Psyche
alle pijlers
Ouder worden
maandag 31 januari 2022 om 01:35
Tsja, titel zegt alles. Ik merk dat nu ik ouder word en een bepaalde leeftijd volgende maand ga bereiken, ik toch ga merken dat het meeste van de taart van het leven al op is.
Oftewel, ik word 60 en mijn god dat klinkt echt bejaard. Ik kom uit een generatie dat je de echte oudjes had die achteraf niet zo oud bleken of de flinkerds die echt bejaard waren en zogenaamd stoer en flink warwen.
Het benauwt mij en maakt mij soms best verdrietig. Zijn er meer mensen die hier mee worstelen en hoe ging je hier mee om?
Oftewel, ik word 60 en mijn god dat klinkt echt bejaard. Ik kom uit een generatie dat je de echte oudjes had die achteraf niet zo oud bleken of de flinkerds die echt bejaard waren en zogenaamd stoer en flink warwen.
Het benauwt mij en maakt mij soms best verdrietig. Zijn er meer mensen die hier mee worstelen en hoe ging je hier mee om?
rubella wijzigde dit bericht op 01-02-2022 18:35
0.29% gewijzigd
maandag 31 januari 2022 om 11:03
Die millenials zijn als jij 67 bent ook weer een stukje ouder natuurlijk.vivinnetje schreef: ↑31-01-2022 10:18Ik vind het ook best confronterend, bij vlagen. Ik word zelf 50 en hield mezelf lang voor dat ik er best jong uitzag. Ik ben een fragiel type die nooit een vrouw is geworden. Ik heb ook altijd heel lang haar gehad. En hoewel ik vroeger zei dat ik dat het van voren lyceum, van achter museum-effect me niet ging overkomen, heb ik nu nog steeds dat lange haar. Ik denk dat veel van mijn leeftijdsgenoten er jaloers op zijn want het is vol en nog nauwelijks grijs. Maar mijn gezicht is wel echt getekend inmiddels.
Komt bij dat ik werk in een branche waar alles snel en millenial is. Ik kan daar echt niet tot m'n 67e tussen zitten.... Ja, dat voelt dus ook wel onrustig, ik zou het roer nog om moeten gooien voor de laatste keer. Ik heb alleen geen idee wat dan.
En dat ondanks al die levenservaring!
Ik zit tussen de pubers en, was ik eerst die leuke jonge knappe lerares, bij wie ze wél met sexvragen durfden te komen, moet nu een metamorfose doormaken naar, tsja wie eigenlijk?
maandag 31 januari 2022 om 11:04
hahaha dit herken ik tot mijn 50ste werd ik veel jonger ingeschat, ik raakte daar zo aan gewend totdat recent iemand vroeg hoe oud ik was en ook zei dat ze dat precies zo had ingeschat, ik hoorde mijn ego aan diggelen vallen...margreetder schreef: ↑31-01-2022 10:41Waar ik vroeger vaak jaren jonger werd in geschat is dat feestje na mijn 45e voorbij. Toen een collega naar mijn leeftijd vroeg was de reactie "ja dat had ik ingeschat".
Daarnaast merk ik dat ik meer op mijn kleding let, past het nog wel bij mijn leeftijd. Word ik niet "hotter than my daughter".
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 11:06
0.25% gewijzigd
maandag 31 januari 2022 om 12:58
Oh dit heb ik ook! Niet leuk.margreetder schreef: ↑31-01-2022 10:41Waar ik vroeger vaak jaren jonger werd in geschat is dat feestje na mijn 45e voorbij. Toen een collega naar mijn leeftijd vroeg was de reactie "ja dat had ik ingeschat".
Vind mezelf er ook echt een stuk jonger uitzien dan mijn leeftijd, maar blijkbaar zien anderen dat niet
maandag 31 januari 2022 om 13:12
Ik ben zelf 58 maar ga dus ook hard richting 60 en ik vind het wel een dingetje. Ik ben blij dat ik zo oud mag worden, maar toch….
Ik ben nu een van de oudsten op de afdeling op mijn werk, dat vind ik best lastig.
Ik heb een chronische depressie en soms bekruipt me het gevoel, ben ik wel gelukkig. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen. Stel ik word niet ouder als achter in de 60, dan heb ik nog maar 10 jaar om gelukkig te zijn/worden.
Hier spreekt de depressie natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar af en toe kan het me aanvliegen.
Ik ben getrouwd, heb een fijn gezin en toch begin ik me langzaam aan oud en overbodig te voelen. Alsof je na een bepaalde leeftijd niet meer mee telt.
Hoe doen andere vrouwen dit? Hoe pakken jullie deze negatieve gevoelens aan? Hoe houden jullie het leven leuk?
Ik ben nu een van de oudsten op de afdeling op mijn werk, dat vind ik best lastig.
Ik heb een chronische depressie en soms bekruipt me het gevoel, ben ik wel gelukkig. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen. Stel ik word niet ouder als achter in de 60, dan heb ik nog maar 10 jaar om gelukkig te zijn/worden.
Hier spreekt de depressie natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar af en toe kan het me aanvliegen.
Ik ben getrouwd, heb een fijn gezin en toch begin ik me langzaam aan oud en overbodig te voelen. Alsof je na een bepaalde leeftijd niet meer mee telt.
Hoe doen andere vrouwen dit? Hoe pakken jullie deze negatieve gevoelens aan? Hoe houden jullie het leven leuk?
maandag 31 januari 2022 om 13:14
ik ben wel wat bezorgd of een snel aanstormend "leeg nest", kan zomaar volgend jaar zover zijn, dat ze plots beiden uitgevlogen zijn.Biedronka schreef: ↑31-01-2022 13:12Ik ben zelf 58 maar ga dus ook hard richting 60 en ik vind het wel een dingetje. Ik ben blij dat ik zo oud mag worden, maar toch….
Ik ben nu een van de oudsten op de afdeling op mijn werk, dat vind ik best lastig.
Ik heb een chronische depressie en soms bekruipt me het gevoel, ben ik wel gelukkig. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen. Stel ik word niet ouder als achter in de 60, dan heb ik nog maar 10 jaar om gelukkig te zijn/worden.
Hier spreekt de depressie natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar af en toe kan het me aanvliegen.
Ik ben getrouwd, heb een fijn gezin en toch begin ik me langzaam aan oud en overbodig te voelen. Alsof je na een bepaalde leeftijd niet meer mee telt.
Hoe doen andere vrouwen dit? Hoe pakken jullie deze negatieve gevoelens aan? Hoe houden jullie het leven leuk?
En mijn ratio gunt het zo, en vindt het allemaal prachtig
Maar ik heb er wel moeite mee
maandag 31 januari 2022 om 15:01
Herkenbaar, maar ook heerlijk hoor. Wij hebben ineens nog maar een puber om rekening mee te houden. Eentje die op de gekste tijden moet eten, moet werken, zal thuiskomen. Voelde binnen een paar weken helemaal goed!
maandag 31 januari 2022 om 15:33
wij zitten nog heel erg in de "storm voor de stilte"
met twee semi-volwassenen: studies, baantjes. etcetc
Altijd drukte en chaos
En ik houd wel van die drukte
maandag 31 januari 2022 om 15:53
Bij ons zijn ze allebei vorig jaar op kamers gegaan en dat is wel heel erg wennen. Ik gun het ze van harte maar het is ineens wel stil hier. Misschien dat daar wel het gevoel van overbodig zijn vandaan komt, het niet meer nodig zijn. Man en ik moeten ook nog een beetje onze draai vinden.
Ik voel me af en toe of ik mezelf weer een beetje opnieuw moet uitvinden. Wat nieuwe dingen oppakken, leuke nieuwe hobby, ik weet het niet zo goed.
Ik wil niet doorwerken tot ik 67 ben maar wil ook zeker nog niet achter de geraniums.
maandag 31 januari 2022 om 15:58
En denk je als je oud klasgenoten tegenkomt niet: Oef die ziet er oud uit, zou ze mij ook zo zien?Metallover schreef: ↑31-01-2022 12:58Oh dit heb ik ook! Niet leuk.
Vind mezelf er ook echt een stuk jonger uitzien dan mijn leeftijd, maar blijkbaar zien anderen dat niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 31 januari 2022 om 16:02
Ik kom uit een generatie dat je de echte oudjes had die achteraf niet zo oud bleken of de flinkerds die echt bejaard waren en zogenaamd stoer en flink warwen.
Als je jong bent, zo onder de 20 is iedereen ouder dan 50 oud, en dan kom je er na 20 jaar achter dat ze toen helemaal nog niet zo oud waren. Volgens mij denkt iedere generatie zo, ook al lopen de oma's van tegenwoordig niet meer in het zwart met een schort voor.
Als je jong bent, zo onder de 20 is iedereen ouder dan 50 oud, en dan kom je er na 20 jaar achter dat ze toen helemaal nog niet zo oud waren. Volgens mij denkt iedere generatie zo, ook al lopen de oma's van tegenwoordig niet meer in het zwart met een schort voor.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 31 januari 2022 om 18:47
Dit antwoord bevalt mij erg goed. Bedankt!
maandag 31 januari 2022 om 18:49
Ik denk omdat ik in het afgelopen jaar behoorlijke last heb gekregen van een verergering van artrose in mijn heupen en rug. Zomaar je bedje uitspringen wordt soms uitdaging.Creatieveling schreef: ↑31-01-2022 07:26Waarom maakt het je verdrietig? Wat is er anders tussen nu en een jaar geleden?
maandag 31 januari 2022 om 18:53
Precies dit. Fijne post.Biedronka schreef: ↑31-01-2022 13:12Ik ben zelf 58 maar ga dus ook hard richting 60 en ik vind het wel een dingetje. Ik ben blij dat ik zo oud mag worden, maar toch….
Ik ben nu een van de oudsten op de afdeling op mijn werk, dat vind ik best lastig.
Ik heb een chronische depressie en soms bekruipt me het gevoel, ben ik wel gelukkig. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen. Stel ik word niet ouder als achter in de 60, dan heb ik nog maar 10 jaar om gelukkig te zijn/worden.
Hier spreekt de depressie natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar af en toe kan het me aanvliegen.
Ik ben getrouwd, heb een fijn gezin en toch begin ik me langzaam aan oud en overbodig te voelen. Alsof je na een bepaalde leeftijd niet meer mee telt.
Hoe doen andere vrouwen dit? Hoe pakken jullie deze negatieve gevoelens aan? Hoe houden jullie het leven leuk?
maandag 31 januari 2022 om 21:07
Ik denk dat de meeste mensen dit gevoel wel hebben.
Zelfs mij bekruipt het gevoel van “oud” zijn wel eens, inmiddels. Ben 33. Aantal jaren terug was ik “het knappe jonkie” van de afdeling, nu ga ik straks al richting de 40…. geeft een soort van paniek gevoel. Al ben ik natuurlijk blij met elk jaar wat ik krijg!
Ergens zou ik er graag zo instaan als mijn moeder. Zij is 60 en denkt niet in leeftijden/getallen. Super fit, staat volop in de maatschappij en is hipper dan ik vaak ben. Met technologische snufjes/kleding. Ook reist ze heel veel en gok dat ze momenteel meer minnaars heeft dan ik
. Misschien krijg ik deze instelling ook nog wel eens. Ze lacht mij ook keihard uit, als ik over mijn eigen “ouderdom” begin.
Zelfs mij bekruipt het gevoel van “oud” zijn wel eens, inmiddels. Ben 33. Aantal jaren terug was ik “het knappe jonkie” van de afdeling, nu ga ik straks al richting de 40…. geeft een soort van paniek gevoel. Al ben ik natuurlijk blij met elk jaar wat ik krijg!
Ergens zou ik er graag zo instaan als mijn moeder. Zij is 60 en denkt niet in leeftijden/getallen. Super fit, staat volop in de maatschappij en is hipper dan ik vaak ben. Met technologische snufjes/kleding. Ook reist ze heel veel en gok dat ze momenteel meer minnaars heeft dan ik
. Misschien krijg ik deze instelling ook nog wel eens. Ze lacht mij ook keihard uit, als ik over mijn eigen “ouderdom” begin.
maandag 31 januari 2022 om 22:26
Och ik had een tijd terug ook vaak de gedachte dat het grootste stuk wel geleefd is (en daar is niks aan te veranderen) Maar toen zag ik op fc iemand die een gezelschapsspel zocht voor zijn moeder, met wat voorbeelden van wat ze speelde. Stelde me erg gerust dat ik nog zo'n bijna 25 jaar vooruit kan. Zijn moeder was 93
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 31 januari 2022 om 22:39
Tot mijn 40e was ik de jongste van mijn team. Nu krijg ik steeds meer jonge collega’s, sommigen zelfs uit tweede helft jaren ‘90, die me dan u noemen. Ik heb er wel moeite mee, al word ik op goede dagen nog wel begin 40 geschat.
Toen ik ruim 30 jaar geleden begon met werken, op mijn 18e, had ik soms medelijden met vrouwen van 60+ die nog fulltime moesten werken. Dat waren destijds vooral secretaresses en andere ondersteuners. Dat is nu zo anders, bijna de helft van mijn collega’s is vrouw, een groot deel ouder dan ik, en bijna allemaal 32+ uur werkend. Het voelt ook niet alsof we oude besjes zijn.
Ik ben wel benieuwd hoe de jongere generatie (30 min) dat ziet.
Toen ik ruim 30 jaar geleden begon met werken, op mijn 18e, had ik soms medelijden met vrouwen van 60+ die nog fulltime moesten werken. Dat waren destijds vooral secretaresses en andere ondersteuners. Dat is nu zo anders, bijna de helft van mijn collega’s is vrouw, een groot deel ouder dan ik, en bijna allemaal 32+ uur werkend. Het voelt ook niet alsof we oude besjes zijn.
Ik ben wel benieuwd hoe de jongere generatie (30 min) dat ziet.
maandag 31 januari 2022 om 23:03
Ik heb recent een nieuwe manager gekregen die qua leeftijd mijn zoon zou kunnen zijn. Dat is toch best een aparte gewaarwording. Ik heb er geen moeite mee, het is alleen dat gewoon iedereen jonger is. En dat gaat niet meer veranderen, er wordt niemand aangenomen die ouder is als ik, dat is duidelijkKamilleT schreef: ↑31-01-2022 22:39Tot mijn 40e was ik de jongste van mijn team. Nu krijg ik steeds meer jonge collega’s, sommigen zelfs uit tweede helft jaren ‘90, die me dan u noemen. Ik heb er wel moeite mee, al word ik op goede dagen nog wel begin 40 geschat.
Toen ik ruim 30 jaar geleden begon met werken, op mijn 18e, had ik soms medelijden met vrouwen van 60+ die nog fulltime moesten werken. Dat waren destijds vooral secretaresses en andere ondersteuners. Dat is nu zo anders, bijna de helft van mijn collega’s is vrouw, een groot deel ouder dan ik, en bijna allemaal 32+ uur werkend. Het voelt ook niet alsof we oude besjes zijn.
Ik ben wel benieuwd hoe de jongere generatie (30 min) dat ziet.
Ik denk dat het ook wel belangrijk is om een beetje mee te bewegen op je werk. Ik werk er al lang en als er weer eens een ‘nieuw’ idee gelanceerd wordt denk ik ook wel eens, ja dat heb ik allemaal al wel eens eerder gehoord. Ik probeer dan toch maar enthousiast te klinken en ondertussen toch een beetje mijn eigen ding te doen..
ik heb trouwens een collega, die eigenlijk maar een paar jaar ouder is maar die bijv. collega’s aanspreekt met ‘kind’ of een man van een jaar of 30 met ‘vent’. Dat vind ik dan wel echt een wereld van verschil met hoe ik zelf ben. Het ligt ook niet altijd aan leeftijd denk ik.
dinsdag 1 februari 2022 om 07:07
Wat ik al eerder zei. Jezelf oppeppen met muziek, jezelf goed verzorgen, wandelen en genieten van alles wat je onderweg ziet.Biedronka schreef: ↑31-01-2022 13:12Ik ben zelf 58 maar ga dus ook hard richting 60 en ik vind het wel een dingetje. Ik ben blij dat ik zo oud mag worden, maar toch….
Ik ben nu een van de oudsten op de afdeling op mijn werk, dat vind ik best lastig.
Ik heb een chronische depressie en soms bekruipt me het gevoel, ben ik wel gelukkig. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen. Stel ik word niet ouder als achter in de 60, dan heb ik nog maar 10 jaar om gelukkig te zijn/worden.
Hier spreekt de depressie natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar af en toe kan het me aanvliegen.
Ik ben getrouwd, heb een fijn gezin en toch begin ik me langzaam aan oud en overbodig te voelen. Alsof je na een bepaalde leeftijd niet meer mee telt.
Hoe doen andere vrouwen dit? Hoe pakken jullie deze negatieve gevoelens aan? Hoe houden jullie het leven leuk?
En moeite doen voor leuke (nieuwe) contacten. Liefst ook met jongere mensen die veel levenslust hebben. Anderen helpen.
dinsdag 1 februari 2022 om 07:10
Op een bepaald moment is leeftijd minder belangrijk dan karakter/persoonlijkheid/ uitstraling.Aardbeienslof1989 schreef: ↑31-01-2022 21:07Ik denk dat de meeste mensen dit gevoel wel hebben.
Zelfs mij bekruipt het gevoel van “oud” zijn wel eens, inmiddels. Ben 33. Aantal jaren terug was ik “het knappe jonkie” van de afdeling, nu ga ik straks al richting de 40…. geeft een soort van paniek gevoel. Al ben ik natuurlijk blij met elk jaar wat ik krijg!
Ergens zou ik er graag zo instaan als mijn moeder. Zij is 60 en denkt niet in leeftijden/getallen. Super fit, staat volop in de maatschappij en is hipper dan ik vaak ben. Met technologische snufjes/kleding. Ook reist ze heel veel en gok dat ze momenteel meer minnaars heeft dan ik
dinsdag 1 februari 2022 om 07:58
Ook herkenbaar, ik word 50. Ik heb mijn drie kinderen alleen grootgebracht, het losmaken gaat nu snel. De jongste doet dat met veel ruzie en conflicten sinds hij een vriendin heeft.
De coronacrisis heeft mijn sociale leven niet geholpen.
Ik ben moe en heb het gevoel dat alles anders moet, maar ik heb geen idee hoe.
De coronacrisis heeft mijn sociale leven niet geholpen.
Ik ben moe en heb het gevoel dat alles anders moet, maar ik heb geen idee hoe.
dinsdag 1 februari 2022 om 07:59
Waar ik energie van kreeg zijn hobbies die ik na mn vroegpensioen weer heb opgepakt.kasiana schreef: ↑01-02-2022 07:27Fijn topic, hier worstel ik ook best mee. Kinderen staan op eigen benen, met 59 jaar de oudste medewerker op werk en energieniveau is echt paar stappen terug. Vooral in de winter met de de grijze dagen en vroeg donker ben ik opeens ontzettend lusteloos. En ik genoot altijd enorm van lekker eten terwijl ik nu moet oppassen omdat ik steeds zwaarder wordt. Ook vind ik het lastig dat ik steeds meer generatiegenoten krijg met ernstige ziektes of die zelfs na een kort ziekbed overlijden. Kortom: ik wil echt op zoek naar wat ik kan doen om weer wat plezier in het leven te krijgen ipv te zitten sippen dat het er niet leuker op wordt naarmate je ouder wordt.
Korte verhalen schrijven bijvoorbeeld.
En ik ga weer zangles nemen. Nooit te oud om te leren!
Er is nog zoveel te doen behalve werken en achter de geraniums zitten.
dinsdag 1 februari 2022 om 08:27
Herkenbaar: de tijden dat ik alles kon eten zonder een pondje aan te komen liggen achter mij. Daarnaast ben ik sinds kort "wees" nu mijn beide ouders zijn overleden. Ooms en tantes zijn flink op leeftijd en je ziet de familie steeds kleiner worden helaas.kasiana schreef: ↑01-02-2022 07:27En ik genoot altijd enorm van lekker eten terwijl ik nu moet oppassen omdat ik steeds zwaarder wordt. Ook vind ik het lastig dat ik steeds meer generatiegenoten krijg met ernstige ziektes of die zelfs na een kort ziekbed overlijden. Kortom: ik wil echt op zoek naar wat ik kan doen om weer wat plezier in het leven te krijgen ipv te zitten sippen dat het er niet leuker op wordt naarmate je ouder wordt.
