Psyche
alle pijlers
Relaxter door het leven gaan?
maandag 24 september 2007 om 21:43
Hoi!
Van nature ben ik nogal een piekeraar. Kan me vaak van te voren druk maken om dingen (waar je natuurlijk vrij weinig aan hebt) en ben ook best wel perfectionistisch aangelegd.
Heb altijd van alles bij me voor-het-geval-dat, 's avonds/'s nachts liggen piekeren over de volgende dag (als er ook maar iieeets spannends gebeurd) etc etc.
Nu zou ik graag wat relaxter door het leven willen gaan, proberen om maar te zien hoe het allemaal gaat, me niet meer zo druk maken/opwinden om dingen, niet zo piekeren...maar hoe doe ik dat??
Wie herkend dit en/of wie heeft er tips voor mij?
Dankjewel!
(f) Astair
Van nature ben ik nogal een piekeraar. Kan me vaak van te voren druk maken om dingen (waar je natuurlijk vrij weinig aan hebt) en ben ook best wel perfectionistisch aangelegd.
Heb altijd van alles bij me voor-het-geval-dat, 's avonds/'s nachts liggen piekeren over de volgende dag (als er ook maar iieeets spannends gebeurd) etc etc.
Nu zou ik graag wat relaxter door het leven willen gaan, proberen om maar te zien hoe het allemaal gaat, me niet meer zo druk maken/opwinden om dingen, niet zo piekeren...maar hoe doe ik dat??
Wie herkend dit en/of wie heeft er tips voor mij?
Dankjewel!
(f) Astair
maandag 24 september 2007 om 22:24
Hoi,
daar heb ik ook last van. Wel kan ik zeggen dat de meesten tegen me zeggen dat ik dingen een tijd moet gunnen, dat alles vanzelf goed komt.
En weet je? Dat ben ik gaan geloven, d.w.z. ik heb het geprobeerd om iets naast me neer te leggen. Nu steken dingen nog de kop op, maar ik 'laat meer los'. En het helpt.
daar heb ik ook last van. Wel kan ik zeggen dat de meesten tegen me zeggen dat ik dingen een tijd moet gunnen, dat alles vanzelf goed komt.
En weet je? Dat ben ik gaan geloven, d.w.z. ik heb het geprobeerd om iets naast me neer te leggen. Nu steken dingen nog de kop op, maar ik 'laat meer los'. En het helpt.
dinsdag 25 september 2007 om 11:11
In het AD van gisteren stond ook een artikel over piekeraars. Hier werden de volgende tips gegeven -ik citeer-:
> Meditatie
> Schrijf op waarover je piekert; dit helpt om je gedachten te structureren en rationeler te bekijken
> Reserveer een pieker (half)uur per dag. Dwing daarmee jezelf om daarna de rest van de dag niet meer te piekeren.
> www.heartmathbenelux.com: hier wordt een techniek beschreven waarmee je dmv je hartslag piekergedachten kunt verminderen
> Je dag 's avonds in bed herbeleven, van het moment dat je opstond tot dat je gaat slapen. Als je merkt dat je een stukje overslaat, weer overnieuw beginnen
> Probeer om op een afstand naar je gedachten te kijken. Ze komen vaak zomaar aanwaaine, zonder elk nut. Geef ze geen aandacht en probeer ze te accepteren. Doe je dat niet, dan komen ze via de achterdeur weer binnen
> Test je aanname (?). Als je geen bewijs hebt voor hetgeen je overdenkt, dan pieker je over een aanname en dan is piekeren zinloos
> Spreek je piekergedachten toe:"Nu even niet. Straks."
Nou, keus genoeg lijkt me!
> Meditatie
> Schrijf op waarover je piekert; dit helpt om je gedachten te structureren en rationeler te bekijken
> Reserveer een pieker (half)uur per dag. Dwing daarmee jezelf om daarna de rest van de dag niet meer te piekeren.
> www.heartmathbenelux.com: hier wordt een techniek beschreven waarmee je dmv je hartslag piekergedachten kunt verminderen
> Je dag 's avonds in bed herbeleven, van het moment dat je opstond tot dat je gaat slapen. Als je merkt dat je een stukje overslaat, weer overnieuw beginnen
> Probeer om op een afstand naar je gedachten te kijken. Ze komen vaak zomaar aanwaaine, zonder elk nut. Geef ze geen aandacht en probeer ze te accepteren. Doe je dat niet, dan komen ze via de achterdeur weer binnen
> Test je aanname (?). Als je geen bewijs hebt voor hetgeen je overdenkt, dan pieker je over een aanname en dan is piekeren zinloos
> Spreek je piekergedachten toe:"Nu even niet. Straks."
Nou, keus genoeg lijkt me!
woensdag 26 september 2007 om 13:51
Hoi Astair,
In mijn piekerperiodes schreef ik vaak van me af. Het ouderwetse dagboek was daarbij ideaal. Je schrijft je hoofd als het ware leeg. Omdat je die piekergedachten dan ook niet meer kunt 'vergeten', hoe raar het ook klinkt, want je kunt ze immers teruglezen, ga je rustiger slapen. Helpt echt! En als je dan die schrijfsels op een stabieler moment naleest kun je het meestal veel duidelijker overzien. Relativeren enzo. Succes!
In mijn piekerperiodes schreef ik vaak van me af. Het ouderwetse dagboek was daarbij ideaal. Je schrijft je hoofd als het ware leeg. Omdat je die piekergedachten dan ook niet meer kunt 'vergeten', hoe raar het ook klinkt, want je kunt ze immers teruglezen, ga je rustiger slapen. Helpt echt! En als je dan die schrijfsels op een stabieler moment naleest kun je het meestal veel duidelijker overzien. Relativeren enzo. Succes!
donderdag 27 september 2007 om 13:52
Ha Astair,
Je verhaal is zeer herkenbaar. Ik zit ook zo in elkaar en ik word regelmatig gek van mezelf, vooral in drukke periodes, want ontspannen en genieten is echt een opgave! Ook ik sta overal bij stil en heb altijd vanalles bij me 'voor het geval dat.' Soms komt het van pas, heel vaak niet.
De tips van Trixie zijn volgens mij nuttig, maar moeilijk om consequent toe te passen. Ik ben wel van plan om wat van die dingen te gaan proberen. Ik heb sowieso recentelijk hulp gezocht bij een psycholoog om mezelf te doorgronden. Zit nog in de beginfase maar heb goede hoop: ik wil me bewust worden van wat er zich in mijn hoofd afspeelt als ik in zo'n denkpatroon kom te zetten en hoop het eerder een halt toe te kunnen roepen. Juist met die perfectionistische en piekerige karaktereigenschappen denk ik dat ik het onder controle ga krijgen. Mocht ik meer tips krijgen dan laat ik het je weten!
Je verhaal is zeer herkenbaar. Ik zit ook zo in elkaar en ik word regelmatig gek van mezelf, vooral in drukke periodes, want ontspannen en genieten is echt een opgave! Ook ik sta overal bij stil en heb altijd vanalles bij me 'voor het geval dat.' Soms komt het van pas, heel vaak niet.
De tips van Trixie zijn volgens mij nuttig, maar moeilijk om consequent toe te passen. Ik ben wel van plan om wat van die dingen te gaan proberen. Ik heb sowieso recentelijk hulp gezocht bij een psycholoog om mezelf te doorgronden. Zit nog in de beginfase maar heb goede hoop: ik wil me bewust worden van wat er zich in mijn hoofd afspeelt als ik in zo'n denkpatroon kom te zetten en hoop het eerder een halt toe te kunnen roepen. Juist met die perfectionistische en piekerige karaktereigenschappen denk ik dat ik het onder controle ga krijgen. Mocht ik meer tips krijgen dan laat ik het je weten!
vrijdag 28 september 2007 om 01:22
Hoi!
Trixie, ja misschien is een dagboek nog niet eens zo'n slecht idee... Dat ga ik zeker eens proberen als ik 's avonds/'s nachts weer eens lig te piekeren...
Maar of het ook helpt voor mijn perfectionisme etc overdag?
Ann Liv, fijn ook om jouw stukje te lezen. Ik ben heel benieuwd welke dingen je gata proberen en hoe deze verlopen, dus hou me op de hoogte!
Trixie, ja misschien is een dagboek nog niet eens zo'n slecht idee... Dat ga ik zeker eens proberen als ik 's avonds/'s nachts weer eens lig te piekeren...
Maar of het ook helpt voor mijn perfectionisme etc overdag?
Ann Liv, fijn ook om jouw stukje te lezen. Ik ben heel benieuwd welke dingen je gata proberen en hoe deze verlopen, dus hou me op de hoogte!
vrijdag 28 september 2007 om 10:15
Ja, fijn om verhalen van gelijkgestemden te lezen he? Heb jij er weleens over nagedacht om professionele hulp te zoeken, of heb je er in het dagelijks leven maar af en toe last van? Sowieso helpt yoga mij ook om me meer te richten op het 'hier en nu' en me niet meer te focussen op wat er eventueel allemaal zou kunnen gebeuren. Misschien ook een idee?
Groet!
Groet!
vrijdag 28 september 2007 om 13:21
*waarschuwing: off-topic!*
Haha Astair, ik zie net toevallig dat ik je op het 'hippe regenjas-topic' volledig genegeerd heb! Met terugwerkende kracht mijn nederige excuses! En omdat ik je via dit topic wat directer bereik: Gosha is volgens mij van de fabrikant van Only, Vero Moda en Object. Volgens mij is het in veel Vero Moda-winkels te krijgen maar ik denk dat de regenjas van vorig seizoen was, dus weet niet of je hem nog kunt vinden... Of heb je als succes gehad in de regenjassenzoektocht?
Haha Astair, ik zie net toevallig dat ik je op het 'hippe regenjas-topic' volledig genegeerd heb! Met terugwerkende kracht mijn nederige excuses! En omdat ik je via dit topic wat directer bereik: Gosha is volgens mij van de fabrikant van Only, Vero Moda en Object. Volgens mij is het in veel Vero Moda-winkels te krijgen maar ik denk dat de regenjas van vorig seizoen was, dus weet niet of je hem nog kunt vinden... Of heb je als succes gehad in de regenjassenzoektocht?
vrijdag 28 september 2007 om 16:19
Haha, allereerst bedankt voor de Gosha-tip! Heb nog geen succes gehad in m'n zoektocht naar een regenjas, maar wie weet binnenkort
Ik heb nog niet echt serieus nagedacht over professionele hulp. Ik ga eerst jullie tips eens proberen. Al ben ik wel benieuwd hoe het jou vergaat met de 'professionele hulp'!
Yoga lijkt me eigenlijk wel heel fijn en rustgevend! Doe je dat thuis of ga je naar lessen?
Ik heb nog niet echt serieus nagedacht over professionele hulp. Ik ga eerst jullie tips eens proberen. Al ben ik wel benieuwd hoe het jou vergaat met de 'professionele hulp'!
Yoga lijkt me eigenlijk wel heel fijn en rustgevend! Doe je dat thuis of ga je naar lessen?
vrijdag 28 september 2007 om 16:59
Ik heb iedere week een les power-yoga (de ene les iets meer power dan de andere) en daar heb ik zowel lichamelijk als geestelijk veel aan. Ik probeer wel om thuis oefeningen te doen, maar dat houd ik meestal (net als sit-ups) niet langer dan een dag vol. En ik moet zeggen dat ik die lessen ook juist gezellig vind. Ik voel de drang om te 'moeten' ook niet zoals ik dat voorheen bij verschillende sporten wel had en dus is het over het algemeen een goed relax-moment!
Het is misschien wel iets voor je om er eens een boek of tijdschrift over te lezen. Misschien heb jij er niet zoveel last van maar ik moet eerlijk bekennen dat de zweverigheid in dat soort literatuur me vaak wel irriteert: in de les kan ik voorbij gaan aan de dingen waar ik niets aan heb en gebruik maken van de oefeningen en tips waar ik wel iets mee kan. (Power)Yoga-lessen nemen is zeker een aanrader!
Het is misschien wel iets voor je om er eens een boek of tijdschrift over te lezen. Misschien heb jij er niet zoveel last van maar ik moet eerlijk bekennen dat de zweverigheid in dat soort literatuur me vaak wel irriteert: in de les kan ik voorbij gaan aan de dingen waar ik niets aan heb en gebruik maken van de oefeningen en tips waar ik wel iets mee kan. (Power)Yoga-lessen nemen is zeker een aanrader!
zaterdag 29 september 2007 om 01:35
Ik heb een goede tip: Verdiep je in meditatie en boeddhisme.
Ik kon mijn hoofd ook altijd suf piekeren (denken over verleden, toekomst, gesprekken of situaties al in je hoofd af laten spreken....)
Opschrijven vind ik op zich wel helpen, maar ik vind het meer een doekje voor het bloeden.
Dmv meditatie en wat "lichte" boeddhistische boeken (levenslessen) ben ik aan het leren om dat piekeren niet meer te doen. En dat helpt mij echt!
Ik heb net een nieuwe cd bij Bol.com besteld, voor beginnende meditaties. Als ik m wat vind, zal ik de naam wel even doorspelen.
Ik kon mijn hoofd ook altijd suf piekeren (denken over verleden, toekomst, gesprekken of situaties al in je hoofd af laten spreken....)
Opschrijven vind ik op zich wel helpen, maar ik vind het meer een doekje voor het bloeden.
Dmv meditatie en wat "lichte" boeddhistische boeken (levenslessen) ben ik aan het leren om dat piekeren niet meer te doen. En dat helpt mij echt!
Ik heb net een nieuwe cd bij Bol.com besteld, voor beginnende meditaties. Als ik m wat vind, zal ik de naam wel even doorspelen.
zaterdag 29 september 2007 om 02:18
Mmmmm... Yoga lijkt mij ook wel wat!
Ik kan ook zo lastig dingen los laten, ben niet erg perfectionistisch maar wel een erge control freak
-heel apart om dat van jezelf te beseffen-
Lig in bed ook eindeloos te malen over van alles en nog wat en het begint bij iets simpels maar gaat eindeloos door
simpel kijkje in m'n hoofd
moet nog reageren op de krabbel van X > hoe zou het met Y gaan trouwens > laat veel te weinig van me horen > wat ben ik toch on- attent > wie zou er bijna jarig zijn > broer, zus, papa > wat mis ik papa toch erg > zou hij mij ook missen > morgen maar even bellen
en inderdaad... ik vergeet te bellen en heb automatich stof om de volgende nacht over te malen
Goede tip is inderdaad een dagboek, heb hier dozen vol staan en het is ook erg leuk om later na te lezen want je zult merken dat je niet eens alleen over problemen schrijft maar over van alles en nog wat.
Doe het nu helaas niet meer, misschien iets om op te pakken
Ik kan ook zo lastig dingen los laten, ben niet erg perfectionistisch maar wel een erge control freak
-heel apart om dat van jezelf te beseffen-
Lig in bed ook eindeloos te malen over van alles en nog wat en het begint bij iets simpels maar gaat eindeloos door
simpel kijkje in m'n hoofd
moet nog reageren op de krabbel van X > hoe zou het met Y gaan trouwens > laat veel te weinig van me horen > wat ben ik toch on- attent > wie zou er bijna jarig zijn > broer, zus, papa > wat mis ik papa toch erg > zou hij mij ook missen > morgen maar even bellen
en inderdaad... ik vergeet te bellen en heb automatich stof om de volgende nacht over te malen
Goede tip is inderdaad een dagboek, heb hier dozen vol staan en het is ook erg leuk om later na te lezen want je zult merken dat je niet eens alleen over problemen schrijft maar over van alles en nog wat.
Doe het nu helaas niet meer, misschien iets om op te pakken
zaterdag 29 september 2007 om 10:58
Isel; ja, graag! Ben erg benieuwd of je die dvd wat vindt. Ik heb nog wel ergens een best pittig boek over boeddhisme liggen, maar misschien toch eens een wat lichter boek zoeken, want dit boek kwam ik niet echt doorheen...
Ann Liv; ik ga eens kijken wanneer er hier lessen (power)yoga worden gegeven. Het lijkt me heel rustgevend. Ik ben laatst ook begonnen met hardlopen en dat helpt ook wel om je hoofd leeg te maken, maar een combinatie met yoga klinkt me goed in de oren!
Ik ben ook niet zo van de zweverige literatuur, maar misschien is er iets te vinden wat niet TE is, ik zal eens rondsnuffelen op het internet en in de boekwinkel.
Sourire; haha, het kijkje in je hoofd is heel erg herkenbaar! :D Ik probeer wel zoveel mogelijk een nog-te-doen-lijstje te maken, zodat dat niet in mijn hoofd blijft zweven, maar toch hou ik nog genoeg over om te piekeren...
Het is wel gek, van de buitenwereld hoor ik altijd dat ik zo rustig overkom, terwijl, als ik denk aan een controlfreak, je (ik in ieder geval) toch een beetje zo'n hysterische muts voor je ziet ;)
Maar het zal zich wel voor het grootste deel in ons hoofd afspelen...
Ik heb een vriendin die heel erg relaxt door het leven gaat. Aan de ene kant ben ik daar wel jaloers op, dat ze zich niet vaak druk maakt om dingen.
Aan de andere kant zorgt het ook voor ergernissen: bijna altijd te laat, afspraken vergeten etc.
Zo relaxt hoef ik nou ook weer niet te worden!
Ann Liv; ik ga eens kijken wanneer er hier lessen (power)yoga worden gegeven. Het lijkt me heel rustgevend. Ik ben laatst ook begonnen met hardlopen en dat helpt ook wel om je hoofd leeg te maken, maar een combinatie met yoga klinkt me goed in de oren!
Ik ben ook niet zo van de zweverige literatuur, maar misschien is er iets te vinden wat niet TE is, ik zal eens rondsnuffelen op het internet en in de boekwinkel.
Sourire; haha, het kijkje in je hoofd is heel erg herkenbaar! :D Ik probeer wel zoveel mogelijk een nog-te-doen-lijstje te maken, zodat dat niet in mijn hoofd blijft zweven, maar toch hou ik nog genoeg over om te piekeren...
Het is wel gek, van de buitenwereld hoor ik altijd dat ik zo rustig overkom, terwijl, als ik denk aan een controlfreak, je (ik in ieder geval) toch een beetje zo'n hysterische muts voor je ziet ;)
Maar het zal zich wel voor het grootste deel in ons hoofd afspelen...
Ik heb een vriendin die heel erg relaxt door het leven gaat. Aan de ene kant ben ik daar wel jaloers op, dat ze zich niet vaak druk maakt om dingen.
Aan de andere kant zorgt het ook voor ergernissen: bijna altijd te laat, afspraken vergeten etc.
Zo relaxt hoef ik nou ook weer niet te worden!
maandag 1 oktober 2007 om 19:38
Hi
Heel herkenbaar allemaal. Ik zie al snel ergens tegenop, zeker als het even niet past in de regelmaat van de dag. Als ik er dan over nadenk dan weet ik ook dat het niet realistisch is. Maar toch maar blijven piekeren. Ik heb het het ergst als ik 's morgens wakker word. Ik zie dan tegen alles op. In de loop van de dag trekt dit gevoel gelukkig wel weer bij.
Ik heb zelf een aantal sessies bij een psychologe gehad. Is wel heel verhelderend. Even weer met beide benen op de grond worden gezet en de situaties relativeren. Mijn psychologe werkte met de cognitieve gedragstherapie. Er zijn ook voldoende zelfhulpboeken, bijv over Rationeel Emotieve Therapie. Het voordeel van een bezoek aan de psychologe vond ik zelf dat ik ook wel eens opdrachtjes mee kreeg. Dus dan had ik wel het gevoel er aan te moeten werken.
Het bijhouden van een dagboekje was al genoemd en dat doe ik ook. 's Avonds schrijf ik dan even alles van mij af. Op zo'n moment is dat wel even fijn, maar helaas de volgende ochtend zit mijn hoofd al weer vol met spinsels.
Iedereen veel sterkte toegewenst!!
Heel herkenbaar allemaal. Ik zie al snel ergens tegenop, zeker als het even niet past in de regelmaat van de dag. Als ik er dan over nadenk dan weet ik ook dat het niet realistisch is. Maar toch maar blijven piekeren. Ik heb het het ergst als ik 's morgens wakker word. Ik zie dan tegen alles op. In de loop van de dag trekt dit gevoel gelukkig wel weer bij.
Ik heb zelf een aantal sessies bij een psychologe gehad. Is wel heel verhelderend. Even weer met beide benen op de grond worden gezet en de situaties relativeren. Mijn psychologe werkte met de cognitieve gedragstherapie. Er zijn ook voldoende zelfhulpboeken, bijv over Rationeel Emotieve Therapie. Het voordeel van een bezoek aan de psychologe vond ik zelf dat ik ook wel eens opdrachtjes mee kreeg. Dus dan had ik wel het gevoel er aan te moeten werken.
Het bijhouden van een dagboekje was al genoemd en dat doe ik ook. 's Avonds schrijf ik dan even alles van mij af. Op zo'n moment is dat wel even fijn, maar helaas de volgende ochtend zit mijn hoofd al weer vol met spinsels.
Iedereen veel sterkte toegewenst!!
woensdag 3 oktober 2007 om 15:45
ladies
ook ik pieker me suf: dag en nacht. Zou zo graag zonder waanideeën en overbezorgdheid over alles wat ik niet in de hand kan houden, door het leven gaan.
hoewel in mijn relatie alles voor de wind gaat; worstel ik met één groot probleem: ik kan het niet aan mijn vriend vrijheid te geven, ik denk uit besef dat ik dan geen vat meer heb op de dingen. Met als gevolg dat ik me er 24/7 zorgen over maak dat ik echt wel een slechte partner ben als ik mijn vriend geen vrijheid of tijd voor zichzelf gun ...
Als jullie aanraders hebben om me zorgenvrij te maken, bijvoorbeeld door enkele titels te laten weten voor die boeddhistische boeken, zal ik zeer dankbaar zijn. Misschien dat die tips me verder helpen.
bedankt.
ook ik pieker me suf: dag en nacht. Zou zo graag zonder waanideeën en overbezorgdheid over alles wat ik niet in de hand kan houden, door het leven gaan.
hoewel in mijn relatie alles voor de wind gaat; worstel ik met één groot probleem: ik kan het niet aan mijn vriend vrijheid te geven, ik denk uit besef dat ik dan geen vat meer heb op de dingen. Met als gevolg dat ik me er 24/7 zorgen over maak dat ik echt wel een slechte partner ben als ik mijn vriend geen vrijheid of tijd voor zichzelf gun ...
Als jullie aanraders hebben om me zorgenvrij te maken, bijvoorbeeld door enkele titels te laten weten voor die boeddhistische boeken, zal ik zeer dankbaar zijn. Misschien dat die tips me verder helpen.
bedankt.
donderdag 4 oktober 2007 om 00:01
Hoi elle, ik snap het wel hoor, het piekeren over je vriend, hoewel ik zelf juist op dat punt geen last heb van piekeren
Ik weet niet precies waar je over piekert, maar als je bijv. bang bent dat hij vreemd gaat (ik zeg maar iets hoor!) als je hem meer vrijheid geeft, dan denk ik altijd: tsja, ik kan dat wel denken/hem verdenken, maar wat heb ik daar uiteindelijk aan. Het is of niet zo (hoera! al dat gepieker voor niets...) of het is wel zo (hoera, nou je had gelijk hoor (let op de sarcastische toon he)).
Hmmm, nu ik dit zo in dit topic schrijf, misschien kan ik deze 'theorie' ook op mijn eigen piekeren loslaten :D
Ik weet niet precies waar je over piekert, maar als je bijv. bang bent dat hij vreemd gaat (ik zeg maar iets hoor!) als je hem meer vrijheid geeft, dan denk ik altijd: tsja, ik kan dat wel denken/hem verdenken, maar wat heb ik daar uiteindelijk aan. Het is of niet zo (hoera! al dat gepieker voor niets...) of het is wel zo (hoera, nou je had gelijk hoor (let op de sarcastische toon he)).
Hmmm, nu ik dit zo in dit topic schrijf, misschien kan ik deze 'theorie' ook op mijn eigen piekeren loslaten :D
donderdag 4 oktober 2007 om 10:30
Misschien is deze cursus iets voor jou, ik ga hem zelf ook doen. Een cursus die de laatste tijd erg in de belangstelling staat en mij is aangeraden door een collega die hem al gedaan heeft en er erg enthousiast over is. Zie ook www.aandachttraining.info
donderdag 4 oktober 2007 om 11:40
Nou astair, het is gewoon dat ik zo graag samen ben met hem, en me al 'slecht' voel als ik het idee krijg dat hij er niet van geniet om bij mij te zijn. een domme kronkel in mijn hoofd zegt dat als hij ernaar uit kijkt om met vrienden weg te gaan (wat amper gebeurt, omdat hij weet dat ik dan een week niet te genieten ben), dit is omdat hij hen verkiest boven ons samenzijn.
Ik weet gewoon dat dit fout is en niet klopt, en neem me ook voor om niet op die manier te denken. En dat lukt, totdat ik (denk) signalen (te) krijg(en) dat het niet zo is. Met als gevolg een emotionele uitbarsting: ruzie, tranen.
Heb zo'n angst dat hij zich van me los wil rukken, hoewel hij me meermaals laat weten zijn leven door te willen brengen met me.
En ik geraak niet los van die angst. Ik heb schrik voor alles wat een bedreiging zou kunnen vormen voor onze relatie. En die angst is onhoudbaar, zowel voor mij als voor hem en de druk die het op onze relatie legt.
Spijtig genoeg is weten en voelen totaal anders. en het piekeren gaat vooral over de onmacht die ik voel omdat ik mijn emoties en (ongegronde) angsten niet de baas kan ... en me daardoor op dat gebied een slechte partner voel.
Tips zijn altijd welkom!
Ik weet gewoon dat dit fout is en niet klopt, en neem me ook voor om niet op die manier te denken. En dat lukt, totdat ik (denk) signalen (te) krijg(en) dat het niet zo is. Met als gevolg een emotionele uitbarsting: ruzie, tranen.
Heb zo'n angst dat hij zich van me los wil rukken, hoewel hij me meermaals laat weten zijn leven door te willen brengen met me.
En ik geraak niet los van die angst. Ik heb schrik voor alles wat een bedreiging zou kunnen vormen voor onze relatie. En die angst is onhoudbaar, zowel voor mij als voor hem en de druk die het op onze relatie legt.
Spijtig genoeg is weten en voelen totaal anders. en het piekeren gaat vooral over de onmacht die ik voel omdat ik mijn emoties en (ongegronde) angsten niet de baas kan ... en me daardoor op dat gebied een slechte partner voel.
Tips zijn altijd welkom!
donderdag 4 oktober 2007 om 13:38
Dat piekeren hrken ik heel erg. Ik zou nu nog steeds een piekeraar zijn maar heb er iets op gevonden, dat wil zeggen: Voor 's-avonds met name. Ik werd namelijk gek van het 's-nachts wakker liggen. En dus ging ik me verdiepen in meditatie en op een gegeven moment leerde ik 'de gedachtesknop omzetten' en dat doe ik dus iedere avond voordat ik ga slapen, soms al eerder als ik rustig op de bank zit te hangen. Een hele relaxte film kijken of een simpel tijdschrift lezen helpen mij ook wel vaak.
Voor de rest heb ik medicijnen nodig omdat ik anders gestoord word van mijn gedachtes en letterlijk nogal gek maar daarnaast moest ik ook bovenstaand eigen maken want echt met alleen pillen kom je er (helaas) ook niet.
Als mijn vriend ergens alleen heen gaat (gebeurt eigenlijk sporadisch) dan laat ik hem gaan maar blijf ik me diep afgewezen voelen, ik weet hoe dit komt maar er is nog geen tijd geweest om eraan te werken omdat mijn behandelaren altijd maar druk zijn met diagnostiseren. (al weet ik veel hoelang en ze weten nog steeds niet veel)
Voor de rest heb ik medicijnen nodig omdat ik anders gestoord word van mijn gedachtes en letterlijk nogal gek maar daarnaast moest ik ook bovenstaand eigen maken want echt met alleen pillen kom je er (helaas) ook niet.
Als mijn vriend ergens alleen heen gaat (gebeurt eigenlijk sporadisch) dan laat ik hem gaan maar blijf ik me diep afgewezen voelen, ik weet hoe dit komt maar er is nog geen tijd geweest om eraan te werken omdat mijn behandelaren altijd maar druk zijn met diagnostiseren. (al weet ik veel hoelang en ze weten nog steeds niet veel)
donderdag 4 oktober 2007 om 14:10
Hoe zet jij die knop dan om?? dat zou ik zo graag willen, het mezelf niet meer aan trekken, maar mijn gedachten stop zetten. Zelf op stap gaan met vriendinnen lukt me niet echt, enkele uurtjes gaat het goed, maar eens ik thuis ben (en nog enkele uren wachten voor de boeg heb), steekt dat vreselijke gevoel weer de kop op:
Ik lig dan wakker tot ik hem het huis hoor binnenstappen. Of ik lig in tussentijd in bed (klaarwakker) te wachten op een sms van hem en geef hem dan bv tijd tot een bepaald uur, want dan maak ik mezelf wijs dat als hij voor dat moment niets heeft laten weten, hij een ongeluk heeft gehad, of mij compleet vergeten is!! En wanneer dat tijdstip verstreken is, word ik gek en begin ik kwaad te worden ... verwijt ik hem dat hij geen rekening mee houdt ...met ruzie tot gevolg.
En het ergste is dat ik zelfs niet eens te klagen heb: Ook mijn vriend gaat slechts sporadisch weg, niet puur uit 'respect' voor mij, maar eerder omdat hij beseft wat voor een probleem ik ervan maak. Met als gevolg dat de keren dat hij op stap gaat, hij het laat maakt. Waardoor ik alweer alles probeer te vermijden voor een volgende uitstap, uit angst dat het weer uit de hand loopt, uit angst voor dat verschrikkelijke gevoel van 'wachten'.
Hier ligt het probleem echt helemaal bij mij, vrees ik. Want ik kan hem zijn vrijheid niet gunnen, puur uit mijn egoïstische gevoel van angst. En ik weet echt niet meer wat ik eraan kan doen. Mijn vriend heeft me al vaak verweten dat ik me onvolwassen gedraag, en dat ik maar niet wil veranderen (ondanks de ontelbare ruzies). maar ik voel me zo machteloos, heb mezelf echt niet in de hand. Rationeel zou ik niet liever willen dan hem zijn vrijheid te gunnen, maar ik weet echt niet hoe.
Ik lig dan wakker tot ik hem het huis hoor binnenstappen. Of ik lig in tussentijd in bed (klaarwakker) te wachten op een sms van hem en geef hem dan bv tijd tot een bepaald uur, want dan maak ik mezelf wijs dat als hij voor dat moment niets heeft laten weten, hij een ongeluk heeft gehad, of mij compleet vergeten is!! En wanneer dat tijdstip verstreken is, word ik gek en begin ik kwaad te worden ... verwijt ik hem dat hij geen rekening mee houdt ...met ruzie tot gevolg.
En het ergste is dat ik zelfs niet eens te klagen heb: Ook mijn vriend gaat slechts sporadisch weg, niet puur uit 'respect' voor mij, maar eerder omdat hij beseft wat voor een probleem ik ervan maak. Met als gevolg dat de keren dat hij op stap gaat, hij het laat maakt. Waardoor ik alweer alles probeer te vermijden voor een volgende uitstap, uit angst dat het weer uit de hand loopt, uit angst voor dat verschrikkelijke gevoel van 'wachten'.
Hier ligt het probleem echt helemaal bij mij, vrees ik. Want ik kan hem zijn vrijheid niet gunnen, puur uit mijn egoïstische gevoel van angst. En ik weet echt niet meer wat ik eraan kan doen. Mijn vriend heeft me al vaak verweten dat ik me onvolwassen gedraag, en dat ik maar niet wil veranderen (ondanks de ontelbare ruzies). maar ik voel me zo machteloos, heb mezelf echt niet in de hand. Rationeel zou ik niet liever willen dan hem zijn vrijheid te gunnen, maar ik weet echt niet hoe.
zaterdag 6 oktober 2007 om 05:15
Hier nog een piekeraarster!
Ik heb er eigenlijk nooit overdag last van, want dan ben ik bezig. Maar 's avonds als ik in bed lig dan begint alles te malen. En ik kan werkelijk over alles piekeren en mij zorgen maken.
Is de voordeur op slot, moet morgen niet vergeten telefoonrekening te betalen, heeft mijn vader eigenlijk nog steeds die verkoudheid, vriend vliegt morgen terug naar Phuket (woon ik) en ik hoop dat het weer meezit, als het vliegtuig maar niet crasht, moet nog email tikken naar mijn baas en zo gaaaaaaaaat het maar door.
Ik kan dingen moeilijk loslaten (ik heb een handdoek die ik gekregen heb toen ik 10 was met mijn naam erin geborduurd. Krijg het niet over mijn hart om het weg te gooien. Terwijl de gaten erin zitten.) en ook gedachten/herinneringen draag ik graag met mij mee.
Ik heb een dagboek en als mijn hoofd te vol begint te raken, schrijf ik alles op. Ook zeg ik wel eens (want een andere forumster hier ook al schreef): "Peefje, nu niet, nu slapen".
Ook mijzelf de vraag stellen of wat er nu in mijn hoofd zit levensbedreigend is voor mij of voor wie ik aan denk, of dat ik mijn baan erdoor verlies, of mijn vriend, of mijn gezondheid, helpt een hoop. Want eigenlijk altijd is het antwoord op al die vragen 'nee'. Dus, slapen.
In November ga ik voor 10 dagen naar een tempel voor een silence retreat. Dat betekent zoveel als 10 dagen je mond houden, geen tv, internet, boek, krant, telefoon, dagboek, he le maal niets. Je dag begint om 4:30, eindigt om 21:30 en is gevuld met yoga, meditatie en lezingen van buddhistische monniken.
Ik woon inmiddels 4,5 jaar in Thailand en vanaf het moment dat ik hier voor het eerst van hoorde (eind 2003) wilde ik dit ook heel graag doen.
Ik heb een paar vrienden die dit gedaan hebben en ze zeggen allemaal stuk voor stuk dat die 10 dagen de moeilijkste zijn in hun hele leven, maar je leert wel 'De Knop' omzetten. En dat gaat niet 1, 2, 3, maar uiteindelijk wel. Het gaat erom dat je concentreert op iets (adem, een boom, je hartslag) en alle andere gedachten die in je hoofd komen eruit zet.
Ik kijk er erg naar uit, niet lang meer te gaan!
Voor alle andere piekeraars(ters),
yoga, meditatie, piano spelen, hardlopen, dagboek, eindje wandelen, er is vast wel iets waarmee je je gedachten kunt verzetten.
Een tante van mij gaf mij het volgende advies, wat voor mij goed werkte:
Beeld je in dat je op een strand ligt, met je voeten aan de waterlijn. Iedere keer dat het water langs je lichaam stroom, zet je een zorg van je af en laat je die met het water terug in zee lopen. Dit blijf je doen tot al je zorgen/gedachten uit je hoofd zijn.
Klinkt misschien hippy dippy wishy washy, maar voor mij werkt het prima.
Sterkte en groetjes,
Peefje
