Rouwproces

Anoniem_320629 maandag 9 januari 2017 om 16:53

Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?

Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.

Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....

Noerie donderdag 23 februari 2017 om 14:28

Verjaardag schoonmoeder... Zo geen zin in. Verder niks... En daar ben ik ook wel aan toe. Even op bezoek bij mij kersverse neefje en bij mijn andere neefje. Jij?

Anoniem_320629 donderdag 23 februari 2017 om 15:15

Noerie heel herkenbaar! Zien andere mensen niet dat de wereld in brand staat? Of beter gezegd dat ik in brand sta? Waarom blust niemand? Dat lijkt me in jouw situatie nog veel erger omdat iedereen zoiets heeft : 'ja, dat is de natuurlijke gang van zaken...'. Net als iedereen bij ons denkt : 'Je hebt je kind toch nooit gekend'. Boos word ik er van.

Ik heb deze week ook weer een hele zware week. Er werd vandaag een zwangerschap aangekondigd op de afdeling waar ik werk. Ben vroeg naar huis gegaan en een lange douche genomen. Zit nu in mijn pyjama op de bank. De wereld kan me even gestolen worden.

Ik denk ook regelmatig als ik in de auto zit.. goh, dat is een mooie boom... dan zou alles voorbij zijn. (Heel even maar hoor, herkenbaar?)

Noerie donderdag 23 februari 2017 om 16:05

Nee, dat heb ik niet Always...tenminste... ik vind er niks meer aan. Maar ik heb 3 kinderen, ik moet ook wel door. En jij ok hoor. Maar dat weet je wel. ik begrijp heel goed dat je soms zo kan denken.

Een ouder verliezen is al best veel mensen overkomen en uiteindelijk gebeurd het bijna iedereen. Maar daarom valt het nog niet mee. Iemand die er je hele leven is geweest mis je ook gewoon ontzettend. En veel mensen weten dat uit ervaring. Dus ik heb best veel begrip. Ook onbegrip hoor, maar ook veel begrip.

Wat jou is overkomen komt veel minder vaak voor. En dat stuit op veel meer onbegrip denk ik. Maar een opmerking als ' je hebt je kind toch nooit gekend'. is wel heel wreed. Hebben mensen dat echt gezegd? Je hebt het bij je gedragen, je bent moeder geworden en je hele voorbereiding op het het ouderschap, op het vormen van een gezin; weg!

Wat kunnen mensen toch hard zijn zeg...

En wat rot dat je zo een beroerde week hebt. Had ik vorige week. Nu is het ook niet geweldig maar ik ben el sterker dan vorige week. Ik hoop dat jij het straks ook weer wat weer kunt dragen. En vertrouwen houden he; dat het weer beter wordt allemaal.

Anoniem_324987 donderdag 23 februari 2017 om 16:16

nou alwayys mag hopen dat niemand zo gemeen is geweest om dat te zeggen tegen je?

het is ook gewoon het toekomstbeeld waar ik last van heb. dat moet weer bijgesteld worden en dat zal sowieso blijven tot uitgerekende datum. ik heb wel gehad dat mensen zeggen maar wie weet ben je straks weer zwanger en komt alles goed blabla dan wil ik bijna schreeuwen van ja maar lotte is onververvangbaar!! het gaat niet om een baby maar om mijn dochtertje. voor wie ik zo veel liefde voelde en nog voel!

omdat ik via icsi(ivf) ben zwanger geraakt zal het ook vast weer even duren voordat het weer zover is dat maakt het gewoon lastig ( dan denk ik wel eens dan word ik straks nooit meer een moeder. en ik heb zoveel liefde over van lotte die ik graag aan een ander kindje wil geven ?

pittig always van die zwangerschapsaankondiging, ik snap dat je lekker naar huis bent gegaan! lekker serie kijken en komt je vriend vandaag nog thuis? dan lekker even kroelen

Noerie donderdag 23 februari 2017 om 18:50

Mijn zwager en schoonzus hadden al een kindje en hebben de zwangerschap moeten afbreken vanwege ernstig syndroom. Hun kindje is geboren. Zo intens verdrietig. Het heeft toen nog best een tijd geduurd voordat zij weer een kindje hebben gekregen. Mijn moeder heeft toen een kaart gestuurd met de woorden; gefeliciteerd met jullie 3e kindje.

Mijn schoonzus was hier zo blij mee. Volgens haar was mijn moeder de enige. Triest eigenlijk. Want hun 2e kindje hoort er ook bij; altijd. NAtuurlijk! Zij is er ook geweest. Heel kort; dat wel. Maar ze hoort er voor altijd bij. Dat zal bij jullie niet anders zijn. Knuffel

Anoniem_324987 donderdag 23 februari 2017 om 22:09

heel mooi noerie! zo is het maar net!

Anoniem_320629 donderdag 23 februari 2017 om 22:32

Bedankt dames, die dagelijkse struggels met jullie delen helpt me enorm. Dat is echt tegen me gezegd helaas. Maar dat was een opmerking van mensen die helaas niet over bijster veel intelligentie beschikken. Dat is het ook hè Piene, het gaat om Lotte. Je kindje, niet om een baby. Je mist Lotte en een ze zal altijd jouw eerste kindje blijven. Zoals mijn zoontje de mijne is. Een collega snapte mijn verdriet gelukkig ook en maakte het moment minder zwaar gelukkig.

Noerie ik snap voor de volle 100% hoe groot die pijn moet zijn. Zelfs als je moeder 110 zou zijn geworden. Het word er niet makkelijker op en het gemis is nog steeds even groot.

Ik heb de laatste tijd wel heel veel over het leven bijgeleerd helaas. Het heeft me wel doen inzien wat nu echt belangrijk is.

Nu maar even rustig aan doen. Lekker met de kat languit op de bank. morgen thuis achter de computer werken. Op het gemakje...

Noerie maandag 27 februari 2017 om 11:39

Ik heb de laatste tijd wel heel veel over het leven bijgeleerd helaas. Het heeft me wel doen inzien wat nu echt belangrijk is.

Zo is het ook. Je wordt er wel een wijzer mensen van. Al was ik liever minder wijs geweest dan:-).

mijn vader heeft veel verdriet. Zo moeilijk vind ik dat ook. Ik kan het natuurlijk niet wegnemen. Dat zou ik het liefste doen.

Verder iedereen een ok weekend gehad?

Noerie maandag 27 februari 2017 om 12:02

Hoe slapen jullie? inslapen duurt wel lang, maar lukt wel. Maar ik ben elke ochtend om half 5 klaar wakker. Nu wel slaappillen gehaald, deze gebruik ik dan alleen in het weekend had ik bedacht.

Anoniem_650583aa6d02c maandag 27 februari 2017 om 19:07

Hallo allemaal, hoe is het met jullie?

Ik ben vandaag naar de psych geweest en uit alle testjes kwam dat het gewoon echt niet goed met me gaat. Het leven gaat me dan ook erg langs me heen en ik voel eigenlijk nog weinig tot niets. Ik word nu doorverwezen naar een andere psych en naar psychologische fysiotherapie, ik kende het niet maar het bestaat.

Het is nu alles met elkaar verbonden en mijn lichaam vind alles nu teveel daarom waarschijnlijk ook dat ik op dit moment gewoon even helemaal niets voel. Je zou denken dat dat juist even lekker zou zijn maar ik vind het gek makend.. Het is echt heel apart, zelfs als ik aan mama denk doet dat me even helemaal niets..

Ik slaap nog steeds redelijk slecht, vooral in de weekenden slaap ik bijna nauwlijks om er vervolgens weer het hele weekend als een zombie bij te lopen.

Hoop dat het met jullie wat beter gaat! Dikke knuffel

Anoniem_324987 maandag 27 februari 2017 om 19:18

hee dames.

hier gaat het nog steeds best goed.. maar vandaag gewerkt, ik kwam beginnen gelopen en een kindje (blijkbaar niet op de hoogte) hee waar is je baby gebleven. ik kon niks meer zeggen kon alleen maar huilen. kind erg geschrokken natuurlijk.. zo merk ik echt dat ik nog niet de oude ben met dit soort dingen.

het slapen gaat inmiddels goed! ik merk wel dat ik elke dag beweging en frisse lucht nodig hebt anders zit mn hoofd te vol en ook ga ik nog naar psycholoog. vandaag ook arbo en hij wil dat ik rustig aan blijf doen en langzaam opbouw dus dat is fijn.! hij is bang als ik te ver ga verder terugval en het zo alleen maar langer duurt.

noerie mn weekend was oke. hebben veel gekokkereld en een spelletje gedaan met vrienden, alle weekenden zijn best rustig (niet meer stappen enz) maar vind het wel prima zo. normaal zou ik gaan carnavallen maar dit jaar noet hoor pff echt geen behoefte aan ook!

wat vervelend infinity dat het nog niet zo lekker gaat! wel fijn dat je bent doorgestuurd ik hoop dat je er wat aan hebt. ik heb er nog nooit van gehoord!

Noerie maandag 27 februari 2017 om 22:09

Wat naar dat je zo weinig voelt en je je daar zo rot bij voelt. Ik hoop dat je een beetje vertrouwen kun hebben. JE hebt hulp gexocht en er wordt nu zelfs betere hulp voorgesteld. je bent op de goede weg. Sterkte!

Wat een rot situatie Piene, op je werk. Maar wel heel logisch dat dat soort dingen gebeuren. Wel fijn dat de arbo arts je rust gunt.

Klinkt als een fijn weekend. Lekker feesten daar zou ik nu ook geen zin in hebben.

Anoniem_333795 woensdag 1 maart 2017 om 12:22

Ik ben ook veel mensen om me heen verloren, goede vriendin, goede vriend en vader..

Hoe moeilijk het ook is en hoe graag je je wilt verstoppen in bed moet je toch afleiding gaan zoeken en mensen om je heen hebben want als je jezelf afzondert lang kan je echt in een vervelende depressie raken.

mensen om me heen hebben mij er heel erg doorheen geholpen! veel bezig zijn (ook al had ik geen zin) wel natuurlijk naar je lichaam luisteren.. en vooral praten.. het verlies blijft altijd pijnlijk.. maar uiteindelijk kan je er mee leven!

sterkte

Pijn is tijdelijk maar opgeven is voor altijd.

Anoniem_324987 donderdag 2 maart 2017 om 10:45

hoe is het met jou noerie?

en dankjewel ellaxo

hier gaat het zn gangentje, gister wel even een moeilijk moment gehad, we gaan zaterdag op vakantie en bedacht opeens dat als we weg zijn er niemand bij het urntje is en een kaarsje brand. maar mn vriend zei ze zit ook in ons hart dus we denken wel aan haar. maar op 1 of andere manier zie ik daar toch wel tegen op .

Noerie donderdag 2 maart 2017 om 11:04

Dat ermee kunnen leven; daar zie ik naar uit ellaxo.

Vandaag en gisteren weer zo ellendig. Daarvoor ging het wel weer.

Nu weer zo verdrieitg.Constant het gevoel da tik moet huilen. Paniekerig. Bah!

Snap ik piene. Maar ze staat warm en veilig bij jullie thuis. Dat redt ze wel een weekje. Maa rik snap je gevoel.

Alvast een fijne vakantie met veel mooie momenten!

Noerie donderdag 2 maart 2017 om 13:16

Ik had nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn. Ik mis haar zo verschrikkelijk. En ik ben bang, bang voor wat komen gaat. ze is er nu nog 'maar' 7 weken niet... ik kan me voorstellen at het gemist nog erger wordt. Nu heb ik ook betere dagen. Waarom die beter zijn? Omdat ik het dan vooral heel onwerkelijk vindt. Dan lijkt het wat verder weg...

ik baal er bijna van dat ik zo dik met mijn moeder was....

Anoniem_90576 donderdag 2 maart 2017 om 13:42

Mijn '' bittere'' ervaring is dat hoe langer geleden een dierbare overleden is hoe groter het gemis wordt.

Ik heb mijn ouders, zus, beste vriend en 2 partners in korte tijd verloren........ De partners met meer tijd ertussen)

Het is een verdriet waar ik in feite nooit meer overheen kom.

Ik kan en heb geleerd er mee te leven, dat wel.....

Maar er hangt immer een donkere wolk boven mijn hoofd..