Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 1 februari 2009 om 20:08
LL sterkte met je hele situatie,moeilijkdat je relatie over is...Ikzelf heb ruim 5 jaar een vriend en moet er niet aan denken dat dat afgelopen zou zijn.
Gelukkig zie je ook de andere kant dat het ook deels een vlucht voor je was,en nu dus een nieuwe start.Zorg goed voor jezelf want dat ben je waard.
-ik lees wel eens mee hier-Hoe gaat het trouwens met je eten?Ik heb nog op je topic gereageerd daarover maar daar schrijf je niet meer(je reageert althans niet tot nu toe)Als je er niet over praten wil is o.k hoor,was alleen benieuwd.Je doel klinkt overgens erg goed,acceptatie van al je (on)en vermogensen van jezelf houden is heeeel belangrijk.Ben ik ook mee bezig...
Groetjes Spongebabe
Gelukkig zie je ook de andere kant dat het ook deels een vlucht voor je was,en nu dus een nieuwe start.Zorg goed voor jezelf want dat ben je waard.
-ik lees wel eens mee hier-Hoe gaat het trouwens met je eten?Ik heb nog op je topic gereageerd daarover maar daar schrijf je niet meer(je reageert althans niet tot nu toe)Als je er niet over praten wil is o.k hoor,was alleen benieuwd.Je doel klinkt overgens erg goed,acceptatie van al je (on)en vermogensen van jezelf houden is heeeel belangrijk.Ben ik ook mee bezig...
Groetjes Spongebabe
zondag 1 februari 2009 om 21:12
LL, wat fijn om te lezen dat je een goede band met je zus hebt! Die heb ik ook met de mijne en ik weet hoe waardevol dat is. Is je zo gegund (f)
EV, wauw wat omschrijf je dat mooi zeg! Met dank aan LL die de vraag over je avatar stelde. Ga denk ik ook maar naar Star Trek kijken
Pink, LL stipte het al aan maar ook ik ben onder de indruk van je openhartigheid en je eerlijkheid. Ik lees je postings met plezier en herkenning.
Met mij gaat het goed. Ik heb af en toe van die 'wat doe ik hier in godsnaam' vlagen maar ik probeer er me bij neer te leggen. Het is misschien vreemd, maar ik heb het gevoel dat ik dat vrij veel verwerkt heb en nu het echte ontdekken is begonnen. Maar ook zit de angst er een beetje in dat ik het niet helemaal zeker kan weten (dat ik mijn verleden goed heb verwerkt).
Echte problemen zijn er niet en ik geniet nog steeds van mijn teruggenomen macht. Ook de verwerking van een verbroken relatie slokte al mijn energie op en nu lijkt het toch echt een helder blauwe lucht te zijn.
Op naar de volgende uitdaging, wat het ook moge worden.
(f)
EV, wauw wat omschrijf je dat mooi zeg! Met dank aan LL die de vraag over je avatar stelde. Ga denk ik ook maar naar Star Trek kijken
Pink, LL stipte het al aan maar ook ik ben onder de indruk van je openhartigheid en je eerlijkheid. Ik lees je postings met plezier en herkenning.
Met mij gaat het goed. Ik heb af en toe van die 'wat doe ik hier in godsnaam' vlagen maar ik probeer er me bij neer te leggen. Het is misschien vreemd, maar ik heb het gevoel dat ik dat vrij veel verwerkt heb en nu het echte ontdekken is begonnen. Maar ook zit de angst er een beetje in dat ik het niet helemaal zeker kan weten (dat ik mijn verleden goed heb verwerkt).
Echte problemen zijn er niet en ik geniet nog steeds van mijn teruggenomen macht. Ook de verwerking van een verbroken relatie slokte al mijn energie op en nu lijkt het toch echt een helder blauwe lucht te zijn.
Op naar de volgende uitdaging, wat het ook moge worden.
(f)
zondag 1 februari 2009 om 23:00
quote:pink11 schreef op 01 februari 2009 @ 22:11:
[...]
Ik twijfelde trouwens of ik niet nog iets van sorry moest typen over het stukje wat over talent gaat, omdat het niet bescheiden is het over je talenten te hebben, maar ik doe het niet.
Me excuseren, dát zou pas misplaatst zijn. (maar tis even wennen, hoor)
Zo herkenbaar dit. Ik typ heel vaak 'sorry' en dan delete ik het meteen. Of als ik op een topic 'inbreek' verontschuldig ik me ook niet meer. Het is dat gevoel he? Zo van:"Sorry dat ik besta mensen maar eh...mag ik even wat zeggen?"
Het begint met dit soort kleine dingetjes die de grotere stappen later mogelijk maken. Ben blij dat je het toch hebt opgeschreven. Weer een 'herkenning'. Stond er nooit bij stil daar wat over te zeggen. Dus dank daarvoor!
PS: Over je talent: ik bewonder mensen die een talent hebben voor wat dan ook. Ik geniet van hun genot. Een vriendin schildert ook en het is echt haar uitlaatklep en ik vind het megaprachtig wat ze maakt. Dus praat lekker over je talent, je mag er trots op zijn dat je er uiting aan geeft!
[...]
Ik twijfelde trouwens of ik niet nog iets van sorry moest typen over het stukje wat over talent gaat, omdat het niet bescheiden is het over je talenten te hebben, maar ik doe het niet.
Me excuseren, dát zou pas misplaatst zijn. (maar tis even wennen, hoor)
Zo herkenbaar dit. Ik typ heel vaak 'sorry' en dan delete ik het meteen. Of als ik op een topic 'inbreek' verontschuldig ik me ook niet meer. Het is dat gevoel he? Zo van:"Sorry dat ik besta mensen maar eh...mag ik even wat zeggen?"
Het begint met dit soort kleine dingetjes die de grotere stappen later mogelijk maken. Ben blij dat je het toch hebt opgeschreven. Weer een 'herkenning'. Stond er nooit bij stil daar wat over te zeggen. Dus dank daarvoor!
PS: Over je talent: ik bewonder mensen die een talent hebben voor wat dan ook. Ik geniet van hun genot. Een vriendin schildert ook en het is echt haar uitlaatklep en ik vind het megaprachtig wat ze maakt. Dus praat lekker over je talent, je mag er trots op zijn dat je er uiting aan geeft!
maandag 2 februari 2009 om 11:40
Loving Life, jij zou al je postings eens terug moeten lezen van dit topic. Moet je eens kijken wat je allemaal al wel niet bereikt heb en hoe hard je vecht. Dapper en sterk!
Knap dat je zo goed de omschakeling ziet, helemaal nu je relatie zo plotseling uit is. Dat je gewoon wilt leven met alles wat daarbij hoort. Mij lukt dat nog niet zo goed. Verstop me nog steeds een beetje voor de boze rare wereld. Vind het wel even prima zo.
Lieve EV , ik snap precies wat je bedoeld. Ik leg ook nog steeds verantwoording af, zelfs bij mn vriend. Die onzekerheid. Mag ik er wel zijn? Maar ik ben toch altijd minder? Ik weet niet zo goed waar dat vandaan komt.
Sterkte op de weg... die we met elkaar allemaal bewandelen. Misschien maakt dat het iets minder zwaar.
Pinkie, ik vind het fijn om je postings te lezen. Je schrijft zo mooi en je verwoord de dingen zo goed. Weer een talent!! Fijn dat je erbij bent!
Voor iedereen een dikke knuffel!
Knap dat je zo goed de omschakeling ziet, helemaal nu je relatie zo plotseling uit is. Dat je gewoon wilt leven met alles wat daarbij hoort. Mij lukt dat nog niet zo goed. Verstop me nog steeds een beetje voor de boze rare wereld. Vind het wel even prima zo.
Lieve EV , ik snap precies wat je bedoeld. Ik leg ook nog steeds verantwoording af, zelfs bij mn vriend. Die onzekerheid. Mag ik er wel zijn? Maar ik ben toch altijd minder? Ik weet niet zo goed waar dat vandaan komt.
Sterkte op de weg... die we met elkaar allemaal bewandelen. Misschien maakt dat het iets minder zwaar.
Pinkie, ik vind het fijn om je postings te lezen. Je schrijft zo mooi en je verwoord de dingen zo goed. Weer een talent!! Fijn dat je erbij bent!
Voor iedereen een dikke knuffel!
maandag 2 februari 2009 om 12:42
Ja, wanneer zou je het vertellen?
Moeilijk..
Ik denk als je er gewoon behoefte aan hebt, gewoon doen dan!
Vind je het eng, ligt het ver achter je en heb je het (in hoeverre dat kan) verwerkt, hoeft het natuurlijk niet.
Zijn er periodes dat je er nog veel mee bezig bent en de mensen die het dichts bij je staan weten het niet..dan zou ik het wel vertellen. Desnoods laten vertellen door LM of wie dan ook..
Moeilijk..
Ik denk als je er gewoon behoefte aan hebt, gewoon doen dan!
Vind je het eng, ligt het ver achter je en heb je het (in hoeverre dat kan) verwerkt, hoeft het natuurlijk niet.
Zijn er periodes dat je er nog veel mee bezig bent en de mensen die het dichts bij je staan weten het niet..dan zou ik het wel vertellen. Desnoods laten vertellen door LM of wie dan ook..
