Psyche
alle pijlers
Positiviteit
zaterdag 24 oktober 2020 om 19:44
zaterdag 24 oktober 2020 om 22:32
Oké ik moest echt even lachen toen ik jouw onderschrift las, in combinatie met je bericht.Gatekeeper* schreef: ↑24-10-2020 22:23Jeetje dat is wel heftig en je schrok je eigen zeker rot toen je het las. Wat een koude manier van meedelen.
Je kan eventueel ook de crematie online volgen als je echt niet weg mag. Maar eerlijk gezegd had ik dan de regels gebroken en gewoon gegaan.
En ja zo gaat dat nou eenmaal bij ons, alles is een mededeling via sms. Maar ja, wat anders. Ik zou niet met haar willen bellen eigenlijk. Al vraag ik me wel af wat dit met haar doet.
zaterdag 24 oktober 2020 om 22:34
Dank jeKokoro schreef: ↑24-10-2020 22:22Wat een triest verhaal. Super naar dat jullie niet uit een veilig nest komen. Je denkt sowieso niet teveel aan jezelf. Je mag gewoon voelen wat dit alles voor jóu betekent. Jij mag best je eigen prioriteit zijn. Hoef je je niet schuldig om te voelen.
Mocht je niet naar de crematie kunnen, is het misschien fijn wel een afscheid moment voor jezelf te maken. Een kaarsje, een liedje op de achtergrond, en een briefje aan hem die je verbrand oid?
Je gevoel van eenzaamheid hierin komt iig binnen hier. Een "nestgenoot" is nu eenmaal de enige die het in basis echt begrijpt.
(Als ik deze post moet verwijderen mag je het zeggen hoor!)
ik waardeer je woorden echt. Het voelt nu fijner om met een vreemde op het viva forum te praten dan met mensen die ik ken.
zaterdag 24 oktober 2020 om 22:37
24, hoezo?
zaterdag 24 oktober 2020 om 22:58
Probeer zo wel te slapen. Een voordeel van een dramadag is dat ik emotioneel zo uitgeput ben dat ik in ieder geval zo in slaap kom, denk ik.
Eerst nog illegaal naar buiten omdat mijn hond uit moet. Ik zit serieus door mijn deur te luisteren of de gemeenschappelijke woonkamer al leeg is, heb GEEN zin in mensen
Eerst nog illegaal naar buiten omdat mijn hond uit moet. Ik zit serieus door mijn deur te luisteren of de gemeenschappelijke woonkamer al leeg is, heb GEEN zin in mensen
zaterdag 24 oktober 2020 om 23:05
Kan je niet door het raam? Of heb je geen appartement op de eerste verdieping?Doggo schreef: ↑24-10-2020 22:58Probeer zo wel te slapen. Een voordeel van een dramadag is dat ik emotioneel zo uitgeput ben dat ik in ieder geval zo in slaap kom, denk ik.
Eerst nog illegaal naar buiten omdat mijn hond uit moet. Ik zit serieus door mijn deur te luisteren of de gemeenschappelijke woonkamer al leeg is, heb GEEN zin in mensen
zondag 25 oktober 2020 om 16:00
Wel oké. Dankje!
Heb nu ook meer info over de quarantaine. Ik mag mijn hond even aan de straat uitlaten, wel met mondkapje op. Geen idee of dat ook van het RIVM mag, volgens mij knijpt groepsleiding een oogje voor me dicht. Ik draag wel een mondkapje en ontwijk mensen.
Ik ga me laten testen op corona, en als ik het niet heb mag ik naar de crematie van mijn broer. Anders online volgen.... hoop wel dat ze op tijd met het resultaat komen, ik hoor wel eens andere verhalen. Blijkbaar mag je jezelf alleen laten testen als je klachten hebt, maar die heb ik niet. Dus nu moet ik doen alsof ik ze wel heb
Dus eigenlijk een beetje de regels aan het omzeilen. (Hoop niet dat ik hier nu commentaar op krijg). Heb het van mijn broer nu ook inmiddels aan mijn groepsleiding verteld, ze waren begripvol dus dat was wel fijn. Ze denken daarom nu ook met me mee hoe ik het allemaal gedaan moet krijgen. Ik blijf nu veel in mijn appartement. Ik wil écht geen corona krijgen van een van mijn groepsgenoten. Ik heb zoveel stress dat ik niet eens meer weet waarover ik het meeste moet stressen.
zondag 25 oktober 2020 om 16:08
Testen kan heel snel gaan. Wij zijn geen "voorrangstesters, maar zoon en ik hadden gebeld, de volgende dag getest, nog een dag later telefonisch uitslag.
Collega belde, de volgende dag getest en op diezelfde dag (via DigiD) ook al de uitslag.
Succes met het testen, ik vond het niet fijn om te doen, maar het is soms niet anders.
Collega belde, de volgende dag getest en op diezelfde dag (via DigiD) ook al de uitslag.
Succes met het testen, ik vond het niet fijn om te doen, maar het is soms niet anders.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
! Heel veel sterkte morgen, schrijf hier lekker van je af als je daar behoefte aan hebt
vrijdag 30 oktober 2020 om 12:36
Dank je voor jullie berichten.
Ik ben ‘blij’ dat ik naar de crematie gegaan ben, al was het wel confronterend. Maar ik zou het heel erg gevonden hebben als ik niet gegaan zou zijn. Het was een kleine opkomst (door corona), maar eigenlijk vond ik dat wel fijn. Alleen mensen die hem echt kenden waren er. Het klinkt misschien raar om zo te zeggen maar er hing wel een gemoedelijke sfeer.
Mijn broer had al heel lang last van ernstige psychische problemen, psychoses en depressie. Zijn overlijden was helaas wel te voorzien. Iedereen probeerde hem binnen zijn/haar kunnen te helpen, maar soms gaat het gewoon niet, dat is iets wat in die persoon zelf zit.
Ik heb hem een brief geschreven en die is in de kist gestopt. Ik geloof er zelf niet in dat hij daar iets aan heeft, dood is dood voor mij. Maar het is voor mezelf fijn als een soort van laatste afscheid. (Dan zou hij zeggen: “je moet ook altijd het laatste woord hebben”).
Alles valt me best zwaar. Ik probeer afleiding te zoeken. Als ik eenmaal over dingen na ga denken dan blijf ik daar erg lang in hangen. Ik heb niet eens echt verdriet om zijn dood, maar meer om alles wat er naar toe geleid heeft.
Ik ben ‘blij’ dat ik naar de crematie gegaan ben, al was het wel confronterend. Maar ik zou het heel erg gevonden hebben als ik niet gegaan zou zijn. Het was een kleine opkomst (door corona), maar eigenlijk vond ik dat wel fijn. Alleen mensen die hem echt kenden waren er. Het klinkt misschien raar om zo te zeggen maar er hing wel een gemoedelijke sfeer.
Mijn broer had al heel lang last van ernstige psychische problemen, psychoses en depressie. Zijn overlijden was helaas wel te voorzien. Iedereen probeerde hem binnen zijn/haar kunnen te helpen, maar soms gaat het gewoon niet, dat is iets wat in die persoon zelf zit.
Ik heb hem een brief geschreven en die is in de kist gestopt. Ik geloof er zelf niet in dat hij daar iets aan heeft, dood is dood voor mij. Maar het is voor mezelf fijn als een soort van laatste afscheid. (Dan zou hij zeggen: “je moet ook altijd het laatste woord hebben”).
Alles valt me best zwaar. Ik probeer afleiding te zoeken. Als ik eenmaal over dingen na ga denken dan blijf ik daar erg lang in hangen. Ik heb niet eens echt verdriet om zijn dood, maar meer om alles wat er naar toe geleid heeft.
vrijdag 30 oktober 2020 om 12:39
Hier moest ik om glimlachen
. Ja Doggo, het is wat, hoe jullie jonge leven verlopen is. Ik kan me goed voorstellen hoe het je raakt. Met de tijd zal dat gevoel weer slijten. Vooral maar heel lief zijn voor jezelf en ruim je tijd nemen.
vrijdag 30 oktober 2020 om 12:51
Oh jee.. verslavend!*2020* schreef: ↑24-10-2020 19:47https://www.ad.nl/binnenland/voor-de-lo ... ~aaa9afd8/
Ik was gisteren met dit spelletje wel even zoet.
topscore tot nu toe 675.
On topic: misschien een lang eind wandelen of een stuk hardlopen (schijnt goed te zijn voor negatieve stofjes) en bij thuiskomst langs de winkel voor een extra lekker koekje en chocolademelk met slagroom?
