Psyche
alle pijlers
Overwinningen
dinsdag 10 april 2018 om 07:58
To trapt af:
Na een scheiding een flinke schuld gehad. Jemig, wat een stress. Het voelt als een overwinning dat ik dit zelf heb afbetaald en geregeld en nu weer financiële vrijheid heb!
Ik heb ook mijn angst voor auto rijden in drukke steden overwonnen. (Nog wel een snelle hartslag hoor, maar ik doe het!)
En last but not least:
Met het ouder worden ook een groot deel onzekerheid overwonnen. Erg fijn.
Na een scheiding een flinke schuld gehad. Jemig, wat een stress. Het voelt als een overwinning dat ik dit zelf heb afbetaald en geregeld en nu weer financiële vrijheid heb!
Ik heb ook mijn angst voor auto rijden in drukke steden overwonnen. (Nog wel een snelle hartslag hoor, maar ik doe het!)
En last but not least:
Met het ouder worden ook een groot deel onzekerheid overwonnen. Erg fijn.
dinsdag 10 april 2018 om 07:59
Je was me voor Haha!
Heb jij ook iets overwonnen?
dinsdag 10 april 2018 om 08:16
dinsdag 10 april 2018 om 08:18
Wat sterk!!
dinsdag 10 april 2018 om 08:19
Jazeker, ik heb deels mijn Emetofobie overwonnen. Ik ben nog steeds bang om over te geven, maar ik vermijd niet meer om weg te gaan en sociale plaatsen te vermijden. Openbaar vervoer ga ik ook gewoon weer in.
''Geen woorden maar daden''
dinsdag 10 april 2018 om 08:20
Same here! Voelt fijn he?!
Ik denk ook dat het “in mij zit”.
Maar ben me nu wel bewust van de signalen, waardoor ik erger kan voorkomen.
dinsdag 10 april 2018 om 08:23
Herkenbaar. In mijn situatie zal A er ook altijd zijn vermoed ik. Echter ik doorzie het nu eerder en weet dat ik daar dan vooral tegenin moet gaan. Anders zal de ziekte weer sterker worden, en dat is niet de bedoeling.
Zo ook met depressies etc.
Dingen eerder of beter in de gate hebben en daarop anticiperen. Valkuil zal het blijven, echter met de juiste handvaten kunnen wij terugvechten.
Wij= alle schrijvers in dit topic.
Zo ook met depressies etc.
Dingen eerder of beter in de gate hebben en daarop anticiperen. Valkuil zal het blijven, echter met de juiste handvaten kunnen wij terugvechten.
Wij= alle schrijvers in dit topic.
dinsdag 10 april 2018 om 08:26
Dankjewel! Ik dacht hetzelfde over jou! Ben blij voor je dat je een stuk vrijheid hebt teruggekregen door het grotendeels overwinnen van je fobie. Hartkloppingen zijn vervelend, maar daar is prima mee te leven vind ik!Honingbloesem schreef: ↑10-04-2018 08:21Knap dat je de angst voor het rijden in drukke steden hebt overwonnen! En idd die hartkloppingen zijn herkenbaar, het blijft denk ik toch een dingetje.
dinsdag 10 april 2018 om 08:36
dinsdag 10 april 2018 om 08:54
Graag gedaan! Ja want tijdens de piek van de fobie, durfde ik geeneens naar de buurtsuper die aan de overkant van de straat zat. Moet wel zeggen zodra ik misselijk ben, ik als een kip zonder kop ga stressen en dan wel een rustgever neem. Dit laatste komt maar zelden voor. Ja het is en blijft een gevecht.
''Geen woorden maar daden''
dinsdag 10 april 2018 om 08:58
Wauw je bent mijn held! Dit zou ik ook moeten doen, maar ik heb gewoon radicaal het contact 8 jaar geleden verbroken met mijn moeder. Ik ben ook vreemd behandeld. Dat is de rede dat ik sowieso angsten heb. En depressief ben ik ook, al gaat dat ook steeds beter.stippelbeestje schreef: ↑10-04-2018 08:36Ik heb mijn moeder geconfronteerd met hoe zij mij vroeger behandeld heeft en dat ik daardoor onlangs zware therapie heb gehad.
Tijdens dezelfde therapie heb ik al veel geleerd en een heel stuk van een angst die ik had overwonnen.
We mogen in dit topic allemaal trots zijn op onszelf vind ik.
Idd we mogen allemaal trots zijn! Mooi topic!
''Geen woorden maar daden''
dinsdag 10 april 2018 om 09:20
Leuk topic
Ik ben uit een ingewikkelde situatie met mijn laatste werkgever en bijbehorende jobcoach gestapt. Heb geprobeerd mijn gelijk te krijgen over iets financieels, dat is toen niet gelukt. Inmiddels ben ik met een nieuwe jobcoach een traject gestart en heb alsnog gelijk gekregen!! Nu bezig iets nieuws te starten waar ik veel zin in heb.
Verder heb ik mannen afgewimpeld die mij wilden om de verkeerde redenen. Om mijn lichaam of om andere verkeerde redenen. Ben heel lang vrijgezel gebleven maar lijk nu iemand gevonden te hebben met wie het oprecht is
Ik ben uit een ingewikkelde situatie met mijn laatste werkgever en bijbehorende jobcoach gestapt. Heb geprobeerd mijn gelijk te krijgen over iets financieels, dat is toen niet gelukt. Inmiddels ben ik met een nieuwe jobcoach een traject gestart en heb alsnog gelijk gekregen!! Nu bezig iets nieuws te starten waar ik veel zin in heb.
Verder heb ik mannen afgewimpeld die mij wilden om de verkeerde redenen. Om mijn lichaam of om andere verkeerde redenen. Ben heel lang vrijgezel gebleven maar lijk nu iemand gevonden te hebben met wie het oprecht is
Je kunt méér.
dinsdag 10 april 2018 om 10:18
moon! Leuk topic. Wat goed om jullie overwinningen te lezen.
Mijn grootste overwinning is weer liefde toe te laten.
Mijn moeder is weduwe geworden toen ze 29 was ikzelf was toen 3. Ik heb altijd gehoord dat je als weduwe nog getrouwd bent en je geen nieuwe partner mag krijgen want dan doe je onrecht aan je overleden partner.
Dit heb ik als feit aangenomen.
Toen werd ik zelf weduwe toen ik 27 was. Mijn moeder was toen al 7 jaar ervoor overleden. Tja en toen kwamen alle woorden van mijn moeder dubbel en dwars terug.
3 jaar na het overlijden van mijn man kwam ik volledig onverwachts iemand tegen waar het mee klikte. En wat een schuld gevoelens had ik. Tegenover mijn moeder en tegenover mijn overleden partner, tegenover mijn schoonfamilie enz.
Ik zat toen nog in therapie en heb dit besproken. Ik ben naar de begraafplaats gegaan en heb het ze verteld (mijn moeder en man liggen schuin tegenover elkaar) voelde echt als opbiechten.
Kort erna afgesproken met de man waarmee het klikte. We hebben toen al heel snel afgesproken er samen voor te gaan en relatief snel zijn we samen naar de begraafplaats geweest om "kennis te maken".
Inmiddels zijn we 5 jaar samen. Wonen we al bijna 4 jaar samen en zijn we afgelopen september getrouwd. En dat stemmetje wat mijzelf soms nog veroordeeld om wat ik gedaan heb komt steeds minder vaak naar boven en ik luister er allang niet meer naar.
Ik ben mijn moeder niet en mag zelf mijn eigen beslissingen maken!
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 10 april 2018 om 11:21
Ja precies dat, het is gewoon iets wat bij ons hoort maar nu kunnen we er mee omgaan! Zeker iets om erg trots op te zijn!
Internagelaktisch
dinsdag 10 april 2018 om 11:26
(Ibi en ik kennen elkaar al heel lang van Viva)
Ieb, ik vond het dan weer zo mooi om te zien hoe jij weer open stond voor de liefde. Hoe je met al je kwetsbaarheid je durfde te laten zien aan een nieuwe man.
Ik weet hoe diep het dal is geweest na het overlijden van P.
Zelf kwam ik natuurlijk steeds niet echt een geschikte man tegen. Soms vonden ze me te heftig... dat zeiden ze eerlijk. Ik heb er steun uit gehaald dat het bij jou gelukt is om opnieuw iemand te vinden en zelfs te trouwen
En voor degenen die worstelen met familie-dingen: Dat herken ik op dit moment ook. En een soort keuze van: Laat ik alles doorsudderen zoals het gaat, neem ik even afstand, of ga ik de confrontatie aan?
Ieb, ik vond het dan weer zo mooi om te zien hoe jij weer open stond voor de liefde. Hoe je met al je kwetsbaarheid je durfde te laten zien aan een nieuwe man.
Ik weet hoe diep het dal is geweest na het overlijden van P.
Zelf kwam ik natuurlijk steeds niet echt een geschikte man tegen. Soms vonden ze me te heftig... dat zeiden ze eerlijk. Ik heb er steun uit gehaald dat het bij jou gelukt is om opnieuw iemand te vinden en zelfs te trouwen
En voor degenen die worstelen met familie-dingen: Dat herken ik op dit moment ook. En een soort keuze van: Laat ik alles doorsudderen zoals het gaat, neem ik even afstand, of ga ik de confrontatie aan?
Je kunt méér.
dinsdag 10 april 2018 om 11:43
Moon-Alisa schreef: ↑10-04-2018 11:26(Ibi en ik kennen elkaar al heel lang van Viva)
Ieb, ik vond het dan weer zo mooi om te zien hoe jij weer open stond voor de liefde. Hoe je met al je kwetsbaarheid je durfde te laten zien aan een nieuwe man.
Ik weet hoe diep het dal is geweest na het overlijden van P.
Zelf kwam ik natuurlijk steeds niet echt een geschikte man tegen. Soms vonden ze me te heftig... dat zeiden ze eerlijk. Ik heb er steun uit gehaald dat het bij jou gelukt is om opnieuw iemand te vinden en zelfs te trouwen
En voor degenen die worstelen met familie-dingen: Dat herken ik op dit moment ook. En een soort keuze van: Laat ik alles doorsudderen zoals het gaat, neem ik even afstand, of ga ik de confrontatie aan?
Dat laatste Moon-A, zou confrontatie waarschijnlijk wel het sterkste zijn? Maar ik durfde dat niet, en nog steeds niet, mijn moeder is een zeer dominante vrouw waar je amper doorheen kan komen. Lastig voor je dat je er mee worstelt!
IBi, heel mooi dat je een nieuwe liefde hebt gevonden na zoiets ingrijpendst!
''Geen woorden maar daden''
dinsdag 10 april 2018 om 12:06
Dank je.
Het punt is een beetje, één van mijn ouders is nu ziek en dat geeft ook mentale schade. Helemaal toerekeningsvatbaar is hij/zij dus niet meer. En of het dan nog zin heeft...
Ander ding is dat één zus over een paar maanden gaat trouwen. Groot, feestelijk, alles er op en er aan. Ik vind het zelf raar om dan nu iets te droppen van 25 jaar terug, terwijl het nu eigenlijk heel goed gaat. Goed in de zin dat we allemaal goed omgaan met de zieke ouder, de aanhang het met elkaar kan vinden, etc.
Wel denk ik dat ik, nu ik in dit proces zit, wat meer afstand neem, voor nu. Ik had de gewoonte om de tuin voor ze te doen maar dat doe ik dan dit jaar bijv niet. Dan hoef ik geen meerdere keren per week langs.
En dan na de zomer, als de bruiloft geweest is, kan ik kijken welke stukken ik met ze wil bespreken. Laatst ook wel een kleine poging gedaan maar dat kwam geloof ik erg out of the blue en daar konden ze ff niks mee.
Het punt is een beetje, één van mijn ouders is nu ziek en dat geeft ook mentale schade. Helemaal toerekeningsvatbaar is hij/zij dus niet meer. En of het dan nog zin heeft...
Ander ding is dat één zus over een paar maanden gaat trouwen. Groot, feestelijk, alles er op en er aan. Ik vind het zelf raar om dan nu iets te droppen van 25 jaar terug, terwijl het nu eigenlijk heel goed gaat. Goed in de zin dat we allemaal goed omgaan met de zieke ouder, de aanhang het met elkaar kan vinden, etc.
Wel denk ik dat ik, nu ik in dit proces zit, wat meer afstand neem, voor nu. Ik had de gewoonte om de tuin voor ze te doen maar dat doe ik dan dit jaar bijv niet. Dan hoef ik geen meerdere keren per week langs.
En dan na de zomer, als de bruiloft geweest is, kan ik kijken welke stukken ik met ze wil bespreken. Laatst ook wel een kleine poging gedaan maar dat kwam geloof ik erg out of the blue en daar konden ze ff niks mee.
Je kunt méér.
dinsdag 10 april 2018 om 12:38
dinsdag 10 april 2018 om 14:20
Ik probeer ook de komende tijd mijn ouders te zien als 'gewoon mensen' en niet langer als 'mijn raadgevers'. Ik heb een paar belangrijke beslissingen te nemen en vroeger zou ik dat denk ik met mijn ouders overleggen. En dan voor de weg van de minste weerstand kiezen.
Nu heb ik andere mensen als raadgever en zal ik het mijn ouders gewoon mededelen als de kogel al door de kerk is.
Maargoed...
Meer overwinningen op deze mooie dinsdag in april, aub
Nu heb ik andere mensen als raadgever en zal ik het mijn ouders gewoon mededelen als de kogel al door de kerk is.
Maargoed...
Meer overwinningen op deze mooie dinsdag in april, aub
Je kunt méér.
dinsdag 10 april 2018 om 14:52
Moon-Alisa schreef: ↑10-04-2018 12:06Dank je.
Het punt is een beetje, één van mijn ouders is nu ziek en dat geeft ook mentale schade. Helemaal toerekeningsvatbaar is hij/zij dus niet meer. En of het dan nog zin heeft...
Ander ding is dat één zus over een paar maanden gaat trouwen. Groot, feestelijk, alles er op en er aan. Ik vind het zelf raar om dan nu iets te droppen van 25 jaar terug, terwijl het nu eigenlijk heel goed gaat. Goed in de zin dat we allemaal goed omgaan met de zieke ouder, de aanhang het met elkaar kan vinden, etc.
Wel denk ik dat ik, nu ik in dit proces zit, wat meer afstand neem, voor nu. Ik had de gewoonte om de tuin voor ze te doen maar dat doe ik dan dit jaar bijv niet. Dan hoef ik geen meerdere keren per week langs.
En dan na de zomer, als de bruiloft geweest is, kan ik kijken welke stukken ik met ze wil bespreken. Laatst ook wel een kleine poging gedaan maar dat kwam geloof ik erg out of the blue en daar konden ze ff niks mee.
Ehm... ja dat is dan idd wel lastig. En als alles nu wel een beetje gaat + de bruiloft is het ook geen goede timing. Maar het is natuurlijk ook voor jou niet goed als het dwars zit. Zou willen dat i raad voor je had, maar ik heb het niet. Idd even afwachten voor jou en het juiste moment!
''Geen woorden maar daden''
