Psyche
alle pijlers
Rouwproces na verliezen van baan
zaterdag 3 juni 2023 om 13:02
Mijn vriend zit in zak en as na het verliezen van zijn baan. Hij heeft bijna 19 jaar gewerkt bij dezelfde baas. Baas gaat nu met pensioen, zoon die het over wilde nemen ziet er toch vanaf na sterk dalende cijfers dus heeft hij een maand geleden besloten om per direct met zijn bedrijf te stoppen. Mijn vriend is helemaal van slag. Van 40+ uur werken naar niet werken valt hem zwaar. Hij heeft veel verdriet, voelt zich gebruikt, mist zijn werk en collega’s en de verveling thuis begint toe te slaan. De ene dag gaat beter dan de ander. De ene dag is hij vrolijk, werkt hij lekker in de tuin, kijkt hij rond naar vacatures en hebben we samen een leuke dag. En de andere dag zit hij verdrietig te snotteren op de bank voor zich uit te staren. Het lijkt echt op een rouwproces.
Hij had met weinig diploma’s en papieren en goed salaris opgebouwd. Als hij nu naar vacatures kijkt moeten we echt heel veel inleveren want hij moet als het ware weer helemaal onderaan beginnen. Dat geeft hem ook nog eens heel veel zorgen en dat uit zich oa in slecht slapen. Als hij 5 uur bij elkaar slaapt per nacht is het veel. Ik praat met hem maar ik kan natuurlijk niks oplossen voor hem. En met een professioneel iemand praten wil hij niet.
Ik merk aan mezelf dat ik het ook steeds zwaarder begin te vinden en ik ben doodop. Ik ben continue met hem thuis, kan mijn eigen ding niet doen (hij wil bijvoorbeeld overal mee naar toe) en ik vind het ook nog eens lastig om nee te zeggen tegen hem. Ik werk, help actief mee op de school van de kinderen en ik sport. Ik heb soms ook behoefte aan een ochtend niks doen maar dan is hij juist blij dat ik thuis ben en dan wil hij weer ergens naar toe. Daar voel ik me dan weer schuldig over dat ik toch weer toe geef. En ik voel me nu ook schuldig dat ik zoveel weg ben. En ik heb natuurlijk nu ook zorgen. Financieel maar het meeste maak ik mij zorgen om hem. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen. Moet ik hem laten of juist meer helpen? En moet ik hem zo veel mogelijk mee op sleeptouw nemen of juist niet?
Hij had met weinig diploma’s en papieren en goed salaris opgebouwd. Als hij nu naar vacatures kijkt moeten we echt heel veel inleveren want hij moet als het ware weer helemaal onderaan beginnen. Dat geeft hem ook nog eens heel veel zorgen en dat uit zich oa in slecht slapen. Als hij 5 uur bij elkaar slaapt per nacht is het veel. Ik praat met hem maar ik kan natuurlijk niks oplossen voor hem. En met een professioneel iemand praten wil hij niet.
Ik merk aan mezelf dat ik het ook steeds zwaarder begin te vinden en ik ben doodop. Ik ben continue met hem thuis, kan mijn eigen ding niet doen (hij wil bijvoorbeeld overal mee naar toe) en ik vind het ook nog eens lastig om nee te zeggen tegen hem. Ik werk, help actief mee op de school van de kinderen en ik sport. Ik heb soms ook behoefte aan een ochtend niks doen maar dan is hij juist blij dat ik thuis ben en dan wil hij weer ergens naar toe. Daar voel ik me dan weer schuldig over dat ik toch weer toe geef. En ik voel me nu ook schuldig dat ik zoveel weg ben. En ik heb natuurlijk nu ook zorgen. Financieel maar het meeste maak ik mij zorgen om hem. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen. Moet ik hem laten of juist meer helpen? En moet ik hem zo veel mogelijk mee op sleeptouw nemen of juist niet?
zaterdag 3 juni 2023 om 20:36
Het is nogal wat na 19 jaar op straat komen te staan terwijl je dat niet voor ogen had en je altijd loyaal bent geweest. Het is pas 4 weken geleden en hij heeft wel al sollicitaties gedaan. Hij doet zn best zeg je. Geef hem ruimte maar wees wel duidelijk voor jezelf. Pak dus zelf ook je ruimte in die ochtenden. Je kan naast hem staan maar hoeft hem niet te dragen. Je mag best verwachten dat hij iets zoekt om te doen. Misschien kan hij gaan hardlopen ofzo.
Ik heb jaren werknemers bijgestaan in ontslagzaken en dan ben je een halve psycholoog. Het is idd een soort rouwproces. Je leven staat op de kop, je hebt ineens alle tijd. Niet iedereen pakt dat direct goed op.
Als er over een paar maanden geen verbetering is, zou ik hm naar de praktijkondersteuner sturen.
Ik heb jaren werknemers bijgestaan in ontslagzaken en dan ben je een halve psycholoog. Het is idd een soort rouwproces. Je leven staat op de kop, je hebt ineens alle tijd. Niet iedereen pakt dat direct goed op.
Als er over een paar maanden geen verbetering is, zou ik hm naar de praktijkondersteuner sturen.
zaterdag 3 juni 2023 om 20:48
Wbt de transitievergoeding hebben we alles al nagekeken en onderzocht en is dit het maximale wat ze kunnen bieden.
@joyce48 dit heeft niks met kleutergedrag te maken. Hier mag iemand zeker verdrietig en boos om zijn. Het gaat niet om je favoriete jeans die uitverkocht is... Beetje zure reactie geef je.
En wbt omgaan met moeilijkheden dat kan hij wel. We hebben wel meer dingen meegemaakt waarbij we/hij het moeilijk had maar dit is wel heel heftig voor hem. Zijn werk was naast zijn gezin zijn leven. Hij deed het al zo lang met veel plezier. Ging nooit met tegenzin werken en zag zich tot zijn pensioen daar wel werken. Hij is nu boos hoe het is gegaan, verdrietig dat hij het plots kwijt is en bang of hij straks wel weer een leuke baan vindt. En wat dat financieel gaat doen.
Hij is inderdaad kostwinnaar. Ik werk drie dagen momenteel en vind het straks geen probleem om meer te gaan werken. Heb dit al aangegeven bij mijn baas. Maar ik wil eerst even afwachten tot Oktober. Tot dan krijgt hij namelijk nog salaris. Hopelijk heeft hij dan iets anders en dan kunnen we kijken wat/of we financieel te kort komen wat ik (deels) weer ga aanvullen.
@joyce48 dit heeft niks met kleutergedrag te maken. Hier mag iemand zeker verdrietig en boos om zijn. Het gaat niet om je favoriete jeans die uitverkocht is... Beetje zure reactie geef je.
En wbt omgaan met moeilijkheden dat kan hij wel. We hebben wel meer dingen meegemaakt waarbij we/hij het moeilijk had maar dit is wel heel heftig voor hem. Zijn werk was naast zijn gezin zijn leven. Hij deed het al zo lang met veel plezier. Ging nooit met tegenzin werken en zag zich tot zijn pensioen daar wel werken. Hij is nu boos hoe het is gegaan, verdrietig dat hij het plots kwijt is en bang of hij straks wel weer een leuke baan vindt. En wat dat financieel gaat doen.
Hij is inderdaad kostwinnaar. Ik werk drie dagen momenteel en vind het straks geen probleem om meer te gaan werken. Heb dit al aangegeven bij mijn baas. Maar ik wil eerst even afwachten tot Oktober. Tot dan krijgt hij namelijk nog salaris. Hopelijk heeft hij dan iets anders en dan kunnen we kijken wat/of we financieel te kort komen wat ik (deels) weer ga aanvullen.
zaterdag 3 juni 2023 om 22:07
Ik weet niet of jullie kinderen hebben en ik weet niet hoe zeer jullie zijn inkomen nodig hebben? Maar gewoon nu al meer gaan werken is geen optie?Sjiraf schreef: ↑03-06-2023 20:48Wbt de transitievergoeding hebben we alles al nagekeken en onderzocht en is dit het maximale wat ze kunnen bieden.
@joyce48 dit heeft niks met kleutergedrag te maken. Hier mag iemand zeker verdrietig en boos om zijn. Het gaat niet om je favoriete jeans die uitverkocht is... Beetje zure reactie geef je.
En wbt omgaan met moeilijkheden dat kan hij wel. We hebben wel meer dingen meegemaakt waarbij we/hij het moeilijk had maar dit is wel heel heftig voor hem. Zijn werk was naast zijn gezin zijn leven. Hij deed het al zo lang met veel plezier. Ging nooit met tegenzin werken en zag zich tot zijn pensioen daar wel werken. Hij is nu boos hoe het is gegaan, verdrietig dat hij het plots kwijt is en bang of hij straks wel weer een leuke baan vindt. En wat dat financieel gaat doen.
Hij is inderdaad kostwinnaar. Ik werk drie dagen momenteel en vind het straks geen probleem om meer te gaan werken. Heb dit al aangegeven bij mijn baas. Maar ik wil eerst even afwachten tot Oktober. Tot dan krijgt hij namelijk nog salaris. Hopelijk heeft hij dan iets anders en dan kunnen we kijken wat/of we financieel te kort komen wat ik (deels) weer ga aanvullen.
zaterdag 3 juni 2023 om 22:16
Zorg wel dat op tijd de WW aangevraagd, namelijk uiterlijk 1 week na de laatste werkdag!
Ik snap het gevoel van je man volledig. Ik ben zelf ook meerdere keren werkloos geweest vanwege reorganisaties. Ik voelde me machteloos, niet goed genoeg. Ook een heel stuk identiteit verbind je aan je werk. Want wat ben je nog zonder je baan?
En dan het solliciteren, al die afwijzingen keer op keer. Je eigenwaarde krijgt een enorme deuk.
Het feit dat hij kostwinner is geeft ook nog een extra druk, want zijn hoofdtaak van het gezin onderhouden is hij nu ook in gefaald (in zijn hoofd).
Het verdriet mag er zijn. En dit kan nog lang blijven, als bijvoorbeeld een volgende baan tegenvalt. Maar het kan ook positief uitvallen, dat hij een nieuwe leuke baan krijgt, met beter salaris, leuke collega’s, betere voorwaarden.
Voor mij heeft het achteraf goed uitgepakt. Mja, dat voelt op dat moment niet zo.
Ik snap het gevoel van je man volledig. Ik ben zelf ook meerdere keren werkloos geweest vanwege reorganisaties. Ik voelde me machteloos, niet goed genoeg. Ook een heel stuk identiteit verbind je aan je werk. Want wat ben je nog zonder je baan?
En dan het solliciteren, al die afwijzingen keer op keer. Je eigenwaarde krijgt een enorme deuk.
Het feit dat hij kostwinner is geeft ook nog een extra druk, want zijn hoofdtaak van het gezin onderhouden is hij nu ook in gefaald (in zijn hoofd).
Het verdriet mag er zijn. En dit kan nog lang blijven, als bijvoorbeeld een volgende baan tegenvalt. Maar het kan ook positief uitvallen, dat hij een nieuwe leuke baan krijgt, met beter salaris, leuke collega’s, betere voorwaarden.
Voor mij heeft het achteraf goed uitgepakt. Mja, dat voelt op dat moment niet zo.
zaterdag 3 juni 2023 om 22:22
Het probleem is dat je ervaring moeilijk kunt meten. En ervaring kan ook heel eenzijdig zijn, precies voor het bedrijf waar je die ervaring al werkend hebt opgedaan. Dat wil niet zeggen dat die ervaring ook elders waarde heeft. Met de juiste opleidingen en papieren heb je toch meer zekerheid over iemands kennis en kunde. Overigens zijn diploma's van 30 jaar oud, zonder aantoonbare bijscholingen ook niet zoveel waard.
zondag 4 juni 2023 om 06:49
Oh, ik las te snel en dacht dat er stond 'rouwproces na verliezen van been'
Maar, het rouwproces doorloopt dezelfde fases, wat het verlies ook is, en alles mag er natuurlijk zijn.
Is het bespreekbaar dat jij je eigen rouwproces hebt?
Jouw leven, ritme, agenda en partner zijn ook veranderd, dat opent misschien het gesprek naar constructief zoeken naar een nieuwe situatie in de toekomst, en nu misschien een klus in huis of in de tuin ofzo oppakken.
Of een sportief doel, 100 pushups in 100 dagen ofzo
Maar, het rouwproces doorloopt dezelfde fases, wat het verlies ook is, en alles mag er natuurlijk zijn.
Is het bespreekbaar dat jij je eigen rouwproces hebt?
Jouw leven, ritme, agenda en partner zijn ook veranderd, dat opent misschien het gesprek naar constructief zoeken naar een nieuwe situatie in de toekomst, en nu misschien een klus in huis of in de tuin ofzo oppakken.
Of een sportief doel, 100 pushups in 100 dagen ofzo
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 juni 2023 om 08:53
Wbt de transitievergoeding hebben we alles al nagekeken en onderzocht [/b]en is dit het maximale wat ze kunnen bieden. [/b]
Maar als hij eerder dan oktober weer aan het werk gaat, krijgt hij nog maar 50% doorbetaling. Toch?
Dus dan is het niet meer het maximale wat ze kunnen bieden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 4 juni 2023 om 16:17
zondag 4 juni 2023 om 18:06
Je moet het denk ik als een groot verlies benaderen. Een baan met bijbehorend inkomen is vaak ook de identiteit van iemand. De buitenwereld maakt onbewust een rangschikking naar inkomen, functie, etc.. En dan ineens valt dat weg. Wie ben je zonder die baan en dat inkomen dat veiligheid en zekerheid geeft? Voor mannen telt aanzien zwaarder dan voor vrouwen. Wellicht dat hij steun bij ex collega''s kan zoeken? Bijv. eens per week ergens afspreken?
Dan natuurlijk de praktische kant qua achteruitgang in inkomen en toekomst.
Benut in elk geval de periode van nu t/m 30 september optimaal. Nu is hij nog in dienst begrijp ik en niet officieel werkloos. Solliciteren vanuit een goed uitgangspunt. Voor de hand liggend is wellicht om bij de concurrentie te gaan solliciteren?
Dan natuurlijk de praktische kant qua achteruitgang in inkomen en toekomst.
Benut in elk geval de periode van nu t/m 30 september optimaal. Nu is hij nog in dienst begrijp ik en niet officieel werkloos. Solliciteren vanuit een goed uitgangspunt. Voor de hand liggend is wellicht om bij de concurrentie te gaan solliciteren?
zondag 4 juni 2023 om 18:09
zondag 4 juni 2023 om 18:18
Ik denk dat en loopbaancoach heel fijn voor hem te zijn. Paar keer kan al heel veel helpen.
Voor nu is het ook even door het verdriet heen gaan. Heel moeilijk.
Ik zou echt je eigen tijd claimen, anders wordt je er zelf ook gek van.
En tegen hem zeggen dat hij gewoon moet solliciteren op basis van ervaring en niet van diploma. Personeel is moeilijk te vinden nu, er is echt wel wat mogelijk.
Wil je delen wat hij ongeveer deed?
Voor nu is het ook even door het verdriet heen gaan. Heel moeilijk.
Ik zou echt je eigen tijd claimen, anders wordt je er zelf ook gek van.
En tegen hem zeggen dat hij gewoon moet solliciteren op basis van ervaring en niet van diploma. Personeel is moeilijk te vinden nu, er is echt wel wat mogelijk.
Wil je delen wat hij ongeveer deed?
Het is zoals het is
woensdag 19 juli 2023 om 20:02
We zijn inmiddels een paar weken verder en ik kan nu zonder dokter wel zeggen dat mijn vriend midden in een depressie zit. En dat valt zwaar. Heel zwaar. Na vandaag een serieus gesprek te hebben gehad hebben we besloten om hulp te zoeken voor hem. Ik ga morgen de huisarts bellen en hoop ik vrijdag of maandag nog een gesprek met haar te hebben. Ik vind het heel spannend maar dit is wel iets wat moet. Hij huilt bijna dagelijks, slaapt heel slecht en is inmiddels bijna 10 kilo afgevallen. Desondanks heeft hij toch wat gesolliciteerd. Bij een paar is hij op gesprek geweest en bij een paar is het niet verder gekomen dan mail verkeer. Bij alles is hij helaas afgewezen om verschillende redenen. O.a. niet de juiste opleiding of papieren of gewoon de zin "je past niet in ons profiel". Dit doet hem natuurlijk ook niet goed en zo zakt hij steeds verder in zijn verdriet.
Ik hoop echt dat de huisarts iets voor hem kan betekenen. Al is het maar iets voor het slapen. Maar wat is dit fucked up zeg
Ik hoop echt dat de huisarts iets voor hem kan betekenen. Al is het maar iets voor het slapen. Maar wat is dit fucked up zeg
woensdag 19 juli 2023 om 21:09
woensdag 19 juli 2023 om 21:17
Dat is ook het nare van een depressie: je kunt eigenlijk niets doen. De neiging is om iemand op te willen vrolijken, maar dat werkt haast nooit.
Belangrijk is om ook je eigen ding te blijven doen en voor jezelf te zorgen. Voelt soms misschien wat onaardig, maar zo hou je ook langer geduld voor hem.
Belangrijk is om ook je eigen ding te blijven doen en voor jezelf te zorgen. Voelt soms misschien wat onaardig, maar zo hou je ook langer geduld voor hem.
Het is zoals het is
donderdag 20 juli 2023 om 10:28
Even heel praktisch: laat hem zich ook ziek melden bij zijn werkgever. Dan gaat hij straks ziek uit dienst, en heeft hij nog even geen WW-verplichtingen. Dat zal hem ook wat rust geven na september, hoop ik. Solliciteren en gaan werken mag altijd, hij kan zelfs vanuit de ziektewet 2 maanden met behoud van uitkering gaan werken en in die 2 maanden opbouwen in uren. Er zijn gewoon wat voordelen aan in zijn situatie. Ook bijvoorbeeld een loopbaancoach als hij wat langer in de ziektewet zit en zich beter gaat voelen.
Sterkte, voor jullie allebei!!!
Sterkte, voor jullie allebei!!!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
