Psyche
alle pijlers
Psycholoog die zelf naar psycholoog wil
woensdag 1 maart 2017 om 09:50
Hallo allen,
Ik ben een psycholoog van net 30 jaar. Nu is het echter zo dat ik zelf totaal niet lekker in mijn vel zit. Ik pieker, wordt vroeg wakker door stress, ben (faal)angstig. Ik weet wat de oorzaak is van mijn klachten. Ik vroeg mij echter af of er hier ook psychologen zijn die zelf eens hulp hebben gezocht voor hun problemen bij een andere psycholoog.
Nu weet ik dat ik geen uitzondering zal zijn (psychologen zijn immers ook gewoon mensen), maar toch voel ik mij wat eenzaam hierin!
Ik ben een psycholoog van net 30 jaar. Nu is het echter zo dat ik zelf totaal niet lekker in mijn vel zit. Ik pieker, wordt vroeg wakker door stress, ben (faal)angstig. Ik weet wat de oorzaak is van mijn klachten. Ik vroeg mij echter af of er hier ook psychologen zijn die zelf eens hulp hebben gezocht voor hun problemen bij een andere psycholoog.
Nu weet ik dat ik geen uitzondering zal zijn (psychologen zijn immers ook gewoon mensen), maar toch voel ik mij wat eenzaam hierin!
woensdag 1 maart 2017 om 14:48
quote:z-u-s schreef op 01 maart 2017 @ 14:44:
[...]
Nou, met de A(N)IOS bij de HA heb ik ook geen moeite hoor! Frisse blik, up-to-date kennis, want vers van de universiteit, maar wel een basisarts terwijl ik bijna specialist ben.
Het maakt niet uit. Ik weet gewoon niet alles. En als ik twijfel zoek ik dus hulp. Voor mij voelt dat prettig, ook als ik me achteraf zorgen heb gemaakt om niks. Ik zit toch niet bij mn huisarts om te opnieuw mijn arts-examen te doen?Dus geen huisarts.
[...]
Nou, met de A(N)IOS bij de HA heb ik ook geen moeite hoor! Frisse blik, up-to-date kennis, want vers van de universiteit, maar wel een basisarts terwijl ik bijna specialist ben.
Het maakt niet uit. Ik weet gewoon niet alles. En als ik twijfel zoek ik dus hulp. Voor mij voelt dat prettig, ook als ik me achteraf zorgen heb gemaakt om niks. Ik zit toch niet bij mn huisarts om te opnieuw mijn arts-examen te doen?Dus geen huisarts.
woensdag 1 maart 2017 om 14:51
Maar heb je dan wel de goede studie gekozen? Als je jezelf niet kunt helpen, hoe wil je dat bij andere doen dan? Je mist wel praktijkervaring, dat maakt het net even anders.
Dit is natuurlijk wat anders dan een tandarts of chirurg. Je kunt jezelf fysiek nu eenmaal niet behandelen.
Ik vind wel dat je hulp moet zoeken als je daar behoeft aan hebt.
Dit is natuurlijk wat anders dan een tandarts of chirurg. Je kunt jezelf fysiek nu eenmaal niet behandelen.
Ik vind wel dat je hulp moet zoeken als je daar behoeft aan hebt.
donderdag 2 maart 2017 om 18:51
Ik ben geen psycholoog, maar heb wel in (vrijwel) mijn eigen vakgebied aan de andere kant van de tafel gezeten, en niet voor een kleinigheid, maar voor een ernstige ziekte. Ik vond het heel ontnuchterend om nu eens de patiënt te zijn. Ik ondervond hoe belangrijk de wijze van bejegening is, informatie krijgen, ook al weet je het zelf al. Ik was veel kwetsbaarder en banger dan ik had gedacht. Ik vond aanvankelijk ook dat ik niet mocht zeuren of me aanstellen, want dat wordt nu eenmaal verwacht van collega-medici. Dat laatste was gelukkig snel over door de houding van mijn arts. Datgene waarvan ik weet dat het vaak niet meer dan een dooddoener is die zorgverleners enkel bezigen om de patiënt zich beter te laten voelen, hielpen echt, ook al wist ik dat het routineopmerkingen waren, zoals de anesthesist die 'we gaan goed voor u zorgen' zei toen ik op de ok lag.
Ik zou me wel zo kunnen voorstellen dat het in de psychologie anders is, omdat de aard van de hulpvraag 'relatiever' is. Daar bedoel ik mee dat jij inderdaad misschien je eigen probleem zou kunnen oplossen, gezien je opleiding, in tegenstelling tot mijn fysieke probleem, waaraan ik mezelf niet kon opereren. Ik zou me in jouw plaats denk ik behoorlijk onzeker voelen en er tegenop zien hulp te zoeken. Maar ik hoop wel dat je het doet! En de psycholoog waar je naar toe gaat, zal ongetwijfeld begrip hebben voor dit dilemma.
Ik zou me wel zo kunnen voorstellen dat het in de psychologie anders is, omdat de aard van de hulpvraag 'relatiever' is. Daar bedoel ik mee dat jij inderdaad misschien je eigen probleem zou kunnen oplossen, gezien je opleiding, in tegenstelling tot mijn fysieke probleem, waaraan ik mezelf niet kon opereren. Ik zou me in jouw plaats denk ik behoorlijk onzeker voelen en er tegenop zien hulp te zoeken. Maar ik hoop wel dat je het doet! En de psycholoog waar je naar toe gaat, zal ongetwijfeld begrip hebben voor dit dilemma.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 2 maart 2017 om 18:52
Ik ben dan wel geen psycholoog, maar wel een hulpverlener. En ik vind mijn traject een fantastisch traject. Er worden mij een hoop zaken duidelijk wat de reden is waarom ik werk zoals ik werk en doe zoals ik doe. Waarom sommige mensen in mijn irritatie zitten en waarom ik soms op de kast zit door anderen.
Je weet verder zelf ook dat het voor iedereen anders is. Zoek een psycholoog waar jij je goed bij voelt, net zoals jouw cliënten dat doen. En je gaat erheen voor Denneboomhuis het Mens, niet Denneboomhuis de Psycholoog. Die rol schudt je op dat moment van je af en staat op de achtergrond.
Gewoon doen! Zet die stap, stap over de drempel en begin. Succes!
Je weet verder zelf ook dat het voor iedereen anders is. Zoek een psycholoog waar jij je goed bij voelt, net zoals jouw cliënten dat doen. En je gaat erheen voor Denneboomhuis het Mens, niet Denneboomhuis de Psycholoog. Die rol schudt je op dat moment van je af en staat op de achtergrond.
Gewoon doen! Zet die stap, stap over de drempel en begin. Succes!
donderdag 2 maart 2017 om 18:53
quote:denneboomhuis schreef op 02 maart 2017 @ 18:15:
Dank aan iedereen voor de reacties! Mocht er toevallig nog een psycholoog meelezen, dan wil ik hem/haar graag vragen te reageren.
Hoe was dat voor je om nu aan de andere kant van de tafel te zitten?Er hebben in je topic meerdere psychologen/psychiaters/hulpverleners gereageerd.
Dank aan iedereen voor de reacties! Mocht er toevallig nog een psycholoog meelezen, dan wil ik hem/haar graag vragen te reageren.
Hoe was dat voor je om nu aan de andere kant van de tafel te zitten?Er hebben in je topic meerdere psychologen/psychiaters/hulpverleners gereageerd.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 3 maart 2017 om 19:37
Als psycholoog naar de psycholoog, daar had ik nog niet zo'n moeite mee. Ik werkte niet als behandelaar, misschien scheelde dat. Maar het was vooral dat ik er niet zo bang voor was als de meeste mensen. Omdat ik wist hoe het ongeveer kon gaan. Later kwam het tot meerdere (crisis)opnames en dat vond ik wel heel raar. Inmiddels al 6 weken opgenomen op een gesloten afdeling (acute psychiatrie) van een psychiatrisch ziekenhuis. Eerst met een IBS en sinds woensdag een RM voor 6 maanden
Mijn naam bij het verkeerde lijntje. En op een bordje naast een kamerdeur. Geen sleutels of pieper, alles op slot. Dat klopte niet. Die eerste- en tweedelijnsgesprekken waren voor mij echt veel minder "verkeerd" dan de opnames...
Mijn naam bij het verkeerde lijntje. En op een bordje naast een kamerdeur. Geen sleutels of pieper, alles op slot. Dat klopte niet. Die eerste- en tweedelijnsgesprekken waren voor mij echt veel minder "verkeerd" dan de opnames...
vrijdag 3 maart 2017 om 20:36
Ik zit nu in het laatste jaar van de opleiding (dus ben basispsycholoog vanaf september als het goed is). Ik heb in het verleden duizend keer bij psychologen aan tafel gezeten. Daarom ook getwijfeld of ik de stap moest maken naar dat vakgebied. Ik kom er zelf immers vandaan. Maar toch gedaan en ik ben er heel blij mee. Het heeft mij juist heel veel inzichten gegeven voor de andere kant van de tafel. Wat vond ik wel fijn en wat vond ik niet fijn. Helpt bij het ontwikkelen van je eigen stijl. Daarnaast weet ik waar mensen het over hebben als ze hun problemen op tafel gooien. Dat het leven inderdaad niet voor iedereen altijd over rozen gaat en soms echt moeilijk kan zijn. Ik zou je dus zeker aanraden om gewoon naar een psycholoog te gaan. Niet alleen om jezelf te helpen (wat heel belangrijk is, ook voor je cliënten!), maar ook om gewoon eens van de andere kant te leren. Hoe wil jij graag behandeld worden en wat vind jij fijn?quote:Quaintrelle schreef op 01 maart 2017 @ 12:18:
Vroeger hoorde dat verplicht bij de opleiding. In ieder geval wel voor psychotherapeut, zelfs iets van 200 uren. Ze hebben daar allemaal flink op gekort,, wat erg jammer is. Dus gewoon hulp zoeken, des te beter kun je ook anderen helpen.Hoort nog steeds bij de opleiding tot psychotherapeut hoor.
Vroeger hoorde dat verplicht bij de opleiding. In ieder geval wel voor psychotherapeut, zelfs iets van 200 uren. Ze hebben daar allemaal flink op gekort,, wat erg jammer is. Dus gewoon hulp zoeken, des te beter kun je ook anderen helpen.Hoort nog steeds bij de opleiding tot psychotherapeut hoor.
zaterdag 4 maart 2017 om 00:29
quote:MrsLady schreef op 03 maart 2017 @ 20:36:
Ik zit nu in het laatste jaar van de opleiding (dus ben basispsycholoog vanaf september als het goed is). Ik heb in het verleden duizend keer bij psychologen aan tafel gezeten. Daarom ook getwijfeld of ik de stap moest maken naar dat vakgebied. Ik kom er zelf immers vandaan. Maar toch gedaan en ik ben er heel blij mee. Het heeft mij juist heel veel inzichten gegeven voor de andere kant van de tafel. Wat vond ik wel fijn en wat vond ik niet fijn. Helpt bij het ontwikkelen van je eigen stijl. Daarnaast weet ik waar mensen het over hebben als ze hun problemen op tafel gooien. Dat het leven inderdaad niet voor iedereen altijd over rozen gaat en soms echt moeilijk kan zijn. Ik zou je dus zeker aanraden om gewoon naar een psycholoog te gaan. Niet alleen om jezelf te helpen (wat heel belangrijk is, ook voor je cliënten!), maar ook om gewoon eens van de andere kant te leren. Hoe wil jij graag behandeld worden en wat vind jij fijn?
[...]
Hoort nog steeds bij de opleiding tot psychotherapeut hoor.Of gedragstherapeut
Ik zit nu in het laatste jaar van de opleiding (dus ben basispsycholoog vanaf september als het goed is). Ik heb in het verleden duizend keer bij psychologen aan tafel gezeten. Daarom ook getwijfeld of ik de stap moest maken naar dat vakgebied. Ik kom er zelf immers vandaan. Maar toch gedaan en ik ben er heel blij mee. Het heeft mij juist heel veel inzichten gegeven voor de andere kant van de tafel. Wat vond ik wel fijn en wat vond ik niet fijn. Helpt bij het ontwikkelen van je eigen stijl. Daarnaast weet ik waar mensen het over hebben als ze hun problemen op tafel gooien. Dat het leven inderdaad niet voor iedereen altijd over rozen gaat en soms echt moeilijk kan zijn. Ik zou je dus zeker aanraden om gewoon naar een psycholoog te gaan. Niet alleen om jezelf te helpen (wat heel belangrijk is, ook voor je cliënten!), maar ook om gewoon eens van de andere kant te leren. Hoe wil jij graag behandeld worden en wat vind jij fijn?
[...]
Hoort nog steeds bij de opleiding tot psychotherapeut hoor.Of gedragstherapeut
zondag 5 maart 2017 om 20:33
quote:-Kia-Ora- schreef op 02 maart 2017 @ 18:53:
[...]
Er hebben in je topic meerdere psychologen/psychiaters/hulpverleners gereageerd.
Maar ze hebben niet geantwoord op de vraag van TO hoe de rolverdeling was. Of je je echt patiënt voelde of dat je toch erg met je eigen kennis bezig was.
TO, wat voor soort psycholoog ben je zelf eigenlijk?
[...]
Er hebben in je topic meerdere psychologen/psychiaters/hulpverleners gereageerd.
Maar ze hebben niet geantwoord op de vraag van TO hoe de rolverdeling was. Of je je echt patiënt voelde of dat je toch erg met je eigen kennis bezig was.
TO, wat voor soort psycholoog ben je zelf eigenlijk?
