Psyche
alle pijlers
Rijbewijs....
zondag 14 december 2008 om 11:59
Hallo iedereen..
Ik zit met een behoorlijk probleem. Misschien voor de meeste zal het stom klinken maar ik wordt er echt gek, gefrustreerd, bang en nerveus van.
Ik moet mijn rijbewijs halen. Heb het nu al 5 jaar uitgesteld en nu moet het. Voor mijn werk, ik kan het geen maand meer uitstellen. Ben al zo ver dat ik een cursus heb betaald en theorie afspraak is gemaakt, volgende week.
Alleen is het probleem dat ik zo'n ontzettende rijbewijs angst heb. Ik tril al bij het idee...... Voor mijn idee is het een dikke muur van beton waar ik absoluut niet doorheen kom. Alsof het niet voor mij is weggelegd, voor iedereen behalve voor mij.
Ben er al eens eerder mee begonnen,op mn 19e en toen ben ik na 40 lessen 2 keer gezakt. De moed zo in mijn schoenen gezonken dat is stopte.
Nu heb ik volgende week mijn theorie en ik kan me er niet toe zetten. Ik vind het zooo kut. en daarna een spoedcursus..
Ik ben zooo nerveus/bang/panisch voor het autorijden zelf maar vooral voor het examen.. het idee dat ik in het cbr loop en dan moet rijden. ik krijg geen hap door mn strot en kan er niet van slapen. Nu al niet.. Het zweet staat me op mn voorhoofd bij het idee.
Herkent iemand dit? Weet iemand wat ik hieraan kan doen?
Ik schaam me ervoor, maar het is een stom gevoel waar ik met mn eigen verstand en redenering niet overheen kom..
Graag wat ervaringen en/of tips,
bedankt!
Babe.
Ik zit met een behoorlijk probleem. Misschien voor de meeste zal het stom klinken maar ik wordt er echt gek, gefrustreerd, bang en nerveus van.
Ik moet mijn rijbewijs halen. Heb het nu al 5 jaar uitgesteld en nu moet het. Voor mijn werk, ik kan het geen maand meer uitstellen. Ben al zo ver dat ik een cursus heb betaald en theorie afspraak is gemaakt, volgende week.
Alleen is het probleem dat ik zo'n ontzettende rijbewijs angst heb. Ik tril al bij het idee...... Voor mijn idee is het een dikke muur van beton waar ik absoluut niet doorheen kom. Alsof het niet voor mij is weggelegd, voor iedereen behalve voor mij.
Ben er al eens eerder mee begonnen,op mn 19e en toen ben ik na 40 lessen 2 keer gezakt. De moed zo in mijn schoenen gezonken dat is stopte.
Nu heb ik volgende week mijn theorie en ik kan me er niet toe zetten. Ik vind het zooo kut. en daarna een spoedcursus..
Ik ben zooo nerveus/bang/panisch voor het autorijden zelf maar vooral voor het examen.. het idee dat ik in het cbr loop en dan moet rijden. ik krijg geen hap door mn strot en kan er niet van slapen. Nu al niet.. Het zweet staat me op mn voorhoofd bij het idee.
Herkent iemand dit? Weet iemand wat ik hieraan kan doen?
Ik schaam me ervoor, maar het is een stom gevoel waar ik met mn eigen verstand en redenering niet overheen kom..
Graag wat ervaringen en/of tips,
bedankt!
Babe.
maandag 15 december 2008 om 11:19
Ik heb ook een tijdje rijangst gehad.
Ten eerste zag ik autorijden al helemaal niet zitten, ik trok me veel te veel aan van de ongelukken die je dagelijks in het nieuws hoort. En om dan zelf nog eens met een auto de weg op te gaan, nee dankje.
Toen ik 18 werd kreeg ik de rijlessen cadeau, op mijn verjaardag kreeg ik dus mijn eerste rijles.. Verschikkelijk!! Wat was ik zenuwachtig..
Ik heb behoorlijk wat rijlessen gehad, en ik zag zo verschrikkelijk op tegen elke rijles. Ik hoorde iedereen in mijn omgeving roepen, Yes vandaag weer rijles!! Bah.. ik vond het verschrikkelijk.
Ik heb wel in 1 keer mijn rijbewijs gehaald, super zou je denken.. Niet dus..
Ik moest en zou nu zelfstandig gaan rijden. Een week later ging ik dus shoppen met mijn moeder, ik moest rijden. Nouja prima. Ineens springt er voor mij iemand op de rem die wil afslaan, normaal gesproken geen probleem, maar ik schrok hier zo erg van dat ik vanaf toen 3 jaar niet meer heb gereden. Ik durfde niet meer, ging me vanalles afvragen.. wat als ik dat niet op tijd had opgemerkt, wat als ik er boven op was geknald etc..
na mijn opleiding (en dus geen OV meer (wat altijd een goed excuus was om niet te hoeven rijden)) kreeg ik een baan waarbij ik wel de auto moest gebruiken. Doodeng, maar toen ik na 3 keer rijden weer een beetje gewend was, ging het super. Nu rij ik het hele land door als ik moet.. Al heb ik soms nog wel de zenuwen wanneer er ineens een bekende met me mee moet rijden, dan gaat er ineens vanalles mis zoals schakelen, goed uitkijken.. Ik voel dan weer een extra druk dat het perse nu goed moet gaan omdat er iemand met me meekijkt..
Ten eerste zag ik autorijden al helemaal niet zitten, ik trok me veel te veel aan van de ongelukken die je dagelijks in het nieuws hoort. En om dan zelf nog eens met een auto de weg op te gaan, nee dankje.
Toen ik 18 werd kreeg ik de rijlessen cadeau, op mijn verjaardag kreeg ik dus mijn eerste rijles.. Verschikkelijk!! Wat was ik zenuwachtig..
Ik heb behoorlijk wat rijlessen gehad, en ik zag zo verschrikkelijk op tegen elke rijles. Ik hoorde iedereen in mijn omgeving roepen, Yes vandaag weer rijles!! Bah.. ik vond het verschrikkelijk.
Ik heb wel in 1 keer mijn rijbewijs gehaald, super zou je denken.. Niet dus..
Ik moest en zou nu zelfstandig gaan rijden. Een week later ging ik dus shoppen met mijn moeder, ik moest rijden. Nouja prima. Ineens springt er voor mij iemand op de rem die wil afslaan, normaal gesproken geen probleem, maar ik schrok hier zo erg van dat ik vanaf toen 3 jaar niet meer heb gereden. Ik durfde niet meer, ging me vanalles afvragen.. wat als ik dat niet op tijd had opgemerkt, wat als ik er boven op was geknald etc..
na mijn opleiding (en dus geen OV meer (wat altijd een goed excuus was om niet te hoeven rijden)) kreeg ik een baan waarbij ik wel de auto moest gebruiken. Doodeng, maar toen ik na 3 keer rijden weer een beetje gewend was, ging het super. Nu rij ik het hele land door als ik moet.. Al heb ik soms nog wel de zenuwen wanneer er ineens een bekende met me mee moet rijden, dan gaat er ineens vanalles mis zoals schakelen, goed uitkijken.. Ik voel dan weer een extra druk dat het perse nu goed moet gaan omdat er iemand met me meekijkt..
dinsdag 16 december 2008 om 15:30
Ik snap dat je je rijbewijs nodig hebt voor je werk en dat je je al hebt opgegeven voor een cusrus, dus nu gewoon doen! En vraag aan de arts beta-blokkers tegen de zenuwen tijdens je examen. Ik heb ze bij de 2e keer afrijden ook genomen, en het scheelt enorm als je je hart niet voortdurend voelt bonzen. Ook na het halen van mijn rijbewijs heb ik er zeker nog wel een jaar steeds tegenop gezien als ik moest rijden, maar als ik eenmaal op de weg was, zakte de spanning meteen weg. En nu vind ik het alleen maar leuk.
Maar..... ik vind dat sommige mensen ook wel moeten inzien dat niet iedereen kán autorijden. Sommigen lukt het inderdaad nog niet na 6 examens en om heel eerlijk te zijn ben ik blij dat die mensen ook niet de weg op mogen, want zenuwpezen zijn minstens zo gevaarlijk als té zelfverzekerde rijders. Ook zonde van je geld voor al die lessen en examens, koop er een mooie OV kaart voor!
Maar..... ik vind dat sommige mensen ook wel moeten inzien dat niet iedereen kán autorijden. Sommigen lukt het inderdaad nog niet na 6 examens en om heel eerlijk te zijn ben ik blij dat die mensen ook niet de weg op mogen, want zenuwpezen zijn minstens zo gevaarlijk als té zelfverzekerde rijders. Ook zonde van je geld voor al die lessen en examens, koop er een mooie OV kaart voor!
dinsdag 16 december 2008 om 16:41
Hoi Babe23,
Ik herken je verhaal. Ik heb vanaf mijn 18de meteen rijlessen genomen, opzich gingen de lessen altijd goed en had ik er plezier in, had er wel aardig wat nodig voordat ik mocht afrijden, en toen...1 keer gezakt, 2 keer gezakt en toen 3 keer. De moed was mij volledig in de schoenen gezakt en ik had er helemaal geen zin meer in en ben toen ook gestopt. Heb het pas na 2,5 jaar weer opgepakt, noodgedwongen omdat ik het nodig had voor mijn nieuwe baan. Toen ging ik dus staatsexamen doen en ja hoor, weer gezakt! Het werd een soort trauma voor me. Hoewel de lessen altijd goed gingen deed ik bij het afrijden de stomste dingen en werd ik nerveus en onzeker.
De 5de keer afrijden is het dan toch gelukt. Het gevoel van blijdschap wat ik toen had heb ik eigenlijk nooit meer ergens mee kunnen evenaren. Ik was ineens al die jaren van stress vergeten en ik was zo intens blij ermee. Inmiddels heb ik nu al ruim 3 jaar mijn rijbewijs en sinds 2 jaar een eigen auto. Ik vind mezelf absoluut niet de beste chauffeur die er is en ik weet dat ik dat ook gewoon niet ben, maar ik vind auto rijden over het algemeen wel leuk en probeer zoveel mogelijk te rijden. Alleen als ik ergens voor het eerst heen moet rijden waar ik totaal de weg niet ken en nooit ben geweest ben ik vaak wel wat zenuwachtig. Ik rijd ook best voorzichtig. Ik woon in Amsterdam en rijden hier door het centrum is absoluut niet een van mijn favoriete dingen. Ik wil niet zeggen dat dit perse komt door mijn rijbewijs verleden, maar het heeft me toch wel wat onzeker gemaakt denk ik.
Ik ben wel ontzettend blij dat ik mijn rijbewijs uiteindelijk toch hebt gehaald en niet heb opgegeven, want met ben je een stuk vrijer. Ik heb sindsdien amper meer in een trein gezeten.
Dus, vooral doorzetten hoor! Het is mij ook gelukt en dat had ik echt niet meer verwacht!
Ik herken je verhaal. Ik heb vanaf mijn 18de meteen rijlessen genomen, opzich gingen de lessen altijd goed en had ik er plezier in, had er wel aardig wat nodig voordat ik mocht afrijden, en toen...1 keer gezakt, 2 keer gezakt en toen 3 keer. De moed was mij volledig in de schoenen gezakt en ik had er helemaal geen zin meer in en ben toen ook gestopt. Heb het pas na 2,5 jaar weer opgepakt, noodgedwongen omdat ik het nodig had voor mijn nieuwe baan. Toen ging ik dus staatsexamen doen en ja hoor, weer gezakt! Het werd een soort trauma voor me. Hoewel de lessen altijd goed gingen deed ik bij het afrijden de stomste dingen en werd ik nerveus en onzeker.
De 5de keer afrijden is het dan toch gelukt. Het gevoel van blijdschap wat ik toen had heb ik eigenlijk nooit meer ergens mee kunnen evenaren. Ik was ineens al die jaren van stress vergeten en ik was zo intens blij ermee. Inmiddels heb ik nu al ruim 3 jaar mijn rijbewijs en sinds 2 jaar een eigen auto. Ik vind mezelf absoluut niet de beste chauffeur die er is en ik weet dat ik dat ook gewoon niet ben, maar ik vind auto rijden over het algemeen wel leuk en probeer zoveel mogelijk te rijden. Alleen als ik ergens voor het eerst heen moet rijden waar ik totaal de weg niet ken en nooit ben geweest ben ik vaak wel wat zenuwachtig. Ik rijd ook best voorzichtig. Ik woon in Amsterdam en rijden hier door het centrum is absoluut niet een van mijn favoriete dingen. Ik wil niet zeggen dat dit perse komt door mijn rijbewijs verleden, maar het heeft me toch wel wat onzeker gemaakt denk ik.
Ik ben wel ontzettend blij dat ik mijn rijbewijs uiteindelijk toch hebt gehaald en niet heb opgegeven, want met ben je een stuk vrijer. Ik heb sindsdien amper meer in een trein gezeten.
Dus, vooral doorzetten hoor! Het is mij ook gelukt en dat had ik echt niet meer verwacht!
woensdag 17 december 2008 om 13:39
Rij-angst heb ik nooit gehad, wel examen angst. met mijn 1e rijinstructeur klikte het ook voor geen meter, ik werd bloednerveus van die man. daarna van instructeur gewisseld en rijden ging een stuk beter, maar examen verknalde ik steeds.
Inmiddels 3x mijn theorie gehaald waarvan 2x foutloos, mar praktijkexamen beleef rampzaleig. Na 6e keer op aanraden van examinatrice overgestapt naar automaat. En na 10 lessen in de automaat in 1x geslaagd. Nu mag ik alleen automaat rijden, maar is beter dan helemaal niet. dus mss is dat ook een tip voor jou? automaat gaan lessen?
En nee ik ben zeker niet de beste chauffeur allertijden, maar eigenlijk alleen bang als ik met slecht weer in het donker op onbekend terrein ben.
Inmiddels 3x mijn theorie gehaald waarvan 2x foutloos, mar praktijkexamen beleef rampzaleig. Na 6e keer op aanraden van examinatrice overgestapt naar automaat. En na 10 lessen in de automaat in 1x geslaagd. Nu mag ik alleen automaat rijden, maar is beter dan helemaal niet. dus mss is dat ook een tip voor jou? automaat gaan lessen?
En nee ik ben zeker niet de beste chauffeur allertijden, maar eigenlijk alleen bang als ik met slecht weer in het donker op onbekend terrein ben.
dinsdag 30 december 2008 om 10:46
Oeh, ik vond het doodeng.
Ben dan ook 2 keer gezakt, vooral door spanning.
Derde keer kon het me ineens niet meer schelen of ik nou weer zakte of niet, en ja hoor, toen ging het prima.
Met rijbewijs op zak heb ik de eerste 2 jaar niet heel veel gereden. Daardoor vond ik het iedere keer als ik in een auto stapte weer spannend. Zeker als er ook nog mensen meereden.
Vanaf het moment dat ik een eigen autootje had ging dat beter. Het was een oud kreng, dus geen angst voor een krasje of deukje, en ik werd gewoon zekerder van mezelf.
Ik ben nu absoluut niet de beste chauffeuse allertijde, maar ik vind mezelf prima rijden.
Mijn tip voor mensen met faalangst/rijexamen angst:
Koop de boel af. Dat betekent dat je van tevoren een bedrag afspreekt waarin al je lessen en al je examens zitten, tot je slaagt.
Dat bedrag lijkt meestal in verhouding hoog, en als je na 30 lessen in een keer slaagt maak je verlies. Maar zeker als je meerdere keren examen moet doen, scheelt het een hoop extra druk.
Ik had in ieder geval niet het gevoel 'nu moet ik slagen, want anders kost het wèèr zoveel.'. Plus dat mn rijleraar rete-gemotiveerd was om mij echt goed les te geven
Succes!
Ben dan ook 2 keer gezakt, vooral door spanning.
Derde keer kon het me ineens niet meer schelen of ik nou weer zakte of niet, en ja hoor, toen ging het prima.
Met rijbewijs op zak heb ik de eerste 2 jaar niet heel veel gereden. Daardoor vond ik het iedere keer als ik in een auto stapte weer spannend. Zeker als er ook nog mensen meereden.
Vanaf het moment dat ik een eigen autootje had ging dat beter. Het was een oud kreng, dus geen angst voor een krasje of deukje, en ik werd gewoon zekerder van mezelf.
Ik ben nu absoluut niet de beste chauffeuse allertijde, maar ik vind mezelf prima rijden.
Mijn tip voor mensen met faalangst/rijexamen angst:
Koop de boel af. Dat betekent dat je van tevoren een bedrag afspreekt waarin al je lessen en al je examens zitten, tot je slaagt.
Dat bedrag lijkt meestal in verhouding hoog, en als je na 30 lessen in een keer slaagt maak je verlies. Maar zeker als je meerdere keren examen moet doen, scheelt het een hoop extra druk.
Ik had in ieder geval niet het gevoel 'nu moet ik slagen, want anders kost het wèèr zoveel.'. Plus dat mn rijleraar rete-gemotiveerd was om mij echt goed les te geven
Succes!
