Psyche
alle pijlers
"Klasse verschillen" Hoe ermee omgaan?
woensdag 15 juni 2022 om 10:01
Dag dames/heren,
Hopelijk komt dit topic over zoals ik het bedoeld heb....
Korte intro; Ik kom uit een niet al best nest, opgegroeid in achterstandswijk en in mijn jeugd had je het gemaakt als je in de bouw ging werken of schoonmaken en als je pienter was dan begon je voor jezelf.
Nou, ik bleek best pienter maar ik bleek ook autisme te hebben, hebben mijn ouders nooit erkend. Fast foward---> Ik heb de ouderlijke hel op m'n 18e verlaten en daarop volgde een bewogen leven. Niet altijd de beste keuzes gemaakt maar inmiddels heb ik een stabiel bestaan met een baan op hbo-niveau en bijhorend salaris.
Nu, waar dit topic om draait.
Ik ben in korte tijd enorm gegroeid en ik merk dat ik moeite heb met het verenigen van twee werelden:
Mijn oude omgeving , mensen in een uitkering en/of mensen met een soortgelijk traumatisch verleden en de nieuwe omgeving: Hoger opgeleid, komende uit goede bemiddelde gezinnen.
Het voelt alsof ik bij beide werelden een rol speel en niet volledig mezelf kan zijn. Bij de ene omgeving kleineer ik mezelf omdat men mij anders al snel arrogant vind en bij de andere omgeving ben ik bang dat ik "de tokkie" van de groep ben.
Ook het feit dat ik minder tijd heb voor eerstgenoemde groep speelt een rol, men lijkt niet te beseffen dat een fulltime carrière en alleen opvoeden van kinderen nogal zwaar is.
Ik vind het zo enorm lastig en vroeg mij af of er mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben?
Hopelijk komt dit topic over zoals ik het bedoeld heb....
Korte intro; Ik kom uit een niet al best nest, opgegroeid in achterstandswijk en in mijn jeugd had je het gemaakt als je in de bouw ging werken of schoonmaken en als je pienter was dan begon je voor jezelf.
Nou, ik bleek best pienter maar ik bleek ook autisme te hebben, hebben mijn ouders nooit erkend. Fast foward---> Ik heb de ouderlijke hel op m'n 18e verlaten en daarop volgde een bewogen leven. Niet altijd de beste keuzes gemaakt maar inmiddels heb ik een stabiel bestaan met een baan op hbo-niveau en bijhorend salaris.
Nu, waar dit topic om draait.
Ik ben in korte tijd enorm gegroeid en ik merk dat ik moeite heb met het verenigen van twee werelden:
Mijn oude omgeving , mensen in een uitkering en/of mensen met een soortgelijk traumatisch verleden en de nieuwe omgeving: Hoger opgeleid, komende uit goede bemiddelde gezinnen.
Het voelt alsof ik bij beide werelden een rol speel en niet volledig mezelf kan zijn. Bij de ene omgeving kleineer ik mezelf omdat men mij anders al snel arrogant vind en bij de andere omgeving ben ik bang dat ik "de tokkie" van de groep ben.
Ook het feit dat ik minder tijd heb voor eerstgenoemde groep speelt een rol, men lijkt niet te beseffen dat een fulltime carrière en alleen opvoeden van kinderen nogal zwaar is.
Ik vind het zo enorm lastig en vroeg mij af of er mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben?
woensdag 15 juni 2022 om 10:45
Je moet toch altijd wel omgaan met mensen waar je niets mee hebt? Bijvoorbeeld klanten op je werk, of collega’s waar je niet zo lekker mee door een deur kunt, of vrienden van vrienden die je af en toe tegenkomt op feestjes. Je kunt wel zeggen dat je niet omgaat met mensen waar je geen match mee hebt, maar dat is nog niet zo eenvoudig.
Ik vind het dan wel van wellevendheid getuigen dat ik ook met de mismatches een gesprek kan voeren.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 15 juni 2022 om 10:51
Gevonden. Ik weet alleen niet of je dit zo kunt lezen. https://www.volkskrant.nl/cs-b41eb81b
Zo niet: de man heet Tim ‘S Jongers.
Hier nog een lezing die hij gegeven heeft. https://www.movisie.nl/artikel/partici ... en-vijftig
Zo niet: de man heet Tim ‘S Jongers.
Hier nog een lezing die hij gegeven heeft. https://www.movisie.nl/artikel/partici ... en-vijftig
griebus67 wijzigde dit bericht op 15-06-2022 10:58
38.06% gewijzigd
woensdag 15 juni 2022 om 10:53
Dat heet dus klassemigratie. En komt best vaak voor. Ik herken het zelf ook heel erg. Ik praat thuis niet zoals ik eigenlijk praat, gebruik andere woorden, heel bewust doe ik dat, om niet arrogant over te komen.
Laatst las ik een voorbeeld van een jonge vrouw die in rechten afgestudeerd was met goede cijfers, maar nergens aan de bak kwam. Bleek dat zij de sociale mores niet goed kende. Zat 'em in kleine dingen. Tijdens de lunch cola bestellen, dingen zeggen als: ik zit vol.
Die was dus nog niet helemaal gemigreerd.
Laatst las ik een voorbeeld van een jonge vrouw die in rechten afgestudeerd was met goede cijfers, maar nergens aan de bak kwam. Bleek dat zij de sociale mores niet goed kende. Zat 'em in kleine dingen. Tijdens de lunch cola bestellen, dingen zeggen als: ik zit vol.
Die was dus nog niet helemaal gemigreerd.
woensdag 15 juni 2022 om 11:00
Ik denk dat het er ook aan ligt wat je definitie is van: er niets mee hebben.ninanoname schreef: ↑15-06-2022 10:45Je moet toch altijd wel omgaan met mensen waar je niets mee hebt? Bijvoorbeeld klanten op je werk, of collega’s waar je niet zo lekker mee door een deur kunt, of vrienden van vrienden die je af en toe tegenkomt op feestjes. Je kunt wel zeggen dat je niet omgaat met mensen waar je geen match mee hebt, maar dat is nog niet zo eenvoudig.
Ik vind het dan wel van wellevendheid getuigen dat ik ook met de mismatches een gesprek kan voeren.
Met veel collega's heb ik geen persoonlijke band, maar het zijn wel aardige mensen, dus daar heb ik wel 'iets' mee namelijk een gezellig/leuk oppervlakkig contact. Ik heb één collega waar het contact/de communicatie gewoon altijd moeilijk is, deze vermijd ik wel actief. Dus: ik zal diegene niet opzoeken/opbellen voor een praatje en bij het kiezen van een flexplek heeft een plek niet naast diegene mijn voorkeur. Behalve het werk, hebben we niets gemeen, maar natuurlijk ben ik wel beleefd in ons sporadische contact. Maar dat is echt een uitzondering.
Contact met klanten is eigenlijk altijd prima, maar als er een klant is met wie ik echt niet door één deur kan, dan zou ik dit aangeven bij mijn leidinggevende. Dan past of een andere collega beter of de klant is misschien gewoon echt vreselijk.
Ik kan prima over koetjes en kalfjes praten, ik ga gewoon niet naar elk feestje. Als ik weet dat er op een feestje eigenlijk geen mensen komen die ik ken of iets mee zou kunnen hebben, dan sla ik over. Er zijn feestjes in de familie waar ik dus niet heen ga, ook niet uit beleefdheid. En ja, daar word ik wel eens op aangesproken.
Dus het is een beetje; wat versta je onder niets en hoe vaak komt het voor? En hoeveel gezeik levert het op.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 juni 2022 om 11:16
Want dat moet perse water of wijn zijn?Baudolino schreef: ↑15-06-2022 10:53Dat heet dus klassemigratie. En komt best vaak voor. Ik herken het zelf ook heel erg. Ik praat thuis niet zoals ik eigenlijk praat, gebruik andere woorden, heel bewust doe ik dat, om niet arrogant over te komen.
Laatst las ik een voorbeeld van een jonge vrouw die in rechten afgestudeerd was met goede cijfers, maar nergens aan de bak kwam. Bleek dat zij de sociale mores niet goed kende. Zat 'em in kleine dingen. Tijdens de lunch cola bestellen, dingen zeggen als: ik zit vol.
Die was dus nog niet helemaal gemigreerd.
TO lijkt mij ook lastig, ik denk dat mensen mixen op een feestje niet bevorderlijk is voor de situatie.
woensdag 15 juni 2022 om 11:23
Misschien koffie/thee? Maar dat zie ik niet perse als een issue, maar ik kan mij voorstellen dat frisdrank bij de lunch niet oké is. Maar daar kom je toch pas achter als iemand in dienst is. Dus dat het eerder is, ze wordt wel aangenomen, maar mag niet blijven?
Ik had ook een collega die niet leek te begrijpen dat als je een vraag hebt of iemand even belt of mailt of er naar toe loopt. En NIET je vraag over de gang schreeuwt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 juni 2022 om 11:24
Herkenbaar. Ik ben veel hoger opgeleid dan de generatie in mijn familie boven mij. Het zijn echt twee totaal verschillende werelden en in geen van beide werelden voel ik me compleet thuis. Ik voel me het meeste thuis bij mensen met een soortgelijke achtergrond, dus bij mensen uit een 'lagere klasse' die opgeklommen zijn. Op de een of andere manier heb ik ook wel een neus voor dat soort mensen. In dat opzicht voel ik me hier niet alleen in staan.
woensdag 15 juni 2022 om 11:36
Had de correspondent hier laatst niet ook een artikel over?Griebus67 schreef: ↑15-06-2022 10:51Gevonden. Ik weet alleen niet of je dit zo kunt lezen. https://www.volkskrant.nl/cs-b41eb81b
Zo niet: de man heet Tim ‘S Jongers.
Hier nog een lezing die hij gegeven heeft. https://www.movisie.nl/artikel/partici ... en-vijftig
woensdag 15 juni 2022 om 11:45
Wat is er niet goed aan "ik zit vol"? Moet je zeggen "ik heb genoeg gehad"?Baudolino schreef: ↑15-06-2022 10:53Dat heet dus klassemigratie. En komt best vaak voor. Ik herken het zelf ook heel erg. Ik praat thuis niet zoals ik eigenlijk praat, gebruik andere woorden, heel bewust doe ik dat, om niet arrogant over te komen.
Laatst las ik een voorbeeld van een jonge vrouw die in rechten afgestudeerd was met goede cijfers, maar nergens aan de bak kwam. Bleek dat zij de sociale mores niet goed kende. Zat 'em in kleine dingen. Tijdens de lunch cola bestellen, dingen zeggen als: ik zit vol.
Die was dus nog niet helemaal gemigreerd.
woensdag 15 juni 2022 om 11:46
Ja, dat zou kunnen. Ik (product van een redelijk welvarende, redelijk hoog opgeleide bubbel) vond het in elk geval zeer behartenswaardig. Mocht ik ooit de opvatting hebben gekoesterd dat afkomst er in NL niet toe doet, dan weet ik nu wel beter.
woensdag 15 juni 2022 om 11:47
X
anoniem_405591 wijzigde dit bericht op 15-06-2022 11:50
2.78% gewijzigd
woensdag 15 juni 2022 om 11:53
Het is sowieso niet netjes om te praten over in hoeverre je verzadigd bent. “Nee dank je, het was heerlijk” is voldoende. “Ik zit vol” is echt iets dat je thuis zegt, maar niet in gezelschap.Tijgerprintje2 schreef: ↑15-06-2022 11:45Wat is er niet goed aan "ik zit vol"? Moet je zeggen "ik heb genoeg gehad"?
woensdag 15 juni 2022 om 12:01
Hahaha ik zag werkelijk ook niet in wat daar mis mee was maar nu snap ik m. Ik loop dus nog ook vaak tegen struikelblokken aan wat wel of niet kan.Lorem_Ipsum schreef: ↑15-06-2022 11:53Het is sowieso niet netjes om te praten over in hoeverre je verzadigd bent. “Nee dank je, het was heerlijk” is voldoende. “Ik zit vol” is echt iets dat je thuis zegt, maar niet in gezelschap.
Ik zei een keer nee ik hoef niks en diegene bleef aanbieden dus toen zei ik oke doe maar, nou dat werd mij heel erg kwalijk genomen door zus want dat kon kennelijk echt niet.
woensdag 15 juni 2022 om 12:06
Dankjewel! Mijn klassemigratie is duidelijk nog niet klaar.Lorem_Ipsum schreef: ↑15-06-2022 11:53Het is sowieso niet netjes om te praten over in hoeverre je verzadigd bent. “Nee dank je, het was heerlijk” is voldoende. “Ik zit vol” is echt iets dat je thuis zegt, maar niet in gezelschap.
woensdag 15 juni 2022 om 12:09
Ligt aan het gezelschap.Lorem_Ipsum schreef: ↑15-06-2022 11:53Het is sowieso niet netjes om te praten over in hoeverre je verzadigd bent. “Nee dank je, het was heerlijk” is voldoende. “Ik zit vol” is echt iets dat je thuis zegt, maar niet in gezelschap.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 juni 2022 om 12:10
nee hoor, dat bestaat zeker nogfotomutsm1 schreef: ↑15-06-2022 10:35Hier ben ik het niet mee eens. Ondanks dat een achterstandswijk geografisch dicht bij een betere buurt kan liggen is in werkelijkheid de maatschappelijke afstand gigantisch.
En dat beide merkkleding kunnen kopen heeft daar wmb niets mee van doen.
Hopelijk is dat nu beter maar "vroeger" (ik ben 34) waren het gescheiden werelden.
Mijn werkster en ik, wonen in dezelfde stad. Zij in het type Vogelaarwijk, ik in een gemiddelde wijk (multiculti, niet wit)
Maar haar kinderen (/kleinkinderen) gaan naar totaal andere scholen, sportclubs, etcetc
We kennen allebei de halve stad, maar wel allebei precies de andere helft
woensdag 15 juni 2022 om 12:14
Tijgerprintje2 schreef: ↑15-06-2022 11:45Wat is er niet goed aan "ik zit vol"? Moet je zeggen "ik heb genoeg gehad"?
Het gaat niet per se om goed of fout, maar dat je door die codes niet te kennen, laat zien dat je "anders" bent. Er zijn eindeloos veel kleine codes, bekende zijn de verschillen tussen koelkast/ijskast, broek/pantalon etc, maar ook bijvoorbeeld dat sommige auto's beter zijn dan andere ook al kosten ze hetzelfde, of dat een weekendje naar bestemming X beter valt dan een weekendje naar bestemming Y.
Andersom kun je in andersoortige gezelschappen lelijk de plank misslaan als je je "te netjes" uitdrukt of te "dure" woorden gebruikt terwijl je juist geleerd hebt dat het zo hoort. Of dat mensen denken dat je het hoog in je bol hebt als je bepaalde kleren draagt of liever water dan een biertje drinkt. Daar kun je evengoed op afgerekend worden.
Mensen denken dat die vooroordelen maar één kant op werken, namelijk dat mensen met een hogere SES neerkijken op mensen met een lagere SES, maar andersom werkt het net zo goed. "Je moet vooral niet denken dat je beter bent dan ons" terwijl je gewoon in alle oprechtheid liever naar een boekenprogramma dan naar temptation island kijkt.
Door de gang roepen ipv even naar iemand toe te lopen, bij een zakelijke ontmoeting al over tarieven beginnen nog voordat de koffie is ingeschonken, te vrijpostig over van alles en nog wat je oordeel uitspreken terwijl je de laagste in "rang" bent, het laat allemaal zien dat je niet heel vertrouwd bent met de kantoormores en dat geeft mensen het gevoel dat je anders bent en dat je misschien minder goed in het gezelschap past.
De beste manier om ermee om te gaan is wmb niet ontkennen dat die codes bestaan, maar elkaar discreet even helpen en er geen punt van maken als iemand de code overschrijdt.
woensdag 15 juni 2022 om 12:22
Dat hoeft toch ook niet 'klaar' te zijn? Waarom zou je je volledig aan moeten passen aan je 'nieuwe klasse'?Tijgerprintje2 schreef: ↑15-06-2022 12:06Dankjewel! Mijn klassemigratie is duidelijk nog niet klaar.
woensdag 15 juni 2022 om 12:24
Zelfs als je er niet bewust op let, zelfs als je niet weet dát bepaalde woorden, gebaren of gewoontes bij een bepaalde sociale klasse horen, dan nog herken je elkaar er aan, denk ik.
Je ziet het al aan de vraag "Maar wat is er dan mis met....." die je in dit soort topics altijd krijgt. Wat is er mis met cola/vol zitten/colbert/....? Nou, objectief gezien misschien wel niks, maar dat Jan zoiets nóóit zou zeggen terwijl Klaas geen idee heeft wat er fout aan is, toont al dat het codes zijn. En instinctief trekken we naar mensen die de dingen op dezelfde manier zeggen of beleven als wij.
woensdag 15 juni 2022 om 12:29
Nee, het gaat veel verder dan dat.viva-amber schreef: ↑15-06-2022 12:14Indelen in hoog en laag, goed en fout doe je zelf. Het zijn beperkende oordelen.
Het is heel veel kleine codes niet aanvoelen/herkennen en daardoor heel veel nuances missen en echt niet op je plek zijn.
Gisteravond bij op1 was die man van de zeven vinkjes. Die beschreef heel helder dat hij alles kon verstaan, maar geen idee had wat er nou eigenlijk gezegd was (of “we should have lunch together” betekende ‘klootzak’ of ‘ik vind je boeiend’ of zoiets).
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 15 juni 2022 om 12:36
Ik ben geboren in DE achterstandswijk van Rotterdam. Niet hoog geschoold en heel hard gewerkt om te komen waar ik nu ben.
Praat plat en de uitdrukkingen die ik eruit floep... Kan nog net met mes en vork eten maar etiquette heb ik niet meegekregen.
Mijn kinderen zijn sjiek, praten sjiek en studeren. Als ik op een ouderavond kom zie je de leerkracht denken... Hoe kan dit.
Snap wat je bedoelt, ervaar het alleen anders. Voel me trots op wat ik heb bereikt, schaam me nergens voor.
Uiteindelijk zijn we allemaal mensen met dezelfde gevoelens en eindigen we allemaal op dezelfde plek.
Praat plat en de uitdrukkingen die ik eruit floep... Kan nog net met mes en vork eten maar etiquette heb ik niet meegekregen.
Mijn kinderen zijn sjiek, praten sjiek en studeren. Als ik op een ouderavond kom zie je de leerkracht denken... Hoe kan dit.
Snap wat je bedoelt, ervaar het alleen anders. Voel me trots op wat ik heb bereikt, schaam me nergens voor.
Uiteindelijk zijn we allemaal mensen met dezelfde gevoelens en eindigen we allemaal op dezelfde plek.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in