Psyche
alle pijlers
Overspannen en werken
maandag 31 juli 2017 om 11:18
Hallo iedereen.
Al een tijdje worstel ik met stress. Door het werk, door het nieuwe moederschap, door mijn stukgelopen relatie, door mezelf. Momenteel ben ik in verlof. Mijn laatste week is gestart. Ik heb er zo lang en hard naar uitgekeken om even te kunnen bijtanken, want ik had het heel hard nodig. Veel ontspanning of tijd voor mezelf heb ik nog niet gekregen. Mijn dochter is continu bij mij ( is me zeker niet teveel, maar een dagje voor mezelf lukt dan niet ), deze week moet ik verhuizen, de vele discussies/verwijten die ik met mijn ex-partner heb om de scheiding te regelen. Ik voel me nog steeds uitgeblust en heb weinig vooruitzichten. En volgende week terug moeten beginnen werken zie ik eigelijk niet zitten. Das nog eens een hoop stress dat er bij komt. Ik hunker naar rust, tijd voor MIJ.
Ik had me graag nog een week of twee ziek laten thuiszetten. Ik blijf normaal gezien enkel ziek thuis als ik écht ziek ben. Voel me al snel schuldig als ik mijn collega's in de steek laat. Maar ik ben op... Hoe zien jullie hier tegenaan? Is het mij gepermitteerd om thuis te blijven? Of moet ik me maar herpakken en doorgaan?
Al een tijdje worstel ik met stress. Door het werk, door het nieuwe moederschap, door mijn stukgelopen relatie, door mezelf. Momenteel ben ik in verlof. Mijn laatste week is gestart. Ik heb er zo lang en hard naar uitgekeken om even te kunnen bijtanken, want ik had het heel hard nodig. Veel ontspanning of tijd voor mezelf heb ik nog niet gekregen. Mijn dochter is continu bij mij ( is me zeker niet teveel, maar een dagje voor mezelf lukt dan niet ), deze week moet ik verhuizen, de vele discussies/verwijten die ik met mijn ex-partner heb om de scheiding te regelen. Ik voel me nog steeds uitgeblust en heb weinig vooruitzichten. En volgende week terug moeten beginnen werken zie ik eigelijk niet zitten. Das nog eens een hoop stress dat er bij komt. Ik hunker naar rust, tijd voor MIJ.
Ik had me graag nog een week of twee ziek laten thuiszetten. Ik blijf normaal gezien enkel ziek thuis als ik écht ziek ben. Voel me al snel schuldig als ik mijn collega's in de steek laat. Maar ik ben op... Hoe zien jullie hier tegenaan? Is het mij gepermitteerd om thuis te blijven? Of moet ik me maar herpakken en doorgaan?
maandag 31 juli 2017 om 11:22
Het is klote en zwaar dat dit allemaal tegelijk komt, maar waarom probeer je het niet eerst? Hoeveel uur werk je per week? Het zou best zo kunnen zijn dat je op werk nog meer aan 'ontspanning' (lees; andere gedachten en bezigheden) toekomt dan thuis.
Mocht het echt niet gaan kun je dat altijd nog met je leidinggevende en bedrijfsarts bespreken toch? De opvang voor je kindje is neem ik aan al geregeld?
Mocht het echt niet gaan kun je dat altijd nog met je leidinggevende en bedrijfsarts bespreken toch? De opvang voor je kindje is neem ik aan al geregeld?
maandag 31 juli 2017 om 11:33
Ik kan niet goed uit je post halen of je toe bent aan vakantie, of dat je echt overspannen bent.
Om met het eerste te beginnen: heb je vakantiedagen? wellicht kun je die alsnog inzetten.
Andere optie: neem contact op met je werkgever en bespreek de mogelijkheden om met minder dagen te beginnen/ouderschapsverlof op te nemen.
Ben je echt overspannen: ga dan naar de huisarts, en meld je idd ziek. Maar neem dat dan wel serieus en ga niet verhuizen en regel opvang voor je dochter.
Persoonlijk zou ik me niet ziek melden als ik niet ziek was. Maar wel mijn werkgever benaderen om de uitgebluste situatie voor te leggen en een oplossing te zoeken. Je mag best aangeven dat je bang bent overspannen te raken als je volgende week al weer volgens het afgesproken uren aan de slag moet en dat graag wil voorkomen.
Om met het eerste te beginnen: heb je vakantiedagen? wellicht kun je die alsnog inzetten.
Andere optie: neem contact op met je werkgever en bespreek de mogelijkheden om met minder dagen te beginnen/ouderschapsverlof op te nemen.
Ben je echt overspannen: ga dan naar de huisarts, en meld je idd ziek. Maar neem dat dan wel serieus en ga niet verhuizen en regel opvang voor je dochter.
Persoonlijk zou ik me niet ziek melden als ik niet ziek was. Maar wel mijn werkgever benaderen om de uitgebluste situatie voor te leggen en een oplossing te zoeken. Je mag best aangeven dat je bang bent overspannen te raken als je volgende week al weer volgens het afgesproken uren aan de slag moet en dat graag wil voorkomen.
maandag 31 juli 2017 om 11:35
Kleine aanvulling: hoewel ik het in het begin wennen vond en niet zo leuk, bleek uiteindelijk werken wel mijn redding te zijn. Dat gaf houvast en structuur in de week, en voelde als 'voor mezelf'.
Ik kan me voorstellen dat je even te veel op je bordje hebt nu, maar het hoeft niet slecht uit te pakken om alsnog te gaan werken.
Ik kan me voorstellen dat je even te veel op je bordje hebt nu, maar het hoeft niet slecht uit te pakken om alsnog te gaan werken.
maandag 31 juli 2017 om 11:38
Ik ben er zelf ook net achter dat ik overspannen ben. Werken gaat mij totaal niet goed af momenteel. Ik kan mij heel moeilijk concentreren (hierdoor duren zelfs de kleinste taakjes suuuperlang), bij het minste springen de tranen in mijn ogen, mijn geheugen werkt niet meer. Dus alles wat men tegen mij zegt ben ik 5 minuten later alweer vergeten. Ik moet dus echt alles opschrijven. Ik vermijd contact met mijn collega's zoveel mogelijk omdat ik een kort lontje heb. Daarbij komt dan nog de hoofdpijn en de gespannen spieren in mijn nek.
Ik weet dus wel zeker dat werken geen goed idee is. Ik zou ook thuis blijven als ik niet nog maar 4 maanden in dienst was + mijn collega niet net op vakantie was vertrokken.
Ik overweeg om over 2 weken tijdelijk 4/5 te gaan werken zodat ik 3 dagen weekend heb om op te laden.
Ik weet dus wel zeker dat werken geen goed idee is. Ik zou ook thuis blijven als ik niet nog maar 4 maanden in dienst was + mijn collega niet net op vakantie was vertrokken.
Ik overweeg om over 2 weken tijdelijk 4/5 te gaan werken zodat ik 3 dagen weekend heb om op te laden.
maandag 31 juli 2017 om 11:44
nerdopviva schreef: ↑31-07-2017 11:42Je kunt altijd contact opnemen met de arbo-arts, ook als je (nog) niet ziek bent. Zij kunnen je waarschijnlijk wel goed adviseren.
maandag 31 juli 2017 om 11:51
Je kunt inderdaad ook op preventief spreekuur gaan. Ik zou er echter niet vanuit gaan dat je 'maar' 2 weken extra vrij nodig hebt als je echt overspannen bent, zo werkt dat niet bij overspannenheid. (ik weet er iets van, ben bedrijfsmaatschappelijk werker bij een arbodienst).
Als je echt overspannen bent zal het langer duren voordat je terug bent, en word het een reintegratietraject. Gedeeltelijk werken is echter niet altijd slecht bij overspannenheid. Je kunt altijd nog overleggen welke taken je wel en niet kunt oppakken op dit moment, maar ik zou het echt eerst proberen, zodat je ook zelf kunt merken wat wel of niet lukt. Je baan is natuurlijk ook belangrijk op dit moment.
Als je echt overspannen bent zal het langer duren voordat je terug bent, en word het een reintegratietraject. Gedeeltelijk werken is echter niet altijd slecht bij overspannenheid. Je kunt altijd nog overleggen welke taken je wel en niet kunt oppakken op dit moment, maar ik zou het echt eerst proberen, zodat je ook zelf kunt merken wat wel of niet lukt. Je baan is natuurlijk ook belangrijk op dit moment.
maandag 31 juli 2017 om 12:44
Bedankt voor de reacties.
Mijn dochter is momenteel 22 maand. Toen ze 3 maand was ben ik terug aan het werk gegaan (40 uren week ). Werken gaat me moeilijk af. Ik maak meer fouten, heb een kort lontje ( werk in een beschutte werkplaats met ca. 30 mensen onder mij. Door dat lontje ben ik niet meer de leidinggevende die ik vroeger was ) ik vergeet echt alles. Kan niet goed meer redeneren. Thuis blijft het werk liggen. Deels uit protest omdat mijn ex partner niets meer doet in huis en deels omdat ik mezelf niet in gang kan slepen. Een actieve peuter maakt een grote puinhoop. Een varkensstal is niets in vergelijking met mijn huis momenteel. Ik heb geen geduld, ben opvliegend en emotioneel. Ik ben niet de moeder die ik wil zijn voor mijn dochter. Ik zaag... dit houdt ondertussen al even aan ( van na de geboorte van mijn dochter ). Partner heb ik nooit echt veel steun aan gehad ( heeft zelf een burn out gehad, ouders verloren ).
Ik geraak er precies niet uit.
Ik weet dat een bezigheid zoals werk mijn gedachten zou moeten afleiden. Collega's kunnen me oppeppen. Maar ik kijk er zooooo tegenop. Dochter gaat volgende week terug naar creche en dzn start ook het co ouderschap. Verlof ligt al allemaal vast om de dagen dat de creche gesloten is mijn dochter te kunnen opvangen.
Mijn dochter is momenteel 22 maand. Toen ze 3 maand was ben ik terug aan het werk gegaan (40 uren week ). Werken gaat me moeilijk af. Ik maak meer fouten, heb een kort lontje ( werk in een beschutte werkplaats met ca. 30 mensen onder mij. Door dat lontje ben ik niet meer de leidinggevende die ik vroeger was ) ik vergeet echt alles. Kan niet goed meer redeneren. Thuis blijft het werk liggen. Deels uit protest omdat mijn ex partner niets meer doet in huis en deels omdat ik mezelf niet in gang kan slepen. Een actieve peuter maakt een grote puinhoop. Een varkensstal is niets in vergelijking met mijn huis momenteel. Ik heb geen geduld, ben opvliegend en emotioneel. Ik ben niet de moeder die ik wil zijn voor mijn dochter. Ik zaag... dit houdt ondertussen al even aan ( van na de geboorte van mijn dochter ). Partner heb ik nooit echt veel steun aan gehad ( heeft zelf een burn out gehad, ouders verloren ).
Ik geraak er precies niet uit.
Ik weet dat een bezigheid zoals werk mijn gedachten zou moeten afleiden. Collega's kunnen me oppeppen. Maar ik kijk er zooooo tegenop. Dochter gaat volgende week terug naar creche en dzn start ook het co ouderschap. Verlof ligt al allemaal vast om de dagen dat de creche gesloten is mijn dochter te kunnen opvangen.
maandag 31 juli 2017 om 12:54
Ik lees dat je al langer in deze fase verkeerd. Kijk of er een dag extra opvang bij kan zodat jij thuis, eventueel met hulp, orde op de zaken kan maken. Zolang alles blijft liggen, zal je je zeker niet beter voelen. Dan heb je ook meer rust in je hoofd.
Heb je al hulp? Zo niet, zsm om een verwijzing vragen.
Heb je al hulp? Zo niet, zsm om een verwijzing vragen.
maandag 31 juli 2017 om 13:04
maandag 31 juli 2017 om 13:16
Ben momenteel in vakantie. 3 weken jaarlijks verlof. Kan ik niet op een ander moment nemen aangezien de creche gesloten is. Creche neemt veel brugdagen, heb nog 2 dagen vrij te nemen ( kan ik nemen als mijn dochter naar de creche is ). Vroeger had ik een poetsvrouw die wekelijks kwam. Is nu stopgezet omdat ik dat financieel niet meer aankan. Extra opvangdagen regelen gaat niet. Dochter gaat al 5 dagen per week naar de creche. Zou dan al in het weekend moeten zijn.
Het is wat dubbel he. Ik weet dat er binnenkort wel wat tijd komt voor mezelf als dochter bij mijn ex partner is. Maar eerst nog die verhuis, de emotionele molen met mijn ex partner die nog lang zal duren, hoogseizoen op het werk. Mijn reserves zijn precies op en er staan nog een paar zware maanden voor de deur.
Het is wat dubbel he. Ik weet dat er binnenkort wel wat tijd komt voor mezelf als dochter bij mijn ex partner is. Maar eerst nog die verhuis, de emotionele molen met mijn ex partner die nog lang zal duren, hoogseizoen op het werk. Mijn reserves zijn precies op en er staan nog een paar zware maanden voor de deur.
maandag 31 juli 2017 om 13:22
@sasja90: parttime werken in mijn functie is geen optie.
@glitglam: hoe bedoel je met hulp? Heb veel steun van mijn ouders. Maar beiden werken nog en als het gaat om mijn dochter een aantal dagen op te vangen zijn ze wat weerhoudend.
Financieel staan ze mij ook bij.
Op het werk heb ik iemand op de werkvloer( monitor ) die me ondersteuning geeft.
@glitglam: hoe bedoel je met hulp? Heb veel steun van mijn ouders. Maar beiden werken nog en als het gaat om mijn dochter een aantal dagen op te vangen zijn ze wat weerhoudend.
Financieel staan ze mij ook bij.
Op het werk heb ik iemand op de werkvloer( monitor ) die me ondersteuning geeft.
maandag 31 juli 2017 om 13:57
Bijvoorbeeld praktische hulp, om het huis weer op orde te krijgen en regelzaken voor/met je te doen, en/of bijvoorbeeld gesprekken met een professional, die je kan helpen de zaken op een rij te zetten/ te kijken naar wat je nodig hebt, hoe je hieruit kan komen etc.Piepke85 schreef: ↑31-07-2017 13:22@sasja90: parttime werken in mijn functie is geen optie.
@glitglam: hoe bedoel je met hulp? Heb veel steun van mijn ouders. Maar beiden werken nog en als het gaat om mijn dochter een aantal dagen op te vangen zijn ze wat weerhoudend.
Financieel staan ze mij ook bij.
Op het werk heb ik iemand op de werkvloer( monitor ) die me ondersteuning geeft.
Anders ben je in de weken ziektewet ook nog alleen maar bezig met van alles en nog wat, en ben je echt niet opgeladen daarna om weer goed aan de slag te kunnen.
maandag 31 juli 2017 om 14:15
Momenteel geen hulp buiten hulp met de verhuis. Heb een tijdje een advocaat onder de arm genomen om een regeling te treffen ivm de scheiding. Maar dat werd een kleine oorlog, dus daar ben ik van afgestapt.glitglam schreef: ↑31-07-2017 13:57Bijvoorbeeld praktische hulp, om het huis weer op orde te krijgen en regelzaken voor/met je te doen, en/of bijvoorbeeld gesprekken met een professional, die je kan helpen de zaken op een rij te zetten/ te kijken naar wat je nodig hebt, hoe je hieruit kan komen etc.
Anders ben je in de weken ziektewet ook nog alleen maar bezig met van alles en nog wat, en ben je echt niet opgeladen daarna om weer goed aan de slag te kunnen.
Mijn zus neemt deze week 2 dagen mij dochter over om de verhuis te kunnen doen.
Geen professionele hulp.
ik hoop dat alles gauw goed komt
woensdag 2 augustus 2017 om 08:50
