Psyche
alle pijlers
positief over AD ?
zondag 28 januari 2018 om 22:07
Hoi,
Ik heb voorheen 8 jaar lang AD gebruikt (lexapro/escitalopram). Hielp geweldig goed tegen mijn angststoornis. Ben er echter mee gestopt omdat ik niet meer goed bij gevoelens van liefde, verbondenheid en empathie kon komen. Verder merkte ik dat ik er een beetje een 'kort lontje' door kreeg, ik was sneller geïrriteerd en kon ook als zodanig reageren.
Sinds ik gestopt ben, ervaar ik idd weer meer verbondenheid en warme gevoelens voor mijn dierbaren. En ik ben weer sensitiever, meer empathisch. Maar de angsten... die zijn terug. En dat heeft ook weer negatieve impact op mijn leven (vooral op het gebied van werk). Ik ga weer in therapie maar overweeg soms ook om opnieuw weer AD te gaan gebruiken. Maar ik wil wel heel graag een lief en warm mens blijven dat zich verbonden voelt met anderen.... (en ook niet snel geïrriteerd / geagiteerd is). Ik denk aan eventueel citalopram in een lage dosering (bijv. 10 mg) , of sertraline. Iemand hier positieve ervaringen mee? Bleef je je emoties houden, of werd je vlak ? Ik weet dat het voor iedereen anders werkt maar hoor toch graag ervaringen.
Ik heb voorheen 8 jaar lang AD gebruikt (lexapro/escitalopram). Hielp geweldig goed tegen mijn angststoornis. Ben er echter mee gestopt omdat ik niet meer goed bij gevoelens van liefde, verbondenheid en empathie kon komen. Verder merkte ik dat ik er een beetje een 'kort lontje' door kreeg, ik was sneller geïrriteerd en kon ook als zodanig reageren.
Sinds ik gestopt ben, ervaar ik idd weer meer verbondenheid en warme gevoelens voor mijn dierbaren. En ik ben weer sensitiever, meer empathisch. Maar de angsten... die zijn terug. En dat heeft ook weer negatieve impact op mijn leven (vooral op het gebied van werk). Ik ga weer in therapie maar overweeg soms ook om opnieuw weer AD te gaan gebruiken. Maar ik wil wel heel graag een lief en warm mens blijven dat zich verbonden voelt met anderen.... (en ook niet snel geïrriteerd / geagiteerd is). Ik denk aan eventueel citalopram in een lage dosering (bijv. 10 mg) , of sertraline. Iemand hier positieve ervaringen mee? Bleef je je emoties houden, of werd je vlak ? Ik weet dat het voor iedereen anders werkt maar hoor toch graag ervaringen.
dinsdag 30 januari 2018 om 13:56
Ik ben het helemaal met je eens. Als het moet, dan moet het. Maar als je een groot gedeelte van je leven geen AD hebt geslikt en daar vervolgens inmiddels al 8 jaar aan vast zit, dan denk ik dat er iets niet helemaal goed gaat. Het is niet de bedoeling om de rest van je leven aan de AD te zitten, toch? Lijkt mij in ieder geval geen streven van wie dan ook die AD slikt.Joni_de_tweede schreef: ↑29-01-2018 08:19Als je het nodig hebt moet je het slikken. Als je medicijnen voor je hart nodig hebt verdoezel je je problemen ook, maar niemand zal zeggen dat je de medicijnen niet moet nemen. Door de ad kan ik goed functioneren, met alleen therapie kom ik er niet. Iemand die ad slikt heeft al een hele weg afgelegd, en hoewel het misschien niet ideaal is is het soms wel net wat je nodig hebt.
Waar zeg ik dat jij het voor je lol slikt? nergens. Ongenuanceerd? Mijn uitspraak is volledig op basis van mijn eigen ervaring met AD en/of middelen tegen een angststoornis. Het enige wat ik zeg is dat je wellicht niet direct weer aan een pilletje moet denken, maar aan een andere mogelijkheid, zoals therapie of een combinatie van 2.
Het kan trouwens ook zijn dat je te snel hebt afgebouwd. Ik ken mensen die zijn al jaren bezig alleen met afbouwen en blijven schommelen met doseringen. Dat kan simpelweg tijd kosten.
dinsdag 30 januari 2018 om 14:30
Je denkt veel te veel voor een ander meester kees. Mijn streven is het namelijk wel zeker, om mijn hele leven ad te blijven slikken. Zelfs als ik er vijf jaar minder door leef dan doe ik het. Want ik heb het nodig, Ondanks therapie. Mijn leven is er 100% door veranderd, ik doe weer mee met het geheel. Dat laat ik me nooit meer afpakken.
dinsdag 30 januari 2018 om 14:56
Hierdoor ben ik dus gestopt met AD, je hebt geen geloof meer in je eigen kunnen.Joni_de_tweede schreef: ↑30-01-2018 14:30Je denkt veel te veel voor een ander meester kees. Mijn streven is het namelijk wel zeker, om mijn hele leven ad te blijven slikken. Zelfs als ik er vijf jaar minder door leef dan doe ik het. Want ik heb het nodig, Ondanks therapie. Mijn leven is er 100% door veranderd, ik doe weer mee met het geheel. Dat laat ik me nooit meer afpakken.
dinsdag 30 januari 2018 om 15:23
Wat een vervelende opmerking, alsof het een kwestie van geloven is, je neemt me duidelijk niet serieus. Jouw hersens zijn de mijne niet en mooi dat het voor jou werkt door in jezelf te geloven, maar dat wil niet zeggen dat mijn hersens op die manier werken. Als iemand in een rolstoel zit hoor je niemand zeggen dat die pillen niet nodig zijn en dat ze maar aan moeten lopen omdat de neef van de buurman ook op krukken kan lopen.
dinsdag 30 januari 2018 om 15:35
Ik slik citalopram, lage dosis. Mij is nooit verteld dat je dit niet lang achter elkaar mag slikken? Mijn vader en zus slikken dit ook, in dezelfde lage dosis.Meesterkees schreef: ↑28-01-2018 23:38Het enige wat je met AD doet is het probleem verdoezelen. De enige manier om van je angststoornis af te komen is door je angsten uiteindelijk tegemoet te treden. Je wilt toch niet nog langer aan de AD? Citalopram is geen AD, bovendien wordt je er loom en vlak van en mag je het niet langer dan een half jaar aaneengesloten gebruiken. Heb je wel eens therapeut overwogen? Ik vrees als je nu weer een vorm van AD gaat slikken, dat je er nooit meer af komt.
Ik ben overall vrolijker (vaker vrolijk) en dat beetje afgevlakt neem ik graag voor lief. Ik herken dat trouwens niet echt, ben mijn leven lang al een dobbereendje geweest, maar mét citalopram ben ik in ieder geval van mijn paniekaanvallen af, en dat is me veel waard.
Edit: mosterd, zie ik na de andere reacties.
Overigens heb ik een prima jeugd gehad, zonder trauma's en ik heb vanalles uitgeprobeerd (ik ben erg anti medicijnen) voordat ik eindelijk aan de AD ging. Dat voelde voor mij als verliezen, maar eenmaal aan de AD heeft het me zoveel positiefs gegeven...
femke09 wijzigde dit bericht op 30-01-2018 15:43
13.52% gewijzigd
dinsdag 30 januari 2018 om 15:41
Nou...als je je depressies niet aan een trauma te danken hebt (en dat is vaker het geval dan je denkt) dan zit er in je hersenen gewoon iets niet lekker. Stofjes die niet lekker werken of afwezig zijn of zo. Dan is AD een permanente aanvulling. En nee, dan kom je daar niet meer van af. En gezien de heftige bijwerkingen met stoppen met AD zou ik, zwaar anti-medicijnen, wel honderd keer nadenken voordat ik ooit heel voorzichtig af zou gaan bouwen. Maar zolang het werkt, en het sloopt mijn lichaam niet, waarom niet simpelweg doorgaan? Ik slik ook elke dag mijn vitamine d pil (in overleg met de huisarts ja).Meesterkees schreef: ↑30-01-2018 13:56Ik ben het helemaal met je eens. Als het moet, dan moet het. Maar als je een groot gedeelte van je leven geen AD hebt geslikt en daar vervolgens inmiddels al 8 jaar aan vast zit, dan denk ik dat er iets niet helemaal goed gaat. Het is niet de bedoeling om de rest van je leven aan de AD te zitten, toch? Lijkt mij in ieder geval geen streven van wie dan ook die AD slikt.
dinsdag 30 januari 2018 om 17:14
dinsdag 30 januari 2018 om 18:59
Door reacties zoals die van jou (niet kunnen vertrouwen op je lichaam) trof het gaan gebruiken van AD me in eerste instantie als een enorm verlies, een falen. Nu pas weet ik dat dit niet zo is.
dinsdag 30 januari 2018 om 20:00
Ik had er zowel goede als slechte ervaringen mee.
Tijdens het gebruik goede.
Ik merkte pas dat het niet zo goed was toen ik stopte.
Ik kon opeens weer huilen, de slappe lach krijgen, genieten van seks... tijdens het gebruik had ik niet in de gate dat ik dat niet meer had. En dat was prima, want ik wist niet dat ik iets miste.
Ik kwam er ook achter dat ik al die tijd geen interesse meer had getoond in mijn passie's/hobby's.
Maar ik zou nu toch niet meer terug willen.
Ik ga liever opzoek naar prettige zaken in mijn leven zodat ik AD niet meer nodig heb.
Maar het hielp wel even om te re-setten. Ik kreeg zaken, hoewel zonder emotie, weer op de rit.
Overigens heeft mijn partner de relatie verbroken toen ik er mee stopte. Hij kende me enkel als een rustige, emotieloze bankhanger. Hij had opeens een totaal andere partner met passie's en hobby's en die op andere manieren seks wou dan kort missionaris/enkel zijn wensen prima vond om te vervullen, sociale contacten had, carrière maakte... dat was niet de persoon waar hij voor gekozen had.
Tijdens het gebruik goede.
Ik merkte pas dat het niet zo goed was toen ik stopte.
Ik kon opeens weer huilen, de slappe lach krijgen, genieten van seks... tijdens het gebruik had ik niet in de gate dat ik dat niet meer had. En dat was prima, want ik wist niet dat ik iets miste.
Ik kwam er ook achter dat ik al die tijd geen interesse meer had getoond in mijn passie's/hobby's.
Maar ik zou nu toch niet meer terug willen.
Ik ga liever opzoek naar prettige zaken in mijn leven zodat ik AD niet meer nodig heb.
Maar het hielp wel even om te re-setten. Ik kreeg zaken, hoewel zonder emotie, weer op de rit.
Overigens heeft mijn partner de relatie verbroken toen ik er mee stopte. Hij kende me enkel als een rustige, emotieloze bankhanger. Hij had opeens een totaal andere partner met passie's en hobby's en die op andere manieren seks wou dan kort missionaris/enkel zijn wensen prima vond om te vervullen, sociale contacten had, carrière maakte... dat was niet de persoon waar hij voor gekozen had.
dinsdag 30 januari 2018 om 20:35
Dit zijn ook symptomen van een depressie, vaak de reden waarom je AD gaat slikken.Brejules schreef: ↑30-01-2018 20:00Ik had er zowel goede als slechte ervaringen mee.
Tijdens het gebruik goede.
Ik merkte pas dat het niet zo goed was toen ik stopte.
Ik kon opeens weer huilen, de slappe lach krijgen, genieten van seks... tijdens het gebruik had ik niet in de gate dat ik dat niet meer had. En dat was prima, want ik wist niet dat ik iets miste.
Ik kwam er ook achter dat ik al die tijd geen interesse meer had getoond in mijn passie's/hobby's.
woensdag 31 januari 2018 om 04:13
Klopt.
Het verschil met AD was dat ik het wél kon want het interesseerde me niet in een positieve manier. Ik kon zaken die ik eerder niet kon, maar als een robot. Het wekte dus wel om op te starten. Want daarvoor wou ik niks en was alles negatief.
Met AD vond ik alles prima en deed ik alles. Dat kan helpen. Maar je moet op tijd stoppen. Het is een aanmaakblokje.
woensdag 31 januari 2018 om 07:06
Voor jou is het een aanmaakblokje.Brejules schreef: ↑31-01-2018 04:13Klopt.
Het verschil met AD was dat ik het wél kon want het interesseerde me niet in een positieve manier. Ik kon zaken die ik eerder niet kon, maar als een robot. Het wekte dus wel om op te starten. Want daarvoor wou ik niks en was alles negatief.
Met AD vond ik alles prima en deed ik alles. Dat kan helpen. Maar je moet op tijd stoppen. Het is een aanmaakblokje.
Voor een ander kan dat weer heel anders zijn. En dan kan het bijv verstandig zijn om er helemaal niet mee te stoppen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 31 januari 2018 om 08:57
Wat is op tijd stoppen?Brejules schreef: ↑31-01-2018 04:13Klopt.
Het verschil met AD was dat ik het wél kon want het interesseerde me niet in een positieve manier. Ik kon zaken die ik eerder niet kon, maar als een robot. Het wekte dus wel om op te starten. Want daarvoor wou ik niks en was alles negatief.
Met AD vond ik alles prima en deed ik alles. Dat kan helpen. Maar je moet op tijd stoppen. Het is een aanmaakblokje.
Voor de een is het beter om altijd te slikken, een ander heeft het tijdelijk nodig.
Altijd zo bizar dat mensen denken over AD te kunnen vertellen hoe het geslikt moet worden.
Dat doe je toch ook niet voor bloedverdunners?
woensdag 31 januari 2018 om 09:05
woensdag 31 januari 2018 om 09:09
Ik wil in deze graag ook nog even wat credits voor mijn vergelijking met insuline een paar posts terug.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
