Psyche
alle pijlers
"Klasse verschillen" Hoe ermee omgaan?
woensdag 15 juni 2022 om 10:01
Dag dames/heren,
Hopelijk komt dit topic over zoals ik het bedoeld heb....
Korte intro; Ik kom uit een niet al best nest, opgegroeid in achterstandswijk en in mijn jeugd had je het gemaakt als je in de bouw ging werken of schoonmaken en als je pienter was dan begon je voor jezelf.
Nou, ik bleek best pienter maar ik bleek ook autisme te hebben, hebben mijn ouders nooit erkend. Fast foward---> Ik heb de ouderlijke hel op m'n 18e verlaten en daarop volgde een bewogen leven. Niet altijd de beste keuzes gemaakt maar inmiddels heb ik een stabiel bestaan met een baan op hbo-niveau en bijhorend salaris.
Nu, waar dit topic om draait.
Ik ben in korte tijd enorm gegroeid en ik merk dat ik moeite heb met het verenigen van twee werelden:
Mijn oude omgeving , mensen in een uitkering en/of mensen met een soortgelijk traumatisch verleden en de nieuwe omgeving: Hoger opgeleid, komende uit goede bemiddelde gezinnen.
Het voelt alsof ik bij beide werelden een rol speel en niet volledig mezelf kan zijn. Bij de ene omgeving kleineer ik mezelf omdat men mij anders al snel arrogant vind en bij de andere omgeving ben ik bang dat ik "de tokkie" van de groep ben.
Ook het feit dat ik minder tijd heb voor eerstgenoemde groep speelt een rol, men lijkt niet te beseffen dat een fulltime carrière en alleen opvoeden van kinderen nogal zwaar is.
Ik vind het zo enorm lastig en vroeg mij af of er mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben?
Hopelijk komt dit topic over zoals ik het bedoeld heb....
Korte intro; Ik kom uit een niet al best nest, opgegroeid in achterstandswijk en in mijn jeugd had je het gemaakt als je in de bouw ging werken of schoonmaken en als je pienter was dan begon je voor jezelf.
Nou, ik bleek best pienter maar ik bleek ook autisme te hebben, hebben mijn ouders nooit erkend. Fast foward---> Ik heb de ouderlijke hel op m'n 18e verlaten en daarop volgde een bewogen leven. Niet altijd de beste keuzes gemaakt maar inmiddels heb ik een stabiel bestaan met een baan op hbo-niveau en bijhorend salaris.
Nu, waar dit topic om draait.
Ik ben in korte tijd enorm gegroeid en ik merk dat ik moeite heb met het verenigen van twee werelden:
Mijn oude omgeving , mensen in een uitkering en/of mensen met een soortgelijk traumatisch verleden en de nieuwe omgeving: Hoger opgeleid, komende uit goede bemiddelde gezinnen.
Het voelt alsof ik bij beide werelden een rol speel en niet volledig mezelf kan zijn. Bij de ene omgeving kleineer ik mezelf omdat men mij anders al snel arrogant vind en bij de andere omgeving ben ik bang dat ik "de tokkie" van de groep ben.
Ook het feit dat ik minder tijd heb voor eerstgenoemde groep speelt een rol, men lijkt niet te beseffen dat een fulltime carrière en alleen opvoeden van kinderen nogal zwaar is.
Ik vind het zo enorm lastig en vroeg mij af of er mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben?
woensdag 15 juni 2022 om 17:46
Jij legt het super goed uit!Ginevra schreef: ↑15-06-2022 12:14Het gaat niet per se om goed of fout, maar dat je door die codes niet te kennen, laat zien dat je "anders" bent. Er zijn eindeloos veel kleine codes, bekende zijn de verschillen tussen koelkast/ijskast, broek/pantalon etc, maar ook bijvoorbeeld dat sommige auto's beter zijn dan andere ook al kosten ze hetzelfde, of dat een weekendje naar bestemming X beter valt dan een weekendje naar bestemming Y.
Andersom kun je in andersoortige gezelschappen lelijk de plank misslaan als je je "te netjes" uitdrukt of te "dure" woorden gebruikt terwijl je juist geleerd hebt dat het zo hoort. Of dat mensen denken dat je het hoog in je bol hebt als je bepaalde kleren draagt of liever water dan een biertje drinkt. Daar kun je evengoed op afgerekend worden.
Mensen denken dat die vooroordelen maar één kant op werken, namelijk dat mensen met een hogere SES neerkijken op mensen met een lagere SES, maar andersom werkt het net zo goed. "Je moet vooral niet denken dat je beter bent dan ons" terwijl je gewoon in alle oprechtheid liever naar een boekenprogramma dan naar temptation island kijkt.
Door de gang roepen ipv even naar iemand toe te lopen, bij een zakelijke ontmoeting al over tarieven beginnen nog voordat de koffie is ingeschonken, te vrijpostig over van alles en nog wat je oordeel uitspreken terwijl je de laagste in "rang" bent, het laat allemaal zien dat je niet heel vertrouwd bent met de kantoormores en dat geeft mensen het gevoel dat je anders bent en dat je misschien minder goed in het gezelschap past.
De beste manier om ermee om te gaan is wmb niet ontkennen dat die codes bestaan, maar elkaar discreet even helpen en er geen punt van maken als iemand de code overschrijdt.
woensdag 15 juni 2022 om 20:19
Welnee, het was alleen maar een antwoord op je vraag. Mensen uit allerlei klassen zeggen dergelijke dingen.Tijgerprintje2 schreef: ↑15-06-2022 12:06Dankjewel! Mijn klassemigratie is duidelijk nog niet klaar.
woensdag 15 juni 2022 om 20:23
Wat mooi om ieders ervaring omtrent dit onderwerp te lezen en lijkt wel alsof we allemaal dezelfde struggles hebben. Klasse migratie is een dingetje en ik ben blij dat mijn moeder vroeger een obsessie met etiquette had want daar heb ik nu erg veel aan.
Ik moest vandaag denken aan een situatie waarin ik mij bevond en nu lees ik daar iets van terug in dit topic. Het ging als volgt; Ik ging met mijn "volkse" vrienden en kinderen ergens eten, iedereen besteld een saté , biefstuk of een pannenkoek en ik bestelde een salade met ossenhaas en vroeg naar de wijnkaart. Ik werd mij toch een partij belachelijk gemaakt
Want ja, wie besteld er nou een salade?!!!!! en wat is er mis met een Hugo of een biertje?
Kan er om lachen maar het illustreert wel op welke subtiele manieren zoiets duidelijk wordt.
In die zin kan ik de volkse types wel iets meer waarderen: Ik weet wat ik aan ze heb. Wanneer ik in de andere situatie verkeer, zie ik weleens bepaalde blikken naar mij en vraag dan echt af wat er in die persoon omgaat.
Ik moest vandaag denken aan een situatie waarin ik mij bevond en nu lees ik daar iets van terug in dit topic. Het ging als volgt; Ik ging met mijn "volkse" vrienden en kinderen ergens eten, iedereen besteld een saté , biefstuk of een pannenkoek en ik bestelde een salade met ossenhaas en vroeg naar de wijnkaart. Ik werd mij toch een partij belachelijk gemaakt
Want ja, wie besteld er nou een salade?!!!!! en wat is er mis met een Hugo of een biertje?
Kan er om lachen maar het illustreert wel op welke subtiele manieren zoiets duidelijk wordt.
In die zin kan ik de volkse types wel iets meer waarderen: Ik weet wat ik aan ze heb. Wanneer ik in de andere situatie verkeer, zie ik weleens bepaalde blikken naar mij en vraag dan echt af wat er in die persoon omgaat.
woensdag 15 juni 2022 om 20:23
Haha ik heb ook weer wat geleerd. DankLorem_Ipsum schreef: ↑15-06-2022 20:19Welnee, het was alleen maar een antwoord op je vraag. Mensen uit allerlei klassen zeggen dergelijke dingen.
woensdag 15 juni 2022 om 20:39
Je mag het bijna niet meer zeggen, privilege is een taboewoord, maar je hebt in sommige kringen ook nog een soort privilege waarbij je wel lomp en onbeschoft kan zijn, en dat is dan allemaal prima, mits je uit de juiste klasse komt. Zoals in die memes van classy if you’re rich, trashy if you’re poor.
Een groep studenten of jonge Zuidas-advocaten die op een skitrip een hotel trashen wordt heel anders over gesproken dan over een groep bouwvakkers die hetzelfde hebben gedaan. En zo zijn er talloze voorbeelden van onbeleefd gedrag dat een soort van geaccepteerd wordt van de elite, maar doet iemand anders het, dan is het echt pauper. Je kunt soms echt meer maken als je uit een bepaalde hoek komt.
Een groep studenten of jonge Zuidas-advocaten die op een skitrip een hotel trashen wordt heel anders over gesproken dan over een groep bouwvakkers die hetzelfde hebben gedaan. En zo zijn er talloze voorbeelden van onbeleefd gedrag dat een soort van geaccepteerd wordt van de elite, maar doet iemand anders het, dan is het echt pauper. Je kunt soms echt meer maken als je uit een bepaalde hoek komt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
