Psyche
alle pijlers
overlijden partner
dinsdag 28 juli 2015 om 10:06
Het was inderdaad zwaar, maar ik had tegelijk ook de grootste reden en push ooit om direct recht te staan en door te gaan. Ik moest wel. Een baby houdt geen rekening met wat er nog aan de hand is. Die wordt wakker om te eten, schone luiers,;.. en heeft de liefde van een moeder nodig. Dat heeft me echt door de zware dagen getrokken. Hoe rot en triest ik me ook voelde, als je het gezicht ziet van een pasgeboren baby in bad of de onschuld als hij op je arm in slaap valt, dan kan de rest van de wereld ontploffen.
Goed dat je weer wat rust hebt gevonden fontein.
@fieneke: ik heb nog geen enkel boek gelezen. Mijn schoonmoeder leest ook zowat alles, maar ik durf er niet goed aan te beginnen. Schrik dat het meer kwaad dan goed zou doen. Als heb ik wel 'Echt' en 'Jij bent de zon nu' van Guillaume Vanderstighelen op mijn lijstje zijn. Al is dat ook gewoon omdat dat een man is waar ik veel respect voor heb.
Goed dat je weer wat rust hebt gevonden fontein.
@fieneke: ik heb nog geen enkel boek gelezen. Mijn schoonmoeder leest ook zowat alles, maar ik durf er niet goed aan te beginnen. Schrik dat het meer kwaad dan goed zou doen. Als heb ik wel 'Echt' en 'Jij bent de zon nu' van Guillaume Vanderstighelen op mijn lijstje zijn. Al is dat ook gewoon omdat dat een man is waar ik veel respect voor heb.
dinsdag 28 juli 2015 om 15:17
ik kan me dat voorstellen Aspirientje. Zo'n klein mensje zorgt ook voor afleiding en je moet wel of je nou een rotdag hebt of niet. Heb je ook mensen om je heen die op willen passen als je tijd voor jezelf nodig hebt?
Fijn Fontein dat het weer iets beter gaat. Dat is ook waar je je een beetje aan op kunt trekken op de slechte dagen.
Stadsvatje, gaat het wel een beetje met je?
Vlak nadat mijn lief was overleden las ik verhalen over mensen die nog ergere dingen hadden meegemaakt, over concentratiekampen bijv. Nu lees ik alles wat los en vast zit over rouw en verlies. Ik vind daar een stuk herkenning in, hoe gaan anderen daarmee om. Er zijn ook veel van dat soort boeken over vrouwen die kinderen hebben en hun partner verliezen, bijv. de weduwe van Karel Glastra van Loon en Mine van Wychen.
Fijn Fontein dat het weer iets beter gaat. Dat is ook waar je je een beetje aan op kunt trekken op de slechte dagen.
Stadsvatje, gaat het wel een beetje met je?
Vlak nadat mijn lief was overleden las ik verhalen over mensen die nog ergere dingen hadden meegemaakt, over concentratiekampen bijv. Nu lees ik alles wat los en vast zit over rouw en verlies. Ik vind daar een stuk herkenning in, hoe gaan anderen daarmee om. Er zijn ook veel van dat soort boeken over vrouwen die kinderen hebben en hun partner verliezen, bijv. de weduwe van Karel Glastra van Loon en Mine van Wychen.
dinsdag 28 juli 2015 om 21:38
Weer twee heftige dagen achter de rug....ik werd vannacht wakker omdat ik bijna geen adem meer kreeg van het huilen. In mijn droom had ik een heftige huilbui die zo echt was dat ik er bijna in bleef en werd dus huolend wakker...schrok er zo van dat ik niet meer kon slapen....de rest van de dag beschouw ik maar als verloren,,,alles zat tegen op het werk...ontzettend in de file gestaan op,de terugweg waardoor he honden veeel te lang alleen waren en dus hun behoefte in huis gedaan hadden....ga zo maar door. Ik ben er zoooo onrustig van dat van slapen voorlopig ook niets gaat komen vrees is....i
Morgen weer een nieuwe dag...een betere hoop ik!
Jeetje Asperientje...ik kan me niet voorstellen hoe onvoorstelbaar moeilijk het voor jou (geweest) moet zijn...aan de ene kant de blijdschap van je pasgeboren baby en tegelijkertijd het inmense verdriet van het verlies van je geliefde!! Je moet voor je kindje gelijk door zoals je zelf zegt maar elke vezel in jezelf schreeuwt dat je stil moet staan om te rouwen...knap hoor hoe je ermee omgaat en hoe je erover kunt praten!
Morgen weer een nieuwe dag...een betere hoop ik!
Jeetje Asperientje...ik kan me niet voorstellen hoe onvoorstelbaar moeilijk het voor jou (geweest) moet zijn...aan de ene kant de blijdschap van je pasgeboren baby en tegelijkertijd het inmense verdriet van het verlies van je geliefde!! Je moet voor je kindje gelijk door zoals je zelf zegt maar elke vezel in jezelf schreeuwt dat je stil moet staan om te rouwen...knap hoor hoe je ermee omgaat en hoe je erover kunt praten!
dinsdag 28 juli 2015 om 22:06
Het boek van Karin Kuiper (de vrouw van Karel Glastra van Loon) heet "Je mag mij altijd bellen". Heb ook veel van dat soort boeken gelezen, maar ben er op het ogenblik een beetje van af.
Het is al heel wat dat je naar je werk gaat, Stadsvatje. Verlang niet te veel van jezelf. Wordt er echt van je verwacht dat je je werk perfect doet? Files blijven een ellende. Heb je geen trucjes om wat rustiger te worden? Mij helpt: ogen dicht, zo rustig mogelijk ademhalen en dan een beeld voor je toveren waar je blij en kalm van wordt. Ik zie dan steeds die kleine eendjes op het golvende water drijven in een scheut zonlicht.
Het eerste lachje van je zoontje, dat was toch voor jou, Aspirientje. Mag je nog met zijn teentjes spelen of is hij daar al te groot en te eigenwijs voor?
Vandaag met een vriendin naar het Gemeentemuseum in Den Haag geweest, expositie van de Haagse School. Mooi en rustgevend werk. Ook goed om tot rust te komen na die emotionele explosie in het weekend. Ik ben er nog moe van, maar het evenwicht is terug. Morgen voor mijn weekstruktuur naar mijn vrijwilligerswerk. Verleden week constateerden we tot onze vreugde dat de enige aanwezigen de niet betaalde krachten waren.
Het is al heel wat dat je naar je werk gaat, Stadsvatje. Verlang niet te veel van jezelf. Wordt er echt van je verwacht dat je je werk perfect doet? Files blijven een ellende. Heb je geen trucjes om wat rustiger te worden? Mij helpt: ogen dicht, zo rustig mogelijk ademhalen en dan een beeld voor je toveren waar je blij en kalm van wordt. Ik zie dan steeds die kleine eendjes op het golvende water drijven in een scheut zonlicht.
Het eerste lachje van je zoontje, dat was toch voor jou, Aspirientje. Mag je nog met zijn teentjes spelen of is hij daar al te groot en te eigenwijs voor?
Vandaag met een vriendin naar het Gemeentemuseum in Den Haag geweest, expositie van de Haagse School. Mooi en rustgevend werk. Ook goed om tot rust te komen na die emotionele explosie in het weekend. Ik ben er nog moe van, maar het evenwicht is terug. Morgen voor mijn weekstruktuur naar mijn vrijwilligerswerk. Verleden week constateerden we tot onze vreugde dat de enige aanwezigen de niet betaalde krachten waren.
woensdag 29 juli 2015 om 00:00
Jeetje Stadsvatje wat een ellende en dan stapelt het zich ook nog op zodat je ook niet meer tegen dingen kunt waar je anders wel tegen zou kunnen. Zo heb ik eens staan janken toen ik mijn achterdeur niet meer open kreeg. Werk je al volledig dan? Dat zou wel heftig zijn zo kort na het verlies van je geliefde. Zoals Fontein zegt, verlang niet te veel van jezelf. Ik werk nu 4 x 2 uur. In de praktijk 4 x 3.5 uur. Daarna kapot. Mijn werkgever wil dat ik eerst meer in balans kom voor ik uren uit ga breiden, maar ik besef dat ik hier geluk mee heb. Mijn huis houd ik bij en de rest laat ik voor wat het is, dus jammer dan verwilderde tuin en vieze ramen. Dat komt wel weer als het ook fysiek wat beter gaat. Met 2 maanden kon ik me dat ook nog niet voorstellen, maar nu, na 14 weken heb ik best redelijke en soms zelfs goede dagdelen. 's Avonds nog wel een half slaaptabletje, want ik heb mijn slaap hard nodig om het overdag vol te houden. Na mijn werk ga ik op advies van mijn psycholoog even echt liggen. Om nare beelden te verdrijven heb ik een soort mantra: leeg, leeg, leeg. Binnenkort begin ik weer met koor, waar ik wel tegenop zie want muziek is toch emotie. En ik begin weer als schuldhulpmaatje wat, gezien wat allemaal boven tafel kwam na de dood van mijn lief, ook beladen zal zijn. Ik schrijf gewoon maar even hoe ik ermee om ga, misschien heb je er hier en daar iets aan.
Wat fijn Fontein dat je evenwicht weer terug is. Nu kun je weer herstellen, paar stappen terug, maar ook weer een stap vooruit.
Groetjes, Fieneke
Wat fijn Fontein dat je evenwicht weer terug is. Nu kun je weer herstellen, paar stappen terug, maar ook weer een stap vooruit.
Groetjes, Fieneke
woensdag 29 juli 2015 om 02:21
Helaas kan ik het me niet veroorloven thuis te blijven... Ik werk nog niet volledig maar ben het wel aan het opbouwen....ik werk op de klantenservice van een zorgverzekeraar dus nauwkeurig werken is wel nodig...al,is het alleen al maar omdat je de klant er zo niet mee helpt als je ze verkeerde informatie geeft.
Ik vind het fijn om jullie als een soort van uitlaatklep te hebben....jullie begrijpen me zo goed....
Fontein, fijn dat je weer een soort van tot rust gekomen bent..ik hoop voor je dat het soort van evenwicht lang stand houdt!
Fieneke, ik kan me voorstellen dat schuldhulpmaatje zijn erg moeilijk is, nu er zoveel boven tafel komt van je geliefde....maar volgens mij ben je sterker dan je denkt.....
Qua lezen ben ik er echt, naast jullie verhalen dan, nog niet aan toe om dergelijke dingen te lezen...ik begin wel weer heeel voorzichtig zelf te schrijven..,het is nog heeel ongecontroleerd en een wirwar maar het feit dat er woorden uit me komen is al heel wat.
Ik ben ongeveer 15 jaar geleden begonnen met het schrijven van primitieve en primaire gedichten als uitlaatklep voor onder andere mijn verdriet na het overlijden van mijn ouders.. Na verloop van tijd ( lees toen mij geliefde mij geholpen heeft het echt een plekje te geven) had ik het niet meer nodig en heb ik het boekje weggelegd...ik heb het er maar weer bijgepakt, want ik heb zo'n vermoeden dat er nog heel wat pagina's gevuld zullen worden!
Ik vind het fijn om jullie als een soort van uitlaatklep te hebben....jullie begrijpen me zo goed....
Fontein, fijn dat je weer een soort van tot rust gekomen bent..ik hoop voor je dat het soort van evenwicht lang stand houdt!
Fieneke, ik kan me voorstellen dat schuldhulpmaatje zijn erg moeilijk is, nu er zoveel boven tafel komt van je geliefde....maar volgens mij ben je sterker dan je denkt.....
Qua lezen ben ik er echt, naast jullie verhalen dan, nog niet aan toe om dergelijke dingen te lezen...ik begin wel weer heeel voorzichtig zelf te schrijven..,het is nog heeel ongecontroleerd en een wirwar maar het feit dat er woorden uit me komen is al heel wat.
Ik ben ongeveer 15 jaar geleden begonnen met het schrijven van primitieve en primaire gedichten als uitlaatklep voor onder andere mijn verdriet na het overlijden van mijn ouders.. Na verloop van tijd ( lees toen mij geliefde mij geholpen heeft het echt een plekje te geven) had ik het niet meer nodig en heb ik het boekje weggelegd...ik heb het er maar weer bijgepakt, want ik heb zo'n vermoeden dat er nog heel wat pagina's gevuld zullen worden!
anoniem_243989 wijzigde dit bericht op 29-07-2015 02:25
Reden: Typos eruit halen
Reden: Typos eruit halen
% gewijzigd
woensdag 29 juli 2015 om 17:52
Schrijven is iets heerlijks, Stadsvatje, ik heb het mijn hele leven gedaan. Het verwondert me nog iedere dag dat ik zoveel voldoening kan halen uit het goed verwoorden van mijn verdriet. Dan beleef ik het opnieuw en neem ik ook afstand, een soort filteren.
Kan je op een collega terugvallen als je bang bent fouten te maken?
Het lijkt me wel moeilijk om weer als schuldhulpmaatje aan de slag te gaan. Had je niet in de gaten, Fieneke, hoe je partner er financieel voorstond?
Werk ging wel lekker vandaag en gezellig met elkaar buiten geluncht.
Kan je op een collega terugvallen als je bang bent fouten te maken?
Het lijkt me wel moeilijk om weer als schuldhulpmaatje aan de slag te gaan. Had je niet in de gaten, Fieneke, hoe je partner er financieel voorstond?
Werk ging wel lekker vandaag en gezellig met elkaar buiten geluncht.
woensdag 29 juli 2015 om 18:54
Je moet vooral doen wat goed voelt voor jou Stadsvatje. Ik hou ook een dagboek bij en je zult zien dat, als je op een gegeven moment terugleest, je merkt dat je vooruit gaat.
Fijn dat je een goede dag had Fontein. Heerlijk om buiten te zijn.
Ik wist wel dat mijn partner niet veel geld had en we deden de meeste dingen low budget. Ik heb hem ook wel eens gevraagd of hij schulden had en dat ontkende hij. Zijn dochter vertelde me dat hij bang was dat ik het uit zou maken als ik het zou weten. Ik had hem nl. ooit het verhaal verteld dat ik een vriend had gehad die zo weinig geld had dat hij niet eens naar mij toe kon komen, ik mijn eigen wijntje mee moest nemen etc. En dat ik daar wel klaar mee was (ik was ook niet gek genoeg op die man). Nou, dat heeft hij goed in zijn oren geknoopt. Ik ga proberen om om te denken als schuldhulpmaatje, nl. dat ik andere mensen kan helpen te voorkomen dat ze in dezelfde situatie belanden als mijn partner. Tijdig hulp bieden, zodat ze uit de shit kunnen komen.
Lieve groetjes, Fieneke
Fijn dat je een goede dag had Fontein. Heerlijk om buiten te zijn.
Ik wist wel dat mijn partner niet veel geld had en we deden de meeste dingen low budget. Ik heb hem ook wel eens gevraagd of hij schulden had en dat ontkende hij. Zijn dochter vertelde me dat hij bang was dat ik het uit zou maken als ik het zou weten. Ik had hem nl. ooit het verhaal verteld dat ik een vriend had gehad die zo weinig geld had dat hij niet eens naar mij toe kon komen, ik mijn eigen wijntje mee moest nemen etc. En dat ik daar wel klaar mee was (ik was ook niet gek genoeg op die man). Nou, dat heeft hij goed in zijn oren geknoopt. Ik ga proberen om om te denken als schuldhulpmaatje, nl. dat ik andere mensen kan helpen te voorkomen dat ze in dezelfde situatie belanden als mijn partner. Tijdig hulp bieden, zodat ze uit de shit kunnen komen.
Lieve groetjes, Fieneke
vrijdag 31 juli 2015 om 12:46
Dank je Fontein. Net bij de psycholoog geweest. Heftig. Ze raadt me aan om een paar keer per dag echt te gaan liggen en te proberen te ontspannen. Daar rust je inderdaad wel wat van uit. Dat van die ademhaling herken ik wel. Je ademt vaak veel te hoog he.
Wens jullie allemaal een (zo) goed (mogelijk) weekend!
Wens jullie allemaal een (zo) goed (mogelijk) weekend!
vrijdag 31 juli 2015 om 23:24
Heel rustig ademen, Fieneke, je hoofd leeg maken en mooie plaatjes op je netvlies toveren. Dat ontspant echt.
Ik heb een oefening gevonden op internet om rustig in en uit te ademen met een boog waarlangs een balletje beweegt. Omhoog is inademen, omlaag uitademen. Als je dat oefent, blijf je het vanzelf goed doen, zeggen ze. De oefening alleen geeft al rust. Ik moet me echt concentreren anders lukt het niet. Alleen naar dat balletje kijken. Heel stom, Maar als het maar helpt.
Probeer wat van je weekend te maken. Het wordt mooi weer.
Ik heb een oefening gevonden op internet om rustig in en uit te ademen met een boog waarlangs een balletje beweegt. Omhoog is inademen, omlaag uitademen. Als je dat oefent, blijf je het vanzelf goed doen, zeggen ze. De oefening alleen geeft al rust. Ik moet me echt concentreren anders lukt het niet. Alleen naar dat balletje kijken. Heel stom, Maar als het maar helpt.
Probeer wat van je weekend te maken. Het wordt mooi weer.
zondag 2 augustus 2015 om 00:38
Dat is bijna meditatief Fontein. ik ga het zeker proberen. Hoe was jouw dag? Nog kunnen genieten van het mooie weer? Ik had een uitzonderlijk goede dag. Heerlijk na die rotdagen. Ik ben bij de gay pride in Amsterdam geweest. Veel afleiding en gezelligheid.
Hoe is het met jullie Stadsvatje en Aspirientje?
Hoe is het met jullie Stadsvatje en Aspirientje?
zondag 2 augustus 2015 om 10:45
Ja, is een soort zelfhypnose, heel ontspannend. Gisteren weinig uitgevoerd. Vrijdag bij mijn vriendin van de kleuter en lagere school geweest. We organiseren elk jaar een dagje met elkaar. Zo leuk. Verder eigenlijk niemand meer die weet hoe het vroeger bij mij en bij haar thuis was. Wat we speelden ende trots waarmee we met boontjes en peen van de schooltuintjes kwamen. Lekker zitten praten.
Nu ga ik naar het strand, eindje lopen , lunchen, boek mee.
Prettige dag.
Nu ga ik naar het strand, eindje lopen , lunchen, boek mee.
Prettige dag.
zondag 2 augustus 2015 om 22:58
Meiden wat een rotdag. Ik voelde het al toen ik opstond. Vanmiddag verjaardag van mijn schoondochter met een hoop mensen. Met een oxazepam doorstaan. Daarna een uur geslapen op de bank en vervolgens kwamen 2 ex-collega's van mijn partner op bezoek. Hun verhalen bevestigden maar weer eens wat een mooi mens mijn lief was. Nu helemaal stuk. Zo veel verdriet. Het besef dat hij nooit meer terug komt is er zo en dat doet zo'n pijn. Hoop dat de dag van morgen beter is.
Wat fijn Fontein dat je een leuke dag met je vriendin hebt gehad. Hoe was je stranddag?
Wat fijn Fontein dat je een leuke dag met je vriendin hebt gehad. Hoe was je stranddag?
zondag 2 augustus 2015 om 23:36
Ja, als je opstaat voel je meestal direct of het gaat die dag of niet. Hele sterke koffie helpt mij soms. Op zo'n dag moet je eigenlijk niets doen, maar soms zijn er verplichtingen waar je niet onder uit kan. Zoals vandaag bij jou. En als je dan nog eens met je neus op het onherroepelijke gedrukt wordt, blijft het nooit meer, nooit meer... door je hoofd spelen. Zo'n rotgevoel kan de volgende dag ineens over zijn. Morgen beter. Toch lief dat die 2 op bezoek kwamen en zoveel lovende dingen over je partner vertelden. Kan je daar niet een klein beetje blij om zijn? Anders goed onthouden dan komt die blijheid later.
Ik heb de hele pier in Hoek van Holland afgelopen en daarna lekker geluncht. Kwam niet eens aan mijn boek toe. Er is zoveel te zien op het strand. Veel tattoos bestudeerd. En niet in de file gezeten. Een fijne ontspannen dag. Het kan Fieneke. Rustig aan, niets forceren, naar je gevoel leven.
Ik heb de hele pier in Hoek van Holland afgelopen en daarna lekker geluncht. Kwam niet eens aan mijn boek toe. Er is zoveel te zien op het strand. Veel tattoos bestudeerd. En niet in de file gezeten. Een fijne ontspannen dag. Het kan Fieneke. Rustig aan, niets forceren, naar je gevoel leven.
maandag 3 augustus 2015 om 00:51
Brr fieneke wat naar dat je een rotdag had....maar ook die mogen er zijn! Wel goed dat he ondanks je rotdag wel naar de verjaardag bent gegaan en dat de collega's van je partner evengoed gekoem zijn! alleen daar mag je al trots om zijn!
Fontein wat een heerlijke dag heb je gehad zeg.....ik hoop dat ik ooit ook weer zo van een dag kan genieten.....
Bij mij was het afgelopen week prut....was over alles gefrustreerd...alles liep verkeerd en heb enorm veel huilbuien moeten trotseren!
Vandaag kwam dezelfde vriendin als waar ik vorige week heb gepuzzeld langs en ze had een nieuwe uitdaging meegenomen. Vredig zitten puzzelen en onderwijl het over mijn lief gehad. Zij heeft haar man 6 jaar geleden verloren en ik merk nu dat onze vriendschap eigenlijk zoveel hechter geworden is nu we elkaar zo goed begrijpen. Dit ondanks dat zij zeker 20 jaar ouder is dan ik.
Over twee weken ga ik op vakantie...aan de ene kant kijk ik er enorm naar uit maar het beangstigd me ook enorm... Nu eerst maar proberen wat te slapen...morgen gaat de wekker al vroeg weer....
Aspirientje, hoop dat alles ok is..je bent alweer even niet geweest.
Fontein wat een heerlijke dag heb je gehad zeg.....ik hoop dat ik ooit ook weer zo van een dag kan genieten.....
Bij mij was het afgelopen week prut....was over alles gefrustreerd...alles liep verkeerd en heb enorm veel huilbuien moeten trotseren!
Vandaag kwam dezelfde vriendin als waar ik vorige week heb gepuzzeld langs en ze had een nieuwe uitdaging meegenomen. Vredig zitten puzzelen en onderwijl het over mijn lief gehad. Zij heeft haar man 6 jaar geleden verloren en ik merk nu dat onze vriendschap eigenlijk zoveel hechter geworden is nu we elkaar zo goed begrijpen. Dit ondanks dat zij zeker 20 jaar ouder is dan ik.
Over twee weken ga ik op vakantie...aan de ene kant kijk ik er enorm naar uit maar het beangstigd me ook enorm... Nu eerst maar proberen wat te slapen...morgen gaat de wekker al vroeg weer....
Aspirientje, hoop dat alles ok is..je bent alweer even niet geweest.
maandag 3 augustus 2015 om 10:19
Bedankt voor jullie lieve woorden. En ik was ook heel blij dat die collega's er waren, maar het riep ook veel emoties op. Lang geslapen en ik denk dat dit een wat betere dag gaat worden.
Wat fijn dat je zo'n fijne dag had Fontein. Dat geeft weer moed he.
Geweldig dat je zo'n goede vriendin hebt Stadsvatje die begrijpt wat je nodig hebt. Je kunt je er dan ook een beetje aan optrekken doordat je ziet dat zij er ook nog steeds staat denk ik? En leeftijdsverschil maakt hierin niet zo veel uit. Ik denk dat wij vieren ook veel in leeftijd verschillen. Maar we hebben allemaal met ons verlies te dealen en moeten allemaal op zoek naar een nieuw toekomstperspectief. En vakantie is ook spannend. Je hoeft toch niet alleen hoop ik? Ik heb de eerste vakantie er al opzitten (met mijn zoon). Ondanks de moeilijke momenten die er ook waren, was het ook fijn om in een andere omgeving te zijn waar geen herinneringen aan mijn lief waren en het samenzijn met mijn zoon, waarbij er ook ruimte was om verdrietig te zijn, vond ik fijn. Wel een goed gevoel over.
Ik wens jullie allemaal een goede dag. Liefs, Fieneke
Wat fijn dat je zo'n fijne dag had Fontein. Dat geeft weer moed he.
Geweldig dat je zo'n goede vriendin hebt Stadsvatje die begrijpt wat je nodig hebt. Je kunt je er dan ook een beetje aan optrekken doordat je ziet dat zij er ook nog steeds staat denk ik? En leeftijdsverschil maakt hierin niet zo veel uit. Ik denk dat wij vieren ook veel in leeftijd verschillen. Maar we hebben allemaal met ons verlies te dealen en moeten allemaal op zoek naar een nieuw toekomstperspectief. En vakantie is ook spannend. Je hoeft toch niet alleen hoop ik? Ik heb de eerste vakantie er al opzitten (met mijn zoon). Ondanks de moeilijke momenten die er ook waren, was het ook fijn om in een andere omgeving te zijn waar geen herinneringen aan mijn lief waren en het samenzijn met mijn zoon, waarbij er ook ruimte was om verdrietig te zijn, vond ik fijn. Wel een goed gevoel over.
Ik wens jullie allemaal een goede dag. Liefs, Fieneke
maandag 3 augustus 2015 om 11:10
Hey allemaal
Ik ben er inderdaad even niet geweest. Heel drukke dagen op het werk, familie op bezoek,... dat soort dingen.
Hier gaat het wel goed, ik ben alleen heel erg moe. Ik geraak maar niet echt uitgeslapen. Dat is vervelend, maar komt wel weer in orde. Misschien even wat vitamines slikken ofzo.
Wij hadden zaterdag nog een soort 'herdenkingswandeling' door het dorp. Georganiseerd door mijn schoonouders, met veel vrienden en familie en nadien in de tuin een hapje en een drankje. Ik had er helemaal geen zin in, ik ben wel een beetje klaar met al dat goedbedoelde herdenken enzo want het blijven toch zware dagen, maar het was uiteindelijk wel heel gezellig. En heel mooi weer, dat hielp natuurlijk ook. Maar nu is het wel klaar. Als er altijd dat soort dagen in het verschiet liggen, kom je toch nooit echt op je plooi dus nu mag het wel even voorbij zijn. Haar verjaardag is in oktober, dus tot dan hoef ik even geen speciale dagen meer.
@stadsvatje: goed dat je zo een goede vriendin hebt. Ik kan me voorstellen dat jullie band nu veel hechter is geworden. Dat heeft weinig met leeftijd te maken, je begrijpt elkaar gewoon.
Probeer van je vakantie te genieten. Nieuwe energie opdoen in een andere omgeving.
Ik ga in september op reis, een weekje Normandië. Ik was in februari al met een vriendin een weekje weg geweest zonder baby, maar september wordt de eerste week alleen met mijn zoontje. Ik kijk er al naar uit.
Ik ben er inderdaad even niet geweest. Heel drukke dagen op het werk, familie op bezoek,... dat soort dingen.
Hier gaat het wel goed, ik ben alleen heel erg moe. Ik geraak maar niet echt uitgeslapen. Dat is vervelend, maar komt wel weer in orde. Misschien even wat vitamines slikken ofzo.
Wij hadden zaterdag nog een soort 'herdenkingswandeling' door het dorp. Georganiseerd door mijn schoonouders, met veel vrienden en familie en nadien in de tuin een hapje en een drankje. Ik had er helemaal geen zin in, ik ben wel een beetje klaar met al dat goedbedoelde herdenken enzo want het blijven toch zware dagen, maar het was uiteindelijk wel heel gezellig. En heel mooi weer, dat hielp natuurlijk ook. Maar nu is het wel klaar. Als er altijd dat soort dagen in het verschiet liggen, kom je toch nooit echt op je plooi dus nu mag het wel even voorbij zijn. Haar verjaardag is in oktober, dus tot dan hoef ik even geen speciale dagen meer.
@stadsvatje: goed dat je zo een goede vriendin hebt. Ik kan me voorstellen dat jullie band nu veel hechter is geworden. Dat heeft weinig met leeftijd te maken, je begrijpt elkaar gewoon.
Probeer van je vakantie te genieten. Nieuwe energie opdoen in een andere omgeving.
Ik ga in september op reis, een weekje Normandië. Ik was in februari al met een vriendin een weekje weg geweest zonder baby, maar september wordt de eerste week alleen met mijn zoontje. Ik kijk er al naar uit.
maandag 3 augustus 2015 om 17:38
We zijn er weer allemaal.
Aspirientje, iedereen met een klein kind komt slaap tekort, en dan moet jij ook nog je verdriet verwerken. Geen wonder dat je moe bent. In Normandië kan je je lekker aanpassen aan zijn slaappatroon en rust nemen of slapen als hij slaapt. Heerlijk zo'n weekje samen. Lekker tuttelen zonder grote mensen problemen. Je hebt gelijk: van al dat herdenken knap je niet op en kom je niet in een regelmaat.
Stadsvatje, fijn zo'n goede vriendin. Alleen mensen die zelf een verlies hebben geleden begrijpen wat je bedoelt. Anderen knikken wat en weten echt niet goed te reageren. Zelf heb ik ook zo'n vriendin, alleen is zij jonger dan ik. Dat geeft ook niet. Had je die vakantie al besproken en ga je alleen? Ik ga eind augustus/begin september alleen 10 dagen weg. Het is niet anders.
Hopelijk had je een betere dag vandaag, Fieneke. Ik was vandaag erg moe. Kan ook aan het weer liggen. Morgen beter.
Aspirientje, iedereen met een klein kind komt slaap tekort, en dan moet jij ook nog je verdriet verwerken. Geen wonder dat je moe bent. In Normandië kan je je lekker aanpassen aan zijn slaappatroon en rust nemen of slapen als hij slaapt. Heerlijk zo'n weekje samen. Lekker tuttelen zonder grote mensen problemen. Je hebt gelijk: van al dat herdenken knap je niet op en kom je niet in een regelmaat.
Stadsvatje, fijn zo'n goede vriendin. Alleen mensen die zelf een verlies hebben geleden begrijpen wat je bedoelt. Anderen knikken wat en weten echt niet goed te reageren. Zelf heb ik ook zo'n vriendin, alleen is zij jonger dan ik. Dat geeft ook niet. Had je die vakantie al besproken en ga je alleen? Ik ga eind augustus/begin september alleen 10 dagen weg. Het is niet anders.
Hopelijk had je een betere dag vandaag, Fieneke. Ik was vandaag erg moe. Kan ook aan het weer liggen. Morgen beter.
maandag 3 augustus 2015 om 18:31
maandag 3 augustus 2015 om 19:37
