:39
zondag 11 december 2016 om 20:46
quote:Belle73 schreef op 11 december 2016 @ 20:39:
Jempo, jouw verhaal had inderdaad het mijne kunnen zijn. De faalangst belemmert mij inderdaad vooral in de werksfeer. Gek genoeg heb ik er in de privé sfeer veel minder last van.
Bij vrienden en familie zijn mijn gedragingen op een gegeven moment 'gewoon' geworden, die accepteren gewoon hoe ik ben op dit moment. In de werksfeer komt het bij mij uiteindelijk tot uiting, omdat ik daar iets moet presteren.
Maar als ik heel eerlijk naar mezelf ben, dan is het meer een 'algemeen' gevoel. Ik zit niet goed in m'n vel en ben niet echt 'mezelf' meer. Bij mij is het een gevoel dat ik niet goed genoeg / belangrijk ben als persoon en dus ook als professional.
Jempo, jouw verhaal had inderdaad het mijne kunnen zijn. De faalangst belemmert mij inderdaad vooral in de werksfeer. Gek genoeg heb ik er in de privé sfeer veel minder last van.
Bij vrienden en familie zijn mijn gedragingen op een gegeven moment 'gewoon' geworden, die accepteren gewoon hoe ik ben op dit moment. In de werksfeer komt het bij mij uiteindelijk tot uiting, omdat ik daar iets moet presteren.
Maar als ik heel eerlijk naar mezelf ben, dan is het meer een 'algemeen' gevoel. Ik zit niet goed in m'n vel en ben niet echt 'mezelf' meer. Bij mij is het een gevoel dat ik niet goed genoeg / belangrijk ben als persoon en dus ook als professional.

zondag 11 december 2016 om 21:50
quote:Belle73 schreef op 11 december 2016 @ 20:24:
Ik denk ook inderdaad dat ik een therapie ga zoeken, maar ik weet dus niet welke. Met alleen maar gepraat kom ik meestal niet verder, want rationeel weet ik ook wel dat het deels onzin is, mijn gedachten, maar daarmee krijg ik ze nog niet veranderd of leer ik er niet beter mee omgaan.Heb je al wel eens therapie gehad dan? Want je zegt dat je met alleen gepraat niet verder komt, maar een psycholoog laat je zelf denken over jouw handelen en dat is toch wel fijn hoor. En als je bij de huisarts aangeeft waar je tegenaan loopt heeft hij misschien ook wel iets van medicijnen ofzo. Ik zelf heb veel baat bij af en toe een oxazepam bijvoorbeeld. Je moet in ieder geval maar zo denken dat als je niks doet, er ook niks verandert. Bij mij speelt het ook vooral op de werkvloer, omdat je thuis natuurlijk kunt zijn wie je bent. En geloof me, je bent de enige niet met faalangst.
Ik denk ook inderdaad dat ik een therapie ga zoeken, maar ik weet dus niet welke. Met alleen maar gepraat kom ik meestal niet verder, want rationeel weet ik ook wel dat het deels onzin is, mijn gedachten, maar daarmee krijg ik ze nog niet veranderd of leer ik er niet beter mee omgaan.Heb je al wel eens therapie gehad dan? Want je zegt dat je met alleen gepraat niet verder komt, maar een psycholoog laat je zelf denken over jouw handelen en dat is toch wel fijn hoor. En als je bij de huisarts aangeeft waar je tegenaan loopt heeft hij misschien ook wel iets van medicijnen ofzo. Ik zelf heb veel baat bij af en toe een oxazepam bijvoorbeeld. Je moet in ieder geval maar zo denken dat als je niks doet, er ook niks verandert. Bij mij speelt het ook vooral op de werkvloer, omdat je thuis natuurlijk kunt zijn wie je bent. En geloof me, je bent de enige niet met faalangst.

zondag 11 december 2016 om 23:48
quote:Joni_de_tweede schreef op 11 december 2016 @ 22:02:
Ik zou sowieso eerst langs de huisarts gaan. Veel huisartsen hebben bv ook een praktijk ondersteuner, en dat wordt wel vergoed. Misschien dat die iets voor je kan betekenen.
Als je al zo ver in de faalangst zit raad ik je echt aan om direct naar de psycholoog te gaan.
Ik heb een jaar bij de praktijkondersteuner gelopen, onder het motto van 'dan doe ik er tenminste iets aan'. Doorverwijzing naar psycholoog, daarvoor vonden ze het niet ernstig genoeg voor. Ze zat ook nog eens heel vol, dus kon er misschien 1x per maand terecht. Kreeg vooral tips als: gezond eten, op tijd naar bed, planning maken etc. Dingen die ik zelf ook wel kon bedenken. En ik kon er m'n verhaal kwijt, maar goed dat kon ik bij m'n vriendinnen ook wel eigenlijk.
Nu ben ik een jaar verder en zit echt diep in de shit. Krijg nu eindelijk hulp van de psycholoog, maar als hier een jaar eerder meer was begonnen had het niet zover hoeven komen...
Ik zou sowieso eerst langs de huisarts gaan. Veel huisartsen hebben bv ook een praktijk ondersteuner, en dat wordt wel vergoed. Misschien dat die iets voor je kan betekenen.
Als je al zo ver in de faalangst zit raad ik je echt aan om direct naar de psycholoog te gaan.
Ik heb een jaar bij de praktijkondersteuner gelopen, onder het motto van 'dan doe ik er tenminste iets aan'. Doorverwijzing naar psycholoog, daarvoor vonden ze het niet ernstig genoeg voor. Ze zat ook nog eens heel vol, dus kon er misschien 1x per maand terecht. Kreeg vooral tips als: gezond eten, op tijd naar bed, planning maken etc. Dingen die ik zelf ook wel kon bedenken. En ik kon er m'n verhaal kwijt, maar goed dat kon ik bij m'n vriendinnen ook wel eigenlijk.
Nu ben ik een jaar verder en zit echt diep in de shit. Krijg nu eindelijk hulp van de psycholoog, maar als hier een jaar eerder meer was begonnen had het niet zover hoeven komen...
