
Overspannen door liefdesverdriet?
dinsdag 5 december 2017 om 23:30
Ik merk dat mijn batterij leeg is.
8 maanden geleden is zeer plotseling en totaal onverwachts mijn relatie van 12,5 jaar beëindigd.
Na een hele erge emotionele dip in augustus, voornamelijk privé, zat er een goede stijgende lijn in.
Sinds een maand is dat weer totaal omgeslagen. Ben moe, emotioneel op ongeveer alles, kan heel fel reageren naar mensen om mij heen en krijg ook de laatste tijd van collega's de boodschap dat ik negatief ben.
Mijn manager gaf tijdens mijn beoordeling aan dat dit onprofessioneel is, ik dingen zeg die niet kunnen, ik erg moe en emotioneel ben en dat zij hoopt dat ik een manier vind om hier mee om te gaan. Ook reageer ik erg sterk om de emoties en reacties van mensen om mij heen.
Als ik stukjes tekst lees over overspannen schieten de tranen mij spontaan in de ogen.
Ergens vind ik het een zwaktebod, maar zou het kunnen dat ik door mijn veranderende privé situatie en het feit dat ik door ben blijven hobbelen ik overspannen dreig te worden?
En zoja, hoe kom ik daar uit. Thuis zitten lijkt me geen optie. Vakantie niet. Maar van werk krijg ik ook weinig energie.
Ik zie gewoon niet waar ik moet beginnen....
8 maanden geleden is zeer plotseling en totaal onverwachts mijn relatie van 12,5 jaar beëindigd.
Na een hele erge emotionele dip in augustus, voornamelijk privé, zat er een goede stijgende lijn in.
Sinds een maand is dat weer totaal omgeslagen. Ben moe, emotioneel op ongeveer alles, kan heel fel reageren naar mensen om mij heen en krijg ook de laatste tijd van collega's de boodschap dat ik negatief ben.
Mijn manager gaf tijdens mijn beoordeling aan dat dit onprofessioneel is, ik dingen zeg die niet kunnen, ik erg moe en emotioneel ben en dat zij hoopt dat ik een manier vind om hier mee om te gaan. Ook reageer ik erg sterk om de emoties en reacties van mensen om mij heen.
Als ik stukjes tekst lees over overspannen schieten de tranen mij spontaan in de ogen.
Ergens vind ik het een zwaktebod, maar zou het kunnen dat ik door mijn veranderende privé situatie en het feit dat ik door ben blijven hobbelen ik overspannen dreig te worden?
En zoja, hoe kom ik daar uit. Thuis zitten lijkt me geen optie. Vakantie niet. Maar van werk krijg ik ook weinig energie.
Ik zie gewoon niet waar ik moet beginnen....