Rouwproces

09-01-2017 16:53 475 berichten
Alle reacties Link kopieren
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?



Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.



Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
Alle reacties Link kopieren
Oef... ja dat Moederdag. Dat treft me ook wel. Zou mijn eerste moederdag geworden zijn. Snap helemaal dat je dat bonnetje in zijn strot wilde duwen!!!



& ik leef nog! Lang niks van me laten horen. Maar verzoop even een beetje in mijn ellende. Dramatisch maar waar.



Wat een verschrikkelijk verdrietige verhalen zijn hier ondertussen bij gekomen. Wat het leed niet verzacht maar het delen er van lucht hopelijk een beetje op. Inderdaad hoe veel ellende kan eens mens af..? Je zou denken dat iedereen een max. Portie zou krijgen maar soms word er nog ver overheen gegaan.



Het valt me op dat ik nog lang niet over mijn verlies heen ben. Ik ben nog steeds zo onstabiel als iets. En je hoeft maar iets verkeerds te zeggen of te gebeuren en ik ontplof.



De boze fase dus.



Noeri en Infinity heel veel sterkte gewenst de komende Moederdag :( en ook chocolade fan en de andere dames uckepuck & viajara. God ik hoop dat het allemaal ooit beter zal worden. Wat een ellende. Ik ben er stil van.
Alle reacties Link kopieren
quote:infinity37 schreef op 09 mei 2017 @ 23:10:

Rot he Noerie. Ik zit er even helemaal doorheen vandaag. Zometeen ben ik jarig.. niemand die nu tegen me zegt weltruste 23 jarig meisje om vervolgens om 00:00 aan mijn bed te staan om me te feliciteren want dat deed ze elk jaar weer. Niet gedacht dat dit me zo hard zou treffen weer...
Alle reacties Link kopieren
Evengoed van harte gefeliciteerd Infinity. Een moeilijk moment; maar ook een mooie herinnering aan je moeder. Wat leuk en lief dat ze dat altijd deed.



@Viajera: wat 'jammer' dat je niet echt verder bent gekomen. Zal wel de nodige onzekerheid met zich meebrengen. En hier meeschrijven...soms heb ik er behoefte aan en soms niet zo. Alles is prima toch?



Moeilijk he Always? Rouwen kost ook gewoon echt tijd. Heel normaal en logisch dat je nog volop in de rouw zit. Het lijkt me ook zo dubbel bij jou. Rouwen om het verlies maar ook dat je nu geen actieve mama-rol hebt. Een kindje krijgen veranderd ook je dagelijkse leven. Je bent wel moeder geworden, maar je 'oude' leven gaat weer door. Lijkt me erg dubbel en moeilijk om de boel weer op de rit te krijgen.
quote:Noerie schreef op 04 mei 2017 @ 12:38:

Zo is het hunniebunnie. Alsnog gecondoleerd..



Tja infinity, rouwen duurt lang. ik heb soms ook het gevoel dat het beter gaat en dan wordt je weer volledig teruggeworpen. Ik stond van de week op met de intentie naar mijn moeder te gaan. Na 10 seconden pas, besefte ik dat dat niet meer kon. Bleghhh.



Moederdag...deden wij nooit echt wat aan. Maar zij juist wel. Maakte de meest leuke creaties met mijn kinderen om aan mij te geven. Het zal dit jaar een karige moederdag voor me zijn...Echt hè, dat je een fractie van een seconde denkt 'o, even bellen om dat te vertellen, vragen...' en dan... boem.
Dank je wel allemaal. Ik vond het moeilijk en zwaar maar gelukkig heeft mijn vriend het wat dragelijker gemaakt door leuke dingen te gaan doen.

Krijg net bericht dat de moeder van een goede kennis is overleden het raakt me allemaal zo erg op dit moment.

Morgen moederdag... ik zie er tegenop maar ook daar sla ik me wel weer doorheen. Voor jullie allemaal sterkte morgen en een dikke knuffel :hug:
Alle reacties Link kopieren
Jij ook veel sterkte morgen infinity. Ik ben blij als het weer voorbij is.
Fijn dat je vriend je er even uit hebt kunnen trekken.

En dat BOEM is heel herkenbaar Ook dat soortgelijke verhalen je zo raken. Hou je haaks!
Hoi,
Gaat het een beetje bij jullie? Hier gaat t wel goed vandaag. Ik had woensdag echt een shitdag, toen was het hier in het land waar ik woon moederdag, en hier wordt het echt heel groots gevierd. Ben sochtends mn bed niet uitgekomen, smiddags heeft mn vriend me een poosje meegenomen naar kantoor en nog wat dingetjes gaan shoppen zodat de dag maar snel voorbij ging. Gelukkig heeft niemand me geappt of gebeld. Vandaag is het eigenlijk wat makkelijker, gelukkig. Wel even een berichtje naar mn moeder gedaan, heel dubbel..
Hier wat uurtjes tijdsverschil maar voor jullie is de dag al bijna om!
P.S. Wat een drama dit nieuwe forum... kan niet inloggen op mn telefoon, hij blijft me terugsturen naar de homepage.. en je kan niet meteen naar de nieuwste berichten.. Irritant!
Alle reacties Link kopieren
De dag zelf ging wel. De dagen ervoor vond ik wel moeilijk. Overal ging het erover. Wat fijn dat je vriend je je er wat uit kon trekken viajera. En fijn dat het nu weer wat beter gaat. Zo zal het nog wel lang blijven. Kleine ups en behoorlijke donws.

Ik ga morgen met iemand praten voor het eerst. Spannend.
Hoi meiden, gelukkig zijn we moederdag weer voorbij. Voor mij een grote opluchting.

Voor de meiden die kindjes hebben verloren heb ik een vraag. Wat geven jullie voor antwoord als ze aan je vragen of je kinderen hebt? Het is me nu een paar keer overkomen en ik sta telkens met mijn mond vol tanden terwijl ik dat helemaal niet wil. Mijn analyse: :)
1. Zeggen dat je geen kinderen hebt en ongemakken voorkomen. Maar dat voelt voor mezelf vreselijk.
2. Zeggen dat je wel kinderen hebt, maar voordat ze kunnen zeggen "oh wat leuk", zeggen dat hij is overleden. Voelt voor mezelf als het juiste, maar vind het wel vervelend dat je gelijk zo´n "awkward" moment creeërt.

Hoe doen jullie dat?
Viajera Helaas kan ik je daar niet goed mee helpen maar ik denk dat ik zelf wel het 2de zou doen...

Noerie hoe was het? om met iemand te gaan praten? ik mag a.s. dinsdag weer, ben nu 3 weken niet geweest en merk dat ik het toch wel echt om de 2 weken even nodig heb. Vooral met die moeilijke dagen er tuzaen nu. Voor de rest ging moederdag wel, ik vond het vooral een rRe dag maar vond mijn verjaardag en de dagen voor moederdag moeilijker. Hoe gaat het met de rest? Liefss
Sorry voor mijn spelfouten. Ik vind het nieuwe forum maar niks grr.
Alle reacties Link kopieren
viajera26 schreef:
19-05-2017 20:36
Hoi meiden, gelukkig zijn we moederdag weer voorbij. Voor mij een grote opluchting.

Voor de meiden die kindjes hebben verloren heb ik een vraag. Wat geven jullie voor antwoord als ze aan je vragen of je kinderen hebt? Het is me nu een paar keer overkomen en ik sta telkens met mijn mond vol tanden terwijl ik dat helemaal niet wil. Mijn analyse: :)
1. Zeggen dat je geen kinderen hebt en ongemakken voorkomen. Maar dat voelt voor mezelf vreselijk.
2. Zeggen dat je wel kinderen hebt, maar voordat ze kunnen zeggen "oh wat leuk", zeggen dat hij is overleden. Voelt voor mezelf als het juiste, maar vind het wel vervelend dat je gelijk zo´n "awkward" moment creeërt.

Hoe doen jullie dat?
Doen wat goed voelt voor jezelf. Als dat het eerste is dan het eerste, en anders het tweede. :hug:
Awkward is niet erg, echt niet. Het is de waarheid en die mag gewoon verteld worden.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
Alle reacties Link kopieren
Dat vind ik ook viajera. En het ligt misschien ook aan jezelf wat je egt. In wat voor 'mood' je bent.

Was heel fijn infinity, om met iemand te praten. Heel fijn en op sommige punten ook echt heel verhelderend. Ik mag morgen ook weer. Ik kijk er bijna naar uit. Ik vond trouwens de dagen voor moederdag ook moeilijker.
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het hier met iedereen? ik kon het topic niet meer vinden na het nieuwe forum...
Hier is het eigenlijk ruim een maandje goed gegaan.. maar sinds afgelopen vrijdag ineens even helemaal niet, weer even dat zwarte gat in en proberen er maar weer uit te kruipen pfftt. Ineens komt het weer zo hard binnen...

En met de rest?
Alle reacties Link kopieren
Wat naar Infinity.
Hier wordt het ook niet echt beter moet ik zeggen. Ik ben nu op het punt belandt dat ik down wordt. Nergens zin in, ik wil eigenlijk niemand spreken. Snel moe. Ik moet echt even focussen op werk en thuis. Verder echt rust nemen voel ik.
Wel doen hoor Noerie! Er aan te geven als het niet meer lukt. Ik ben blij dat ik wel erg met mezelf bezig ben geweest, mijn ziekmelding in maart heeft me wel heel erg goed gedaan. Daardoor zit ik nu kwa andere dingen ook veel beter in mijn vel, ik kan wat meer de dingen die ik me allemaal aantrok, naast me neer leggen, ik begon me veel te veel druk te maken om andermans problemen en dat heeft me echt niet goed gedaan. Ik ga nu nog om de 3 a 4 weken naar de psych en dat vind ik voor nu nog even heel erg fijn.

Over 2 weken krijgen we de sleutel van ons huisje, super blij natuurlijk maar ik denk dat ik hierdoor mijn moeder weer even extra mis. Ik had nu mijn vleugels uit moeten spreiden en dat is helaas niet zo gegaan.

Vorige maand stond ik met wanhoop en tranen in mijn ogen gordijnen te bestellen.. want hoe moet dat mam? Kan ik helaas niet meer vragen en op de een of andere manier wil ik ook niet dat iemand anders me helpt dan doe ik het liever alleen.

Vrijdag avond kwam even het besef weer heel hard binnen, even dat gevoel weer alsof mijn keel dichtgeknepen word en die ontzettende leegte in mijn buik.. Ik dacht dat ik al een heel eind was en dat ben ik ook wel maar soms, soms weer even niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik werk in ene bedrijfje bestaande uit 2 mensen. Ziek melden zit er echt niet in. Ik heb een jaarcontract. ik denk er wel aan om te stoppen. En om even thuis te blijven. Financieel pittig, maar het kan. En dan een baan zoeken die niet zoveel van me vraagt. Dit gaat eigenlijk niet echt. Voel me ook wat overspannen. Ik hyperventileer ook af en toe. Nog nooit eerder gehad.
De psych vind ik ook erg fijn. Helpt met het inzicht krijgen. En geeft ook inzicht in de relatie die mijn moeder en ik hadden.

Een nieuw huisje! superleuk natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat ook daar een sluier overheen hangt. Het niet meer aan je moeder kunnen laten zien, het niet mee delen...het gemis. En weer de ervaring dat het leven doorgaat. Het is gewoon zwaar en vaak zo dubbel.

Het is een lange weg Infinity. Ik vind dat je het heel goed doet. Daar mag je echt trots op zijn. Dat het moeilijk is is gewoon zo en dat het heel zwaar is ook. Maar je komt over als iemand die goed naar zichzelf weet te luisteren en luistert naar wat goed voor jou is. Goedzo!
hee lieve meiden dit is alweer even geleden. het is een lange weg he. verbaas mijzelf hier soms ook over. het duurt zolamg dat je je weer enigzins normaal voel. en op het moment dat dat zo is heb je opeens een dip. hier ervaar ik dat hetzelfde

ik heb wel goed nieuws ik ben weer zwanger en inmiddels 15 en halve week
vorige keer ging het mis bij de 20 weken echo dus de spannende weken komen er weer aan met 2 uitgebreide spannende echo s. ik word goed begeleid en loop nog steeds bij de psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
piene1987 schreef:
27-06-2017 10:25
hee lieve meiden dit is alweer even geleden. het is een lange weg he. verbaas mijzelf hier soms ook over. het duurt zolamg dat je je weer enigzins normaal voel. en op het moment dat dat zo is heb je opeens een dip. hier ervaar ik dat hetzelfde

ik heb wel goed nieuws ik ben weer zwanger en inmiddels 15 en halve week
vorige keer ging het mis bij de 20 weken echo dus de spannende weken komen er weer aan met 2 uitgebreide spannende echo s. ik word goed begeleid en loop nog steeds bij de psycholoog.
Wauw Piene, van harte gefeliciteerd! Mooi nieuws. Ik kan me zo voorstellen dat de onbezorgdheid er wel vanaf is. En dat de spanning nu overheerst. Maar dat is niet anders. Als je een goede 20 weken hebt gehad hoop ik dat het dan makkelijker voor je wordt. Dat er weer vertrouwen is.

Hoe voel je je? Last van misselijkheid en erg moe? Of valt het mee?
Wat fijn Piene!
Noerie en Infinity: die terugvallen blijven komen en da's okay. Niet leuk, maar okay.
Ik liep vrijdag ook huilend bij mijn moeders graf weg (warm, haast, was met ov gekomen van ver, boodschappenmand ging stuk etc.). Half uur later liep ik weer neuriënd door de achtertuin van mijn ouders. Laat maar komen wat er moet komen... :hug:
Alle reacties Link kopieren
Zo is het hunniebunnie. We moeten er doorheen. Hoelang geleden is jouw moeder overleden Hunniebunnie?
Wauw wat fijn piene! gefeliciteerd. Snap dat het ook weer spannend is.

We moeten er inderdaad doorheen maar dat is soms even verdomd moeilijk. Met mij gaat het nu wel weer even.
Alle reacties Link kopieren
Fijn Infinity.
Hier niet. Ik sta eigenlijk op instorten. Maandag praten op werk.
Hier vandaag ook weer even niet! Het huis komt dichterbij en hoe leuk en spannend ik het ook vind, hoe boos en verdrietig ik ook weer ben dat zij er niet bij zal zijn.. Ik kan nu ook even helemaal niet tegen de bemoeienissen van een ander.. ookal word het wel goed bedoeld.. Heb een drukke week op mijn werk gehad dus er verder ook even niet bij stil gestaan maar nu even rust en daar is het intense verdriet weer pfft.

Fijn dat je een gesprek op je werkt hebt! heel veel succes hoop dat het goed uitpakt voor je!

Liefs

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven