Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 15 juli 2019 om 01:34
Gisterenavond zo vroeg naar bed gegaan dat mijn wakkeruurtje nu al is
Kinderen waren ook moe en gingen probleemloos slapen. Was een plukmoment, want oudste was duidelijk overprikkeld dus een ontploffing was dichtbij. Heeft hij (en wij ook een beetje
) dus goed gedaan!
Gisteren ochtend ben ik door de thuiszorg helemaal vertroeteld. Het zijn blijkbaar speciale zwachtels, die ze niet terug kon zetten. Dus niet gedoucht, maar wel uitgebreid mijn haar gewassen en elk ander stukje van mijn lichaam waar ze bij kon. Ik had haar voor het eerst, maar ze deed het zo natuurlijk dat ik al mijn preutsheid liet gaan. Ze heeft me ook helemaal, al masserend, ingesmeerd met bodylotion. Ik voelde me echt helemaal ontspannen en verwend. Echt een beautybehandeling! Zo lief dat ze die tijd nam!
Morgenochtend gaan we naar het avl om te bespreken of ze nog onderzoeken hebben om aan mee te doen. Ga er niet van uit, maar stiekem hoop ik natuurlijk op een wonder.
Er hing inderdaad nog een zakje aan mijn buik voor als er nog vocht uit kwam, maar die bleef leeg. Die hebben we er vanavond dus losgehaald. Wel fijn, want is toch bevestiging dat het een goede keuze was om niet langer in het ziekenhuis te blijven.
Ik merk het verschil vooral in overeind komen. Ik zet me nog steeds schrap en verzamel heel veel energie om me omhoog te krijgen, maar dat gaat dan ineens heel soepel. Veel makkelijker zonder die 11 kilo.
Ik heb wel nog steeds een buikje, dus ik had vandaag gewoon mijn nieuwe shirt aan. Past goed en soepel, knelt niet en is gewoon een beetje lang. En als mijn buik later toch weer gaat groeien heb ik ze ook maar klaar liggen.
Kinderen waren ook moe en gingen probleemloos slapen. Was een plukmoment, want oudste was duidelijk overprikkeld dus een ontploffing was dichtbij. Heeft hij (en wij ook een beetje
) dus goed gedaan!Gisteren ochtend ben ik door de thuiszorg helemaal vertroeteld. Het zijn blijkbaar speciale zwachtels, die ze niet terug kon zetten. Dus niet gedoucht, maar wel uitgebreid mijn haar gewassen en elk ander stukje van mijn lichaam waar ze bij kon. Ik had haar voor het eerst, maar ze deed het zo natuurlijk dat ik al mijn preutsheid liet gaan. Ze heeft me ook helemaal, al masserend, ingesmeerd met bodylotion. Ik voelde me echt helemaal ontspannen en verwend. Echt een beautybehandeling! Zo lief dat ze die tijd nam!
Morgenochtend gaan we naar het avl om te bespreken of ze nog onderzoeken hebben om aan mee te doen. Ga er niet van uit, maar stiekem hoop ik natuurlijk op een wonder.
Er hing inderdaad nog een zakje aan mijn buik voor als er nog vocht uit kwam, maar die bleef leeg. Die hebben we er vanavond dus losgehaald. Wel fijn, want is toch bevestiging dat het een goede keuze was om niet langer in het ziekenhuis te blijven.
Ik merk het verschil vooral in overeind komen. Ik zet me nog steeds schrap en verzamel heel veel energie om me omhoog te krijgen, maar dat gaat dan ineens heel soepel
. Veel makkelijker zonder die 11 kilo.Ik heb wel nog steeds een buikje, dus ik had vandaag gewoon mijn nieuwe shirt aan. Past goed en soepel, knelt niet en is gewoon een beetje lang. En als mijn buik later toch weer gaat groeien heb ik ze ook maar klaar liggen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 15 juli 2019 om 08:16
maandag 15 juli 2019 om 12:52
Een fijn feestje en een geweldige thuiszorgdame, heerlijk! Succes vandaag 
Mijn plukmomentje: winkelen met mijn veertienjarige dochter (die normaal niet van winkelen houdt) dit weekend voor haar schoolgala vanavond. Ze heeft autisme, moeite met contact leggen, eigenlijk nooit vriendinnen gehad en nu een soort van-bijna-vriendin die heeft gevraagd of ze ook zou komen. We hebben dus een kaartje voor haar gekocht, haar jurk ligt klaar en we hebben dit weekend schoenen gekocht en vanmiddag gaat ze naar de kapper
Mijn plukmomentje: winkelen met mijn veertienjarige dochter (die normaal niet van winkelen houdt) dit weekend voor haar schoolgala vanavond. Ze heeft autisme, moeite met contact leggen, eigenlijk nooit vriendinnen gehad en nu een soort van-bijna-vriendin die heeft gevraagd of ze ook zou komen. We hebben dus een kaartje voor haar gekocht, haar jurk ligt klaar en we hebben dit weekend schoenen gekocht en vanmiddag gaat ze naar de kapper
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 15 juli 2019 om 15:46
maandag 15 juli 2019 om 18:14
Anna, wat ontzettend fijn dat het feestje zo leuk was en is gelukt.
De thuiszorgmevrouw klinkt geweldig, en als een echt plukmoment voor jou! Hopelijk komt ze vaker langs.
En natuurlijk hoop ik ontzettend mee dat ze in het AvL iets te bieden hebben.....!
Plukmoment: gisteren een dag de stad in geweest met man en kinderen, gewinkeld en met zijn allen Indiaas geluncht. Wat ontzettend gezellig was. Een leuk jurkje voor mijzelf gescoord en een paar leuke boeken voor ons allemaal.
De thuiszorgmevrouw klinkt geweldig, en als een echt plukmoment voor jou! Hopelijk komt ze vaker langs.
En natuurlijk hoop ik ontzettend mee dat ze in het AvL iets te bieden hebben.....!
Plukmoment: gisteren een dag de stad in geweest met man en kinderen, gewinkeld en met zijn allen Indiaas geluncht. Wat ontzettend gezellig was. Een leuk jurkje voor mijzelf gescoord en een paar leuke boeken voor ons allemaal.
maandag 15 juli 2019 om 18:19
Mijn plukmoment van vandaag, mn nieuwe modelbouw project is bezorgd, een hele oude auto, met allerlei bewegende onderdelen van hout.
https://images.app.goo.gl/4EGGhuVMLFh7d2dS7
Deze, zo blij mee
https://images.app.goo.gl/4EGGhuVMLFh7d2dS7
Deze, zo blij mee
dinsdag 16 juli 2019 om 02:05
Helaas, wakkeruurtje is net begonnen
Toch een sprankje hoop gekregen vandaag. Er is een studie waar ik aan mee kan doen. Nu dus heeeeel hard nadenken of ik dat ook wil. Ik neig naar ja, waarbij ik mijn omgeving heel goed opdraag mee te letten op bijwerkingen. Dat ik nog wel naar de hema wil en niet alleen op bed wil liggen. Maar wel een kans van 10 procent op 2/3 maanden langer. En dat is in deze fase toch best veel. Het kost me eerst een week waarin ik veel in het ziekenhuis ben en ook 2 nachten moet blijven, maar daarna is het alleen pillen slikken en 2 keer per 3 weken bloed prikken. Dat lijkt me nu qua investering wel te overzien. Maar blijft lastig.
Vandaag zouden de zwachtels van mijn benen af gaan! Dat is ook gebeurd, alleen zijn ze weer opnieuw gezwachteld....
Dat was wel een tegen valler. Ze heeft nu kousen besteld, dus maar hopen dat die er snel zijn. Kan ik weer douchen. Als ik het had geweten had ik inmiddels wel zo'n hoes gehad natuurlijk... Misschien mijn moeder morgen even naar de apotheek sturen.
Buik begint ook weer te groeien, dus ben bang dat het vocht net zo hard weer wordt aan gemaakt.
Maar pluk de dag:
Er is een hoopsprankje op 3 maanden extra, oudste heeft bij vriendje gespeeld, het avondeten en het opruimen was super gezellig zonder gemiep. Echt zeldzaam gezellig. Leuk!
En ik lig heerlijke dropjes te eten.
Toch een sprankje hoop gekregen vandaag. Er is een studie waar ik aan mee kan doen. Nu dus heeeeel hard nadenken of ik dat ook wil. Ik neig naar ja, waarbij ik mijn omgeving heel goed opdraag mee te letten op bijwerkingen. Dat ik nog wel naar de hema wil en niet alleen op bed wil liggen. Maar wel een kans van 10 procent op 2/3 maanden langer. En dat is in deze fase toch best veel. Het kost me eerst een week waarin ik veel in het ziekenhuis ben en ook 2 nachten moet blijven, maar daarna is het alleen pillen slikken en 2 keer per 3 weken bloed prikken. Dat lijkt me nu qua investering wel te overzien. Maar blijft lastig.
Vandaag zouden de zwachtels van mijn benen af gaan! Dat is ook gebeurd, alleen zijn ze weer opnieuw gezwachteld....
Dat was wel een tegen valler. Ze heeft nu kousen besteld, dus maar hopen dat die er snel zijn. Kan ik weer douchen. Als ik het had geweten had ik inmiddels wel zo'n hoes gehad natuurlijk... Misschien mijn moeder morgen even naar de apotheek sturen.
Buik begint ook weer te groeien, dus ben bang dat het vocht net zo hard weer wordt aan gemaakt.
Maar pluk de dag:
Er is een hoopsprankje op 3 maanden extra, oudste heeft bij vriendje gespeeld, het avondeten en het opruimen was super gezellig zonder gemiep. Echt zeldzaam gezellig. Leuk!
En ik lig heerlijke dropjes te eten.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 16 juli 2019 om 02:23
Lijkt me een heel moeilijk dilemma Anna. Tien procent lijkt zo weinig en toch weer zoveel. Wat vervelend dat er weer vocht in je buik op gaat hopen! Wat is jouw ervaring hiermee, gaat dat snel of geleidelijk? Kunnen ze een soort afvoer aansluiten of moet je weer wachten tot het echt niet meer kan en opgenomen moet worden hiervoor?
dinsdag 16 juli 2019 om 02:46
Anna, ingewikkelde keuze.
Aan de ene kant is de mogelijkheid op extra tijd iets wat je beide handen wil aanpakken, aan de andere kant moeten dat wel goede maanden zijn. Is het iets dat snel weer gestopt kan worden bij nare bijwerkingen (en dat die dan ook weer over zijn?). En pfff, 10%. Weinig en tegelijk wel 10%, dus zeker een sprankje hoop.
Ik snap heel goed dat je neigt naar ja, en met goed letten op bijwerkingen is het een "ja, tenzij". En tot nu toe ben je zo geweldig goed in "plukken". Jij vindt de investering te overzien, dat lijkt mij het belangrijkste.
Sterkte met de keuze lieve Anna.
En zeldzaam gezellig met dropjes klinkt heerlijk fijn en kneuterig.
En stom dat het vocht weer terug lijkt te komen...en dat je weer gezwachteld bent. Ik zou zeker iemand naar de apotheek sturen voor douche-hoezen! Straks duren die kousen nog heel lang....
Hopelijk slaap lekker weer straks.....
Een beetje hulp:
Aan de ene kant is de mogelijkheid op extra tijd iets wat je beide handen wil aanpakken, aan de andere kant moeten dat wel goede maanden zijn. Is het iets dat snel weer gestopt kan worden bij nare bijwerkingen (en dat die dan ook weer over zijn?). En pfff, 10%. Weinig en tegelijk wel 10%, dus zeker een sprankje hoop.
Ik snap heel goed dat je neigt naar ja, en met goed letten op bijwerkingen is het een "ja, tenzij". En tot nu toe ben je zo geweldig goed in "plukken". Jij vindt de investering te overzien, dat lijkt mij het belangrijkste.
Sterkte met de keuze lieve Anna.
En zeldzaam gezellig met dropjes klinkt heerlijk fijn en kneuterig.
En stom dat het vocht weer terug lijkt te komen...en dat je weer gezwachteld bent. Ik zou zeker iemand naar de apotheek sturen voor douche-hoezen! Straks duren die kousen nog heel lang....
Hopelijk slaap lekker weer straks.....
Een beetje hulp:
dinsdag 16 juli 2019 om 02:51
Ik denk vaak aan je en ik denk dat ik niet zo dapper zou kunnen zijn als jij. Gelukkig heb ik geen kleine kinderen meer en al een exit achter de hand. Ik zou dit echt niet aan kunnen. Ik heb echt enorm veel respect voor jou lieve Anna! Je hebt er wel geen moer aan maar ik wilde het toch even gezegd hebben. Ik hoop dat je nog wat fijne uurtjes slaap kan pakken. 
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
