Psyche
alle pijlers
positief over AD ?
zondag 28 januari 2018 om 22:07
Hoi,
Ik heb voorheen 8 jaar lang AD gebruikt (lexapro/escitalopram). Hielp geweldig goed tegen mijn angststoornis. Ben er echter mee gestopt omdat ik niet meer goed bij gevoelens van liefde, verbondenheid en empathie kon komen. Verder merkte ik dat ik er een beetje een 'kort lontje' door kreeg, ik was sneller geïrriteerd en kon ook als zodanig reageren.
Sinds ik gestopt ben, ervaar ik idd weer meer verbondenheid en warme gevoelens voor mijn dierbaren. En ik ben weer sensitiever, meer empathisch. Maar de angsten... die zijn terug. En dat heeft ook weer negatieve impact op mijn leven (vooral op het gebied van werk). Ik ga weer in therapie maar overweeg soms ook om opnieuw weer AD te gaan gebruiken. Maar ik wil wel heel graag een lief en warm mens blijven dat zich verbonden voelt met anderen.... (en ook niet snel geïrriteerd / geagiteerd is). Ik denk aan eventueel citalopram in een lage dosering (bijv. 10 mg) , of sertraline. Iemand hier positieve ervaringen mee? Bleef je je emoties houden, of werd je vlak ? Ik weet dat het voor iedereen anders werkt maar hoor toch graag ervaringen.
Ik heb voorheen 8 jaar lang AD gebruikt (lexapro/escitalopram). Hielp geweldig goed tegen mijn angststoornis. Ben er echter mee gestopt omdat ik niet meer goed bij gevoelens van liefde, verbondenheid en empathie kon komen. Verder merkte ik dat ik er een beetje een 'kort lontje' door kreeg, ik was sneller geïrriteerd en kon ook als zodanig reageren.
Sinds ik gestopt ben, ervaar ik idd weer meer verbondenheid en warme gevoelens voor mijn dierbaren. En ik ben weer sensitiever, meer empathisch. Maar de angsten... die zijn terug. En dat heeft ook weer negatieve impact op mijn leven (vooral op het gebied van werk). Ik ga weer in therapie maar overweeg soms ook om opnieuw weer AD te gaan gebruiken. Maar ik wil wel heel graag een lief en warm mens blijven dat zich verbonden voelt met anderen.... (en ook niet snel geïrriteerd / geagiteerd is). Ik denk aan eventueel citalopram in een lage dosering (bijv. 10 mg) , of sertraline. Iemand hier positieve ervaringen mee? Bleef je je emoties houden, of werd je vlak ? Ik weet dat het voor iedereen anders werkt maar hoor toch graag ervaringen.
zondag 28 januari 2018 om 22:52
Ik heb meer dan 10 jaar goed gefunctioneerd op 40 gr paroxetine. Toen onverwacht weer een depressie gekregen. De psychiater zei dat dat soms gebeurt helaas. Daarom overgestapt naar een tca, clomipramine met lithium (50 Mg resp. 600 Mg). Heb hierdoor meer bijwerkingen dan vroeger, maar kan een redelijk prettig leven leiden. Ik durf te stellen dat ik er zonder dat niet meer was geweest.
zondag 28 januari 2018 om 22:53
Ik was wel vlak bij 10mg Escitalopram. Al merkte ik het op dat moment niet, maar toen ik er vanaf stapte voelde ik me opeens... wakker. Alsof ik er jaren niet echt geweest was. Veel minder moe, en mijn vriend merkte op dat ik opeens zoveel meer grapjes maakte enzo.
Zelf ook wel weer veel stress- en angstklachten idd... Maar ik ben niet meer van plan om ooit terug te gaan naar de AD. Met AD was ik stabieler... maar een groot deel van mij was daardoor ook... weggevaagd :\
Zelf ook wel weer veel stress- en angstklachten idd... Maar ik ben niet meer van plan om ooit terug te gaan naar de AD. Met AD was ik stabieler... maar een groot deel van mij was daardoor ook... weggevaagd :\
carpe diem.
zondag 28 januari 2018 om 22:54
zondag 28 januari 2018 om 23:06
Heel herkenbaar dit Dearsushi, had het bijna zelf kunnen schrijven..! Heb je andere manieren gevonden om met je stress- en angstklachten om te gaan? Volg je therapie? Of probeer je het 'gewoon meer te accepteren dat het is zoals het is'..?dearsushi schreef: ↑28-01-2018 22:53Ik was wel vlak bij 10mg Escitalopram. Al merkte ik het op dat moment niet, maar toen ik er vanaf stapte voelde ik me opeens... wakker. Alsof ik er jaren niet echt geweest was. Veel minder moe, en mijn vriend merkte op dat ik opeens zoveel meer grapjes maakte enzo.
Zelf ook wel weer veel stress- en angstklachten idd... Maar ik ben niet meer van plan om ooit terug te gaan naar de AD. Met AD was ik stabieler... maar een groot deel van mij was daardoor ook... weggevaagd :\
zondag 28 januari 2018 om 23:07
Ik slik 20 milligram Citalopram en wil niet meer zonder. Slik het ook met name vanwege angsten. Ik denk dat het mijn gevoelens wel wat afvlakt (slik het sinds mijn negende, dus hoe het voorheen was kan ik me niet echt herinneren), maar dat heb ik liever dan niet kunnen functioneren in mijn dagelijks leven.
zondag 28 januari 2018 om 23:38
Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
zondag 28 januari 2018 om 23:38
Ik probeer het voornamelijk maar te accepteren nu idd, ik heb al vele therapietrajecten gevolgd dus ik heb daar niet echt zin meer in :[
Wat ik eigenlijk nog wel wil doen is kijken of de huisarts misschien iets voor kan schrijven voor die hele stressvolle momenten, zoals oxazepam. Over het algemeen kan ik goed met de angsten omgaan, maar vaak slaap ik een hele nacht niet als ik de volgende dag een belangrijke afspraak heb. Dus dan breekt het me wel echt op en zou ik graag een hulpmiddel willen om toch te kunnen slapen! (Zo stom, want ik sliep echt zo geweldig goed met AD, maar ja).
Verder helpt het op momenten dat ik me niet goed voel, bijvoorbeeld op werk, om dan even een koptelefoon op te zetten en muziek luisteren, me even afzonderen van iedereen.
carpe diem.
maandag 29 januari 2018 om 08:19
Als je het nodig hebt moet je het slikken. Als je medicijnen voor je hart nodig hebt verdoezel je je problemen ook, maar niemand zal zeggen dat je de medicijnen niet moet nemen. Door de ad kan ik goed functioneren, met alleen therapie kom ik er niet. Iemand die ad slikt heeft al een hele weg afgelegd, en hoewel het misschien niet ideaal is is het soms wel net wat je nodig hebt.Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
maandag 29 januari 2018 om 09:03
Antidepressiva deden niks bij mij, ik heb 3 verschillende geprobeerd.
Ik slik nu quetiapine, een antipsychoticum, in een lage dosering. Voor mij werkt dit heel goed als ad, en ik slaap er ook nog eens heel lekker op.
Het haalt bij mij de pieken van de angst/depressie weg maar het vlakt me niet af. Ik heb ook veel meer energie, ik denk dat ik eerder veel energie kwijt was aan het 'managen' van m'n emoties.
Ik slik nu quetiapine, een antipsychoticum, in een lage dosering. Voor mij werkt dit heel goed als ad, en ik slaap er ook nog eens heel lekker op.
Het haalt bij mij de pieken van de angst/depressie weg maar het vlakt me niet af. Ik heb ook veel meer energie, ik denk dat ik eerder veel energie kwijt was aan het 'managen' van m'n emoties.
maandag 29 januari 2018 om 09:39
Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
En wat als dat niet lukt? Eigen schuld? Moet je maar beter meewerken met therapie? AD slik je niet omdat je er zo lekker van tript of omdat je geen zin in therapie hebt. De bijwerkingen zijn meestal niet zo fijn en als het zonder AD kan graag, maar dat lukt niet iedereen.
Creativity is intelligence having fun
maandag 29 januari 2018 om 09:48
Wat een ongenuanceerde uitspraken! Je weet volgens mij helemaal niet waar je het over hebt. Klopt trouwens ook niet wat je zegt, Citalopram is wel degelijk een antidepressivum en je mag het zeker wel langer dan een half jaar gebruiken. Volgens mij verwar je het met de pammetjes..?Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
maandag 29 januari 2018 om 10:07
Citalopram is wel degelijk een AD.En je kan het gewoon langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken.Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
En er nooit meer afkomen?
Ken zat mensen inclusief ikzelf die gewoon van een AD zijn afgekomen.
maandag 29 januari 2018 om 10:21
Ik ben net in therapie en slik daarbij Sertraline. Als ik de angst alleen met praten onder controle zou kunnen houden zou ik dat natuurlijk doen, maar daar heb je helaas soms geen keuze in. Sertraline zou bij mij de stemming moeten verbeteren, maar ook vooral in moeten grijpen op de angst en angstverschijnselen. Daar krijg ik nu Lorazepam voor, maar dat is net als Oxazepam eigenlijk een tijdelijke oplossing die ook nog eens verslavend werkt. Zou je Oxazepam heel af en toe slikken zou het misschien kunnen, maar het gevaar van verslaving ligt met deze pammetjes gewoon heel erg op de loer en voor je het weet slik je het toch iedere dag. Over een week of 4,5 hoop ik effect te merken van Sertraline, dus dan kan ik je pas goed antwoord geven of het medicijn afvlakt qua gevoel. Ik lees er wel positieve verhalen over. Ik slik ook Quetiapine tegen angst en stemmingswisselingen. Dat doet wel iets, maar niet voldoende en ik slaap er helaas ook niet goed op. Maar er zijn genoeg mensen waarbij het wel werkt en die er goed op kunnen slapen. Het is volgens mij wel een paardenmiddel, want in hoge doseringen wordt het gebruikt voor wanen en psychoses. En net als bij de AD de nodige bijwerkingen. Geen idee ook of een huisarts dit ook voor mag/kan schrijven. Voor slapen gebruik ik trouwens nu slaapmedicatie, maar dat is ook geen permanente oplossing natuurlijk, dus ik hoop ook dat ik door de Sertraline zonder pillen in slaap kan vallen. Succes meis, het is niet leuk.dearsushi schreef: ↑28-01-2018 23:38
Ik probeer het voornamelijk maar te accepteren nu idd, ik heb al vele therapietrajecten gevolgd dus ik heb daar niet echt zin meer in :[
Wat ik eigenlijk nog wel wil doen is kijken of de huisarts misschien iets voor kan schrijven voor die hele stressvolle momenten, zoals oxazepam. Over het algemeen kan ik goed met de angsten omgaan, maar vaak slaap ik een hele nacht niet als ik de volgende dag een belangrijke afspraak heb. Dus dan breekt het me wel echt op en zou ik graag een hulpmiddel willen om toch te kunnen slapen! (Zo stom, want ik sliep echt zo geweldig goed met AD, maar ja).
Verder helpt het op momenten dat ik me niet goed voel, bijvoorbeeld op werk, om dan even een koptelefoon op te zetten en muziek luisteren, me even afzonderen van iedereen.
maandag 29 januari 2018 om 10:25
Ik heb drie keer een korte periode na mijn bevallingen AD geslikt en kon er gewoon vanaf komen. En ja ze verdoezelde wat hormonen met mij deden, paniekaanvallen en depressie. En toen dat stabiel was na een aantal maanden kon ik afbouwen. Kon ik zonder, nee dan had ik echt mijn auto tegen een boom gereden.
maandag 29 januari 2018 om 10:30
Bij mij is een kort lontje iets dat bij een depressie hoort en zorgt de AD juist dat mijn lontje langer wordt.
Voor gevoelens van verbondenheid en warmte ben ik niet zo geschikt, dus daar kan ik verder niet veel over vertellen.
Ik slik 40 mg citalopram per dag.
Voor gevoelens van verbondenheid en warmte ben ik niet zo geschikt, dus daar kan ik verder niet veel over vertellen.
Ik slik 40 mg citalopram per dag.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 januari 2018 om 10:34
Wat een hoop onzin bij elkaar zeg.Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
Citalopram geen AD? Maximaal een half jaar? Je wordt er loom en vlak van?
Ga eerst je huiswerk maar even opnieuw doen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 januari 2018 om 10:47
Ik slik sertraline en initieel deed het echt wel veel op zich, ik kreeg zin om dingen te doen. Maar nu helpt het niet echt meer. Misschien is de dosis te laag dus ik ga naar de dokter om dit te bespreken.
Anyway, ik ben er ook niet zo'n enorme voorstander van en vind het altijd goed om er over na te denken ipv alles slikken, maar ja, als het niet anders kan dan kan het niet anders. Praten is ook maar praten, en de een heeft daar meer baat bij dan de ander. Wat volgens mij af hangt van je karakter en daar doe je niet te veel aan. Ik kan mijn denken niet weg denken, want dat is nu juist het probleem bij mij: te veel denken.
Anyway, ik ben er ook niet zo'n enorme voorstander van en vind het altijd goed om er over na te denken ipv alles slikken, maar ja, als het niet anders kan dan kan het niet anders. Praten is ook maar praten, en de een heeft daar meer baat bij dan de ander. Wat volgens mij af hangt van je karakter en daar doe je niet te veel aan. Ik kan mijn denken niet weg denken, want dat is nu juist het probleem bij mij: te veel denken.
maandag 29 januari 2018 om 15:17
Achteraf gezien voelde ik mij door AD erg afgevlakt, op het moment zelf had ik dat niet door. Toen ik ermee stopte voelde ik me heel anders, net of ik weer 'wakker' werd. Dit maakte het voor mij makkelijker om over pijnlijke zaken uit het verleden te praten en me meer op verwerking te richten. Eerder kon ik er niet echt over praten omdat ik de bijbehorende emotie niet kon 'oproepen' en dus niet echt kon verwerken, ik praatte overal heel afstandelijk over, net of ik het over een ander had, niet over mijzelf (lastig uit te leggen dit, hoop dat je snapt wat ik bedoel). Ik kon nadenken over een situatie uit het verleden maar zag dit allemaal heel feitelijk en apathisch zeg maar.
Nadeel is idd wel dat bepaalde angsten weer teruggekomen zijn en ik weer verder kan doordenken (en dus piekeren). Heb ADHD (+ een rugzakje met rotervaringen) en had daardoor stemmingswisselingen en angstklachten (beide door het vele nadenken, druk in het hoofd zijn etc), vandaar dat ik AD kreeg. Achteraf een bijzondere keuze want ik was heel jong (net 18) en ik zou eerder (achteraf gezien natuurlijk) iemand met ADHD Ritalin oid geven. Ook het hyperactieve is weer terug (snel praten, heel snel nadenken, chaotisch). Vreemd genoeg heb ik dat gemist, want dat was echt typisch mij vroeger. Kortom; ben dus blij dat ik mijzelf weer terug heb gevonden maar tegelijkertijd mis ik de rust die ik had toen ik nog AD slikte.
Nadeel is idd wel dat bepaalde angsten weer teruggekomen zijn en ik weer verder kan doordenken (en dus piekeren). Heb ADHD (+ een rugzakje met rotervaringen) en had daardoor stemmingswisselingen en angstklachten (beide door het vele nadenken, druk in het hoofd zijn etc), vandaar dat ik AD kreeg. Achteraf een bijzondere keuze want ik was heel jong (net 18) en ik zou eerder (achteraf gezien natuurlijk) iemand met ADHD Ritalin oid geven. Ook het hyperactieve is weer terug (snel praten, heel snel nadenken, chaotisch). Vreemd genoeg heb ik dat gemist, want dat was echt typisch mij vroeger. Kortom; ben dus blij dat ik mijzelf weer terug heb gevonden maar tegelijkertijd mis ik de rust die ik had toen ik nog AD slikte.
maandag 29 januari 2018 om 15:41
Vervelend dat je zo slecht slaapt voor belangrijke afspraken (herkenbaar overigens). Ik heb een betablokker (propranolol) voorgeschreven gekregen van de huisarts, dat neem ik nu op stressvolle momenten. Helpt best goed, en omdat ik weet dat ik dat altijd kan nemen (werkt heel geruststellend voor mij) , slaap ik de nacht voor een belangrijke gebeurtenis ook beter.dearsushi schreef: ↑28-01-2018 23:38
Ik probeer het voornamelijk maar te accepteren nu idd, ik heb al vele therapietrajecten gevolgd dus ik heb daar niet echt zin meer in :[
Wat ik eigenlijk nog wel wil doen is kijken of de huisarts misschien iets voor kan schrijven voor die hele stressvolle momenten, zoals oxazepam. Over het algemeen kan ik goed met de angsten omgaan, maar vaak slaap ik een hele nacht niet als ik de volgende dag een belangrijke afspraak heb. Dus dan breekt het me wel echt op en zou ik graag een hulpmiddel willen om toch te kunnen slapen! (Zo stom, want ik sliep echt zo geweldig goed met AD, maar ja).
Verder helpt het op momenten dat ik me niet goed voel, bijvoorbeeld op werk, om dan even een koptelefoon op te zetten en muziek luisteren, me even afzonderen van iedereen.
