Psyche
alle pijlers
Positieve verhalen graag, ik zie het niet meer zitten..
dinsdag 16 december 2008 om 11:48
In een ander topic schreef ik al over dat mijn contract niet verlengd wordt.
Eigenlijk de afgelopen 2 jaren waren een hel voor mij. Bij mijn ex moeten wonen omdat ik moest wachten op een woning(een jaar). Toen ik nog met hem samenwoonde heeft hij het mij op allerlei mogelijke manieren moeilijk gemaakt. Hij had een softwareprogramma op de pc geinstalleerd zodat hij precies kon zien wat ik op internet deed. (voordat ik de relatie verbrak was hij al erg controlerend en na de breuk werd het nog erger)
Ik kon maar weinig contact hebben met familie en vrienden omdat hij bang was dat ik naar een ander ging (die er niet was)
Toen is hij zelf wel gaan daten omdat hij vond dat hij daar recht op had omdat ik hem verliet.
Hij heeft mij verschillende keren bedreigd en ook aangevallen.
Uiteindelijk toen ik een woning kreeg dacht ik eindelijk een nieuw leven te beginnen met mijn kind samen. Alleen met mijn persoonlijke spullen want mijn ex gaf mij niks mee uit boosheid. (ook niet voor zijn eigen kind) En toen viel mijn ex mij weer aan in mijn eigen huis. (zette z'n voet tussen de deur zo kwam hij binnen)
Politiemeldingen gedaan. Geen aangifte omdat ik mijn zoontje niet nog meer wilde belasten.
Ondertussen was ik hard op zoek naar werk, onder de omstandigheden was het erg zwaar want ik werd nog steeds bedreigd door mijn ex, verbaal.
Had ik eindelijk een baan gevonden, was ik blij: want ik dacht NU kan ik echt mijn nieuwe leven beginnen. Overlijdt mijn vader een paar dagen nadat ik begonnen was op mijn werk.
Werkgever was zo vriendelijk om mij een kans te geven en een contract aan te bieden van 4 maanden i.p.v. een verlengde proeftijd want dat kon niet.
Vrijdags overleed mijn vader, maandags stond ik alweer op mijn werk omdat ik graag mijn baan wilde houden.
Ik heb nu al een jaar lang slecht geslapen, slecht gegeten en toch wilde ik doorgaan. Toen kwam mijn ex nog een keer met een Kort Geding om mij onder druk te zetten. (vanwege omgangsregeling die nog steeds niet vastligt) Moest ik in een aparte ruimte wachten bij de rechtbank omdat hij zoveel had gedreigd.
Gelukkig is zijn Kort Geding afgewezen.
Maar ik was helemaal kapot. Door alles wat er dit jaar is gebeurd. (en dan vertel ik het nog in het kort)
Ik bleef maar doorgaan, naar mijn werk, ook al voelde ik me beroerd. Maar het heeft niet geholpen. Ik heb te horen gekregen dat ik toch niet goed functioneerde.
En nu...nu...weet ik het allemaal niet meer. Ik vecht me werkelijk kapot en niks helpt om mijn leven op orde te krijgen.
Morgen moet ik mij ziekmelden bij de werkgever en ik ga naar de dokter. Ik ben al in behandeling bij maatschappelijk werk.
Ik wil zo graag vergelijkbare verhalen horen van jullie en hoe het een positieve wending heeft gekregen. Ik kom er niet meer uit en zie niks meer positiefs.
Dank je wel alvast.
Eigenlijk de afgelopen 2 jaren waren een hel voor mij. Bij mijn ex moeten wonen omdat ik moest wachten op een woning(een jaar). Toen ik nog met hem samenwoonde heeft hij het mij op allerlei mogelijke manieren moeilijk gemaakt. Hij had een softwareprogramma op de pc geinstalleerd zodat hij precies kon zien wat ik op internet deed. (voordat ik de relatie verbrak was hij al erg controlerend en na de breuk werd het nog erger)
Ik kon maar weinig contact hebben met familie en vrienden omdat hij bang was dat ik naar een ander ging (die er niet was)
Toen is hij zelf wel gaan daten omdat hij vond dat hij daar recht op had omdat ik hem verliet.
Hij heeft mij verschillende keren bedreigd en ook aangevallen.
Uiteindelijk toen ik een woning kreeg dacht ik eindelijk een nieuw leven te beginnen met mijn kind samen. Alleen met mijn persoonlijke spullen want mijn ex gaf mij niks mee uit boosheid. (ook niet voor zijn eigen kind) En toen viel mijn ex mij weer aan in mijn eigen huis. (zette z'n voet tussen de deur zo kwam hij binnen)
Politiemeldingen gedaan. Geen aangifte omdat ik mijn zoontje niet nog meer wilde belasten.
Ondertussen was ik hard op zoek naar werk, onder de omstandigheden was het erg zwaar want ik werd nog steeds bedreigd door mijn ex, verbaal.
Had ik eindelijk een baan gevonden, was ik blij: want ik dacht NU kan ik echt mijn nieuwe leven beginnen. Overlijdt mijn vader een paar dagen nadat ik begonnen was op mijn werk.
Werkgever was zo vriendelijk om mij een kans te geven en een contract aan te bieden van 4 maanden i.p.v. een verlengde proeftijd want dat kon niet.
Vrijdags overleed mijn vader, maandags stond ik alweer op mijn werk omdat ik graag mijn baan wilde houden.
Ik heb nu al een jaar lang slecht geslapen, slecht gegeten en toch wilde ik doorgaan. Toen kwam mijn ex nog een keer met een Kort Geding om mij onder druk te zetten. (vanwege omgangsregeling die nog steeds niet vastligt) Moest ik in een aparte ruimte wachten bij de rechtbank omdat hij zoveel had gedreigd.
Gelukkig is zijn Kort Geding afgewezen.
Maar ik was helemaal kapot. Door alles wat er dit jaar is gebeurd. (en dan vertel ik het nog in het kort)
Ik bleef maar doorgaan, naar mijn werk, ook al voelde ik me beroerd. Maar het heeft niet geholpen. Ik heb te horen gekregen dat ik toch niet goed functioneerde.
En nu...nu...weet ik het allemaal niet meer. Ik vecht me werkelijk kapot en niks helpt om mijn leven op orde te krijgen.
Morgen moet ik mij ziekmelden bij de werkgever en ik ga naar de dokter. Ik ben al in behandeling bij maatschappelijk werk.
Ik wil zo graag vergelijkbare verhalen horen van jullie en hoe het een positieve wending heeft gekregen. Ik kom er niet meer uit en zie niks meer positiefs.
Dank je wel alvast.
woensdag 17 december 2008 om 22:22
