Psyche
alle pijlers
reactieve hechtingsstoornis
zondag 2 maart 2008 om 14:20
Bij onze pleegdochter van 8 werd vorig jaar vastgesteld dat ze een reactieve hechtingsstoornis heeft.
Wij doen ons best om haar leven zo gestructureerd mogelijk te laten verlopen, maar haar biologische moeder trekt zich hier niet veel van aan en doet maar op. Met als gevolg dat onze pleegdochter helemaal het noorden kwijt is.
Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
Wij doen ons best om haar leven zo gestructureerd mogelijk te laten verlopen, maar haar biologische moeder trekt zich hier niet veel van aan en doet maar op. Met als gevolg dat onze pleegdochter helemaal het noorden kwijt is.
Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
zondag 2 maart 2008 om 15:34
hai ezrake,
het is erg lastig om het voor je pleegdochter dan goed te doen als haar biologische moeder dat niet kan en doet. Toch is het belangrijk dat jullie te vertrouwen blijven en voorspelbaar zijn in je houding naar haar, zo kan ze op basis van jullie gedrag toch weer langzaam vertrouwen krijgen in volwassenen en haar hechting weer deels " herstellen". Ik werk al 8 jaar met kinderen met o.a hechtingsproblematiek en het blijft iets heel moeilijks. Het basisvertrouwen van een kind met een hechtingsstoornis is weg en de "route" om dat weer op te bouwen is erg lang en vraagt veel inzet en geduld. Ook al kan haar eigen moeder het niet bieden, als jullie wel voorspelbaar blijven en je aan je woord houden, bieden jullie haar de kans het toch langzaam weer te leren. succes
groet mimmie
het is erg lastig om het voor je pleegdochter dan goed te doen als haar biologische moeder dat niet kan en doet. Toch is het belangrijk dat jullie te vertrouwen blijven en voorspelbaar zijn in je houding naar haar, zo kan ze op basis van jullie gedrag toch weer langzaam vertrouwen krijgen in volwassenen en haar hechting weer deels " herstellen". Ik werk al 8 jaar met kinderen met o.a hechtingsproblematiek en het blijft iets heel moeilijks. Het basisvertrouwen van een kind met een hechtingsstoornis is weg en de "route" om dat weer op te bouwen is erg lang en vraagt veel inzet en geduld. Ook al kan haar eigen moeder het niet bieden, als jullie wel voorspelbaar blijven en je aan je woord houden, bieden jullie haar de kans het toch langzaam weer te leren. succes
groet mimmie
zondag 2 maart 2008 om 16:35
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ken ook iemand die een pleegzoon had met hechtingproblematiek. Omdat zij toen niet goed wisten hoe ze hiermee om moesten gaan en de begeleiding erbij in schoot is de plaatsing geen succes geworden.
Ik raad je dan ook aan om hier professionele begeleiding bij te vragen. Wanneer er vanuit pleegzorg te weinig wordt aangeboden, eis dan meer, klop op deuren, zorg dat je er hulp bij krijgt. Het is vreselijk moeilijk te 'herstellen'.
Veel succes!
Ik raad je dan ook aan om hier professionele begeleiding bij te vragen. Wanneer er vanuit pleegzorg te weinig wordt aangeboden, eis dan meer, klop op deuren, zorg dat je er hulp bij krijgt. Het is vreselijk moeilijk te 'herstellen'.
Veel succes!
zondag 2 maart 2008 om 19:54
Dank je wel voor jullie reacties.
Wij krijgen heel veel steun van onze begeleidster van de dienst voor pleegzorg.
Het grote probleem is dat de consulente van de jeugdrechter de biologische mama volop steunt.
Als het zo verder blijft gaan, zal onze pleegdochter (die ondertussen al ruim 7 jaar bij ons woont) binnenkort terug naar haar moeder verhuizen.
Dit zou voor haar geen goede zet zijn, want daar krijgt ze niet de structuur die ze zo nodig heeft.
Wij krijgen heel veel steun van onze begeleidster van de dienst voor pleegzorg.
Het grote probleem is dat de consulente van de jeugdrechter de biologische mama volop steunt.
Als het zo verder blijft gaan, zal onze pleegdochter (die ondertussen al ruim 7 jaar bij ons woont) binnenkort terug naar haar moeder verhuizen.
Dit zou voor haar geen goede zet zijn, want daar krijgt ze niet de structuur die ze zo nodig heeft.
