Psyche
alle pijlers
Plotseling existentiële angst
zondag 19 januari 2020 om 12:53
Hebben jullie ook wel eens uit het niets last van existentiële angsten? Het besef dat iedereen doodgaat en dat je dan voor altijd weg bent? Ik heb verder geen psychische klachten maar soms kan het me ineens enorm overvallen. Echt alsof je ineens in een zwart gat valt. Is dit herkenbaar en hebben jullie toevallig nog tips om ermee om te gaan?
De leuke mannen zijn niet op. Het zijn geen leren jasjes maat M bij de hema. - DropDrop
zondag 19 januari 2020 om 15:36
Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
De leuke mannen zijn niet op. Het zijn geen leren jasjes maat M bij de hema. - DropDrop
zondag 19 januari 2020 om 15:38
zondag 19 januari 2020 om 15:40
Misschien heeft dat niet zoveel met dood gaan te maken, maar angst voor het 'ongewisse' en dan is dood gaan iets waarvan je weet dat dat in ieder geval gaat gebeuren, maar misschien inwisselbaar voor andere dingen.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
zondag 19 januari 2020 om 15:44
Rustiger ademhalen, je aandacht ergens anders op richten.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
zondag 19 januari 2020 om 15:47
Om je heen kijken, je realiseren waar je bent.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
Als er iemand bij je is, vragen of die je vasthoudt.
In beweging komen.
zondag 19 januari 2020 om 15:52
Angsten? Neuh.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 12:53Hebben jullie ook wel eens uit het niets last van existentiële angsten? Het besef dat iedereen doodgaat en dat je dan voor altijd weg bent? I
Iedereen gaat dood ja. Van leven ga je nu eenmaal dood.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zondag 19 januari 2020 om 16:15
Bij een existentiële angsten helpt een vast gebed of een mantra ook heel goed.
Veel daarvan is bedoeld voor meer innerlijke rust, bijvoorbeeld door alle verantwoordelijkheid bij onze lieve heer over de schutting te gooien of taoïstisch aan te sluiten bij het niets dat alles omvat.
Er zijn veel mogelijkheden afhankelijk van je behoefte, aard en voorkeur.
Veel daarvan is bedoeld voor meer innerlijke rust, bijvoorbeeld door alle verantwoordelijkheid bij onze lieve heer over de schutting te gooien of taoïstisch aan te sluiten bij het niets dat alles omvat.
Er zijn veel mogelijkheden afhankelijk van je behoefte, aard en voorkeur.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 19 januari 2020 om 16:22
Lola, ik vind je heerlijk verfrissend!
zondag 19 januari 2020 om 16:25
Wat zou je moeten weten?
Dat er een hiernamaals is?
Sommige mensen weten dat wel omdat wij ons bijvoorbeeld ook vorige levens kunnen herinneren, naar mate we ouder worden beginnen de herinneringen steeds meer te vervagen, dit komt doordat we steeds verder verwijderd raken van onze hogere zelf(ziel), met der tijd ontwikkelen we een ego, persoonlijkheid, zijn meer gericht op wereldse zaken in plaats van onze interne wereld, leren al vroeg dat we vooral niet te zweverig mogen zijn etc, allemaal dingen die een barrière vormen voor verbinding met de ziel (waar alle informatie zit opgeslagen van vorige levens tot alle geheimen van het universum).
zondag 19 januari 2020 om 16:38
PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
Je bent op die momenten veel teveel aan het denken.
Ga iets fysieks doen: desnoods ren je een rondje om je huis, focus op andere dingen: huishoudelijke klussen, opdrachten waar je je heel erg op moet concentreren (puzzels, sommen, whatever) Neem een liedje in je hoofd en probeer de gehele songtekst in je hoofd terug te halen, ga zingen, kijk iets op tv en concentreer je op wat er gebeurd en gezegd wordt.
Het belangrijkste is je focus op iets heel anders te leggen, zo kom je uit een paniekaanval.
zondag 19 januari 2020 om 16:45
Yep! Het punt raakt al snel verloren en dat ziet er heel maf uit als je het zelf in ogenschouw houdt.lolapaloeza schreef: ↑19-01-2020 16:22Bedankt
Terecht dat je je niet mee laat sleuren in 'bewijs het maar' waarbij al meteen voorbij wordt gegaan aan waar het eigenlijk om gaat.
zondag 19 januari 2020 om 16:58
Jaren geleden heb ik hier ook mee te maken gehad. Ik ben in therapie gegaan en heb daar geleerd dat er heel andere oorzaken aan ten grondslag lagen. Therapie heeft me geholpen dat te doorzien.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
Ook het boek 'tegen de zon inkijken' van irvin D. Yalom heeft me geholpen.
anoniem_677a6b2c79b65 wijzigde dit bericht op 19-01-2020 20:41
Reden: Autocorrectie verhaspelde de naam van de schrijver
Reden: Autocorrectie verhaspelde de naam van de schrijver
0.23% gewijzigd
zondag 19 januari 2020 om 17:29
Dit ook.lolapaloeza schreef: ↑19-01-2020 16:15Bij een existentiële angsten helpt een vast gebed of een mantra ook heel goed.
“Calm the breath, the mind will follow.”
Ik weet niet wie dat zegt, maar het helpt.
zondag 19 januari 2020 om 18:01
Vroeger wel zo rond de 12-18 jaar. Daarna heb je andere dingen te doen en dan merk je dat als maar flink genoeg bezig bent, je geen tijd meer hebt voor dat soort gedachten. En dat is eigenlijk de les die je krijgt: je zal nooit begrijpen wat de dood is, maar intussen op aarde moet je je tijd volmaken. En dat helpt goed tegen die angst.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 19 januari 2020 om 19:29
lolapaloeza schreef: ↑19-01-2020 15:21Wiskunde gaat uit van axioma's, wetenschap onderzoekt op basis van hypotheses. Onze waarneming is op zijn best secundair. De vraag wat is waarheid is tot op heden onbeantwoord. beter dan 'wetenschappelijk valide' wordt het niet en dat is zeker geen onomstreden criterium.
Niet aan mij een artikel vragen maar je verdiepen in hoe álle kennis die wij hebben tot stand komt.
Helder verwoord.
zondag 19 januari 2020 om 21:03
Hè, dat vind ik heel vervelend voor je.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑19-01-2020 15:36Zo, dit topic is in twee uurtjes behoorlijk ontploft! Mooi om jullie verschillende opvattingen en soorten reacties te lezen. Ik bedoelde met mijn vraag eigenlijk niet per se jullie opvattingen over leven/dood/reïncarnatie (daar denk ik zelf ook over na en heb ik in principe ook wel vrede mee). Soms word je alleen er toch ineens door overvallen, ook al heb je normaal gesproken geen last daarvan. Ik vroeg me vooral af wat jullie dan op zo'n moment doen, want ik raak dan echt in paniek (hyperventileren enzo).
Hoe vaak overkomt dit je PinkeltjePinkelotje? Zoals een andere forummer je al aanraadde: hulp hierbij zoeken kan geen kwaad. Het kan je allicht helpen om dingen anders te benaderen waardoor de angst minder erg of draagbaarder wordt.
Mij helpt yoga altijd erg bij irrationele angsten en piekermomenten. Het laat me meer in contact komen met mijn lijf en ademhaling. Zou je eens kunnen proberen.
maandag 20 januari 2020 om 12:28
Zelfs wanneer reïncarnatie een feit is of zou zijn is het verstandig zo te leven. In een volgend leven maak je geen start met de wetenschap dat je in je vorige leven nog snel een bungeejump hebt gedaan en die dus van je things-to-do list kunt strepen. Dus leven en genieten en eruit halen wat er in zit is hoe dan ook raadzaam.Lou- schreef: ↑19-01-2020 13:54Afhankelijk? Nee hoor. Juist niet. Ik leef mijn leven met het idee dat dit het is.
Er vanuit gaan dat er meer is, reïncarnatie etc, zonder dat daar bewijs voor is, zou ik juist bestempelen als afhankelijk. Dan richt je je leven dus in in de volle overtuiging dat je meerdere kansen krijgt.
Ik ga er liever vanuit dat ik maar 1 keer leef en doe alles wat ik leuk vind en wil met dat in mijn achterhoofd. Blijk ik tòch een tweede kans te krijgen dan is dat alleen maar mooi meegenomen.
maandag 20 januari 2020 om 14:02
Ben ook van mening dat je heel respectvol en open hebt gecommuniceerd. Begrijp de reactie ook echt niet.Lou- schreef: ↑19-01-2020 14:09Waar lees je dat? Ik schrijf dat het
‘bewijs’ waarover ik vooralsnog heb gehoord wat mij betreft toevallig of uitlegbaar is. Dat maakt toch niet dat ik jouw bewijs als dusdanig markeer? Ik weet toch helemaal niet wat dat bewijs inhoudt?
Je hebt voor jezelf al bepaald dat ik jou nooit ga geloven. Hoe overtuigend is dat ‘bewijs’ van jou dan?
maandag 20 januari 2020 om 14:19
Ik heb niet alles gelezen, maar wat ik dan zo'n gekke gedachte vind: je hele leven kun je jezelf bezighouden met: wat is er na de dood? Dan ga je dood, en dan weet je het. maar als er niks is, dan is het dus net alsof er een tv wordt uitgezet en is er dus ook niks meer. Dus weet je het dan alsnog niet. Je weet niet dat je dood bent, want je bent er gewoon helemaal niet meer. Dat vind ik een heel rare gedachte.
Ik hoop dus ook dat er iets is na de dood.
Ik hoop dus ook dat er iets is na de dood.
maandag 20 januari 2020 om 15:36
Het is inderdaad zo dat het meestal is als ik stress heb van andere dingen, als ik lekker op het strand lig of een leuke klus doe op werk heb ik er geen last van. Ik probeer inderdaad ademhalingsoefeningen te doen om te kalmeren, maar het wisselt erg of het werkt en hoe vaak ik last heb van deze paniek. Soms twee jaar niet, soms een paar keer per week. Omdat het zo wisselt is het ook wat lastig in te schatten of hulp nodig isLou- schreef: ↑19-01-2020 21:03Hè, dat vind ik heel vervelend voor je.
Hoe vaak overkomt dit je PinkeltjePinkelotje? Zoals een andere forummer je al aanraadde: hulp hierbij zoeken kan geen kwaad. Het kan je allicht helpen om dingen anders te benaderen waardoor de angst minder erg of draagbaarder wordt.
Mij helpt yoga altijd erg bij irrationele angsten en piekermomenten. Het laat me meer in contact komen met mijn lijf en ademhaling. Zou je eens kunnen proberen.
De leuke mannen zijn niet op. Het zijn geen leren jasjes maat M bij de hema. - DropDrop
maandag 20 januari 2020 om 16:21
Ik denk dat het niet per sé goed is om je af te vragen of het ‘erg genoeg’ is om hulp te zoeken. Als het voor jou een belemmering is, is het raadzaam om er iets mee te doen. Vergelijken met andere situaties (het ‘anderen hebben dit meer nodig dan ik’ of ‘ik stel me aan zo erg is het allemaal niet’) is niet nodig.PinkeltjePinkelotje schreef: ↑20-01-2020 15:36Het is inderdaad zo dat het meestal is als ik stress heb van andere dingen, als ik lekker op het strand lig of een leuke klus doe op werk heb ik er geen last van. Ik probeer inderdaad ademhalingsoefeningen te doen om te kalmeren, maar het wisselt erg of het werkt en hoe vaak ik last heb van deze paniek. Soms twee jaar niet, soms een paar keer per week. Omdat het zo wisselt is het ook wat lastig in te schatten of hulp nodig is
Misschien is een paar lesjes yoga genoeg, misschien kan een psycholoog of coach jou beter helpen. Dat hangt helemaal van jou af en de klik die je hebt met een begeleider.
Mijn ervaring is dat begeleid ademhalingsoefeningen doen, zoals bij yoga of meditatie, of mindfulness, dit beter gaat dan als ik alleen ben en het doe met YouTube of een meditatie-app.
