Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 3 augustus 2019 om 08:06
Ik kan me voorstellen dat je man daar heel ongerust van wordt. Is ook doodeng. Hij zal wel op scherp staan en elke keer dat je even stopt, vrezen dat je niet weer begint.
Mijn zoon heeft slaap-apneu. Thuis merk ik dat niet, maar als ik in het ziekenhuis naast hem zit terwijl hij is platgespoten, slaat de angst me telkens om het hart.
Geniet van je vakantie!
Ik ga snel douchen en inpakken. Er komt zo een vriendin die 200km verderop woont, we gaan samen een nachtje luxe hotel doen aan de kust
Mijn zoon heeft slaap-apneu. Thuis merk ik dat niet, maar als ik in het ziekenhuis naast hem zit terwijl hij is platgespoten, slaat de angst me telkens om het hart.
Geniet van je vakantie!
Ik ga snel douchen en inpakken. Er komt zo een vriendin die 200km verderop woont, we gaan samen een nachtje luxe hotel doen aan de kust
zaterdag 3 augustus 2019 om 09:48
Wat ontzettend fijn dat jullie nu een weekje weg zijn! Juist nu je merkt dat je achteruit gaat. Als je dit thuis had gemerkt, had je die hele vakantie misschien niet meer geboekt.
Maar tegelijk natuurlijk afschuwelijk dat je zo achteruit gaat. En dat je man zich zo'n zorgen maakt.
Ik gun je nog zoveel mooie plukmomenten en hoop dat je die, ondanks dat je achteruit gaat, ook echt wel hebt tijdens deze vakantie. ❤
Maar tegelijk natuurlijk afschuwelijk dat je zo achteruit gaat. En dat je man zich zo'n zorgen maakt.
Ik gun je nog zoveel mooie plukmomenten en hoop dat je die, ondanks dat je achteruit gaat, ook echt wel hebt tijdens deze vakantie. ❤
zaterdag 3 augustus 2019 om 10:56
Wat rot dat het, naar mijn idee best snel, verslechterd met je lichaam. Ik kan me goed voorstellen dat je man nu extra alert is op veranderingen. Ik hoop dat hij goede ondersteuning heeft (en het ook toelaat gesteund te worden) zodat er zoveel mogelijk ruimte overblijft voor plukmomenten:hug:
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
zaterdag 3 augustus 2019 om 11:13
Is het een idee om een slaapmasker/zuurstofmasker te gebruiken als je gaat slapen? Je gaf eerder aan dat je hartpomp functie verlaagd was; slaapapneu & hartproblemen zijn geen onbekenden van elkaar. Het zal geen wondermiddel zijn, zo bedoel ik dit niet, maar het zou misschien kunnen helpen je lichaam wat meer kracht te geven omdat je beter uitrust en je man gerust stellen dat je extra hulp krijgt bij het ademenen als je slaapt.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
zaterdag 3 augustus 2019 om 11:44
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:34
Wat rot om te merken dat je zo achteruit gaat Ik hoop dat jullie toch van de vakantie kunnen genieten.
Toch ook wel pluk: wij zijn weer thuis, de wasmachine draait, de kampeerspullen zijn weer opgeruimd (oké dat is geen plukmoment
) en ik heb genoten van eigen bed en douche.
Ik hoop dat jullie toch van de vakantie kunnen genieten.Toch ook wel pluk: wij zijn weer thuis, de wasmachine draait, de kampeerspullen zijn weer opgeruimd (oké dat is geen plukmoment
) en ik heb genoten van eigen bed en douche.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
ik 'schrik' een beetje van je update, dat je nu zo achteruit gaat. Je weet dat het gaat gebeuren, maar het mag eigenlijk gewoon helemaal niet! Ik hoop dat jullie als gezin heel bewust de mooie momenten nog kunnen plukken.
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:48
Wat eng en naar voor je man die stressmomenten, goed dat hij even aan de bel getrokken heeft en gerust gesteld kon worden. Lijkt me voor jou ook een geruststelling dat je er niet opeens ‘in blijft’ denk ik...
En bah zeg dat je opeens zo snel achteruit gaat. Wat een keiharde werkelijkheid opeens. Hopelijk lukt t nog wat te plukken deze dagen met je mannen. Dikke
En bah zeg dat je opeens zo snel achteruit gaat. Wat een keiharde werkelijkheid opeens. Hopelijk lukt t nog wat te plukken deze dagen met je mannen. Dikke
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
