
Rouwproces
maandag 9 januari 2017 om 16:53
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....


dinsdag 24 januari 2017 om 22:26
quote:renate19 schreef op 24 januari 2017 @ 22:20:
Over twee weken controle echo. Vind de pijn echt niet te harden.. Lig op moment weer op mijn spijkermat dat is het enigste wat de pijn verlicht. Snap er niets van, zkh zegt dat de pijn normaal is en wel 3 weken aan kan houden
Mijn hemel!! Zolang?? Ik snap dat je lichaam een opdonder heeft gekregen en dat herstel lang kan duren. En dat moet soms ook omdat de genezing goed moet gebeuren. Maar 3 weken lang??? Krijg je er ook niets voor? En is het anders een idee om morgen de huisarts te bellen en te vragen of het mogelijk is om er iets voor te krijgen? Je wordt doodmoe van de pijn. Gaat slapen wel?
Even een digitale
Over twee weken controle echo. Vind de pijn echt niet te harden.. Lig op moment weer op mijn spijkermat dat is het enigste wat de pijn verlicht. Snap er niets van, zkh zegt dat de pijn normaal is en wel 3 weken aan kan houden
Mijn hemel!! Zolang?? Ik snap dat je lichaam een opdonder heeft gekregen en dat herstel lang kan duren. En dat moet soms ook omdat de genezing goed moet gebeuren. Maar 3 weken lang??? Krijg je er ook niets voor? En is het anders een idee om morgen de huisarts te bellen en te vragen of het mogelijk is om er iets voor te krijgen? Je wordt doodmoe van de pijn. Gaat slapen wel?
Even een digitale
dinsdag 24 januari 2017 om 22:31
renate maar als je zo 'n pijn hebt dan is het misschien ook handiger om je ziek te melden van werk? en 3 weken lijkt mij wat veel?? zelfs na het bevallen heb ik niet zo lang pijn ( nouja ook niet helemaal waar
) dus ik hoop voor je dat het meevalt
lindy ik zal morgen even berichtje typen van psych en van dokter. nu denk ik opeens weer had ik beter niet de gyn kunne bellen ipv huisarts. ik heb haar ook helemaal niet gezien en gaan ze weer vragen hoe het gaat enz. dat deed de assistent ook al. en eerlijk gezegd word ik er beetje moe van, klinkt misschien heel onaardig maar van die vragen die ik bij iedereen steeds hoor ook al is het goed bedoeld! misschien word het tijd om daar eens een antwoord op te verzinnen zodat ze niet doorvragen. heb er gewoon niet altijd zin in, want dan moet ik weer huilen enz soms wil ik gewoon ff alleen antwoord op bv pijn in mn buik.. nja anyway je snapt me vast haha

lindy ik zal morgen even berichtje typen van psych en van dokter. nu denk ik opeens weer had ik beter niet de gyn kunne bellen ipv huisarts. ik heb haar ook helemaal niet gezien en gaan ze weer vragen hoe het gaat enz. dat deed de assistent ook al. en eerlijk gezegd word ik er beetje moe van, klinkt misschien heel onaardig maar van die vragen die ik bij iedereen steeds hoor ook al is het goed bedoeld! misschien word het tijd om daar eens een antwoord op te verzinnen zodat ze niet doorvragen. heb er gewoon niet altijd zin in, want dan moet ik weer huilen enz soms wil ik gewoon ff alleen antwoord op bv pijn in mn buik.. nja anyway je snapt me vast haha

dinsdag 24 januari 2017 om 22:32
Thanks liefie
Ik heb 4x p dag 2 paracetamol en 2x p dag naproxen. Maar het helpt geen bal. Hoop ook heel hard dat dit geen 3 weken aanhoud.. slapen lukt goed ondanks dat de pijn in de avond het heftigst is. Ik ga in bed op de spijkermat liggen en dan zakt de pijn weg en raak ik zo ontspannen dat ik vanzelf in slaap val. De keren dat ik van verdriet niet kan slapen neem ik een slaappil. Moet er gewoon even doorheen denk ik.. Het allermoeilijkst vind ik dat mijn wereld stil staat terwijl die van anderen gewoon door draait..
Ik heb 4x p dag 2 paracetamol en 2x p dag naproxen. Maar het helpt geen bal. Hoop ook heel hard dat dit geen 3 weken aanhoud.. slapen lukt goed ondanks dat de pijn in de avond het heftigst is. Ik ga in bed op de spijkermat liggen en dan zakt de pijn weg en raak ik zo ontspannen dat ik vanzelf in slaap val. De keren dat ik van verdriet niet kan slapen neem ik een slaappil. Moet er gewoon even doorheen denk ik.. Het allermoeilijkst vind ik dat mijn wereld stil staat terwijl die van anderen gewoon door draait..

dinsdag 24 januari 2017 om 23:04

dinsdag 24 januari 2017 om 23:13
Ik weet wel hoe het is een dierbare te verliezen (vader) maar niet om een kind te verliezen want dit heb ik zelf nog nooit mee hoeven maken gelukkig.
Maar..
Rouwen doet iedereen anders. En jij bepaald hoe jij met je verdriet om gaat.
Jij bepaald hoe vaak en lang je huilt.
En met wie je er over praat.
Verder kan ik je niet vertellen hoe lang het gaat duren want geen een is gelijk.
Dus ik heb verder niks nuttigs voor je maar wil je wel een hele dikke knuffel geven.
Maar..
Rouwen doet iedereen anders. En jij bepaald hoe jij met je verdriet om gaat.
Jij bepaald hoe vaak en lang je huilt.
En met wie je er over praat.
Verder kan ik je niet vertellen hoe lang het gaat duren want geen een is gelijk.
Dus ik heb verder niks nuttigs voor je maar wil je wel een hele dikke knuffel geven.

woensdag 25 januari 2017 om 05:09
Always Dat klopt, mensen vinden het ook moeilijk en zijn bang dat ze de wond weer helemaal open rukken. Dat had ik in het begin ook, dan wilde ik soms juist niet dat er naar gevraagd werd. Maar nu denk ik verdorie, jullie zijn allemaal zo blij, kan er nooit eens gevraagd worden goh, hoe gaat het nu met je?
Dubbel eigenlijk he... Wat goed dat je wel gegaan bent!
Oh renate, dan komt alles in een keer he. Dat had ik die eerste weken ook toen was er ineens van alles aan de hand.
Gister met vriend gepraat, ook dat ik me soms ineens schuldig voel om dingen over de laatste weken met mijn moeder, had ik nu toch maar dit of dat gedaan. Vriend zegt dat ik helemaal geen reden heb om me schuldig te voelen omdat ik het zo goed gedaan heb. En als ik wil praten, ik dat aan moet geven want soms heeft ie het gewoon even niet in de gaten. En natuurlijk ook even heel hard gehuild. Daarna vermoeid in bed gestapt en om 20u al inslaap gevallen... had ik even nodig denk ik.
Dubbel eigenlijk he... Wat goed dat je wel gegaan bent!
Oh renate, dan komt alles in een keer he. Dat had ik die eerste weken ook toen was er ineens van alles aan de hand.
Gister met vriend gepraat, ook dat ik me soms ineens schuldig voel om dingen over de laatste weken met mijn moeder, had ik nu toch maar dit of dat gedaan. Vriend zegt dat ik helemaal geen reden heb om me schuldig te voelen omdat ik het zo goed gedaan heb. En als ik wil praten, ik dat aan moet geven want soms heeft ie het gewoon even niet in de gaten. En natuurlijk ook even heel hard gehuild. Daarna vermoeid in bed gestapt en om 20u al inslaap gevallen... had ik even nodig denk ik.
woensdag 25 januari 2017 om 15:09
zo vanmorgen naar de psych geweest. ik ben alleen gegaan en zat een 15 min van te voren op parkeerplaats in auto en de stap was zo ontzettend groot om naar ziekenhuis te lopen. moest al huilen op de heenweg.. bij psych aangekomen heel mn verhaal opnieuw gedaan en ze vroeg van alles. ze vond me heel sterk en vond dat ik het heel goed deed. en ook samen met mijn vriend vond ze dat we het goed doen samen. ze had bewondering dat ik zoveel steun heb van familie en vrienden. ook dat ik blog bijhoud schijnt goed te zijn en ook dat ik contact heb met jullie. ook begon ze over te sporten of wandelen dat het goed is. maar dat doe ik natuurlijk al:) ook gevraagd hoe het zit met werken. ze zei voor alles is een eerste x en dat kost veel moeite. als je je enigzins goed voelt moet je het toch facen. dus morgen maar bakkie doen op mn werk en dan max een half uur/uur. of ik moet me zo tot de grond moeten zitten dan niet. maar lastig is het sowieso en ook nog over 3 weken dan beter maar nu. dus was heel fijn gesprek en fijn om te weten dat ik op een goede weg zit. over 3 weken weer afspraak!
woensdag 25 januari 2017 om 17:17
Dag dames, ik jullie topic een beetje doorgespit. Wat veel verdrietige verhalen. Voel me er erg bij horen. Hoewel dat gevoel nog onwerkelijk is. Mijn moeder is 2 weken geleden overleden. Ik woon vlak bij haar en ze was enorm aanwezig in mijn leven. Ze had kanker. We wisten het pas 8 weken. Ik voel me verdoofd en leeg. Ben ook moe. Ik heb haar grotendeels verzorgd en was verantwoordelijk voor het hele medische gebeuren. Ik val ook een beetje in een gat nu. Ik kan niet eens meer een avondje op de bank zitten met mijn man. Ben ik veel te onrsutig voor. Ik ga volgende week maar weer werken. Ik ben nu vooral bang voor wat er komen gaat.

woensdag 25 januari 2017 om 22:26
Piene wat fijn dat je een fijn gesprek hebt gehad! Hoop dat het je goed gedaan heeft.
Noerie, nog gecondoleerd. Dat je in een zwart gat zit, is niet gek dat heb ik nu nog bijna 4 maanden later.. Het voelt voor mij nog steeds zo onwerkelijk en ze is in mijn leven nog zo aanwezig. Het is raar om telkens te beseffen, ohnee ze is er niet meer. Toevallig moest ik vandaag op mijn werk 2 contact personen opgeven voor als er wat met me gebeurd tijdens het werk, stom genoeg stond in het nummer van mijn moeder al in te vullen. Het zijn van die kleine momentjes/dingentjes dat ik denk fuck... en waar ik dan ook weer helemaal door van slag ben. Neem de tijd want die heb je echt nodig! Spreek je gevoel uit naar anderen en krop het niet op, dat heb ik dus wel gedaan tot nu. En voel je vrij om hier je verhaal te doen. Een dikke knuffel voor jou!
Noerie, nog gecondoleerd. Dat je in een zwart gat zit, is niet gek dat heb ik nu nog bijna 4 maanden later.. Het voelt voor mij nog steeds zo onwerkelijk en ze is in mijn leven nog zo aanwezig. Het is raar om telkens te beseffen, ohnee ze is er niet meer. Toevallig moest ik vandaag op mijn werk 2 contact personen opgeven voor als er wat met me gebeurd tijdens het werk, stom genoeg stond in het nummer van mijn moeder al in te vullen. Het zijn van die kleine momentjes/dingentjes dat ik denk fuck... en waar ik dan ook weer helemaal door van slag ben. Neem de tijd want die heb je echt nodig! Spreek je gevoel uit naar anderen en krop het niet op, dat heb ik dus wel gedaan tot nu. En voel je vrij om hier je verhaal te doen. Een dikke knuffel voor jou!

zaterdag 28 januari 2017 om 17:34
quote:infinity37 schreef op 25 januari 2017 @ 22:26:
Piene wat fijn dat je een fijn gesprek hebt gehad! Hoop dat het je goed gedaan heeft.
Noerie, nog gecondoleerd. Dat je in een zwart gat zit, is niet gek dat heb ik nu nog bijna 4 maanden later.. Het voelt voor mij nog steeds zo onwerkelijk en ze is in mijn leven nog zo aanwezig. Het is raar om telkens te beseffen, ohnee ze is er niet meer. Toevallig moest ik vandaag op mijn werk 2 contact personen opgeven voor als er wat met me gebeurd tijdens het werk, stom genoeg stond in het nummer van mijn moeder al in te vullen. Het zijn van die kleine momentjes/dingentjes dat ik denk fuck... en waar ik dan ook weer helemaal door van slag ben. Neem de tijd want die heb je echt nodig! Spreek je gevoel uit naar anderen en krop het niet op, dat heb ik dus wel gedaan tot nu. En voel je vrij om hier je verhaal te doen. Een dikke knuffel voor jou! Infinity, wat een klap ook weer. Het zijn van die kleine dingetjes die het verdriet dan weer oprakelen. De devil is in the details.
Piene wat fijn dat je een fijn gesprek hebt gehad! Hoop dat het je goed gedaan heeft.
Noerie, nog gecondoleerd. Dat je in een zwart gat zit, is niet gek dat heb ik nu nog bijna 4 maanden later.. Het voelt voor mij nog steeds zo onwerkelijk en ze is in mijn leven nog zo aanwezig. Het is raar om telkens te beseffen, ohnee ze is er niet meer. Toevallig moest ik vandaag op mijn werk 2 contact personen opgeven voor als er wat met me gebeurd tijdens het werk, stom genoeg stond in het nummer van mijn moeder al in te vullen. Het zijn van die kleine momentjes/dingentjes dat ik denk fuck... en waar ik dan ook weer helemaal door van slag ben. Neem de tijd want die heb je echt nodig! Spreek je gevoel uit naar anderen en krop het niet op, dat heb ik dus wel gedaan tot nu. En voel je vrij om hier je verhaal te doen. Een dikke knuffel voor jou! Infinity, wat een klap ook weer. Het zijn van die kleine dingetjes die het verdriet dan weer oprakelen. De devil is in the details.


zaterdag 28 januari 2017 om 18:21
Piene Heb nog aan gedacht vandaag, dat jullie het zwaar hadden is niet gek! Maar ze is indd nu wel waar ze hoort bij jullie.
Met mij gaat het de afgelopen dagen opzich wel goed (geestelijk) lichamelijk ben ik erg moe en ontzettend hoofdpijn telkens, het zal er allemaal wel bij horen. Net terug van de verjaardag van mijn broer en dan heb ik wel even een momentje dat ik denk, ze had hier nu gewoon bij moeten zitten.
Always Ja het overvalt je echt op de gekste momenten ineens zo erg.
Met mij gaat het de afgelopen dagen opzich wel goed (geestelijk) lichamelijk ben ik erg moe en ontzettend hoofdpijn telkens, het zal er allemaal wel bij horen. Net terug van de verjaardag van mijn broer en dan heb ik wel even een momentje dat ik denk, ze had hier nu gewoon bij moeten zitten.
Always Ja het overvalt je echt op de gekste momenten ineens zo erg.
dinsdag 31 januari 2017 om 18:54
quote:piene_1987 schreef op 31 januari 2017 @ 17:03:
nou ik heb ook dagenlang hoofdpijn gehad het word nu minder eindelijk!!
nou valt net het blad WIJ in de brievenbus
gelijk bij het oud papier maar gelijk voel ik me weer klote... zucht
Ja, dat is echt balen
Ik vink ook steeds al die 'voorgestelde' advertenties uit op Facebook enz. Gelukkig heb ik geen blije doos aangevraagd etc. De horror.
Ik kreeg een paar dagen na de bevalling mijn kraampakket thuis. Mijn vriend had een paar dagen daarvoor gebeld naar de verzekering o.a. omdat af te zeggen. Stuurden ze het maar per direct op met een brief er bij " GEFELICITEERD ".
Ik heb momenteel ook erg slechte dagen. Baal gewoon enorm dat dit nu mijn leven is.
Sorry voor de negativiteit, moest het even kwijt.
Dames, ik hoop dat het met jullie allemaal beter gaat !!!!
nou ik heb ook dagenlang hoofdpijn gehad het word nu minder eindelijk!!
nou valt net het blad WIJ in de brievenbus

Ja, dat is echt balen

Ik kreeg een paar dagen na de bevalling mijn kraampakket thuis. Mijn vriend had een paar dagen daarvoor gebeld naar de verzekering o.a. omdat af te zeggen. Stuurden ze het maar per direct op met een brief er bij " GEFELICITEERD ".
Ik heb momenteel ook erg slechte dagen. Baal gewoon enorm dat dit nu mijn leven is.
Sorry voor de negativiteit, moest het even kwijt.
Dames, ik hoop dat het met jullie allemaal beter gaat !!!!

dinsdag 31 januari 2017 om 19:17
Dag lieve dames
Het is echt heel normaal dat " goede" dagen worden opgevolgd door hele zware " in de put dagen". Helemaal als je zo over bewust met je neus op de feiten wordt gedrukt als always en piene. Gewoon van je afschrijven hier always. Gedeelde smart is hier echt halve smart Je hebt er gewoon geen vrede mee en dat zal ook nooit gebeuren, want het gemis is te groot.
Ik kreeg steeds berichten binnen via de mail hoe groot mijn zoontje nu zou zijn en later wat hij allemaal zou " kunnen".
Je hoeft je nooit te verontschuldigen voor je baaldagen en boosheid, want zodra je dat gaat doen, moet je noodgedwongen toneel spelen en dan beland je in een vicieuze cirkel;Boos en verdrietig om het verlies...dan weer boos en verdrietig op jezelf, want je speelt toneel en daardoor weer boos op de wereld..
Ik blijf het zeggen; gun jezelf je gevoel, dan heb je dat weer voor heel even gehad en kun je weer (even) verder.
Het is echt heel normaal dat " goede" dagen worden opgevolgd door hele zware " in de put dagen". Helemaal als je zo over bewust met je neus op de feiten wordt gedrukt als always en piene. Gewoon van je afschrijven hier always. Gedeelde smart is hier echt halve smart Je hebt er gewoon geen vrede mee en dat zal ook nooit gebeuren, want het gemis is te groot.
Ik kreeg steeds berichten binnen via de mail hoe groot mijn zoontje nu zou zijn en later wat hij allemaal zou " kunnen".
Je hoeft je nooit te verontschuldigen voor je baaldagen en boosheid, want zodra je dat gaat doen, moet je noodgedwongen toneel spelen en dan beland je in een vicieuze cirkel;Boos en verdrietig om het verlies...dan weer boos en verdrietig op jezelf, want je speelt toneel en daardoor weer boos op de wereld..
Ik blijf het zeggen; gun jezelf je gevoel, dan heb je dat weer voor heel even gehad en kun je weer (even) verder.
dinsdag 31 januari 2017 om 20:12
thnnx maccaron
gelukkig toen dat gebeurde kwam mijn vriend thuis en lekker gekroeld dat doet soms wonderen.
soms denk ik aan lotte wat als ik nog zwanger was enz. maarja dan was ze alsnog ziek dus dat heeft niet eens zin om daar zo over te denken. maar toch gebeurd dat. en die mails had ik ook heb ik gauw uitgezet..
en always ik ben in gedachte ook bij jou dikke kniffel
gelukkig toen dat gebeurde kwam mijn vriend thuis en lekker gekroeld dat doet soms wonderen.
soms denk ik aan lotte wat als ik nog zwanger was enz. maarja dan was ze alsnog ziek dus dat heeft niet eens zin om daar zo over te denken. maar toch gebeurd dat. en die mails had ik ook heb ik gauw uitgezet..
en always ik ben in gedachte ook bij jou dikke kniffel