Psyche
alle pijlers
Piekeren over nare dingen die zouden kunnen gebeuren
dinsdag 8 mei 2007 om 21:12
Ik pieker bijna de hele dag over dingen die met mijn familie of vriend zouden kunnen gebeuren.
Ik ben vooral bang dat iemand ziek zal worden of zelfs overlijden zou.
Mijn moeder is heel plotseling overleden toen ik 11 was.Dit is denk ik de reden.
Weet iemand wat ik hier aan kan doen?
Ik heb al gepraat met psychiaters,haptonoom van alles.
Weet iemand raad?
Ik hoor het heel graag!!!
Liefs Mullie:(
Ik ben vooral bang dat iemand ziek zal worden of zelfs overlijden zou.
Mijn moeder is heel plotseling overleden toen ik 11 was.Dit is denk ik de reden.
Weet iemand wat ik hier aan kan doen?
Ik heb al gepraat met psychiaters,haptonoom van alles.
Weet iemand raad?
Ik hoor het heel graag!!!
Liefs Mullie:(
dinsdag 8 mei 2007 om 22:19
Ik denk dat je een goede therapeut moet zoeken in de vorm van een psycholoog of psychiater en er serieus werk van moet maken. Dat duurt een hele tijd maar als het goed is kan je je angsten daarna wel beheersen.
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje raar dat je schrijft al van alles te hebben geprobeerd en dan hier op het forum hoopt dat iemand je er " even " van af helpt.
Wij zijn geen therapeuten en kunnen al helemaal geen oplossing bieden voor een situatie waar we bijna niets van afweten.
Ik neem aan dat je dit zelf ergens ook wel weet en hoop dat deze oproep meer een vraag om het laatste duwtje in de juiste richting is.
Gun het jezelf om er echt iets aan te gaan doen. Ga naar je huisarts, leg je probleem voor, vertel dat alle dingen tot op heden je niet hebben geholpen en dat je er nu echt perse af wilt zijn.
Je leven wordt er een stuk prettiger van.
Heel veel succes!
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje raar dat je schrijft al van alles te hebben geprobeerd en dan hier op het forum hoopt dat iemand je er " even " van af helpt.
Wij zijn geen therapeuten en kunnen al helemaal geen oplossing bieden voor een situatie waar we bijna niets van afweten.
Ik neem aan dat je dit zelf ergens ook wel weet en hoop dat deze oproep meer een vraag om het laatste duwtje in de juiste richting is.
Gun het jezelf om er echt iets aan te gaan doen. Ga naar je huisarts, leg je probleem voor, vertel dat alle dingen tot op heden je niet hebben geholpen en dat je er nu echt perse af wilt zijn.
Je leven wordt er een stuk prettiger van.
Heel veel succes!
woensdag 9 mei 2007 om 13:08
Mullie, ik herken het. Angst om wat er zóu kunnen gebeuren kan me enorm aanvliegen. Gelukkig heb ik er niet de hele dag last van. Op sommige dagen is het erger, het hangt ook samen met mijn hormonale toestand.
Neele, ik denk niet dat Mullie denkt er hier 'even' vanaf te komen. Het kan toch zijn dat iemand een tip heeft voor een methode of therapeut of wat dan ook, die hem of haar heel goed geholpen heeft?
Helaas heb ik geen echte tips, eerlijk gezegd kan ik niet goed begrijpen dat andere mensen geen last hebben van dit gepieker.
Wat helpt is je leven redelijk op orde hebben, niet teveel stress, goed eten en slapen, veel bewegen, voldoende afleiding. In elk geval voor mij is het dan het best hanteerbaar.
xx lisa.
Neele, ik denk niet dat Mullie denkt er hier 'even' vanaf te komen. Het kan toch zijn dat iemand een tip heeft voor een methode of therapeut of wat dan ook, die hem of haar heel goed geholpen heeft?
Helaas heb ik geen echte tips, eerlijk gezegd kan ik niet goed begrijpen dat andere mensen geen last hebben van dit gepieker.
Wat helpt is je leven redelijk op orde hebben, niet teveel stress, goed eten en slapen, veel bewegen, voldoende afleiding. In elk geval voor mij is het dan het best hanteerbaar.
xx lisa.
woensdag 9 mei 2007 om 13:09
woensdag 9 mei 2007 om 17:42
Hallo Lisa,
Bedankt voor de reactie.
Ik weet inderdaad al lang dat ik er niet zomaar 'even' vanaf kan komen.
Anders had ik niks te klagen natuurlijk.
Ik moet inderdaad mijn leven meer op orde brengen.
Meer sporten en goed eten.
Dat piekermoment ga ik ook maar eens invoeren.
Dat eens proberen!
Bedankt!
Groetjes Mullie!!!
D
woensdag 9 mei 2007 om 20:37
donderdag 10 mei 2007 om 08:43
Hoi Mullie,
Ik heb er ook last van en het beheerst een groot deel van mijn leven. Ik heb wel een leestip voor je: het boek 'Piekerprinsessen'. Staan handige tips in. Voor de rest is een cursus RET (Rationeel Emotieve Training, zo uit mijn hoofd, kan anders heten) wellicht wel wat. Daar leer je te relativeren over bepaalde zaken, zodat je het gepieker iets in kunt dammen. Voor de rest leg ik mij erbij neer.
groetjes, Kletskouz
Ik heb er ook last van en het beheerst een groot deel van mijn leven. Ik heb wel een leestip voor je: het boek 'Piekerprinsessen'. Staan handige tips in. Voor de rest is een cursus RET (Rationeel Emotieve Training, zo uit mijn hoofd, kan anders heten) wellicht wel wat. Daar leer je te relativeren over bepaalde zaken, zodat je het gepieker iets in kunt dammen. Voor de rest leg ik mij erbij neer.
groetjes, Kletskouz
donderdag 10 mei 2007 om 10:03
zondag 13 mei 2007 om 15:23
Hoi Mullie,
Wat klote voor je zeg, dat je zo piekert! ik heb het zelf ook. Mijn vader is overleden toen ik 14 was en sindsdien ben ik ook enorm aan het piekeren en ik heb er nog steeds nachtmerries van. Ik droom vooral over dierbaren die ik niet meer kan vinden en waar ik dan wanhopig naar op zoek ben. Ik heb zelf door het overlijden van mijn vader een verlatingsangst ontwikkeld. Misschien is dit het ook bij jou. Ik probeer altijd wanhopig mensen dicht bij mij in de buurt te houden en wordt af en toe gek als ik buiten een ambulance hoor en mijn vriend is nog niet thuis... Gelukkig gaat het de laatste tijd beter.
Wat bij mij help is schrijven, gewoon opschrijven waar je over piekert, waar je bang voor bent. Ik merk dat het dan even uit mijn systeem is. Misschien kan dit je helpen?
Wat klote voor je zeg, dat je zo piekert! ik heb het zelf ook. Mijn vader is overleden toen ik 14 was en sindsdien ben ik ook enorm aan het piekeren en ik heb er nog steeds nachtmerries van. Ik droom vooral over dierbaren die ik niet meer kan vinden en waar ik dan wanhopig naar op zoek ben. Ik heb zelf door het overlijden van mijn vader een verlatingsangst ontwikkeld. Misschien is dit het ook bij jou. Ik probeer altijd wanhopig mensen dicht bij mij in de buurt te houden en wordt af en toe gek als ik buiten een ambulance hoor en mijn vriend is nog niet thuis... Gelukkig gaat het de laatste tijd beter.
Wat bij mij help is schrijven, gewoon opschrijven waar je over piekert, waar je bang voor bent. Ik merk dat het dan even uit mijn systeem is. Misschien kan dit je helpen?
zondag 13 mei 2007 om 22:57
Hoi Engel21,
Wat erg dat jij je vader zo vroeg verloren bent.Ik denk dat dit inderdaad de aanleiding is voor de angst om nog meer mensen te verliezen.Ik denk tenminste dat ik, toen mijn moeder overleed ,deze angst heb gekregen.
Ik wil zelf de hele tijd controleren of iedereen zich wel goed voelt.
En als er iets met iemand is,zich dus niet fijn voelt ren ik het liefste heel hard weg.
En inderdaad als ik een ambulance hoor denk ik ook meteen het ergste als mijn vriend niet thuis is.Dan bel ik hem meteen op.
Ik heb net het boek piekerprinsessen gekocht,op aanraden en ben benieuwd of ik daar verder mee kom.
Er zijn wel dagen dat het beter gaat en dat ik minder pieker,maar het kan beter denk ik...
Ik heb al vaker gehoord dat het goed is om het van je af te schrijven,maar ik heb het nog nooit geprobeerd.Ik ben een beetje bang om mijn angsten echt op papier te zien staan.Alsof ik dan nog banger zal worden.
Maar ik wil het wel een keer proberen,gewoon een keer doen.
Heel erg bedankt voor je bericht.Het is echt heel fijn als iemand je verhaal begrijpt omdat je hetzelfde doormaakt.
Ben blij dat het met jou al wel beter gaat.
Groetjes Mullie:)
