Psyche
alle pijlers
Quarterlife dip..
maandag 20 maart 2017 om 21:37
Hallo Lezer,
Jullie herkennen het vast allemaal wel..
Jaren lang aan het studeren geweest, volgendjaar afstuderen en dan gaan werken. Steeds wekelijks dezelfde dingen gedaan. School, stage, huiswerk, vrienden en dat week in week uit. Ik zit in het 3e jaar van mijn opleiding en moet nog een jaar. Alles gaat supergoed alleen voel ik me toch steeds mweh. Ik kan het gevoel niet echt goed uitleggen. Het voelt niet echt alsof ik leef en er helemaal bij ben. Ik ben enorm moe, en heb veel depri dipjes. Zorgen maken over de toekomst, relaties, onzekerheden. Ik merk dat ik in paniek raak van de vele verantwoordelijkheden en keuzes. Ook weet ik niet of ik me echt gelukkig voel. Ik wil zoveel meer uit het leven halen en heb allrmaal dingen die ik wel zou willen doen maar ik voel me alsnog erg opgesloten in de automatische piloot. Vandaag las ik een artikel dat 9 op de 10 nederlanders gelukkig zijn. Ik vraag me dan af, wanneer ben je écht gelukkig? Ik heb het idee dat ik door het volwassen worden mezelf wat kwijt ben geraakt en niet meer precies wat ik wil en wie ik ben. Als ik straks het diploma heb gehaald waar ik zo hard voor heb gewerkt dan is mijn grootste doel tot nu toe in het leven behaald.
Is er iemand die deze gevoelens ook heeft en mij zou kunnen helpen?
Groetjes,
23 jarige jongen!
Jullie herkennen het vast allemaal wel..
Jaren lang aan het studeren geweest, volgendjaar afstuderen en dan gaan werken. Steeds wekelijks dezelfde dingen gedaan. School, stage, huiswerk, vrienden en dat week in week uit. Ik zit in het 3e jaar van mijn opleiding en moet nog een jaar. Alles gaat supergoed alleen voel ik me toch steeds mweh. Ik kan het gevoel niet echt goed uitleggen. Het voelt niet echt alsof ik leef en er helemaal bij ben. Ik ben enorm moe, en heb veel depri dipjes. Zorgen maken over de toekomst, relaties, onzekerheden. Ik merk dat ik in paniek raak van de vele verantwoordelijkheden en keuzes. Ook weet ik niet of ik me echt gelukkig voel. Ik wil zoveel meer uit het leven halen en heb allrmaal dingen die ik wel zou willen doen maar ik voel me alsnog erg opgesloten in de automatische piloot. Vandaag las ik een artikel dat 9 op de 10 nederlanders gelukkig zijn. Ik vraag me dan af, wanneer ben je écht gelukkig? Ik heb het idee dat ik door het volwassen worden mezelf wat kwijt ben geraakt en niet meer precies wat ik wil en wie ik ben. Als ik straks het diploma heb gehaald waar ik zo hard voor heb gewerkt dan is mijn grootste doel tot nu toe in het leven behaald.
Is er iemand die deze gevoelens ook heeft en mij zou kunnen helpen?
Groetjes,
23 jarige jongen!
maandag 20 maart 2017 om 21:49
Als je je echt al geruime tijd enorm moe voelt kan het ook misschien is slim zijn om naar de huisarts te gaan om te kijken of je vitamine D op peil is. Een tekort kan er ook voor zorgen dat je je op gegeven moment moe gaat voelen etc.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
maandag 20 maart 2017 om 21:52
Ik herken je verhaal wel.Misschien teveel je best gedaan en op je tenen gelopen en te weinig naar je andere behoeften geluisterd.Ik heb een zware studie gedaan en burn out gehad helaas.Hier nooit meer echt volledig van hersteld.Misschien goed om er even tussen uit te gaan en lekker te gaan reizen.De boel de boel laten en niet teveel luisteren wat je denkt wat andere mensen van je verwachten en hoe dat in t zogenaamde plaatje past.Ik heb helaas t zelfde.ik ben vaak moe en ik zit vaak in mijn hoofd.Mijn dokter raadde mij aan om hard te lopen wat mij erg goed doet tegen mijn dipjes.Het begin is even lastig maar daarna voel je je wel beter.Ik hoop dat je wat aan mijn advies hebt en anders hoop ik dat je andere goede tips krijgt.
maandag 20 maart 2017 om 23:36
Ik ben 21 en kan juist niet wachten om aan de slag te gaan in mijn werkveld van mn studie, eindelijk alles wat ik leer in praktijk brengen.
De vraag die dan ook bij mij opkomt is of je de juiste studierichting voor jezelf hebt gekozen? Vindt je het echt leuk?
Daarnaast is na je studie je leven toch niet voorbij? Je kan een jaartje er tussenuit, werken of bijvoorbeeld een hele andere opleiding gaan doen?
Doe gewoon meer van wat je leuk vindt
De vraag die dan ook bij mij opkomt is of je de juiste studierichting voor jezelf hebt gekozen? Vindt je het echt leuk?
Daarnaast is na je studie je leven toch niet voorbij? Je kan een jaartje er tussenuit, werken of bijvoorbeeld een hele andere opleiding gaan doen?
Doe gewoon meer van wat je leuk vindt
dinsdag 21 maart 2017 om 00:14
Lieve jongen,
Ik ben 31 en als jij 31 bent en terug kijkt naar je 23jarige zelf.
Kan ik je zeggen wat ik tegen mezelf zou zeggen; het hoort bij je levensfase.
Er is niets aan de hand.
Doordat je focus op doelen behalen was, zo leer je ook op school. (Veel denken)
Tijd is nu wat voel je? Wat voelt goed?
Welke baan neem je? En ja kans is groot dat het niet je ultieme baan is. Hierin ga je nog groeien en ontdekken wat bij je past.
Er komt nog zoveel op je pad.
Het is tijd om ook wat ontspanning te plannen en doen. (Even geen doelen halen)
Relax.
Geniet van je jonge jaren want ze vliegen weg!
Ik ben 31 en als jij 31 bent en terug kijkt naar je 23jarige zelf.
Kan ik je zeggen wat ik tegen mezelf zou zeggen; het hoort bij je levensfase.
Er is niets aan de hand.
Doordat je focus op doelen behalen was, zo leer je ook op school. (Veel denken)
Tijd is nu wat voel je? Wat voelt goed?
Welke baan neem je? En ja kans is groot dat het niet je ultieme baan is. Hierin ga je nog groeien en ontdekken wat bij je past.
Er komt nog zoveel op je pad.
Het is tijd om ook wat ontspanning te plannen en doen. (Even geen doelen halen)
Relax.
Geniet van je jonge jaren want ze vliegen weg!
dinsdag 21 maart 2017 om 00:54
Je zit in je laatste jaar bijna, veel studenten vinden dat heel moeilijk omdat het leven na de studie gaat beginnen. Voor sommigen voelt dit aan als een zwart gat, anderen zien er naar uit, en weer anderen stellen het uit door eindverslag heel erg langzaam te schrijven of uit te stellen.
Dus nee, je gevoelens zijn niet raar of vreemd.
Je bent bezig al de overgang van student naar het leven na student zijn te maken, en dit voelt op dit moment zwaar en somber. Misschien helpt het je om na te gaan denken over een volgend doel, waar je graag zou willen werken bijvoorbeeld.
Dus nee, je gevoelens zijn niet raar of vreemd.
Je bent bezig al de overgang van student naar het leven na student zijn te maken, en dit voelt op dit moment zwaar en somber. Misschien helpt het je om na te gaan denken over een volgend doel, waar je graag zou willen werken bijvoorbeeld.
dinsdag 21 maart 2017 om 00:54
quote:Ilovefairytales schreef op 21 maart 2017 @ 00:14:
Lieve jongen,
Ik ben 31 en als jij 31 bent en terug kijkt naar je 23jarige zelf.
Kan ik je zeggen wat ik tegen mezelf zou zeggen; het hoort bij je levensfase.
Er is niets aan de hand.
Doordat je focus op doelen behalen was, zo leer je ook op school. (Veel denken)
Tijd is nu wat voel je? Wat voelt goed?
Welke baan neem je? En ja kans is groot dat het niet je ultieme baan is. Hierin ga je nog groeien en ontdekken wat bij je past.
Er komt nog zoveel op je pad.
Het is tijd om ook wat ontspanning te plannen en doen. (Even geen doelen halen)
Relax.
Geniet van je jonge jaren want ze vliegen weg!Bedank voor de advies
Lieve jongen,
Ik ben 31 en als jij 31 bent en terug kijkt naar je 23jarige zelf.
Kan ik je zeggen wat ik tegen mezelf zou zeggen; het hoort bij je levensfase.
Er is niets aan de hand.
Doordat je focus op doelen behalen was, zo leer je ook op school. (Veel denken)
Tijd is nu wat voel je? Wat voelt goed?
Welke baan neem je? En ja kans is groot dat het niet je ultieme baan is. Hierin ga je nog groeien en ontdekken wat bij je past.
Er komt nog zoveel op je pad.
Het is tijd om ook wat ontspanning te plannen en doen. (Even geen doelen halen)
Relax.
Geniet van je jonge jaren want ze vliegen weg!Bedank voor de advies
