Psyche
alle pijlers
Probleemeigenaarschap
zaterdag 29 maart 2008 om 11:38
Er zijn grofweg 2 manieren om met een probleem om te gaan;
1) Je neemt zelf de verantwoordelijkheid voor (een deel van) het probleem en zoekt de oplossing (bij je) zelf. Je vindt dus dat jij (mede)eigenaar bent van dat probleem
2) Je ziet externe factoren als oorzaak van je probleem, je vindt dat het probleem jou overkomt en jij kan er dus niks aan doen om dit op te lossen. Het overkomt je, jij hebt geen aandeel in het veroorzaken, je hebt dus ook geen aandeel in de oplossing.
Ik ben ervan overtuigd dat ikzelf 100% eigenaar ben van een probleem, of op zijn minst deeleigenaar.
Als er iets gebeurd dan kijk ik naar wat ik kan doen om het op te lossen. Daarbij ben ik een behoorlijk doel- en actiegericht persoon en ik heb vrij snel een oplossing bedacht die ik dus ook meteen wil uitvoeren.
Mijn collega met wie ik nauw samenwerk is het tegenovergestelde. Hij komt in een situatie en ziet niet dat hij daar zelf iets aan kan veranderen. Al is het alleen maar dat ij een keuze heeft in hoe zijn reactie op de situatie is. Het overkomt hem, hij heeft niets te kiezen. Hij heeft in zijn ogen dus ook geen aandeel in de oplossing.
Hij is heel erg op samenwerking gericht, wil eerst iedereen over alles mee laten praten en moet dan alles weer laten bezinken.
Hij kijkt buiten zichzelf voor de oplossing, ik kijk in mijzelf.
Ik vind geen van beide manieren beter of slechter, het is alleen wel onhandig. We proberen elkaar wel te begrijpen maar dat lukt niet altijd, want we zijn echt op alle gebieden tegenpolen.
Hij kijkt heel erg vanuit de groep, vanuit zijn gevoel, sfeer is belangrijk anders functioneerd hij niet lekker. Ik vind de sfeer en de groep ook belangrijk, maar meer omdat het een manier is om doelen te bereiken. En een prettigere manier dan autoritair leidinggeven.
We zitten dus ook behoorlijk in elkaars 'allergie'.
Gelukkig doen we veel aan teambuilden, we hebben pas een 2daagse gehad en volgende maand hebben we weer een dag.
Hoe kan ik nu zorgen dat ik beter om leer gaan met mijn allergie, hoe kunnen we onze verschillen nu vóór ons laten werken?
En ook, hoe kan ik hem nu het beste benaderen?
1) Je neemt zelf de verantwoordelijkheid voor (een deel van) het probleem en zoekt de oplossing (bij je) zelf. Je vindt dus dat jij (mede)eigenaar bent van dat probleem
2) Je ziet externe factoren als oorzaak van je probleem, je vindt dat het probleem jou overkomt en jij kan er dus niks aan doen om dit op te lossen. Het overkomt je, jij hebt geen aandeel in het veroorzaken, je hebt dus ook geen aandeel in de oplossing.
Ik ben ervan overtuigd dat ikzelf 100% eigenaar ben van een probleem, of op zijn minst deeleigenaar.
Als er iets gebeurd dan kijk ik naar wat ik kan doen om het op te lossen. Daarbij ben ik een behoorlijk doel- en actiegericht persoon en ik heb vrij snel een oplossing bedacht die ik dus ook meteen wil uitvoeren.
Mijn collega met wie ik nauw samenwerk is het tegenovergestelde. Hij komt in een situatie en ziet niet dat hij daar zelf iets aan kan veranderen. Al is het alleen maar dat ij een keuze heeft in hoe zijn reactie op de situatie is. Het overkomt hem, hij heeft niets te kiezen. Hij heeft in zijn ogen dus ook geen aandeel in de oplossing.
Hij is heel erg op samenwerking gericht, wil eerst iedereen over alles mee laten praten en moet dan alles weer laten bezinken.
Hij kijkt buiten zichzelf voor de oplossing, ik kijk in mijzelf.
Ik vind geen van beide manieren beter of slechter, het is alleen wel onhandig. We proberen elkaar wel te begrijpen maar dat lukt niet altijd, want we zijn echt op alle gebieden tegenpolen.
Hij kijkt heel erg vanuit de groep, vanuit zijn gevoel, sfeer is belangrijk anders functioneerd hij niet lekker. Ik vind de sfeer en de groep ook belangrijk, maar meer omdat het een manier is om doelen te bereiken. En een prettigere manier dan autoritair leidinggeven.
We zitten dus ook behoorlijk in elkaars 'allergie'.
Gelukkig doen we veel aan teambuilden, we hebben pas een 2daagse gehad en volgende maand hebben we weer een dag.
Hoe kan ik nu zorgen dat ik beter om leer gaan met mijn allergie, hoe kunnen we onze verschillen nu vóór ons laten werken?
En ook, hoe kan ik hem nu het beste benaderen?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 12:06
Ik vind niet dat je van alle problemen die op je werk hebt kunt zeggen dat jij daar 100 % eigenaar van bent, want dat zou betekenen dat problemen altijd bij jou ontstaan en dan wordt je ook geacht alle problemen op te lossen. Mijn redenatie is eigenlijk dat het er eigenlijk niet toe doet waar een probleem is ontstaan of door wie het is veroorzaakt. Het moet gewoon opgelost worden en daar kan iedereen - indien nodig - een bijdrage aan leveren. Dat hoef jij niet in je eentje te doen. Die collega van jou moet dan ook stoppen met zijn gedrag en verantwoordelijkheid nemen voor problemen die bij hem zijn ontstaan. Waarschijnlijk denkt die collega nu ook "oh lekker makkelijk Zuss lost het wel even voor mij op".
zaterdag 29 maart 2008 om 14:14
ik wwil ook niet lullig doen, maar ik heb het idee dat je er pas op de afgelopen teambuilding pas achter kwam dat het een probleem was, de manier waarop jullie tegen de problemen opkijken. Vooral wegens jouw term "allergie" echt zo'n uitdrukking die op dat soort dagen gebruikt wordt.(ik kom dus pas van een sollicitatiebijeenkomst en daar hoorde ik die term ook) Dus misschien benaderen net als vroeger, je hebt allebei je manier van werken, en dat is het
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 29 maart 2008 om 15:08
nlies, nee hoor dit weten we al een tijdje van elkaar. Ik werk net een half jaar daar en er zijn al meerdere van dergelijke sessies geweest. Maar eigenlijk was dit vanaf dag 1 al duidelijk en vanaf dag 1 zijn we hiermee bezig. Die teamdagen maken wel veel dingen duidelijk.
Lilia, dat doenw e ook. Vaak zelfs, ook buiten de teamsessies. Ik probeer heel erg mijn collega te begrijpen, vandaar ook dit topic. Wie weet komt er iemand net met die tip die ik kan gebruiken.
Traincha, ben het deels met je eens. Ik voel mezelf echt niet voor alle problemen verantwoordelijk, juist niet. Ik kan heel goed het probleem bij een ander terugleggen of bij de juiste persoon / afdeling neerleggen. Maar de zaken waar ik wel (deels) wat aan kan doen, die pak ik aan.
En in dit geval kan ik hem niet veranderen, ik kan wel mijn reactie op hem veranderen. Maar dat is hartstikke lastig want ik reageer vaak impulsief en direct. En ik vind het vrij snel dom en irritant als de ander mijn logica niet snapt.
En hij is bedachtzaam, moet het eerst eens een paar dagen laten bezinken, bekijkt het van alle kanten en heeft dan een mening.
Dus ik wil leren om de zaken eerst vanuit zijn perspectief te bekijken en hem zo mee zien te krijgen. Zónder dat ik gefrustreerd raak omdat het te langzaam gaat.
Wij zijn echt de 2 grootste tegenpolen in het team, de anderen zitten er precies tussen. De ene helft neigt wat meer naar zijn manier van met zaken omgaan, de andere helft meer naar mijn manier. Maar zij zijn wat meer 'gemiddeld', wij zijn allebei wat extremer.
We zijn de schildpad en het luipaard qua snelheid.
Lilia, dat doenw e ook. Vaak zelfs, ook buiten de teamsessies. Ik probeer heel erg mijn collega te begrijpen, vandaar ook dit topic. Wie weet komt er iemand net met die tip die ik kan gebruiken.
Traincha, ben het deels met je eens. Ik voel mezelf echt niet voor alle problemen verantwoordelijk, juist niet. Ik kan heel goed het probleem bij een ander terugleggen of bij de juiste persoon / afdeling neerleggen. Maar de zaken waar ik wel (deels) wat aan kan doen, die pak ik aan.
En in dit geval kan ik hem niet veranderen, ik kan wel mijn reactie op hem veranderen. Maar dat is hartstikke lastig want ik reageer vaak impulsief en direct. En ik vind het vrij snel dom en irritant als de ander mijn logica niet snapt.
En hij is bedachtzaam, moet het eerst eens een paar dagen laten bezinken, bekijkt het van alle kanten en heeft dan een mening.
Dus ik wil leren om de zaken eerst vanuit zijn perspectief te bekijken en hem zo mee zien te krijgen. Zónder dat ik gefrustreerd raak omdat het te langzaam gaat.
Wij zijn echt de 2 grootste tegenpolen in het team, de anderen zitten er precies tussen. De ene helft neigt wat meer naar zijn manier van met zaken omgaan, de andere helft meer naar mijn manier. Maar zij zijn wat meer 'gemiddeld', wij zijn allebei wat extremer.
We zijn de schildpad en het luipaard qua snelheid.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 15:22
Ik vind ook dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen trouwens Traincha, alleen hoe doet iemand dat die heel anders over eigenaarschap denkt? Dat is echt lastig.
Ik heb wel een voorbeeld: hij werkt 30 uur, verdeeld over 3.5 dag. Zijn rooster is heel strikt, hij kan niet zomaar switchen ivm zijn thuissituatie en de mantelzorg die hij verleend. Dus de roosters van mij en mijn andere collega zijn daarop gebaseerd. Er moet namelijk tussen 8 en 18 altijd een leidinggevende zijn. Dat is niet anders, hoe lastig ik die onflexibiliteit ook vind.
Dagelijks is 1 van ons operationeel manager, hij 1 dag, wij allebei 2.
Hierbij komt dat hij absoluut niet kan plannen, hij kan geen nee zeggen en is niet efficient. Hij wil die operationele diensten anders in gaan delen omdat hij denkt dat hij dan wel tijd over houdt. Zijn voorstel komt erop neer dat hij nog maar een halve dag deze dienst draait en wij de rest. Eventueel zou hij wel 2 dagdelen willen draaien, maar liever niet.
Ik vind dus dat hij eerst eens moet gaan leren om efficient te werken, om eens te gaan kijken of hij zijn privétaken niet anders in kan delen, dat hij nee moet leren zeggen en prioriteiten moet leren stellen. Dat heb ik mezelf ook aangeleerd, dat moet hij dus ook kunnen.
Hij zegt dat het altijd zo is geweest dat zijn collega's hun rooster aan dat van hem aanpassen, dat we nooit die operationele dienst hadden tot wij er kwamen (en tegelijkertijd wil hij die dienst niet opheffen omdat de voordelen erg groot zijn) en dat hij er niks aan kan doen dat hij is zoals hij is.
Breng dat maar eens nader tot elkaar
Ik heb wel een voorbeeld: hij werkt 30 uur, verdeeld over 3.5 dag. Zijn rooster is heel strikt, hij kan niet zomaar switchen ivm zijn thuissituatie en de mantelzorg die hij verleend. Dus de roosters van mij en mijn andere collega zijn daarop gebaseerd. Er moet namelijk tussen 8 en 18 altijd een leidinggevende zijn. Dat is niet anders, hoe lastig ik die onflexibiliteit ook vind.
Dagelijks is 1 van ons operationeel manager, hij 1 dag, wij allebei 2.
Hierbij komt dat hij absoluut niet kan plannen, hij kan geen nee zeggen en is niet efficient. Hij wil die operationele diensten anders in gaan delen omdat hij denkt dat hij dan wel tijd over houdt. Zijn voorstel komt erop neer dat hij nog maar een halve dag deze dienst draait en wij de rest. Eventueel zou hij wel 2 dagdelen willen draaien, maar liever niet.
Ik vind dus dat hij eerst eens moet gaan leren om efficient te werken, om eens te gaan kijken of hij zijn privétaken niet anders in kan delen, dat hij nee moet leren zeggen en prioriteiten moet leren stellen. Dat heb ik mezelf ook aangeleerd, dat moet hij dus ook kunnen.
Hij zegt dat het altijd zo is geweest dat zijn collega's hun rooster aan dat van hem aanpassen, dat we nooit die operationele dienst hadden tot wij er kwamen (en tegelijkertijd wil hij die dienst niet opheffen omdat de voordelen erg groot zijn) en dat hij er niks aan kan doen dat hij is zoals hij is.
Breng dat maar eens nader tot elkaar
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:14
Misschien hoef je hem niet te begrijpen, alleen te zien dat beide rollen nodig zijn in een team?
Haha, met zo iemand werk ik ook. En ook iemand die een veeleisende thuissituatie erbij heeft. Vreselijk lastig, vooral omdat ik zelf een controlfreak ben en ook nog ´s heel ongeduldig. (schilpad en luipaard?)
Ik heb inmiddels door dat hij daarin niet zal veranderen. Al argumenteer ik tot ik blauw zie, hij is het met alles eens en verandert er niets aan. Dus het enige wat ik kan doen, is erkennen dat ik er last van heb omdat ik een controlfreak ben. Het is mijn probleem.
Tsja, ik denk ook altijd dat iedereen alles kan leren, als-ie maar een beetje z´n best doet. Maar ik ben er inmiddels achter dat dat niet zo is. Het enige wat je kunt doen, is je eigen grenzen bewaken en niet je rooster aan het zijne aanpassen als je vindt dat dat niet nodig is.
Haha, met zo iemand werk ik ook. En ook iemand die een veeleisende thuissituatie erbij heeft. Vreselijk lastig, vooral omdat ik zelf een controlfreak ben en ook nog ´s heel ongeduldig. (schilpad en luipaard?)
Ik heb inmiddels door dat hij daarin niet zal veranderen. Al argumenteer ik tot ik blauw zie, hij is het met alles eens en verandert er niets aan. Dus het enige wat ik kan doen, is erkennen dat ik er last van heb omdat ik een controlfreak ben. Het is mijn probleem.
Tsja, ik denk ook altijd dat iedereen alles kan leren, als-ie maar een beetje z´n best doet. Maar ik ben er inmiddels achter dat dat niet zo is. Het enige wat je kunt doen, is je eigen grenzen bewaken en niet je rooster aan het zijne aanpassen als je vindt dat dat niet nodig is.
Het klinkt toch alsof je het nog een beetje jouw probleem vindt. Alsof je hem moet overtuigen dat hij anders moet werken. Dat hoeft toch helemaal niet? Je kunt toch gewoon zeggen: ik ga jouw diensten niet draaien?
zaterdag 29 maart 2008 om 16:24
als ik het nog eens lees: hij moet veranderen, want jij kon dat ook leren,
hij moet efficienter/ flexibeler worden, want jij kan niet tegen onflexibiliteit (raar woord eigenlijk als je t zo leest, bestaat dat eigenlijk wel?)
mijn conclusie uit wat ik lees; jouw manier van werken is de beste dus hij moet meer zijn best gaan doen om te werken zoals jij.
Misschien kan hij zijn gezichtspunt hier ook eens komen plaatsen, dan kunnen we echt oordelen
hij moet efficienter/ flexibeler worden, want jij kan niet tegen onflexibiliteit (raar woord eigenlijk als je t zo leest, bestaat dat eigenlijk wel?)
mijn conclusie uit wat ik lees; jouw manier van werken is de beste dus hij moet meer zijn best gaan doen om te werken zoals jij.
Misschien kan hij zijn gezichtspunt hier ook eens komen plaatsen, dan kunnen we echt oordelen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 29 maart 2008 om 16:27
Het lastige is dus dat ik dit wel als mijn probleem zie omdat ik merk dat de medewerkers ook last hebben van zijn gebrek aan efficientie en het feit dat hij niet kan plannen. En dan staan ze bij mij op de stoep. Want ik regel de zaken wel.
Ik krijg het niet voor elkaar om ze naar hem te verwijzen, want dan weet ik dat er niks voor hen gebeurt.
En omdat ik efficient werk kan ik er best wat bij doen, maar het klopt niet.
Ik krijg het niet voor elkaar om ze naar hem te verwijzen, want dan weet ik dat er niks voor hen gebeurt.
En omdat ik efficient werk kan ik er best wat bij doen, maar het klopt niet.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:33
Ik denk dat je me verkeerd begrijpt. Ja, ik heb het mezelf aan kunnen leren om efficienter te werken. Dat kan ik omdat ik de oplossing bij mezelf zoek. Hij kan dat niet, omdat hij vindt dat hij geen invloed heeft op de situatie.
En nee, ik kan absoluut niet tegen die Inflexibiliteit (
) van hem, maar ik heb me erbij neergelegd dat mijn rooster aan het zijne is aangepast.Ik vind echter wel dat hij nu van zijn probleem (niet kunnen plannen, niet efficient kunnen werken) het mijne probeert te maken en daar pas ik voor.
Maar omdat wij zo verschillend over probleemeigenaarschap denken en omdat we allebei op een andere manier redeneren (hij heel erg vanuit 'samen' en 'voor elkaar' en ik veel meer uit 'eigen verantwoordelijkheid) lukt het mij niet om hem duidelijk te maken dat ik hem niet wil dwars zitten, maar dat ik denk dat het probleem niet ligt in die operationele diensten.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:34
Wat vind je dat er precies niet klopt?
Ik vind het bijvoorbeeld vervelend om dingen voor een ander op te lossen als mijn eigen werk daardoor blijft liggen; als mijn inzet niet genoeg gewaardeerd wordt (als mensen denken dat het mij geen enkele moeite kost om hun problemen op te lossen); als iemand anders wel hulp krijgt en ik nooit; of als ik het werk eigenlijk te zwaar vind.
zaterdag 29 maart 2008 om 16:39
Je wil niet weten hoe strak zijn privéleven is georganiseerd. En zijn huis is ook altijd supernetjes als ik de verhalen mag geloven.
Dus hij kan het wel.
Ik denk niet dat hij het nut ziet van efficient werken op het werk. Hij heeft de afdeling eerst heel lang alleen gerund en ik krijg nu opeens het gevoel dat hij vindt dat mijn collega en ik er vooral zijn om het hem gemakkelijk te maken. Hij profiteert namelijk van het feit dat wij heel wat structuur op de afdeling hebben gebracht, dat zegt hij bijna dagelijks.
Zolang alles zich aan hem aanpast is het goed, andersom is een probleem voor hem.
Maandag dit gevoel maar eens bespreekbaar maken.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:41
Ik heb wel een voorbeeld: hij werkt 30 uur, verdeeld over 3.5 dag. Zijn rooster is heel strikt, hij kan (Wil?) niet zomaar switchen ivm zijn thuissituatie en de mantelzorg die hij verleend. Dus de roosters van mij en mijn andere collega zijn daarop gebaseerd.
Is het niet zo dat hij heel goed nee kan zeggen en zijn prioriteiten eigenlijk al aangegeven heeft maar dat jij het er niet mee eens bent?
Zeggen dat iets niet kan is ws binnen zijn visie /taalgebruik de manier om de sfeer goed te houden, de oplossing niet bij zichzelf zoeken maar vooral een variant op 'nee' zeggen.
Dus waar jij duidelijk "nee' zou zeggen komt hij met een omslachtiger ''kan niet". Zou dat kunnen?
Want volgens mij is het dan ook makkelijker om te accepteren hoe hij met dingen omgaat en misschien voor jou om je eigen 'nee' net zo belangrijk te vinden als zijn 'niet kunnen' want dat is ook gewoon een 'nee' .
Mmm, hoop dat het te volgen is
Is het niet zo dat hij heel goed nee kan zeggen en zijn prioriteiten eigenlijk al aangegeven heeft maar dat jij het er niet mee eens bent?
Zeggen dat iets niet kan is ws binnen zijn visie /taalgebruik de manier om de sfeer goed te houden, de oplossing niet bij zichzelf zoeken maar vooral een variant op 'nee' zeggen.
Dus waar jij duidelijk "nee' zou zeggen komt hij met een omslachtiger ''kan niet". Zou dat kunnen?
Want volgens mij is het dan ook makkelijker om te accepteren hoe hij met dingen omgaat en misschien voor jou om je eigen 'nee' net zo belangrijk te vinden als zijn 'niet kunnen' want dat is ook gewoon een 'nee' .
Mmm, hoop dat het te volgen is
zaterdag 29 maart 2008 om 16:43
Omdat het zijn werk is, het gaat dan om zijn teamleden. Ten 2e vind ik dat ik het hem dan te gemakkelijk maak. Waarom zou hij efficient werken als iemand anders zijn werk wel doet?
Ten 3e doe ik met de tijd die ik over heb liever de leuke dingen, besteed ik die tijd liever aan één van m'n extra taken.
En waar ik pissig om kan worden is het feit dat hij zich ergert aan mijn snelheid maar er tegelijkertijd ook gebruik van maakt als het hem uitkomt.
Dat gaat nog een leuk gesprek worden maandag
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:49
Ja, maar wat vind jij daar erg aan? Dat is jouw pakkie-an toch niet?
Waarom vind je het vervelend om het hem makkelijk te maken?
Ik vraag dit niet om te zeiken hoor, maar ik heb het idee dat jij een heel andere opvatting van ´probleemeigenaarschap´ hebt dan ik. Naar mijn gevoel ben je helemaal nog geen eigenaar van je probleem en leg je een heel groot deel bij hem neer.
zaterdag 29 maart 2008 om 16:53
KW, als ik eerlijk ben dan vind ik hem niet geschikt als leidinggevende.
Dat heeft met meer dingen te maken hoor, ik heb laatst een aantal dossiers gelezen van mensen die eerst in zijn team zaten en nu in het mijne en daar staan dingen in waar ik erg van schrok.
Ook het feit dat ik keihard heb moeten werken om het vertrouwen te winnen van die teamleden omdat zijn benadering niet echt subtiel is draagt daaraan bij.
Dat heeft met meer dingen te maken hoor, ik heb laatst een aantal dossiers gelezen van mensen die eerst in zijn team zaten en nu in het mijne en daar staan dingen in waar ik erg van schrok.
Ook het feit dat ik keihard heb moeten werken om het vertrouwen te winnen van die teamleden omdat zijn benadering niet echt subtiel is draagt daaraan bij.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 16:57
Ja, maar wat vind jij daar erg aan? Dat is jouw pakkie-an toch niet?
Dat wordt het wel als ze bij aan m'n bureau staan. Het gaat namelijk om belangrijke zaken zoals salaris. Kijk als hij er niet is en het is een 'nieuwe' vraag dan vind ik het geen probleem. Gaat het om iets wat al langer speelt en wat hij al lang had kunnen regelen dan vind ik dat vervelend. En dan wil ik die medewerker niet weer afschepen. Misschien moet ik dat toch maar gaan doen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 29 maart 2008 om 17:04
He lekker KW, dat doorvragen van jou, dat dwingt me om goed over mezelf na te denken.
Wat ik er zo vervelend aan vind is dat hij er klakkeloos vanuit lijkt te gaan dat hij op de oude voet door kan gaan en dat wij zijn brokken opruimen.
Hij kan heel laconiek doen over zijn eigen aandeel in een situatie maar echt boos worden als een ander een fout maakt. Hij beschermd heel erg zijn oude vertrouwde werkwijze, heeft het heel vaak over alle nare gevolgen die een reorganisatie van een jaar of wat terug voor hem hebben gehad, is heel erg bezig om een veilige plek te creëren voor zichzelf. Tegelijkertijd lijkt het wel of voor zijn teamleden andere regels gelden. Als zij het hebben over hoe het was toen hij alleen de leiding had dan moeten ze niet zeuren. Hij zei laatst zelfs tegen ons dat het tijd werd als een bepaalde groep collega's hier weggaat omdat ze in een overleg hadden gezegd dat ze zo blij waren dat het het laatste half jaar een stuk beter gaat (lees sinds collega en ik er zijn)
Wat ik er zo vervelend aan vind is dat hij er klakkeloos vanuit lijkt te gaan dat hij op de oude voet door kan gaan en dat wij zijn brokken opruimen.
Hij kan heel laconiek doen over zijn eigen aandeel in een situatie maar echt boos worden als een ander een fout maakt. Hij beschermd heel erg zijn oude vertrouwde werkwijze, heeft het heel vaak over alle nare gevolgen die een reorganisatie van een jaar of wat terug voor hem hebben gehad, is heel erg bezig om een veilige plek te creëren voor zichzelf. Tegelijkertijd lijkt het wel of voor zijn teamleden andere regels gelden. Als zij het hebben over hoe het was toen hij alleen de leiding had dan moeten ze niet zeuren. Hij zei laatst zelfs tegen ons dat het tijd werd als een bepaalde groep collega's hier weggaat omdat ze in een overleg hadden gezegd dat ze zo blij waren dat het het laatste half jaar een stuk beter gaat (lees sinds collega en ik er zijn)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
