Psyche
alle pijlers
Rouwproces
maandag 9 januari 2017 om 16:53
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
dinsdag 14 februari 2017 om 19:05
Maccaron, wat ben jij toch goed met woorden! (Valt me op dat, dat niet alleen hier is maar ook op de rest van het forum).
Noerie, wat een enorm gemis zo op zulke dagen
Wees niet te streng voor jezelf en laat die gevoelens maar gewoon toe. Hoe vervelend ook, het moet er toch uit
Lindy wat fijn dat je een nieuwe baan hebt! Bevalt het? Altijd loei zwaar in het begin he! Succes in ieder geval en fijn dat je weer meeschrijft
Bij mij is het nu al/pas 2 maanden geleden dat ik bevallen ben. Pfff wat bizar, soms denk ik dat het allemaal een grote nachtmerrie is en dat ik snel weer wakker wordt. En ergens kan ik ook nog steeds niet geloven dat ik niet meer zwanger ben en denk ik nog steeds dat ik in april gewoon een kindje zal krijgen. Getting pretty crazy over here!
Noerie, wat een enorm gemis zo op zulke dagen
Wees niet te streng voor jezelf en laat die gevoelens maar gewoon toe. Hoe vervelend ook, het moet er toch uit Lindy wat fijn dat je een nieuwe baan hebt! Bevalt het? Altijd loei zwaar in het begin he! Succes in ieder geval en fijn dat je weer meeschrijft
Bij mij is het nu al/pas 2 maanden geleden dat ik bevallen ben. Pfff wat bizar, soms denk ik dat het allemaal een grote nachtmerrie is en dat ik snel weer wakker wordt. En ergens kan ik ook nog steeds niet geloven dat ik niet meer zwanger ben en denk ik nog steeds dat ik in april gewoon een kindje zal krijgen. Getting pretty crazy over here!
dinsdag 14 februari 2017 om 20:10
lindy wat leuk een nieuwe baan, kost altijd veel energie, hoe is het verder met je?
always nou idd maccaron kan dingen goed opschrijven en verwoorden! heel knap
ik heb hetzelfde gevoel als jou, voor mij nu bijna 7 weken gelede. ik zou nu 28 weken zijn. het lijkt zo ver weg, net ofdat het niet eens mijn zwangerschap was ofzo. net een film.. met een ellendige afloop
always nou idd maccaron kan dingen goed opschrijven en verwoorden! heel knap
ik heb hetzelfde gevoel als jou, voor mij nu bijna 7 weken gelede. ik zou nu 28 weken zijn. het lijkt zo ver weg, net ofdat het niet eens mijn zwangerschap was ofzo. net een film.. met een ellendige afloop
woensdag 15 februari 2017 om 11:27
woensdag 15 februari 2017 om 11:29
woensdag 15 februari 2017 om 14:43
zo heb weer mm hart gelucht en overleefd. ze vond dat ik nog steeds goed deed. elke dag sporten / wandelen enz, en met mn werk gaat ook goed ben vanaf deze week aant opbouwen. en dat ze vind dat ik op de goede weg zit en dat ze blij is dat ik lichtpuntjes zie en soms ook kan genieten. en ook dat het samen met mn vriend goed gaat! met pieken en dalen komen we er uiteindelijk wel!
woensdag 15 februari 2017 om 17:08
quote:piene_1987 schreef op 15 februari 2017 @ 16:45:
ik ben ook vastberaden ik wil naar het einde van de tunnel, ik loop alleen nog maar ergens in het midden. maar ik weet ik kom er wel! hopelijk blijft ik me zo voelen, dat zal lang niet altijd zo zijn!Je bent in ieder geval in staat om, al is het maar even, in de verte dat einde te zien.Je voelt je voor even weer wat lichter en er is weer ruimte voor een beetje lucht. Alleen al het feit dat je dat weer kunt en durft ervaren, betekend dat je er echt wel gaat komen. Het is geen sprint, maar een marathon.
ik ben ook vastberaden ik wil naar het einde van de tunnel, ik loop alleen nog maar ergens in het midden. maar ik weet ik kom er wel! hopelijk blijft ik me zo voelen, dat zal lang niet altijd zo zijn!Je bent in ieder geval in staat om, al is het maar even, in de verte dat einde te zien.Je voelt je voor even weer wat lichter en er is weer ruimte voor een beetje lucht. Alleen al het feit dat je dat weer kunt en durft ervaren, betekend dat je er echt wel gaat komen. Het is geen sprint, maar een marathon.
donderdag 16 februari 2017 om 21:39
Goedenavond dames,
Hoe gaat ie bij jullie? Ik voel me aardig stabiel. Ondanks dat ik ongesteld ben geworden. Niet goed, maar ook niet bijzonder slecht. Hopelijk hou ik dat even vol...
Vind het vooral het allermoeilijkste om te accepteren dat het leven geen sprookje is. Even hard met neus op feiten gedrukt. Had nog nooit verlies meegemaakt en dacht altijd dat alles wel goed zou komen. (Hoe dom en naïef kun je zijn ?!) Moeite met accepteren dat dit echt was, dat dit mij echt overkomen is. Heb het idee dat het gewoon echt niet kan! Veel mensen om me heen lijken het al vergeten te zijn. Zo raar, zo vreemd. Ik voel me een beetje van de wereld los.
Hoe gaat ie bij jullie? Ik voel me aardig stabiel. Ondanks dat ik ongesteld ben geworden. Niet goed, maar ook niet bijzonder slecht. Hopelijk hou ik dat even vol...
Vind het vooral het allermoeilijkste om te accepteren dat het leven geen sprookje is. Even hard met neus op feiten gedrukt. Had nog nooit verlies meegemaakt en dacht altijd dat alles wel goed zou komen. (Hoe dom en naïef kun je zijn ?!) Moeite met accepteren dat dit echt was, dat dit mij echt overkomen is. Heb het idee dat het gewoon echt niet kan! Veel mensen om me heen lijken het al vergeten te zijn. Zo raar, zo vreemd. Ik voel me een beetje van de wereld los.
donderdag 16 februari 2017 om 21:59
Always precies dat wat je nu beschrijft "los van de wereld". Ik kan eigenlijk ook nog steeds nauwlijks geloven dat dit mij echt over komt.
Ik heb redelijk wat dingen mee gemaakt in mijn jeugd en er was juist de afgelopen 3 jaar eindelijk wat meer rust.. en nu denk ik dus ook echt heel vaak, heb ik niet genoeg gehad? Moest ook nog mijn moeder nu al van me weg genomen worden?
Ik heb ook eventjes wat dagen niets van me laten horen! Ik heb zn ontzettend rot weekend gehad. Ik wist even niet hoe me te gedragen, voelde me teleurgesteld, moe en rot eigenlijk alles tegelijk. 4 ontzettend drukke dagen op mijn werk gehad, en savonds maakte mijn gedachtens weer overuren. Ik lig nu dus ook echt total los in bed, merk dat ik er aan toe moet geven maar wil het niet.
Vandaag mijn baas gezien kreeg complimenten voor de afgelopen dagen maar dat ie me er wel slecht uit vond zien en of ik me toch niet ziek wilde melden. Heb gezegd dat ik niet volledig thuis wil zitten, voor het geval het straks nog erger is en het thuis blijven echt moet. (Al hoop ik zo dat het niet zo ver komt.)
Maandag heb ik weer gesprek bij de psych en dan gaat ze verder in op de depressie, ben heel benieuwd. Vandaag onderweg naar huis in de auro dacht ik voor ze eerste keer aan mama, daar schrok ik ook weer zo van, want hoe kan ik nou vergeten aan haar te denken? Ik voel op dit moment gewoon verder eigenlijk helemaal niks, ben even zo leeg en dat vind ik ook weer beangstigend. Herkennen jullie dat?
Ik heb redelijk wat dingen mee gemaakt in mijn jeugd en er was juist de afgelopen 3 jaar eindelijk wat meer rust.. en nu denk ik dus ook echt heel vaak, heb ik niet genoeg gehad? Moest ook nog mijn moeder nu al van me weg genomen worden?
Ik heb ook eventjes wat dagen niets van me laten horen! Ik heb zn ontzettend rot weekend gehad. Ik wist even niet hoe me te gedragen, voelde me teleurgesteld, moe en rot eigenlijk alles tegelijk. 4 ontzettend drukke dagen op mijn werk gehad, en savonds maakte mijn gedachtens weer overuren. Ik lig nu dus ook echt total los in bed, merk dat ik er aan toe moet geven maar wil het niet.
Vandaag mijn baas gezien kreeg complimenten voor de afgelopen dagen maar dat ie me er wel slecht uit vond zien en of ik me toch niet ziek wilde melden. Heb gezegd dat ik niet volledig thuis wil zitten, voor het geval het straks nog erger is en het thuis blijven echt moet. (Al hoop ik zo dat het niet zo ver komt.)
Maandag heb ik weer gesprek bij de psych en dan gaat ze verder in op de depressie, ben heel benieuwd. Vandaag onderweg naar huis in de auro dacht ik voor ze eerste keer aan mama, daar schrok ik ook weer zo van, want hoe kan ik nou vergeten aan haar te denken? Ik voel op dit moment gewoon verder eigenlijk helemaal niks, ben even zo leeg en dat vind ik ook weer beangstigend. Herkennen jullie dat?
donderdag 16 februari 2017 om 23:46
Dat gevoel van leegte is echt normaal. Ik had dat ook. Vanaf het begin van het verlies sta je onder constante hoogspanning. Je brein maakt overuren. Eerst door de klap van het verlies te incasseren, dan door de " praktische zaken die er geregeld moeten worden, dan weer mensen te woord staan die het naadje van de kous willen weten en dan die triggers die je constant herinneren aan het verlies. Slopend is dat. Als de tijd dan verstrijkt en alles afgehandeld is, mensen niet meer vragen hoe het nou met je gaat en het voor je gevoel lijkt alsof er nooit wat gebeurd is, dan voel je je in een klap leeg, want de drukte verstomd. De kermis van chaos is aan je voorbijgetrokken en wat dan overblijft ben jezelf, alleen met je gedachten.
Ik vond dat ook heel eng. Een raar soort kalmte leek het wel. Misschien is dat ook wel het teken dat je je eindpunt hebt bereikt, de bodem. En dat je vanaf daar weer naar boven kunt.
Schaam je niet als je even niet aan je dierbare hebt gedacht. Dat wil niks anders zeggen dat er weer wat ruimte is geweest voor andere zaken in het leven en dat is echt een hele positieve wending en heel gezond.
Ik vond dat ook heel eng. Een raar soort kalmte leek het wel. Misschien is dat ook wel het teken dat je je eindpunt hebt bereikt, de bodem. En dat je vanaf daar weer naar boven kunt.
Schaam je niet als je even niet aan je dierbare hebt gedacht. Dat wil niks anders zeggen dat er weer wat ruimte is geweest voor andere zaken in het leven en dat is echt een hele positieve wending en heel gezond.
vrijdag 17 februari 2017 om 14:20
infinity bij mij voelt dat ook zo... zoveel moeite gedaan om zwanger te raken via icsi en dan dit. terwijl er bv drugsgebruikende moeders zo zwanger raken en dan ook nog gezonde kindjes krijgen. we waren zo klaar voor lotte dat ik ook niet snap waarom maar het is helaas zo en moet er mee dealen hoe lastig het ook is!!! het isnsoms zo oneerlijk
maar het is helaas zo en moet er mee dealen hoe lastig het ook is!!! het isnsoms zo oneerlijk
zondag 19 februari 2017 om 14:58
Ja blegh helaas ook voor mij herkenbaar. Hoeveel pech kan een mens hebben? Zelf heb ik als een kind ook een ernstige ziekte gehad bij mijn geboorte. God zij dank genezen verklaard nu. Middelbare schooljaren waren ook niet erg makkelijk/ relatie met ouders etc. Maar toch, had gehoopt dat ik mijn portie ook gehad had nu. Maar zo werkt het schijnbaar niet
Positieve noot: ik voel me redelijk stabiel. Ik denk nu meer na over de mooie dingen. Als ik s'avonds in bed lig zie ik zijn gezichtje weer voor me. Hij heeft met toch maar mooi trotse mama gemaakt
Ben alleen nog erg aan het zoeken hoe ik hem toch nog ergens deel kan laten uitmaken van mijn leven.
Wij hebben wel een hoekje in onze woonkamer met foto's/knuffels/kaarsjes etc. En ik heb een as sieraad laten maken. Maar nu zit ik toch nog naar mogelijkheden te zoeken om het nog meer bij me te dragen op een of andere manier.
Ik krijg ook regelmatig de vraag uit mijn omgeving: wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen? En dan weet ik niet goed meer wat ik moet zeggen....
Positieve noot: ik voel me redelijk stabiel. Ik denk nu meer na over de mooie dingen. Als ik s'avonds in bed lig zie ik zijn gezichtje weer voor me. Hij heeft met toch maar mooi trotse mama gemaakt
Ben alleen nog erg aan het zoeken hoe ik hem toch nog ergens deel kan laten uitmaken van mijn leven.
Wij hebben wel een hoekje in onze woonkamer met foto's/knuffels/kaarsjes etc. En ik heb een as sieraad laten maken. Maar nu zit ik toch nog naar mogelijkheden te zoeken om het nog meer bij me te dragen op een of andere manier.
Ik krijg ook regelmatig de vraag uit mijn omgeving: wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen? En dan weet ik niet goed meer wat ik moet zeggen....
maandag 20 februari 2017 om 16:05
Het leven is, naar mijn mening, ook niet eerlijk en volstrekt willekeurig.
@ Always: Wat een rare vraag van mensen zeg; wanneer je aan kinderen gaat beginnen?... Dat vraag je toch niet?! Een veel te intieme vraag vind ik dat.
Hoe was het bij de psych vandaag infinity?
Dat lege gevoel herken ik wel; ik ben alleen ook vaak zo paniekerig ervan of wanhopig. Ik vind het ook echt zo moeilijk om te gaan werken. Maar als ik er eenmaal ben gat het vaak wel. Vorige week niet, ik moest gewoon steeds huilen; verschrikkelijk.
Wel een mooi weekend gehad met mijn familie. Dat was heel fijn. Ik ga elke dag naar mijn vader. Hij gaat vandaag ruim 2 weken weg voor zijn bedrijfje. Naar het buitenland. Verschrikkelijk vind ik het... ik ben het liefst bij hem in het huis van mijn ouders. Maarja; wel goed voor mezelf en mijn eigen gezin dat dat nu even niet kan/hoeft.
En vorige week de as op gehaald. Zag ik onbewust ook wel tegenop. Maar wat was het fijn. Toch echt het gevoel dat we haar weer mee naar huis hebben genomen. .
@ Always: Wat een rare vraag van mensen zeg; wanneer je aan kinderen gaat beginnen?... Dat vraag je toch niet?! Een veel te intieme vraag vind ik dat.
Hoe was het bij de psych vandaag infinity?
Dat lege gevoel herken ik wel; ik ben alleen ook vaak zo paniekerig ervan of wanhopig. Ik vind het ook echt zo moeilijk om te gaan werken. Maar als ik er eenmaal ben gat het vaak wel. Vorige week niet, ik moest gewoon steeds huilen; verschrikkelijk.
Wel een mooi weekend gehad met mijn familie. Dat was heel fijn. Ik ga elke dag naar mijn vader. Hij gaat vandaag ruim 2 weken weg voor zijn bedrijfje. Naar het buitenland. Verschrikkelijk vind ik het... ik ben het liefst bij hem in het huis van mijn ouders. Maarja; wel goed voor mezelf en mijn eigen gezin dat dat nu even niet kan/hoeft.
En vorige week de as op gehaald. Zag ik onbewust ook wel tegenop. Maar wat was het fijn. Toch echt het gevoel dat we haar weer mee naar huis hebben genomen. .
maandag 20 februari 2017 om 20:43
Noerie, ik had een foutje gemaakt z'n warhoofd ben ik dus de laatste tijd. Ik moet vrijdag pas naar psych.
Ik vind het werken soms afleidend en soms ook totaal niet. Vandaag had ik weer z'n dag dat ik inderdaad telkens moest huilen. Probeer dat op mijn werk heel erg te verbergen, ben ook optijd naar huis gegaan.
Fijn dat je een leuk weekend gehad hebt! Ik ben de afgelopen week ook veel bij mijn vader geweest. Mijn ouders woonden niet meer samen maar hebben in dat huis wel samen gewoond "mijn ouderlijk huis". Soms ook even heel erg de behoefte om daar te zijn. Ik zie mijn vader ook het liefste elke dag (soms denk ik dat ie denkt och daar heb je der weer haha) en zo niet dan bel ik hem of hij belt mij eerder, terwijl dat voorheen niet zo extreem was. Merk wel dat ik ook best bang ben dat ik ook hem verlies.
"Fijn" he om haar weer thuis te hebben, waar ze hoort? Zo voelde dat voor mij wel heel erg!
Ik vind het werken soms afleidend en soms ook totaal niet. Vandaag had ik weer z'n dag dat ik inderdaad telkens moest huilen. Probeer dat op mijn werk heel erg te verbergen, ben ook optijd naar huis gegaan.
Fijn dat je een leuk weekend gehad hebt! Ik ben de afgelopen week ook veel bij mijn vader geweest. Mijn ouders woonden niet meer samen maar hebben in dat huis wel samen gewoond "mijn ouderlijk huis". Soms ook even heel erg de behoefte om daar te zijn. Ik zie mijn vader ook het liefste elke dag (soms denk ik dat ie denkt och daar heb je der weer haha) en zo niet dan bel ik hem of hij belt mij eerder, terwijl dat voorheen niet zo extreem was. Merk wel dat ik ook best bang ben dat ik ook hem verlies.
"Fijn" he om haar weer thuis te hebben, waar ze hoort? Zo voelde dat voor mij wel heel erg!
woensdag 22 februari 2017 om 21:29
donderdag 23 februari 2017 om 10:52
Wat goed om te horen Piene! Wat fijn! Lijkt me heerlijk om weer eens te ervaren dat het ook weer wat beter kan gaan. Ook al gaat het weer eens niet, dan moet dit je hoop geven. Fijn voor je en knap van je!
Vorige week was ik echt wanhopig. ik vloog tegen de muren op. Wat een pijn en verdriet....Gaat nu wat beter gelukkig. Ik draai de week en het lukt gewoon. Ook fijn. Al kan ik het me niet voorstellen dat ik ooit het geluk weer vindt. Maar ik weet dat dat wel zo is. Daar hou ik me maar aan vast.
Van het weekend de zomervakantie vastgelegd. Mijn partner probeert dan enthousiast te doen. De kinderen zijn enthousiast. Ik doe leuk mee, maar ik denk alleen maar, GA WEG met je rotvakantie!!! Maar dat is niet eerlijk. Maar dat heb ik op het moment met veel dingen. ik praat wel leuk mee met iedereen, maar ik denk zo anders
Vorige week was ik echt wanhopig. ik vloog tegen de muren op. Wat een pijn en verdriet....Gaat nu wat beter gelukkig. Ik draai de week en het lukt gewoon. Ook fijn. Al kan ik het me niet voorstellen dat ik ooit het geluk weer vindt. Maar ik weet dat dat wel zo is. Daar hou ik me maar aan vast.
Van het weekend de zomervakantie vastgelegd. Mijn partner probeert dan enthousiast te doen. De kinderen zijn enthousiast. Ik doe leuk mee, maar ik denk alleen maar, GA WEG met je rotvakantie!!! Maar dat is niet eerlijk. Maar dat heb ik op het moment met veel dingen. ik praat wel leuk mee met iedereen, maar ik denk zo anders
donderdag 23 februari 2017 om 10:58
noerie ja dat is soms zo vermoeiend dat "leuke gezicht" opzetten, ik heb dat voornamelijk met de buitenwereld die wat verder van mij afstaan, en die praten er dan over of ze alles er van weten en dan ik jezus je weet helemaal niks man. laat me maar gewoon!! maarja ze kunnen moeilijk niks erover zeggen.
echt lieve noerie er komt uiteindelijk licht aan de tunnel, daar ben ik zelf van overtuigd maar ook voor jou! de psycholoog tekende 2 circel, 1 voor verdriet en 1 voor dat je je goed voelt., die cirkels liggen nu nog zo dicht bij elkaar , en na verloop van tijd gaan ze verder en verder uit elkaar, soms val je dan nog even terug maar komen echt steeds betere dagen!! dus daar hou ik me dan ook maar aan vast!
en het is denk wel zo dat voor alles een 1e keer is. dus ook een vakantie, zonder dat je dan bv je mams belt als je aangekomen bent. dus dat is wel gewoon zwaar.. en niet eerlijk.. maar als je die vakantie dan weer gehad hebt gaat de andere waarschijnlijk weer wat beterder uiteindelijk komen we er wel!!
echt lieve noerie er komt uiteindelijk licht aan de tunnel, daar ben ik zelf van overtuigd maar ook voor jou! de psycholoog tekende 2 circel, 1 voor verdriet en 1 voor dat je je goed voelt., die cirkels liggen nu nog zo dicht bij elkaar , en na verloop van tijd gaan ze verder en verder uit elkaar, soms val je dan nog even terug maar komen echt steeds betere dagen!! dus daar hou ik me dan ook maar aan vast!
en het is denk wel zo dat voor alles een 1e keer is. dus ook een vakantie, zonder dat je dan bv je mams belt als je aangekomen bent. dus dat is wel gewoon zwaar.. en niet eerlijk.. maar als je die vakantie dan weer gehad hebt gaat de andere waarschijnlijk weer wat beterder uiteindelijk komen we er wel!!
donderdag 23 februari 2017 om 13:42
