Psyche
alle pijlers
Praten zonder filter
vrijdag 18 maart 2022 om 21:54
Hallo allemaal, ik kijk hier al een poosje rond, maar dit is mijn eerste post. Een korte omschrijving van mijzelf; vrouw in de 40, stabiele relatie. Enkele jaren geleden ontdekt dat mijn ouder narcistische persoonlijkheids kenmerken heeft. Contact verbroken, burn out gehad. (Misschien zet ik het allemaal te kort en bondig neer, ik heb van mijn psycholoog begrepen dat ik alle heftige dingen vertel alsof het iemand anders is overkomen, maar ik weet niet goed hoe ik het anders moet doen). Mijn opvoeding heeft ervoor gezorgd dat ik een laag zelfbeeld heb, erg volgzaam ben en veel please gedrag vertoon. Ruim een jaar therapie gehad. In grote lijnen ben ik nu best tevreden en gelukkig met mezelf, in mijn relatie en werk. Maar waar ik tegenaan blijf lopen is het volgende; wanneer ik in gesprek ga met mensen die verder van mij af staan, bijvoorbeeld werk relaties, ben ik bang dat ik ' verkeerde dingen' zeg. In gezelschappen zeg ik weinig. Dan voel ik me niet op mijn gemak. Ik denk dat mensen mij dan als muurbloempje zien. 1 op 1 gaat mij wel goed af, dan ben ik gezellig, klets lekker weg. Maar ik heb dan de neiging om over andere mensen te praten. Ik zie het niet als roddelen, want het is positief en ook wat ik ook gewoon tegen de persoon zou zeggen waar ik het dan over heb. Maar ik merk dat dit echt een dingetje van mij is. Ik geloof dat dit vanuit mijn opvoeding komt. Thuis ging het ook altijd over andere mensen, maar dan juist negatief. En mijn ouder zei altijd: je mag er niks over zeggen tegen anderen. Alles moest binnenskamers blijven. Ik doe dit dus precies tegenovergesteld. Als ik me op mijn gemak voel, praat heel veel en gooi veel op straat, soms bijna zonder filter. Maar naderhand schiet ik dan in paniek. Dan wordt ik bang dat ik teveel heb gezegd en slaap ik weer enkele nachten slecht. Totdat het is weg ge-ebt.
Ik zou graag willen weten waarom ik dit doe en wat ik er aan kan doen. Heb alweer een doorverwijzing voor de psycholoog, maar wellicht krijg ik hier ook enkele tips. Alvast bedankt voor het lezen.
Ik zou graag willen weten waarom ik dit doe en wat ik er aan kan doen. Heb alweer een doorverwijzing voor de psycholoog, maar wellicht krijg ik hier ook enkele tips. Alvast bedankt voor het lezen.
vrijdag 18 maart 2022 om 22:01
Heb je wel eens aan mensen gevraagd of jouw verhalen hun storen?
Misschien kun je met je verse psycholoog wat van deze gesprekken oefenen? Ik vind het namelijk heel lastig tips geven zo omdat ik niet 123 inzie wat je fout doet en of je wel wat fout doet.
Misschien zitten die fouten alleen in je hoofd?
Misschien kun je met je verse psycholoog wat van deze gesprekken oefenen? Ik vind het namelijk heel lastig tips geven zo omdat ik niet 123 inzie wat je fout doet en of je wel wat fout doet.
Misschien zitten die fouten alleen in je hoofd?
...
vrijdag 18 maart 2022 om 23:03
Als je heel onzeker bent en dan eindelijk durft te praten dan ben je nog steeds onzeker omdat je een persoonlijk gesprek niet aangaat, daarom praat je over anderen. Waarschijnlijk ben je ook bang dat er een stilte valt waardoor je nog meer praat. Dat je daarna niet kan slapen geeft al aan dat je bang bent dat iemand je niet leuk vindt om wie je bent. Dat heb je waarschijnlijk te danken aan je opvoeding.
Je laatste stap is dat je jezelf durft te zijn en gewoon tevreden bent met wie je bent. Je mag best een roddel vertellen of te veel praten, ik ken bijzonder veel mensen die zo zijn en die vind ik nog leuk ook. Niemand is maar een paar karaktertrekken of gewoontes. Wat ik je wel kan meegeven is dat als je heel veel negatief roddelt, jij ook negatief overkomt. Hoe jouw ouder de wereld zag is maar 1 mening, het is wel degene die je heeft opgevoed, praat je hem of haar niet gewoon na? De wereld is eng dus negatief, zo blijf je in een vicieuze cirkel hangen. Gelukkig is het gedrag en dat kan je veranderen door anders naar de wereld te gaan kijken, als je vriendelijker naar de wereld kijkt dan krijg je ook een zachtere mening. We zijn allemaal wel toe aan een beetje nuance.
Je laatste stap is dat je jezelf durft te zijn en gewoon tevreden bent met wie je bent. Je mag best een roddel vertellen of te veel praten, ik ken bijzonder veel mensen die zo zijn en die vind ik nog leuk ook. Niemand is maar een paar karaktertrekken of gewoontes. Wat ik je wel kan meegeven is dat als je heel veel negatief roddelt, jij ook negatief overkomt. Hoe jouw ouder de wereld zag is maar 1 mening, het is wel degene die je heeft opgevoed, praat je hem of haar niet gewoon na? De wereld is eng dus negatief, zo blijf je in een vicieuze cirkel hangen. Gelukkig is het gedrag en dat kan je veranderen door anders naar de wereld te gaan kijken, als je vriendelijker naar de wereld kijkt dan krijg je ook een zachtere mening. We zijn allemaal wel toe aan een beetje nuance.
zaterdag 19 maart 2022 om 00:00
Da's lief, dankje, hier kan ik wat mee. Mijn partner zegt inderdaad dat ik soms wel een doemdenker ben. Vaak dingen van een negatieve kant bekijk. Bij oppervlakkige gesprekken ben ik wel positief. Breng dan ook onderwerpen met humor en sarcasme (dat laatste is ook zeker een schild). Ik doe mijn best om bepaalde zaken te veranderen, alhoewel ingesloten patronen toch lastig zijn te doorbreken merk ikDingDong schreef: ↑18-03-2022 23:03Als je heel onzeker bent en dan eindelijk durft te praten dan ben je nog steeds onzeker omdat je een persoonlijk gesprek niet aangaat, daarom praat je over anderen. Waarschijnlijk ben je ook bang dat er een stilte valt waardoor je nog meer praat. Dat je daarna niet kan slapen geeft al aan dat je bang bent dat iemand je niet leuk vindt om wie je bent. Dat heb je waarschijnlijk te danken aan je opvoeding.
Je laatste stap is dat je jezelf durft te zijn en gewoon tevreden bent met wie je bent. Je mag best een roddel vertellen of te veel praten, ik ken bijzonder veel mensen die zo zijn en die vind ik nog leuk ook. Niemand is maar een paar karaktertrekken of gewoontes. Wat ik je wel kan meegeven is dat als je heel veel negatief roddelt, jij ook negatief overkomt. Hoe jouw ouder de wereld zag is maar 1 mening, het is wel degene die je heeft opgevoed, praat je hem of haar niet gewoon na? De wereld is eng dus negatief, zo blijf je in een vicieuze cirkel hangen. Gelukkig is het gedrag en dat kan je veranderen door anders naar de wereld te gaan kijken, als je vriendelijker naar de wereld kijkt dan krijg je ook een zachtere mening. We zijn allemaal wel toe aan een beetje nuance.
Ik hoor ook vaak terug dat mensen mij heel vriendelijk vinden. Napraten heb ik heel lang gedaan, maar doen kinderen dat niet vaak/altijd? In ieder geval tot een bepaalde leeftijd? Ik blijf eraan werken om beter na te denken tijdens gesprekken, mezelf tijd te geven in gesprekken om te denken over een antwoord. In plaats van me verplicht te voelen om te antwoorden. Dat laatste is ook zo'n dingetje. Het lijkt wel alsof ouder mij 'geprogrammeerd' heeft om te antwoorden. Ik antwoord altijd en iedereen eerlijk. Heb eigenlijk pas van psycholoog geleerd dat ik er ook voor mag kiezen om niet te antwoorden of niet volledig te antwoorden. Nogmaals, veranderen is lastig, daarom deze topic, maar ik doe m'n best
zaterdag 19 maart 2022 om 00:41
En er is ook niks mis mee als je gewoon zo bent. Die psycholoog heeft in theorie gelijk maar ik heb dus persoonlijk helemaal geen moeite met mensen die eerlijk zijn zolang ik weet dat het niet kwetsend bedoelt is. Je moet iedereen leren kennen en sommige mensen liggen je en andere niet, daarin zijn we allemaal gelijk. Jouw wordt geleerd om sociaal gedrag te vertonen die heel goed is voor je werk of andere formele omgevingen, maar thuis, privé met vrienden of familie moet je kunnen zijn wie je wil zijn en kunnen ontspannen. Pak aan wat je voor anderen vervelend vindt en denk wat relaxter over je zelf.
zaterdag 19 maart 2022 om 06:18
Ik vind het juist knap dat mensen soms zo open zijn over moeilijke zaken in hun leven. Eigenlijk kijk een ander daar nooit op aan. Sommige mensen vertellen idd wel veel privé dingen, ook aan een vreemde.
Ik denk dat het een goed idee is om eens na te denken of de oordelen/overtuigingen die jij over jezelf hebt wel kloppen. Misschien communiceer je wel helemaal niet verkeerd en vinden mensen dat ook niet. Bij mensen die je vertrouwt zou je dat ook kunnen vragen.
Ik denk dat het een goed idee is om eens na te denken of de oordelen/overtuigingen die jij over jezelf hebt wel kloppen. Misschien communiceer je wel helemaal niet verkeerd en vinden mensen dat ook niet. Bij mensen die je vertrouwt zou je dat ook kunnen vragen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 maart 2022 om 07:02
Het komt gelukkig steeds vaker voor dat ouders al van jongs af aan echte belangstelling hebben voor wat er in hun kind leeft, en dus ook fijn met het kind kunnen spelen. Waarbij het heel gewoon is dat het kind zegt: ik ben blij, ik ben boos, ik ben teleurgesteld. Dat creëert vertrouwen en een vaste band.
Vroeger hadden veel ouders daar geen tijd voor; ze waren bezig centjes te verdienen opdat het de kinderen aan niets zou ontbreken, maar ze deden daarmee het kind wel ernstig tekort. Het was dus alleen belangrijk dat het kind deed wat ze wilden. De makkelijkste methode daartoe is het kind schuldgevoel te geven.
Democratie was alleen maar tijdrovend. En ze waren daar ongemakkelijk mee. Ze waren immers door hun ouders op dezelfde manier behandeld. Het waren geen slechte mensen; ze deden dat niet opzettelijk.
Vroeger hadden veel ouders daar geen tijd voor; ze waren bezig centjes te verdienen opdat het de kinderen aan niets zou ontbreken, maar ze deden daarmee het kind wel ernstig tekort. Het was dus alleen belangrijk dat het kind deed wat ze wilden. De makkelijkste methode daartoe is het kind schuldgevoel te geven.
Democratie was alleen maar tijdrovend. En ze waren daar ongemakkelijk mee. Ze waren immers door hun ouders op dezelfde manier behandeld. Het waren geen slechte mensen; ze deden dat niet opzettelijk.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 19 maart 2022 om 07:53
Dit is niet alleen geen tijd. Een narcitische ouder heeft op allerlei manier veel invloed gehad. Je zou bijna denken: had die ouder maar wat minder tijd gehad, dan was er ook minder schade aangericht.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 maart 2022 om 08:12
Klopt helemaal. Mijn dochter begint nu te puberen. soms roept ze niemand begrijpt mij. Ik kan mij herinneren dat ik mijzelf vroeger ook zo voelde. Dat werd altijd weggelachen en zeker niet over gepraat.retrostar schreef: ↑19-03-2022 07:02Het komt gelukkig steeds vaker voor dat ouders al van jongs af aan echte belangstelling hebben voor wat er in hun kind leeft, en dus ook fijn met het kind kunnen spelen. Waarbij het heel gewoon is dat het kind zegt: ik ben blij, ik ben boos, ik ben teleurgesteld. Dat creëert vertrouwen en een vaste band.
Vroeger hadden veel ouders daar geen tijd voor; ze waren bezig centjes te verdienen opdat het de kinderen aan niets zou ontbreken, maar ze deden daarmee het kind wel ernstig tekort. Het was dus alleen belangrijk dat het kind deed wat ze wilden. De makkelijkste methode daartoe is het kind schuldgevoel te geven.
Democratie was alleen maar tijdrovend. En ze waren daar ongemakkelijk mee. Ze waren immers door hun ouders op dezelfde manier behandeld. Het waren geen slechte mensen; ze deden dat niet opzettelijk.
Nu ga ik een gesprek met haar aan.
To; ik ben zelf in 1-op-1 gesprekken ook beter. ik gezelschappen zoek ik dan ook vaak 1 iemand op om een gesprek mee aan te gaan. Voor mij werkt dat het beste. In een grote groep voer ik ook niet zomaar het woord. En eerlijk zijn is juist goed. Misschien is het een goede tip het een keer na te gaan bij iemand die je vertrouwt zoals iemand hier al zei.
Don't cry, buy a bag and move on.
