"Felle tante"

23-01-2009 23:53 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
Geen idee of ik hier in de juiste pijler schrijf, maar dat merk ik dan vanzelf wel.



Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik zit met pijn in mijn buik, omdat ik het blijkbaar nog steeds erg belangrijk vind wat anderen van mij vinden.

En die pijn in mijn buik is vooral ontstaan nadat ik op mijn werk werd aangesproken door collega's op mijn manier van feedback geven. Pijnlijk noem ik het vooral, omdat ik dat zelf helemaal niet zo voel en het me vaak zelfs verbaast dat mensen het zo opvatten.



Ik ben zeker niet op mijn mondje gevallen, dat weet ik, maar mensen oprecht kwetsen of onderuit halen ligt echt totaal niet in mijn aard. Wel ligt mijn hart op mijn tong en kan ik me voorstellen dat dingen vaak wat ongenuanceerd eruit kunnen komen. Maar hey, zo ben ik, altijd al geweest. Het heeft me heel wat gekost, maar zeker ook zoveel opgeleverd. This is me. Een felle tante? Zo zou je het kunnen noemen, maar daaronder zit zoveel meer!



Ik merk dat ik er boos van word, omdat ik nu met een rotgevoel zit, slechts doordat ik mijn mening heb gegeven over iets. Een andere visie op iets dan een ander, wat dus blijkbaar hard aankwam.

En boos, omdat ik weet dat dit mijn gedachten het komende weekend volledig gaat beinvloeden.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt het over collega's; ik weet niet of het gaat om mensen die je meerderen zijn. In dat geval moet je voorzichtig zijn want zij hebben een andere functie; dragen meer verantwoordelijkheid. Bovendien kan het beledigend voor ze zijn als jij twijfelt aan hun aanpak of beslissingen.
Alle reacties Link kopieren
Het kan hoor , dat collega's een plan van aanpak hebben verzonnen die volkomen indruist tegen wat jij vindt .

Maar zolang het niet over jouw grenzen gaat van wat jij fasoenlijk of menselijk oid vindt , als jij " alleen maar " het idee hebt dat bijvoorbeeld een klus zo niet sneller geklaard wordt dan is het sop de kool toch niet waard ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ja, het zal de toon zijn, dat denk ik ook. Misschien miet ik meer met mensen praten ipv tegen. In deze situatie dan.



Ach, what the fuck. Door zo'n akkefietje denk ik alweer: rot toch allemaal op, ik zoek een andere baan. *zucht.
Alle reacties Link kopieren
Nee, wij hebben een gelijke functie Groll, don't worry.



En in dit geval was het mijns inziens (en nog van een andere ook trouwens) echt geen handig beleid wat gemaakt was. En ja, daar heb ik dan mijn bedenkingen bij. Ik ga voor kwaliteit.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vaak over-assertief genoemd. vond ik ook niet leuk

Maar als jij in de bedrijfsvoering zit die je beschrijft, dus dat je je er bedenkingen bij hebt, dan vind ik dat je moet kunnen zeggen wat je vindt. Dat je collega's je dan niet zo leuk vinden is dan jammer. Je bent er om te werken, niet om te hobbien.

Tuurlijk is het belangrijk dat je een goede werksfeer houdt. Maar het moet wel zo kunnen zijn dat je (onderbouwde/opbouwende) kritiek op elkaar kunt leveren en kunt vertellen hoe jíj denkt dat het beter kan, zonder daar raar op aangekeken te worden. Maar dat is mijn mening. (heb ook t hart op de tong dus snap je situatie )
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
quote:Lelie1 schreef op 24 januari 2009 @ 00:30:



Mijn probleem is denk ik dat ik oprecht niet snap dat anderen het zo anders kunnen opvatten dan ik bedoel. Soms verbaast dat me zo. Dan heb ik naar mijn idee uitstekend verwoord wat ik denk en de boel compleet bij mezelf gehouden, en dan is het nog niet goed.. (en dat maakt me dan aan het twijfelen enzo).



Misschien hebben jouw gesprekspartners wel precies hetzelfde gevoel na het gesprek...... snappen zij ook niet waarom jij het anders opvat dan zij bedoelen.
Ik vind het maar raar hoor, jij geeft ergens kritiek op jij krijgt daar weer kritiek op en daar zit jij dan mee?

Als je dan niet tegen kritiek kunt moet je het zelf ook niet doen

Wie de bal kaatst kan hem terug verwachten
quote:Lelie1 schreef op 23 januari 2009 @ 23:53:

Geen idee of ik hier in de juiste pijler schrijf, maar dat merk ik dan vanzelf wel.



Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik zit met pijn in mijn buik, omdat ik het blijkbaar nog steeds erg belangrijk vind wat anderen van mij vinden.

En die pijn in mijn buik is vooral ontstaan nadat ik op mijn werk werd aangesproken door collega's op mijn manier van feedback geven. Pijnlijk noem ik het vooral, omdat ik dat zelf helemaal niet zo voel en het me vaak zelfs verbaast dat mensen het zo opvatten.



Ik ben zeker niet op mijn mondje gevallen, dat weet ik, maar mensen oprecht kwetsen of onderuit halen ligt echt totaal niet in mijn aard. Wel ligt mijn hart op mijn tong en kan ik me voorstellen dat dingen vaak wat ongenuanceerd eruit kunnen komen. Maar hey, zo ben ik, altijd al geweest. Het heeft me heel wat gekost, maar zeker ook zoveel opgeleverd. This is me. Een felle tante? Zo zou je het kunnen noemen, maar daaronder zit zoveel meer!



Ik merk dat ik er boos van word, omdat ik nu met een rotgevoel zit, slechts doordat ik mijn mening heb gegeven over iets. Een andere visie op iets dan een ander, wat dus blijkbaar hard aankwam.

En boos, omdat ik weet dat dit mijn gedachten het komende weekend volledig gaat beinvloeden.



Ten eerste, dat dit je hele weekend gaat beinvloeden, daar ben je nog altijd zelf bij.



Ten tweede, ik merk een zekere tegenstrijdigheid in je rederen. Aan de ene kant moeten anderen je maar nemen zoals je bent. Moet je dit dan ok niet eens tegen jezelf zeggen?? Als dit is hoe je bent en anderen moeten het maat slikken/nemen, moet je dan zelf ook maar niet de consequeanties daarvan 'slikken'.



Dus dat niet iedereen zit te wachten op jou ongenuanceerde mening? Geven en nemen dus, wat anderen ook al zeggen.
Soms kun je ook feedback of andermans mening als 'gratis informatie uit de markt' beschouwen. Zo zien mensen je kennelijk. dan kun je of gaan mokken dat zij allemaal ongelijk hebben, of concluderen dat je verkeerd overkomt (en dus de dingen anders moet aanpakken (zelf al gaat dat tegen het heilige 'lekker jezelf zijn; in.....)
Alle reacties Link kopieren
Mijn punt is dat het me vooral dwars zit, juíst omdat het collega's betreft. Ik denk niet dat ik 'verkeerd' overkom, dat legde ik eerder al uit hoe ik dat wel zie. Ik vind het gewoon lastig het vorm te geven in teamverband. Om soms bijv. wat meer achterover te leunen. Dat is moeilijk als je veel signaleert denk ik. Ik weet ook wel dat dat stuk bij mij ligt en misschien weet ik ook wel dat ik wellicht niet op mijn plek ben binnen mijn huidige functie. Ofzoiets
Alle reacties Link kopieren
Vroeger was ik ook wel eens wat bot af en toe, en ik heb geleerd om dingen nu wat tactischer te brengen.



Voelt voor jezelf ook prettiger.
Wat mij lastig lijkt, is dat het om een aantal collega's gaat. Je zit dus in je eentje tegenover een groep. Dan is het wel erg moeilijk om je niet aangevallen te voelen!



Heb jij het idee dat ze wel naar de inhoud van wat je zegt luisteren? Of grijpen ze nu de vorm ("fel") aan, om het verder niet meer over de inhoud te hoeven hebben?



Als het echt alleen over de vorm gaat, kun je erover nadenken of je daar iets aan kunt of wilt doen. Maar als het een manier is om de inhoud van je boodschap te negeren, dan zou ik persoonlijk erg boos worden en de neiging hebben nog harder met mijn vuist op tafel te slaan. Niet dat dat helpt, natuurlijk...
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een hele felle tante.

Recht voor zijn raap, snel denken en mijn mening duidelijk geven zijn dingen die bij mij passen.

Maarrrrr... ik heb wel geleerd dat het voor anderen heel prettig kan zijn als ik af en toe een stapje terug doe.



Ik weet van mezelf dat ik nogal makkelijk het voortouw neem en snel oplossingen zie. Voorheen had ik de neiging om dat nogal dwingend te brengen. Om inderdaad andere ideeen van tafel te vegen, en te vertellen dat-het-echt-zo moest.

Nadat een collega mij daarop aansprak heb ik het er later nog eens met een andere collega over gehad.

Door wat zei zij ben ik het wat beter gaan begrijpen, en heb ik geprobeerd mijn instelling te veranderen.

Het kunnen sturen in een groep, en snel oplossingen zien is een fijn talent. Maar probeer anderen ook tot hun recht te laten komen en kunnen samenwerken is òòk een talent.

Daarom probeer ik nu nìèt overal mijn mening over te geven. Anderen meer te coachen in plaats van 'voor te zeggen' en hun dus geen kans te geven. En in een vergadering/project geef ik anderen de tijd om zelf ook op de oplossing te komen. Waarbij ik wèl probeer om een zetje in de goede (mijn ) richting te geven, maar niet om hun ideeen weg te werpen. Het kost misschien wat meer tijd dan jij in je eentje nodig gehad zou hebben, maar het levert je veel waardering op!



'Dat is zeker een mogelijkheid, misschien kunnen we het combineren met ..... ' Klinkt heel anders dan: 'Nee, dat werkt niet.'



Andere mensen kunnen gewoon makkelijk het idee krijgen dat je hen en hun ideeen niet goed genoeg vind, en dat levert inderdaad frustraties op.

Ik ben zo, zeg je.

Tsja, dat is zeker waar. Daar mag je ook trots op zijn.

Maar met een beetje aanpassen aan de medemens is niets mis hoor! Even kijken hoe je je mening inpakt, en je talenten gebruiken om anderen te coachen het beste uit zichzelf te halen is soms echt de moeite waard!
Alle reacties Link kopieren
Helleu,



Bedankt voor de reacties weer. Heb ik wel wat aan!

Om nog even in te haken op wat jij zegt, Korenwolf: nu ik erop terug kijk merk ik inderdaad dat mijn boosheid/verontwaardiging 'm vooral zit in het feit dat IK me niet gehoord voel, maar het dus alleen over mijn manier van brengen ging. Terwijl ik (en de 'goede collega' ) juist het gevoel kreeg dat het een gemakkelijke weg was om mijn mening te omzeilen, omdat het te confronterend leek dat het misschien weleens zo zou kunnen zijn dat zij wat nalatig zijn geweest in hun handelen.



Anyway, ik heb het er nog eens over gehad met iemand en dat pepte me best op! Die zei me dat mijn reactie prima was en dat het alles zei over hen. Dat ik inderdaad fel ben, maar dat dat mijn kracht is en dat diegene denkt dat ik daarmee nog heul veul zal gaan bereiken. En die anderen die daar tegenaan lopen: hun probleem zei hij. Zij zouden beter moeten weten, omdat ze je wel langer kennen dan vandaag en het zwak is het nu te gooien op 'mijn felheid'.

Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Zo nuchter kon ik het niet bekijken. Nu wel meer. Voelt een stuk beter!
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt allemaal prima maar zo simpel is het denk ik niet. Het is niet alleen maar 'hun probleem' als het in de communicatie niet goed gaat. Het is tenslotte ook jouw probleme als wat je wilt zeggen en duidelijk wilt maken niet overkomt door de manier waarop je het brengt. Daar schiet je zelf ook niets mee op.

Zij zouden beter moeten weten vind je maar dat geldt ook voor jou. Je kunt ook naar je eigen aándeel kijken.

Bovendien kun je wel zeggen dat je een felle tante bent maar dan moet je inderdaad ook kritiek kunnen ontvangen en naar je eigen rol kijken zonder boos te worden of in de verdediging te schieten.
Ik raad je aan om eens precies te vragen waar 'm nou de schoen wringt als het om communicatie met jou gaat. Zie het inderdaad als gratis informatie uit de markt.

Ik heb weleens te horen gekregen dat ik niet duidelijk was in wat ik wilde, in wat mijn standpunt nou was. Dan vond ik mezelf kristalhelder en dan ontstond er tóch onduidelijkheid over wat ik vond. Ik leerde om duidelijker te zijn in een team, om met minder woorden en met minder zijwegen in mijn taal te zeggen wat ik ergens van vond. Dat vond ik achteraf dus hele goede feedback.



Dit soort dingen is nooit leuk maar probeer er je voordeel mee te doen, dan heb je er voor de toekomst een heleboel aan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lelie1 schreef op 24 januari 2009 @ 15:06:

Helleu,



Anyway, ik heb het er nog eens over gehad met iemand en dat pepte me best op! Die zei me dat mijn reactie prima was en dat het alles zei over hen. Dat ik inderdaad fel ben, maar dat dat mijn kracht is en dat diegene denkt dat ik daarmee nog heul veul zal gaan bereiken. En die anderen die daar tegenaan lopen: hun probleem zei hij. Zij zouden beter moeten weten, omdat ze je wel langer kennen dan vandaag en het zwak is het nu te gooien op 'mijn felheid'.

Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Zo nuchter kon ik het niet bekijken. Nu wel meer. Voelt een stuk beter!



Dat iedereen met een grote boog om je heen gaat lopen? Dat mensen voordat ze naar je kamer gaan grapjes over je maken? Zo van:"Hellup ik moet weer naar felle tante toe zetten jullie alvast de verbandsdoos klaar" of "Tegen felle tante ingaan, ik zou niet duuuuuuurven" of "Heb je geen double check gedaan maar een triple check want je weet hoe felle tante is"



Als je collega dat bedoelt, dan heeft hij gelijk ja
Alle reacties Link kopieren
Heb je er moeite mee dat de dingen soms niet op jou manier gaan? Wil je overal je stempel op drukken?

Als ik dergelijke kritiek kreeg, zou ik toch nadenken over hoe ik nou werkelijk op anderen overkom. Het is te makkelijk om te zeggen; het ligt aan hun, en naar de ander te wijzen. Kijk ook naar je eigen rol. Inhoudelijk heb je op dit topic goede aanreikingen gekregen. Ik zou zeggen; doe er wat mee, en haal je leermoment hieruit.

Tenzij je graag wilt dat de wat minder verbaal begaafde mensen met een boog om je heen lopen, maar zo ben je volgens mij niet. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Eens met voorgangers.



Felheid is niet erg, maar kijken of je anderen wat tegemoed kan komen is ook niet erg.
Gewoon lekker doorgaan met over de mensen en gevoelens heen te lopen, wordt het vast ook wel gezelliger op het werk
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer me ook wel zeker bewust te zijn van hoe ik op anderen over kom (misschien wel té). En het is ook niet zo dat ik anderen opzettelijk kwets over over hen heen wil lopen, dat is een bizarre reactie Mika, als je mijn verdere teksten hebt gelezen.
Alle reacties Link kopieren
Voor mij gaat het er vaak om hoe het vogeltje zingt.



Een van mijn +punten vind ik dat ik open sta voor feedback en kritiek van anderen. Iemand zegt iets niet voor niets en je kunt er altijd van leren. En dat doe ik dan ook.

Maar ik 'verwacht' wel dat kritiek en feedback op een normale manier gebracht wordt. En gebeurt dat niet, dan zal ik er zeker wat van zeggen.



Wat ik er maar mee wil zeggen is dat het dus niet verkeerd kan zijn om duidelijk je mening te geven, maar kijk wel eens naar je zelf hoe het over kan komen. Uit je post blijkt namelijk dat je het zelf ook niet prettig vindt om om een vervelende manier kritiek te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Zoals ik het lees zijn deze collega's gepikeerd omdat je ze aan hebt gevallen op hun werk, hun uitgestippelde beleid. Dat roept een verdedigende reactie op, waarbij ze de bal naar jou terug proberen te kaatsen. Ze hebben (waarschijnlijk) hard gewerkt en dachten dat ze iets moois hadden gemaakt, wat in jouw ogen niet zo was. Het ventileren van die boodschap en de mate van directheid en hoe het overkomt hangt af van de persoon en de situatie. Ik heb daar ook moeite mee, om dat in te schatten, en kan vaak de boodschap ook niet zo inkleden dat het beter overkomt. Heel herkenbaar dus.



Waar ik zelf een enorme schijthekel aan heb is als je kritiek ventileert, en ze beginnen te roepen dat je te hard, te direct ben, en daarbij de vraag of de kritiek terecht was negeren.



Ik zou er niet te zwaar aan tillen, en het voor beide partijen als leermoment zien, want ik vind dat je in een zakelijke/professionele omgeving juist mag zeggen waar het op staat.



Jij kan het de volgende keer proberen wat genuanceerder te brengen (met de nadruk op proberen, blijf aub jezelf!), en zij zouden zich af moeten vragen waarom jouw kritiek zo hard aankwam (was het misschien terechte kritiek).
Alle reacties Link kopieren
Als jouw inhoudelijke inbreng genegeerd wordt, omdat mensen zich afsluiten door de vorm van je communicatie, kun je zeggen dat andere mensen niet deugen. Echter andere mensen kun je niet veranderen, jezelf wel..



Het feit dat je collega's terugkoppelen dat zij ervaren dat je twijfelt aan hun professionaliteit en hun plannen van tafel veegt, geeft aan dat je aanvallend overkomt (alhoewel je dat niet zo bedoelt).



Zou het de overweging waard zijn om je te verdiepen in geweldloze communicatie (boek, zodat mensen zich niet aangevallen voelen door jouw toon/vorm van communicatie en zich kunnen focusen op de inhoud?



De meeste mensen zijn best bereid naar zichzelf te kijken als kritiek genuanceerd en respectvol gebracht wordt en ook gevraagd wordt naar hun inbreng gedachten daarover (zou dit een goede aanvullende optie zijn?, goed plan, zie jij nog mogelijke pijnpunten bij implementatie van het plan?, ik zie een probleem op dit punt , heb jij een idee hoe we dit probleem zouden kunnen ondervangen?).



Door echt te communiceren met de ander in plaats van in kampen te denken , voorkom je wij/zij denken en kun je samen tot een oplossing komen die door iedereen gedragen wordt. Immers als jouw oplossing echt zo goed is, hoef je niet bot of fel te zijn, dan kun je mensen ook wel overtuigen met inhoudelijke argumenten...
Ik had alles al gelezen Lelie, waar ik op reageerde was het onderstaande stukje;quote:Lelie1 schreef op 24 januari 2009 @ 15:06:

Helleu,



Bedankt voor de reacties weer. Heb ik wel wat aan!

Om nog even in te haken op wat jij zegt, Korenwolf: nu ik erop terug kijk merk ik inderdaad dat mijn boosheid/verontwaardiging 'm vooral zit in het feit dat IK me niet gehoord voel, maar het dus alleen over mijn manier van brengen ging. Terwijl ik (en de 'goede collega' ) juist het gevoel kreeg dat het een gemakkelijke weg was om mijn mening te omzeilen, omdat het te confronterend leek dat het misschien weleens zo zou kunnen zijn dat zij wat nalatig zijn geweest in hun handelen.



Anyway, ik heb het er nog eens over gehad met iemand en dat pepte me best op! Die zei me dat mijn reactie prima was en dat het alles zei over hen. Dat ik inderdaad fel ben, maar dat dat mijn kracht is en dat diegene denkt dat ik daarmee nog heul veul zal gaan bereiken. En die anderen die daar tegenaan lopen: hun probleem zei hij. Zij zouden beter moeten weten, omdat ze je wel langer kennen dan vandaag en het zwak is het nu te gooien op 'mijn felheid'.

Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Zo nuchter kon ik het niet bekijken. Nu wel meer. Voelt een stuk beter!



Nu iemand tegen je heeft gezegd dat jou reactie prima is voel jij je een stuk beter. Dus blijkbaar kun jij niet zo best tegen kritiek.

Dan zou ik maar eens 2 keer nadenken voordat jij dan kritiek op anderen hebt. Niet iedereen is zo goed gebekt en durft iets terug te zeggen. Denk ook eens aan andere mensen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven