Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 23 april 2019 om 22:40
Helemaal mee eensLittlebell schreef: ↑23-04-2019 18:38
Ik vind het hartverscheurend om te moeten lezen dat je onder het doek hebt liggen huilen. Dat zou helemaal niet mogen gebeuren.
Anna voor jou een
woensdag 24 april 2019 om 09:55
Pluk: jongste heeft tijdens het uitruimen van de vaatwasser ( ) een glas kapot laten vallen. Ik heb vanaf de trap wat instructies gegeven, maar hij heeft het verder helemaal zelf opgelost! (Schoenen aangedaan, stoffer en blik gezocht, geveegd en daarna gestofzuigd). Topper!
Oudere broer keek ondertussen toe en maakte een ontbijtje voor zichzelf. Dat hij even had kunnen helpen is nog een puntje om aan te werken
Oudere broer keek ondertussen toe en maakte een ontbijtje voor zichzelf. Dat hij even had kunnen helpen is nog een puntje om aan te werken
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 24 april 2019 om 22:20
Dat lijkt me zo ontzettend moeilijk en verdrietig, je kinderen nog zoveel liefde en goede herinneringen mee willen geven maar zo ziek en moe zijn dat je soms uitvalt tegen ze omdat je bijna niks meer kan hebben. Ik hoop dat je daarin mild voor jezelf kan zijn en het vertrouwen hebt dat ze er ooit met compassie op terug kijken
woensdag 24 april 2019 om 23:05
Mijn zus is 8 jaar geleden overleden aan kanker. Ik zelf ben chronisch progressief ziek. En altijd krijg ik kromme tenen van de uitdrukking: vechten tegen je ziekte. Alsof je niet genoeg je best hebt gedaan als je niet geneest.
Maar nu vond ik een mooie tekst. Die het vechten uitlegt.
Misschien vind jij het een stomme tekst, maar misschien denk je net als ik: "Ja dát is het" dus ik deel hem met je voor het geval dat.
Het komt uit een liedje van Pieter Derks:
"Nu weet ik wat vechten is.
Het is niet dat iets kapot moet, of dat iemand moet verslagen.
Het is gewoon er willen zijn,
dwars door domme pech en pijn.
En je lot met heel je lichaam moeten dragen"
Maar nu vond ik een mooie tekst. Die het vechten uitlegt.
Misschien vind jij het een stomme tekst, maar misschien denk je net als ik: "Ja dát is het" dus ik deel hem met je voor het geval dat.
Het komt uit een liedje van Pieter Derks:
"Nu weet ik wat vechten is.
Het is niet dat iets kapot moet, of dat iemand moet verslagen.
Het is gewoon er willen zijn,
dwars door domme pech en pijn.
En je lot met heel je lichaam moeten dragen"
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
woensdag 24 april 2019 om 23:30
donderdag 25 april 2019 om 12:09
Ik ken Pieter Derks niet, maar inderdaad een mooie tekst. Dat is het gevecht inderdaad, het gewoon er zijn.
Man is vandaag een dagje op stap met jongste (naar Walibi, oudste houdt niet van achtbanen en ik mag er niet in), dus oudste en ik zijn samen een dagje thuis. Ik heb net heel decadent broodjes besteld. Bedacht dat we anders waarschijnlijk ergens in het dorp op een terras zouden gaan zitten samen, dus dat het het eigenlijk wel kon... Avondeten bestel ik wel vaker, maar een lunch eigenlijk nog nooit. Voelt toch een beetje als geld over de balk smijten, vreemd genoeg.
Oudste vroeg heel aarzelend of hij dan frietjes mocht, want dit weekend bij oma gaan ze ook al pannenkoeken eten
Misschien hameren we af en toe iets te veel op gezonde voeding
Moest er nog extra friet of snacks bij bestellen, want ik kwam niet aan het minimumbestelbedrag (neem dan ook zo'n duur broodje kind ipv friet!), dus we hebben vast genoeg
Verder is net de laatste prik gezet
En het ziekenhuis belde nog dat de witte bloedcellen te laag waren, dus ze gaan morgen eerst nog een keer bloed afnemen en misschien dat de kuur dan toch niet door gaat. Gaan het wel zien. Voel me nu iig al minder 'schuldig' dat ik deze kuur een paar dagen op laten schuiven om verder te herstellen. Hij had afgelopen dinsdag dus toch niet gekund.
Man is vandaag een dagje op stap met jongste (naar Walibi, oudste houdt niet van achtbanen en ik mag er niet in), dus oudste en ik zijn samen een dagje thuis. Ik heb net heel decadent broodjes besteld. Bedacht dat we anders waarschijnlijk ergens in het dorp op een terras zouden gaan zitten samen, dus dat het het eigenlijk wel kon... Avondeten bestel ik wel vaker, maar een lunch eigenlijk nog nooit. Voelt toch een beetje als geld over de balk smijten, vreemd genoeg.
Oudste vroeg heel aarzelend of hij dan frietjes mocht, want dit weekend bij oma gaan ze ook al pannenkoeken eten
Misschien hameren we af en toe iets te veel op gezonde voeding
Moest er nog extra friet of snacks bij bestellen, want ik kwam niet aan het minimumbestelbedrag (neem dan ook zo'n duur broodje kind ipv friet!), dus we hebben vast genoeg
Verder is net de laatste prik gezet
En het ziekenhuis belde nog dat de witte bloedcellen te laag waren, dus ze gaan morgen eerst nog een keer bloed afnemen en misschien dat de kuur dan toch niet door gaat. Gaan het wel zien. Voel me nu iig al minder 'schuldig' dat ik deze kuur een paar dagen op laten schuiven om verder te herstellen. Hij had afgelopen dinsdag dus toch niet gekund.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 25 april 2019 om 13:30
Qua plukmomentjes in combinatie met Pieter Derks:
https://youtu.be/A22x-7nSDwM
Mijn 2 oudsten vinden dit fantastisch en kunnen het hele stuk inmiddels inclusief intonatie meezeggen. Misschien vinden jouw kinderen het ook grappig
https://youtu.be/A22x-7nSDwM
Mijn 2 oudsten vinden dit fantastisch en kunnen het hele stuk inmiddels inclusief intonatie meezeggen. Misschien vinden jouw kinderen het ook grappig
donderdag 25 april 2019 om 15:16
"Ik ga mijn ticket láááten printen"_Aphia_ schreef: ↑25-04-2019 13:30Qua plukmomentjes in combinatie met Pieter Derks:
https://youtu.be/A22x-7nSDwM
Mijn 2 oudsten vinden dit fantastisch en kunnen het hele stuk inmiddels inclusief intonatie meezeggen. Misschien vinden jouw kinderen het ook grappig
Ik ben dol op Pieter.
Ohh heerlijk een broodje bestellen voor de lunch, smaakte het?
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
donderdag 25 april 2019 om 15:41
wiezel schreef: ↑24-04-2019 23:05Mijn zus is 8 jaar geleden overleden aan kanker. Ik zelf ben chronisch progressief ziek. En altijd krijg ik kromme tenen van de uitdrukking: vechten tegen je ziekte. Alsof je niet genoeg je best hebt gedaan als je niet geneest.
Maar nu vond ik een mooie tekst. Die het vechten uitlegt.
Misschien vind jij het een stomme tekst, maar misschien denk je net als ik: "Ja dát is het" dus ik deel hem met je voor het geval dat.
Het komt uit een liedje van Pieter Derks:
"Nu weet ik wat vechten is.
Het is niet dat iets kapot moet, of dat iemand moet verslagen.
Het is gewoon er willen zijn,
dwars door domme pech en pijn.
En je lot met heel je lichaam moeten dragen"
Ik was vorige week bij zijn show en moest echt janken bij dit nummer.
Toevallig speelde hij vrijdag een stukje ervan bij M.
https://www.youtube.com/watch?v=8ugnT_WNZr4
donderdag 25 april 2019 om 19:03
ja jammer genoeg speelde hij niet het hele nummer. Kwestie van wachten tot de tour voorbij is denk ik. Zo ontroerend mooi.vivapimpelmees schreef: ↑25-04-2019 15:41Ik was vorige week bij zijn show en moest echt janken bij dit nummer.
Toevallig speelde hij vrijdag een stukje ervan bij M.
https://www.youtube.com/watch?v=8ugnT_WNZr4
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
vrijdag 26 april 2019 om 21:53
Hey Frans
Klopt.....lees regelmatig mee en schrijf soms.
Dikke knuffel voor jou
vrijdag 26 april 2019 om 22:02
Helaas..... Kuur vanochtend ging niet door.
Verpleging had er alle vertrouwen in, dus chemo lag al klaar. Ook was hb wat laag, dus of ik me voor wilde bereiden op een lange zit met bloedtransfusie erbij.
Maar na nieuw bloedonderzoek bleek hb gestegen tot boven transfusiegrens (jammer, beetje vers bloed leek me wel lekker) en witte bloedcellen waren zelfs nog iets gedaald
Dus met niks naar huis gegaan (nou ja, ik heb nog wel een zakje m&m's meegekregen van de snackkar.
Volgende week opnieuw proberen. Ook gaat ze ondertussen overleggen of de kuur dan iets aangepast moet worden, want als iets wat eigenlijk elke 2 weken moet steeds 2 weken moet worden uitgesteld....
Aan de ene kant baal ik enorm, maar eigenlijk geniet ik er ook vooral van. Nog even een weekje bijkomen.
Verpleging had er alle vertrouwen in, dus chemo lag al klaar. Ook was hb wat laag, dus of ik me voor wilde bereiden op een lange zit met bloedtransfusie erbij.
Maar na nieuw bloedonderzoek bleek hb gestegen tot boven transfusiegrens (jammer, beetje vers bloed leek me wel lekker) en witte bloedcellen waren zelfs nog iets gedaald
Dus met niks naar huis gegaan (nou ja, ik heb nog wel een zakje m&m's meegekregen van de snackkar.
Volgende week opnieuw proberen. Ook gaat ze ondertussen overleggen of de kuur dan iets aangepast moet worden, want als iets wat eigenlijk elke 2 weken moet steeds 2 weken moet worden uitgesteld....
Aan de ene kant baal ik enorm, maar eigenlijk geniet ik er ook vooral van. Nog even een weekje bijkomen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in