Psyche
alle pijlers
PTSS - Ik vind het moeilijk
vrijdag 15 februari 2019 om 07:57
Ja, het gaat over. De scherpste randjes gaan verdwijnen, jij gaat sterker worden in het handelen hiervan.
Ook hier PTSS. Soortgelijke situatie. Kom als enig kind uit een gezin waarin verbale agressie dagtarief was. Ik heb angsten gekend waarbij ik geen adem durfde te halen en doodstil in bed lag om maar te laten denken dat ik sliep en op die manier van mijzelf wilde afleiden. Voor een kleuter zeer ongezond.
Geen misbruik, geen lichamelijke agressie, echter meer dan voldoende en langdurig genoeg om daar behoorlijk door uit balans te raken.
Heb vertrouwen. Stap voor stap. Te snel gaan lukt niet, het zal langzaam gaan. Echter achteraf zul jij zien en ervaren, letterlijk voelen, dat het beter met je zal gaan.
Ook hier PTSS. Soortgelijke situatie. Kom als enig kind uit een gezin waarin verbale agressie dagtarief was. Ik heb angsten gekend waarbij ik geen adem durfde te halen en doodstil in bed lag om maar te laten denken dat ik sliep en op die manier van mijzelf wilde afleiden. Voor een kleuter zeer ongezond.
Geen misbruik, geen lichamelijke agressie, echter meer dan voldoende en langdurig genoeg om daar behoorlijk door uit balans te raken.
Heb vertrouwen. Stap voor stap. Te snel gaan lukt niet, het zal langzaam gaan. Echter achteraf zul jij zien en ervaren, letterlijk voelen, dat het beter met je zal gaan.
vrijdag 15 februari 2019 om 09:30
Wat ongelofelijk naar! Ik kan je situatie maar al te goed, helaas. Heb jij hiervoor hulp gehad?Ttroeteltje schreef: ↑15-02-2019 07:57Ja, het gaat over. De scherpste randjes gaan verdwijnen, jij gaat sterker worden in het handelen hiervan.
Ook hier PTSS. Soortgelijke situatie. Kom als enig kind uit een gezin waarin verbale agressie dagtarief was. Ik heb angsten gekend waarbij ik geen adem durfde te halen en doodstil in bed lag om maar te laten denken dat ik sliep en op die manier van mijzelf wilde afleiden. Voor een kleuter zeer ongezond.
Geen misbruik, geen lichamelijke agressie, echter meer dan voldoende en langdurig genoeg om daar behoorlijk door uit balans te raken.
Heb vertrouwen. Stap voor stap. Te snel gaan lukt niet, het zal langzaam gaan. Echter achteraf zul jij zien en ervaren, letterlijk voelen, dat het beter met je zal gaan.
vrijdag 15 februari 2019 om 09:34
vrijdag 15 februari 2019 om 10:49
Wat fijn Ttroeteltje, dat jij jouw ervaring deelt met TO.
Ik word een beetje misselijk van de reacties dat PTSS maar een beetje onzin, aangepraat door je psycholoog en vroeger totaal niet bestaand zou zijn. Echt, je hebt geen idee wat PTSS is en wat stress met mensen (kinderen!) doet of kan doen.
Juist deze ontkenning verergert in mijn ogen de kans op PTSS bij veel mensen. Hoe pijnlijk het ook is, ik denk dat het goed is als je in kunt zien dat iets naar, traumatisch voor je was. Dat is de eerste stap om het beter te laten worden.
Ik heb er bij mezelf geen ervaring mee, wel in mijn omgeving, en ik zie bij iedereen dat het echt weer beter wordt. Echt!
Ik word een beetje misselijk van de reacties dat PTSS maar een beetje onzin, aangepraat door je psycholoog en vroeger totaal niet bestaand zou zijn. Echt, je hebt geen idee wat PTSS is en wat stress met mensen (kinderen!) doet of kan doen.
Juist deze ontkenning verergert in mijn ogen de kans op PTSS bij veel mensen. Hoe pijnlijk het ook is, ik denk dat het goed is als je in kunt zien dat iets naar, traumatisch voor je was. Dat is de eerste stap om het beter te laten worden.
Ik heb er bij mezelf geen ervaring mee, wel in mijn omgeving, en ik zie bij iedereen dat het echt weer beter wordt. Echt!
vrijdag 15 februari 2019 om 11:40
vrijdag 15 februari 2019 om 13:32
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Ik heb gewoon de vragenlijst ingevuld met mijn behandelaar, en daar kwam het uit. Daar valt ook niet zo veel aan aan te praten denk ik. En wat voor de een traumatisch is hoeft voor de ander ook niet zo te zijn. Hangt ook samen met allerlei factoren. Als ik in een veilige omgeving was opgegroeid dan was het waarschijnlijk ook heel anders afgelopen.
Ik ben erg blij met deze stap, ondanks dat het zwaarder valt dan gedacht, zie ik het als een stap vooruit.
Ik heb gewoon de vragenlijst ingevuld met mijn behandelaar, en daar kwam het uit. Daar valt ook niet zo veel aan aan te praten denk ik. En wat voor de een traumatisch is hoeft voor de ander ook niet zo te zijn. Hangt ook samen met allerlei factoren. Als ik in een veilige omgeving was opgegroeid dan was het waarschijnlijk ook heel anders afgelopen.
Ik ben erg blij met deze stap, ondanks dat het zwaarder valt dan gedacht, zie ik het als een stap vooruit.
vrijdag 15 februari 2019 om 14:26
Ja, het is hard werken. Echter leven in een stressvolle onveilige omgeving is ook hard werken. Dat is net zo goed overleven, zo goed en zo kwaad het kan.
Inzien dat er iets aan de hand is en daar mee aan de slag gaan is de eerste stap naar gezond worden.
We hoeven niet alles zelf, in ons eentje en alleen te doen. We mogen hulp vragen.
Juist mensen die dergelijke dingen meemaken en hebben ondergaan en daar uiteindelijk door in onbalans komen hebben bewezen heel sterk te zijn. Voor zichzelf, voor hun omgeving. Echter eens is dat moment gekomen waarop de spreekwoordelijke druppel de emmer deed overlopen. Dat is geen schande. Dat verdient geen schaamte. Dat verdient juist een waardige, liefdevolle en goede begeleiding.
Hoe die begeleiding er uit ziet, dat zal voor iedereen anders zijn.
Bij mij is de benaming PTSS eenmaal benoemd. En traumatiserende jeugd.
Therapie volgde en duurt nog steeds voort.
Succes TO. Zet hem op!
Inzien dat er iets aan de hand is en daar mee aan de slag gaan is de eerste stap naar gezond worden.
We hoeven niet alles zelf, in ons eentje en alleen te doen. We mogen hulp vragen.
Juist mensen die dergelijke dingen meemaken en hebben ondergaan en daar uiteindelijk door in onbalans komen hebben bewezen heel sterk te zijn. Voor zichzelf, voor hun omgeving. Echter eens is dat moment gekomen waarop de spreekwoordelijke druppel de emmer deed overlopen. Dat is geen schande. Dat verdient geen schaamte. Dat verdient juist een waardige, liefdevolle en goede begeleiding.
Hoe die begeleiding er uit ziet, dat zal voor iedereen anders zijn.
Bij mij is de benaming PTSS eenmaal benoemd. En traumatiserende jeugd.
Therapie volgde en duurt nog steeds voort.
Succes TO. Zet hem op!
vrijdag 15 februari 2019 om 20:49
Hallo Pilotts,
Wat erg voor je zo'n nare stiefvader.
Hoe komt het dat je moeder niet weg ging met jou toen bleek dat het een lul was?
Ik luister zelf graag naar TheSpartanLifeCoach, misschien heb jij er ook wat aan:
'How To Deal With PTSD, 3 Practical Tips' TheSpartanLifeCoach
https://www.youtube.com/watch?v=6rAInx1zG48
Sterkte.
Wat erg voor je zo'n nare stiefvader.
Hoe komt het dat je moeder niet weg ging met jou toen bleek dat het een lul was?
Ik luister zelf graag naar TheSpartanLifeCoach, misschien heb jij er ook wat aan:
'How To Deal With PTSD, 3 Practical Tips' TheSpartanLifeCoach
https://www.youtube.com/watch?v=6rAInx1zG48
Sterkte.
vrijdag 15 februari 2019 om 21:34
Het wordt nu veel beter herkent maar ja ik heb de complexe ptss en goed dat je je niet kan voorstellen want dat betekend dat jij het niet hebt, maar ik wel en ondanks vele therapieen blijf je side effects houden en onbegrip en verwijten want ja je bent die gekke pttsser
woensdag 20 februari 2019 om 12:32
Bedankt voor je uitgebreide berichtje!
Wat je verteld is echt zo enorm herkenbaar!
Enorm naar wat jij allemaal hebt mee moeten maken! Ik ben blij om te horen dat het in ieder geval beter gaat. Dit geeft mij ook hoop dat het over een tijdje beter gaat.
Ik heb inderdaad alles weggestopt en dacht, het gaat nu beter en ik vergeet het gewoon. Maar uiteindelijk heeft het zijn tol geëist.
Ik vind het heel pittig, Ik had het onderschat en er komt steeds meer naar boven van wat ik heb weggestopt, en dat is veel.
Soms heb ik het gevoel dat het jaren duurt voordat ik dat allemaal verwerkt heb. En dan is het verleidelijk om gewoon te stoppen en alles weer weg te drukken en er het beste van te maken. Maar ik wil er wel graag mee aan de slag gaan.
En wat ik inderdaad ook merk, is dat de leuke herinneringen ook weer terug komen en dat is wel heel fijn.
Bedankt voor je reactie en veel succes in de toekomst!
woensdag 20 februari 2019 om 12:36
Bedankt voor je lieve berichtje!Ttroeteltje schreef: ↑15-02-2019 14:26Ja, het is hard werken. Echter leven in een stressvolle onveilige omgeving is ook hard werken. Dat is net zo goed overleven, zo goed en zo kwaad het kan.
Inzien dat er iets aan de hand is en daar mee aan de slag gaan is de eerste stap naar gezond worden.
We hoeven niet alles zelf, in ons eentje en alleen te doen. We mogen hulp vragen.
Juist mensen die dergelijke dingen meemaken en hebben ondergaan en daar uiteindelijk door in onbalans komen hebben bewezen heel sterk te zijn. Voor zichzelf, voor hun omgeving. Echter eens is dat moment gekomen waarop de spreekwoordelijke druppel de emmer deed overlopen. Dat is geen schande. Dat verdient geen schaamte. Dat verdient juist een waardige, liefdevolle en goede begeleiding.
Hoe die begeleiding er uit ziet, dat zal voor iedereen anders zijn.
Bij mij is de benaming PTSS eenmaal benoemd. En traumatiserende jeugd.
Therapie volgde en duurt nog steeds voort.
Succes TO. Zet hem op!
Ik merk inderdaad continu dat ik vind dat ik me aanstel, want het kan allemaal veel erger en ik functioneer nog redelijk. Dit gevoel wil ik ook leren loslaten.
En ook goed om vaker te beseffen dat dit hele traject zwaar is, maar continu op de overlevingsstand staan is ook zwaar.
Ik hoop dat jij goede hulp krijgt en wens je daar heel veel succes en sterkte mee!
woensdag 20 februari 2019 om 12:41
Lavendel2 schreef: ↑15-02-2019 21:34Het wordt nu veel beter herkent maar ja ik heb de complexe ptss en goed dat je je niet kan voorstellen want dat betekend dat jij het niet hebt, maar ik wel en ondanks vele therapieen blijf je side effects houden en onbegrip en verwijten want ja je bent die gekke pttsser
Het is niet uit te leggen aan iemand die het niet heeft. Mensen vinden het soms fijn om dan maar te zeggen dat men tegenwoordig nergens meer tegen kan. Het is onwetendheid. Bespaar jezelf de energie om uit te leggen hoe het is.
anoniem_63ed2e0ad2db9 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 12:41
0.08% gewijzigd
woensdag 20 februari 2019 om 12:41
Ik weet het niet precies. Ze heeft zelf ook niet de meest geweldige jeugd gehad, dus ik denk dat ze daardoor de situatie ook als normaler beschouwde. En ze zag ook maar een deel van de situatie en ik vertelde er verder ook niet over. Ik neem het haar in die zin ook niet kwalijk.merle78 schreef: ↑15-02-2019 20:49Hallo Pilotts,
Wat erg voor je zo'n nare stiefvader.
Hoe komt het dat je moeder niet weg ging met jou toen bleek dat het een lul was?
Ik luister zelf graag naar TheSpartanLifeCoach, misschien heb jij er ook wat aan:
'How To Deal With PTSD, 3 Practical Tips' TheSpartanLifeCoach
https://www.youtube.com/watch?v=6rAInx1zG48
Sterkte.
Bedankt voor de tip! Zal er eens naar luisteren.
woensdag 20 februari 2019 om 12:44
Mee eens! Net zoals dat een ander het zich niet kan voorstellen hoe het us om een eetstoornis te hebben, om maar een voorbeeld te noemen.
Trek het je echt niet aan Lavendel!
woensdag 20 februari 2019 om 12:46
SjakS schreef: ↑14-02-2019 19:06Ben verbaasd dat je daarvan PTSS krijgt. Snap wel dat het naar is hoor! Zo bedoel ik het niet. Maar zoveel mensen hadden een nare (stief) vader of moeder. Hoe komt het dan dat jij daar PTSS van hebt?
Hoe is de band nu met je moeder en stiefvader? Nam je moeder het voor je op? En je biologische vader?
Hoop dat je met therapie weer een beetje lekker in je vel komt te zitten. EMDR kan erg heftig zijn, maar als het goed aanslaat wel goed zijn.
Als ik zo vrij mag zijn:
Als er in je eigen huis een element verkeerd dat ervoor zorgt dat je altijd op je hoede moet zijn. Dagelijks stroomt er dan teveel adrenaline en cortisol door het lijf. Het gezin waar je in opgroeit, als dat geen veilige basis is dan krijg je dit soort symptomen.
anoniem_63ed2e0ad2db9 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 12:51
0.61% gewijzigd
woensdag 20 februari 2019 om 12:48
Pilotts schreef: ↑20-02-2019 12:41Ik weet het niet precies. Ze heeft zelf ook niet de meest geweldige jeugd gehad, dus ik denk dat ze daardoor de situatie ook als normaler beschouwde. En ze zag ook maar een deel van de situatie en ik vertelde er verder ook niet over. Ik neem het haar in die zin ook niet kwalijk.
Bedankt voor de tip! Zal er eens naar luisteren.
De spijker op z'n kop als je 't mij vraagt.
The Spartan Life Coach is top hoor!
donderdag 21 februari 2019 om 09:44
@Pilotts, je hebt het 'nodig' gehad om het weg te stoppen en het heeft voor toen ook gewerkt, alleen voor nu werkt het niet meer. Waarschijnlijk is wegstoppen ook niet meer nodig. Het is veel en het is heftig, maar verwerken kan ook gedoseerd. Niet alles hoeft meteen en het hoeft zeker niet snel.
Het kan zijn dat er een tijd komt dat je meerdere dingen tegelijk doet: aandacht besteden aan dat wat verwerkt moet worden en ondertussen ook verder leven in wat nu is.
Je mag jezelf heel vaak zeggen dat er geen haast bij is, dat het in kleine stappen mag.
En ondertussen maak je het beste van je leven. Niet door dingen weg te stoppen, maar door ook aandacht te besteden aan andere dingen die in jouw leven, voor jou, waardevol zijn.
Dus al therapie-end maak je er het beste van...
In een ander topic op het forum: paniek door de herbelevingen, schrijven meer mensen die hiermee oefenen. Dansen noemen we het daar: een paar pasjes vooruit, dan weer even naar achteren, soms een stapje naar links of naar rechts.
Als je wilt, kun je daar mee lezen en/of schrijven, ik denk dat er veel verhalen worden gedeeld waarin je jezelf herkent. En omgekeerd.
Het kan zijn dat er een tijd komt dat je meerdere dingen tegelijk doet: aandacht besteden aan dat wat verwerkt moet worden en ondertussen ook verder leven in wat nu is.
Je mag jezelf heel vaak zeggen dat er geen haast bij is, dat het in kleine stappen mag.
En ondertussen maak je het beste van je leven. Niet door dingen weg te stoppen, maar door ook aandacht te besteden aan andere dingen die in jouw leven, voor jou, waardevol zijn.
Dus al therapie-end maak je er het beste van...
In een ander topic op het forum: paniek door de herbelevingen, schrijven meer mensen die hiermee oefenen. Dansen noemen we het daar: een paar pasjes vooruit, dan weer even naar achteren, soms een stapje naar links of naar rechts.
Als je wilt, kun je daar mee lezen en/of schrijven, ik denk dat er veel verhalen worden gedeeld waarin je jezelf herkent. En omgekeerd.
donderdag 21 februari 2019 om 10:27
Eens, maar dat is nu net het nare van (c)ptss. Het is geen keuze om het trauma te herbeleven. De herbelevingen zijn en symptoom van ptss. En een heel naar symptoom.
Forever is a hell of a long time
donderdag 21 februari 2019 om 12:08
Dit idd dat het is het of je wordt er op afgerekend...
donderdag 21 februari 2019 om 15:43
Herbelevingen zijn geen keuze. Het is niet dat je beslist om herbelevingen of paniekaanvallen te krijgen. Het zijn symptomen van een ziekte. Net zo goed als een lichamelijke ziekte geen keuze is.
Natuurlijk heb je een keuze in hoe je ermee omgaat. Of je wel of geen behandeling aangaat enzovoort, maar (c)ptss krijgen is geen keuze.
En een ziekte, in welke vorm dan ook, is wat mij betreft nooit een excuus. Het kan een uitleg zijn waarom iets niet lukt, maar het is geen excuus. Iedereen kan naar zijn eigen mogelijkheden zijn leven zo prettig mogelijk inrichten.
selune wijzigde dit bericht op 21-02-2019 20:59
0.32% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
donderdag 21 februari 2019 om 20:26
Het lijkt of er nu 2 manieren van opnieuw beleven door elkaar worden gehaald. Bij (C)PTSS kun je je ineens weer helemaal voelen alsof je weer in die nare situatie ziet, alles voor je zien etc., dat is heel rot. Die herbelevingen zijn een symptoom en daar kun je niet voor kiezen. Als dat kon, zouden we ze niet hebben (ja, ik heb ook CPTSS). Tijdens de behandelingen ga je om de lading er steeds een beetje af te halen, bewust weer terug naar toen. Zo'n therapie aangaan, is een keuze.
