Psyche
alle pijlers
Opa overleden, en wat nu?...
maandag 21 september 2009 om 10:54
Hallo allemaal!
Ik heb weer eens een digitale schouder nodig om op uit te huilen. Na een hele hectische tijd is vanmorgen vroeg mijn opa overleden. Hij was al jaren ziek, hoor, maar toch komt het dan ineens onverwacht.
Maar zoals altijd, kan het bij Dian weer eens niet zo eenvoudig zijn... Ik heb mijn opa en oma al 2 jaar niet gezien/gesproken. Waarom niet is een lang ingewikkeld verhaal, waarbij voor mij de druppel was dat ze mijn vriend niet wilden accepteren en zelfs bij onze bruiloft weigerden om op te dagen... Toen heb ik de deur dichtgedaan.
Maar ja, nu is hij overleden en ik wil toch op 1 of andere manier iets doen. Ik ga een kaart sturen aan mijn oma, maar ik weet niet hoe ze hierop zal reageren.
Mijn vraag aan jullie is eigenlijk; moet ik naar de begrafenis? Aan de ene kant voel ik me verplicht, het was toch mijn opa. Maar aan de andere kant voelt het ook weer hypocriet. Ik heb ze 2 jaar niet gezien en dan ineens op komen dagen bij zoiets... Lieve Viva-forummers, kunnen jullie me vertellen wat jullie zouden doen???
Ik heb weer eens een digitale schouder nodig om op uit te huilen. Na een hele hectische tijd is vanmorgen vroeg mijn opa overleden. Hij was al jaren ziek, hoor, maar toch komt het dan ineens onverwacht.
Maar zoals altijd, kan het bij Dian weer eens niet zo eenvoudig zijn... Ik heb mijn opa en oma al 2 jaar niet gezien/gesproken. Waarom niet is een lang ingewikkeld verhaal, waarbij voor mij de druppel was dat ze mijn vriend niet wilden accepteren en zelfs bij onze bruiloft weigerden om op te dagen... Toen heb ik de deur dichtgedaan.
Maar ja, nu is hij overleden en ik wil toch op 1 of andere manier iets doen. Ik ga een kaart sturen aan mijn oma, maar ik weet niet hoe ze hierop zal reageren.
Mijn vraag aan jullie is eigenlijk; moet ik naar de begrafenis? Aan de ene kant voel ik me verplicht, het was toch mijn opa. Maar aan de andere kant voelt het ook weer hypocriet. Ik heb ze 2 jaar niet gezien en dan ineens op komen dagen bij zoiets... Lieve Viva-forummers, kunnen jullie me vertellen wat jullie zouden doen???
maandag 21 september 2009 om 13:02
quote:roosies schreef op 21 september 2009 @ 12:56:
Doe je het voor je vader en de rest van de familie zodat ze niet met een vingertje naar je kunnen wijzen, of doe je het uit respect voor je vader en de rest van de familie?
Want met je bovenstaande berichtje komt niet naar voren of je er nou zelf echt achter staat, meer dat je het wil doen omdat je bang bent voor de reacties.
Nee, als ik ga dan ga ik voor mijn vader en mijn broer! Uit respect en niet uit angst, want dan wil ik er gewoon zijn voor hen, als zij daar steun uit halen. Dat kan ik heel stellig zeggen! Dan zou ik het doen voor hen...
En bedankt voor de condoleances iedereen.
Doe je het voor je vader en de rest van de familie zodat ze niet met een vingertje naar je kunnen wijzen, of doe je het uit respect voor je vader en de rest van de familie?
Want met je bovenstaande berichtje komt niet naar voren of je er nou zelf echt achter staat, meer dat je het wil doen omdat je bang bent voor de reacties.
Nee, als ik ga dan ga ik voor mijn vader en mijn broer! Uit respect en niet uit angst, want dan wil ik er gewoon zijn voor hen, als zij daar steun uit halen. Dat kan ik heel stellig zeggen! Dan zou ik het doen voor hen...
En bedankt voor de condoleances iedereen.
maandag 21 september 2009 om 13:02
Dian, ik denk dan ook aan je vader. Het is toch zijn vader die is overleden. Ik denk dat je voor je vader in ieder geval naar de begrafenis moet gaan.
Wij zitten nu zelf in de tijd tussen overlijden en begrafenis van mijn schoonmoeder. Heel heftig. Maar we zijn blij met iedereen die een blijk van medeleven geeft. Dus doen, zeker naar de begrafenis gaan. En daarna na een paar weken, als alles wat rustiger is toch ook een keer naar je oma.
Wij zitten nu zelf in de tijd tussen overlijden en begrafenis van mijn schoonmoeder. Heel heftig. Maar we zijn blij met iedereen die een blijk van medeleven geeft. Dus doen, zeker naar de begrafenis gaan. En daarna na een paar weken, als alles wat rustiger is toch ook een keer naar je oma.
maandag 21 september 2009 om 13:14
maandag 21 september 2009 om 14:17
quote:JohnnyCake schreef op 21 september 2009 @ 11:45:
Overtrekken we het niet een beetje met dat 'oma bellen'? Ok, oma en opa zijn niet op de bruiloft geweest omdat ze iets tegen de relatie hadden met haar man. Betekent toch niet dat DianV persona non grata is? Alsof oma ineens gaat grienen en schreeuwen omdat kleindochter aanwezig is...
Als ik DianV's man was dan zou ik wel thuisblijven.Ik denk dat dit wel te maken heeft met respect tonen voor de gevoelens van een ander. Je kunt denk ik niet voor die oma bepalen of ze het wel/niet gepast vindt dat haar kleindochter waar ze al 2 jaar geen contact meer mee heeft komt op de begrafenis van haar echtgenoot. Je weet ook niet precies wat er is voorgevallen...denk dus dat een berichtje vooraf wel op zn plaats is.
Overtrekken we het niet een beetje met dat 'oma bellen'? Ok, oma en opa zijn niet op de bruiloft geweest omdat ze iets tegen de relatie hadden met haar man. Betekent toch niet dat DianV persona non grata is? Alsof oma ineens gaat grienen en schreeuwen omdat kleindochter aanwezig is...
Als ik DianV's man was dan zou ik wel thuisblijven.Ik denk dat dit wel te maken heeft met respect tonen voor de gevoelens van een ander. Je kunt denk ik niet voor die oma bepalen of ze het wel/niet gepast vindt dat haar kleindochter waar ze al 2 jaar geen contact meer mee heeft komt op de begrafenis van haar echtgenoot. Je weet ook niet precies wat er is voorgevallen...denk dus dat een berichtje vooraf wel op zn plaats is.
maandag 21 september 2009 om 15:47
Vader net gebeld... Oma zei: 'Je denkt toch niet dat ik die lui op de begrafenis wil hebben?! Wat mij betreft héb ik geen kleinkinderen.' Waarbij ze dus niet alleen aan mij, maar ook aan mijn broer en nichtje refereerde...
Ach wel, probleem opgelost dus...
Nogmaals dank aan alle mensen die meedachten/meeleefden en hier hun mening wilden spuien!
Ach wel, probleem opgelost dus...
Nogmaals dank aan alle mensen die meedachten/meeleefden en hier hun mening wilden spuien!
maandag 21 september 2009 om 18:10
Zo, lekker botte reactie van je oma zeg! Hoe is je vader onder deze uitspraak? Ik bedoel, het gaat èn om zijn vader, èn om zijn kinderen...
Misschien kun je, als je er behoefte aan hebt, over een tijdje eens naar het graf van je opa gaan om daar "1 op 1" afscheid te nemen? Gecondoleerd in ieder geval!
Misschien kun je, als je er behoefte aan hebt, over een tijdje eens naar het graf van je opa gaan om daar "1 op 1" afscheid te nemen? Gecondoleerd in ieder geval!
maandag 21 september 2009 om 18:13
Gecondoleerd.
Het lijkt erop dat je met nog veel gevoelens zit naar je opa toe. Voordat je naar hem toe gaat, wil je eerst 'schoon schip' maken? Ik zou een brief naar hem schrijven. Een brief met jouw gevoelens, je teleurstellingen, je verwijten maar ook je (leuke) herinneringen aan hem. Als je die brief hebt geschreven; ga naar zijn begrafenis. Hij heeft maar 1 begrafenis en het is het laatste 'aardse' wat er van hem gebeurd.
Veel sterkte
Het lijkt erop dat je met nog veel gevoelens zit naar je opa toe. Voordat je naar hem toe gaat, wil je eerst 'schoon schip' maken? Ik zou een brief naar hem schrijven. Een brief met jouw gevoelens, je teleurstellingen, je verwijten maar ook je (leuke) herinneringen aan hem. Als je die brief hebt geschreven; ga naar zijn begrafenis. Hij heeft maar 1 begrafenis en het is het laatste 'aardse' wat er van hem gebeurd.
Veel sterkte
maandag 21 september 2009 om 18:46
Dank jullie weer voor de reacties...
Tja, ik heb niet voor niets het contact verbroken... Uiteraard is mijn vader er erg verdrietig over, maar wij hebben het in ieder geval samen uitgesproken en hij neemt mij niets kwalijk. Waar ik dan weer erg blij mee ben.
Wat me wel verbaasd is dat ze nu blijkbaar ook problemen heeft met mijn broer en mijn nichtje (haar andere kleindochter, en zij is pas 17). Wij hebben vandaag allemaal onderling contact gehad (broer, vader, nichtje en ik) en tussen ons is alles okee, dus het zal gelukkig niet in de weg staan.
I
Tja, ik heb niet voor niets het contact verbroken... Uiteraard is mijn vader er erg verdrietig over, maar wij hebben het in ieder geval samen uitgesproken en hij neemt mij niets kwalijk. Waar ik dan weer erg blij mee ben.
Wat me wel verbaasd is dat ze nu blijkbaar ook problemen heeft met mijn broer en mijn nichtje (haar andere kleindochter, en zij is pas 17). Wij hebben vandaag allemaal onderling contact gehad (broer, vader, nichtje en ik) en tussen ons is alles okee, dus het zal gelukkig niet in de weg staan.
I
dinsdag 22 september 2009 om 03:19
quote:DianV schreef op 21 september 2009 @ 18:46:
Dank jullie weer voor de reacties...
Tja, ik heb niet voor niets het contact verbroken... Uiteraard is mijn vader er erg verdrietig over, maar wij hebben het in ieder geval samen uitgesproken en hij neemt mij niets kwalijk. Waar ik dan weer erg blij mee ben.
Wat me wel verbaasd is dat ze nu blijkbaar ook problemen heeft met mijn broer en mijn nichtje (haar andere kleindochter, en zij is pas 17). Wij hebben vandaag allemaal onderling contact gehad (broer, vader, nichtje en ik) en tussen ons is alles okee, dus het zal gelukkig niet in de weg staan.
IDian, ik vind de situatie echt supervervelend voor je. Gelukkig heb je met andere familieleden goed contact. Jij hebt je best gedaan en hebt respect getoond, meer kan je niet doen.
Dank jullie weer voor de reacties...
Tja, ik heb niet voor niets het contact verbroken... Uiteraard is mijn vader er erg verdrietig over, maar wij hebben het in ieder geval samen uitgesproken en hij neemt mij niets kwalijk. Waar ik dan weer erg blij mee ben.
Wat me wel verbaasd is dat ze nu blijkbaar ook problemen heeft met mijn broer en mijn nichtje (haar andere kleindochter, en zij is pas 17). Wij hebben vandaag allemaal onderling contact gehad (broer, vader, nichtje en ik) en tussen ons is alles okee, dus het zal gelukkig niet in de weg staan.
IDian, ik vind de situatie echt supervervelend voor je. Gelukkig heb je met andere familieleden goed contact. Jij hebt je best gedaan en hebt respect getoond, meer kan je niet doen.
