Psyche
alle pijlers
Opname partner
donderdag 12 september 2019 om 14:54
Mijn man heeft al jaren psychische problemen en is nu ongeveer anderhalf jaar in behandeling bij een psychiater.
Zij stelt nu voor dat hij zich laat opnemen omdat de problemen escaleren.
Wij hadden al besloten om te scheiden omdat het samenleven gezien zijn problematiek (o.a. geen therapietrouw waardoor heel labiel) onmogelijk is.
Dat staat nu even on hold.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere 'partners van...'. hoe jullie dit ervaren hebben, wat je als partner beter wel of juist niet doet, hoe je er mee omgaat.
Zij stelt nu voor dat hij zich laat opnemen omdat de problemen escaleren.
Wij hadden al besloten om te scheiden omdat het samenleven gezien zijn problematiek (o.a. geen therapietrouw waardoor heel labiel) onmogelijk is.
Dat staat nu even on hold.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere 'partners van...'. hoe jullie dit ervaren hebben, wat je als partner beter wel of juist niet doet, hoe je er mee omgaat.
donderdag 12 september 2019 om 15:04
redbulletje schreef: ↑12-09-2019 15:00Als je wil scheiden kun je toch beter doorpakken? Dan kan hij tijdens zijn opname dat gelijk verwerken en jij kunt verder met je leven.
Nee maar ... ik ben het een keer wel eens met redbulletje ...
donderdag 12 september 2019 om 15:06
Ik wil je graag sterkte wensen.
Mijn moeder heeft psychische problemen en ze is op dit op moment ook opgenomen.
Mijn moeder voelt zich soms onbegrepen omdat haar problematiek erg ingewikkeld is. Het heeft mijn moeder en mij erg geholpen om betrokken te zijn en in gesprek te gaan met haar betrokken hulpverleners. Het gaan bekijken van haar perspectief zorgt voor meer begrip. Ik raakte soms erg gefrustreerd als ik probeerde haar mijn perspectief op te dringen en ze niet deed wat ik wilde.
Hoe hard het ook klinkt, mijn leven gaat gewoon door dus ik probeer haar te steunen maar ook vooral heel goed voor mezelf te zorgen.
Aanvulling: mijn vader en moeder hebben veel last van haar problemen maar weigeren uit elkaar terwijl ze elkaar niet gelukkig maken en problemen in stand te houden. Kies vooral voor jezelf!
Mijn moeder heeft psychische problemen en ze is op dit op moment ook opgenomen.
Mijn moeder voelt zich soms onbegrepen omdat haar problematiek erg ingewikkeld is. Het heeft mijn moeder en mij erg geholpen om betrokken te zijn en in gesprek te gaan met haar betrokken hulpverleners. Het gaan bekijken van haar perspectief zorgt voor meer begrip. Ik raakte soms erg gefrustreerd als ik probeerde haar mijn perspectief op te dringen en ze niet deed wat ik wilde.
Hoe hard het ook klinkt, mijn leven gaat gewoon door dus ik probeer haar te steunen maar ook vooral heel goed voor mezelf te zorgen.
Aanvulling: mijn vader en moeder hebben veel last van haar problemen maar weigeren uit elkaar terwijl ze elkaar niet gelukkig maken en problemen in stand te houden. Kies vooral voor jezelf!
Volg het pad van jou dromen, niet de snelweg van andermans verwachtingen.
donderdag 12 september 2019 om 15:22
Dit.redbulletje schreef: ↑12-09-2019 15:00Als je wil scheiden kun je toch beter doorpakken? Dan kan hij tijdens zijn opname dat gelijk verwerken en jij kunt verder met je leven.
donderdag 12 september 2019 om 15:46
Eens. En verder: sterkte!redbulletje schreef: ↑12-09-2019 15:00Als je wil scheiden kun je toch beter doorpakken? Dan kan hij tijdens zijn opname dat gelijk verwerken en jij kunt verder met je leven.
donderdag 12 september 2019 om 15:54
Bedankt voor jullie antwoorden.
Er staat een eerste gesprek met de scheidingmediator gepland, en dat gaat gewoon door.
De doorslaggevende reden om te scheiden is datgene wat hij nu gaat aanpakken door opname. Omdat ik nog ontzettend veel om hem geef, staat het daarom gevoelsmatig even on hold. Rationeel weet ik wel dat ik moet doorpakken. Lastig.
Hij stelt een tijdelijke time-out voor.
Geen idee of dat verstandig is, maar even rust kan ik wel gebruiken.
Ik ben alleen bang dat ik me dan ga bedenken.
Er staat een eerste gesprek met de scheidingmediator gepland, en dat gaat gewoon door.
De doorslaggevende reden om te scheiden is datgene wat hij nu gaat aanpakken door opname. Omdat ik nog ontzettend veel om hem geef, staat het daarom gevoelsmatig even on hold. Rationeel weet ik wel dat ik moet doorpakken. Lastig.
Hij stelt een tijdelijke time-out voor.
Geen idee of dat verstandig is, maar even rust kan ik wel gebruiken.
Ik ben alleen bang dat ik me dan ga bedenken.
donderdag 12 september 2019 om 16:06
ik heb geen persoonlijke ervaringen hiermee. maar luister eens naar de eerste aflevering van de podcast Van Twee Kanten. in die aflevering vertellen een man en vrouw hoe de opname van de vrouw van het stel hun relatie beïnvloedt heeft. jullie situatie is vast weer heel anders, maar wellicht dat het fijn is om te horen hoe anderen dit beleven.
de aflevering heet: Ik wil graag met je door maar je gaat wel in therapie.
de aflevering heet: Ik wil graag met je door maar je gaat wel in therapie.
donderdag 12 september 2019 om 21:16
donderdag 12 september 2019 om 21:20
Idrisindra schreef: ↑12-09-2019 21:18De psychiater kon trouwens snel een vrije plek regelen. Is ook nodig.
Maar is het dan een crisisopname, of een behandelopname? Want dat maakt echt een groot verschil.
*edit, oh hehe, het kwartje valt. Ik dacht dat je een typfout had gemaakt en dat je man zelf een opname had voorgesteld. Maar het was dus het idee van de psychiater. Sorry.
.
donderdag 12 september 2019 om 21:32
Hier ervaring met opname van partner. Wel heel andere situatie denk ik want wij stonden absoluut niet op punt van scheiden en partner liep vooral heel erg vast in het leven, ook na meerdere therapieën (wel zeer therapietrouw). Ik vond het als partner heel zwaar omdat mijn partner met name in de eerste maanden van de opname alle kanten op ging (door ontregeling) en de relatie zelfs wilde verbreken (of er veel aan deed zodat ik het zou verbreken). Gelukkig was partnertherapie onderdeel van de opname en ondanks dat ik dat heel zwaar vond heeft het ons wel geholpen. Het was een nare en zware tijd maar ik ben blij dat we het beide gedaan hebben en inmiddels is het gelukkig al heel wat jaren geleden, nog steeds gelukkig samen. We hadden wel een heel sterke basis samen, ik denk dat dat wel een vereiste is wil je relatie een dergelijk intensief traject doorstaan.
Maar ik zie dus nogal wat verschillen met jouw situatie. Jouw partner toont weinig therapietrouw, wil ook niet echt doorzetten en eraan werken? En fundamentele problemen binnen de relatie? Ik denk dat de time-out geen gek idee is hoor, op termijn zou ik wel betrokken willen zijn bij de therapie en partner-/relatietherapie willen (of je nu gaat scheiden of niet, dat is waarschijnlijk sowieso een goede investering).
Als je voor jezelf heel duidelijk voor ogen houdt wat je voorwaarden zijn voor een fijne relatie dan hoef je ook niet bang te zijn dat je niet meer durft te scheiden. Dus time-out, dan betrokken worden en pas weer samen leven als de voorwaarden er zijn. En als het dan achteruit gaat dan toch die scheiding doorzetten.
Maar ik zie dus nogal wat verschillen met jouw situatie. Jouw partner toont weinig therapietrouw, wil ook niet echt doorzetten en eraan werken? En fundamentele problemen binnen de relatie? Ik denk dat de time-out geen gek idee is hoor, op termijn zou ik wel betrokken willen zijn bij de therapie en partner-/relatietherapie willen (of je nu gaat scheiden of niet, dat is waarschijnlijk sowieso een goede investering).
Als je voor jezelf heel duidelijk voor ogen houdt wat je voorwaarden zijn voor een fijne relatie dan hoef je ook niet bang te zijn dat je niet meer durft te scheiden. Dus time-out, dan betrokken worden en pas weer samen leven als de voorwaarden er zijn. En als het dan achteruit gaat dan toch die scheiding doorzetten.
vrijdag 13 september 2019 om 16:35
Bedankt om je ervaringen te delen, daar ben ik wat mee.
Je zegt hele rake dingen.
Mijn partner bedoelt het goed maar hij functioneert echt niet. De problematiek is ook complex, dus niet één enkele diagnose. Alles werkt op elkaar in, versterkt elkaar.
Wat een goede tip om de randvoorwaarden voor een fijne relatie voor ogen te houden.
Je zegt hele rake dingen.
Mijn partner bedoelt het goed maar hij functioneert echt niet. De problematiek is ook complex, dus niet één enkele diagnose. Alles werkt op elkaar in, versterkt elkaar.
Wat een goede tip om de randvoorwaarden voor een fijne relatie voor ogen te houden.
vrijdag 1 november 2019 om 21:13
Zo ik wou even een update posten.
Wie weet heeft iemand er later nog wat aan.
En ik vind het fijn om van me af te schrijven.
Mijn man is inmiddels enkele weken opgenomen en het gaat goed.
De therapie en medicatie slaan aan, en ik heb ademruimte. Wat had ik daar nood aan, dat had ik vooraf helemaal verkeerd ingeschat.
De scheiding gaat ook door.
Na de opname staat er een volgend gesprek met de mediator gepland. We hebben ook al wat praktische dingen besproken voor het koophuis en verder ook al familie en vrienden ingelicht.
Ik ga met een advocaat praten zodat ik weet wat er wettelijk allemaal wel/niet kan voor de kinderen. Want in crisis is hij niet in staat om voor hen te zorgen, en dat los ik nu op maar straks zijn we gescheiden en wordt ik misschien verplicht om ze alsnog achter te laten.
Nou ja die doemscenario's wil ik dus vermijden.
Wie weet heeft iemand er later nog wat aan.
En ik vind het fijn om van me af te schrijven.
Mijn man is inmiddels enkele weken opgenomen en het gaat goed.
De therapie en medicatie slaan aan, en ik heb ademruimte. Wat had ik daar nood aan, dat had ik vooraf helemaal verkeerd ingeschat.
De scheiding gaat ook door.
Na de opname staat er een volgend gesprek met de mediator gepland. We hebben ook al wat praktische dingen besproken voor het koophuis en verder ook al familie en vrienden ingelicht.
Ik ga met een advocaat praten zodat ik weet wat er wettelijk allemaal wel/niet kan voor de kinderen. Want in crisis is hij niet in staat om voor hen te zorgen, en dat los ik nu op maar straks zijn we gescheiden en wordt ik misschien verplicht om ze alsnog achter te laten.
Nou ja die doemscenario's wil ik dus vermijden.
zaterdag 2 november 2019 om 07:07
Idrisindra schreef: ↑01-11-2019 21:13Zo ik wou even een update posten.
Wie weet heeft iemand er later nog wat aan.
En ik vind het fijn om van me af te schrijven.
Mijn man is inmiddels enkele weken opgenomen en het gaat goed.
De therapie en medicatie slaan aan, en ik heb ademruimte. Wat had ik daar nood aan, dat had ik vooraf helemaal verkeerd ingeschat.
De scheiding gaat ook door.
Na de opname staat er een volgend gesprek met de mediator gepland. We hebben ook al wat praktische dingen besproken voor het koophuis en verder ook al familie en vrienden ingelicht.
Ik ga met een advocaat praten zodat ik weet wat er wettelijk allemaal wel/niet kan voor de kinderen. Want in crisis is hij niet in staat om voor hen te zorgen, en dat los ik nu op maar straks zijn we gescheiden en wordt ik misschien verplicht om ze alsnog achter te laten.
Nou ja die doemscenario's wil ik dus vermijden.
Goed dat je je alvast gaat laten voorlichten over wat er wettelijk mogelijk is. Denk echter vooral ook aan dingen die niet wettelijk afgedwongen kunnen worden maar die wel fijn zouden zijn als jullie die samen overeen zouden komen en in het ouderschapsplan kunnen zetten (ik denk namelijk dat je maar heel beperkt iets wettelijk kunt afdwingen, ténzij het in het ouderschapsplan staat)! En dan doel ik met name op die crisissituaties die je noemt, kijk of je iemand kunt vinden die kennis en ervaring heeft met hoe je heel concreet zoiets in het ouderschapsplan op kunt nemen. ''Kinderen gaan niet naar vader als vader in crisis is'' heb je bijvoorbeeld niets aan omdat het totaal niet concreet is (want wat als de kinderen er al zijn? Dat staat niet beschreven. En wat is 'in crisis zijn'? Staat ook niet beschreven. Dus levert in de praktijk niks op).
zondag 3 november 2019 om 14:55
