Rouwproces

09-01-2017 16:53 475 berichten
Alle reacties Link kopieren
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?



Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.



Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
Alle reacties Link kopieren
maar toch als ik terug kijk naar 2 maanden geleden en nu ben ik trots waar ik nu sta, dan heb ik toch wel weer sprongen gemaakt

heb jij dat ook?
Alle reacties Link kopieren
Ja dat wel. Toen kwam ik zelfs het huis niet uit. Dus dat is al een verbetering ;) en een nieuwe (droom)baan, ondanks alle ellende.
Alle reacties Link kopieren
nou zeker toch 2 grote stappen gemaakt probeer je daar op te focussen. niet wat je niet kan. maar wat je wel kunt moet ik zelf ook eens doen hihi
Alle reacties Link kopieren
Hahaha ja hè. Advies geven is makkelijker dan het zelf opvolgen :')
Alle reacties Link kopieren
quote:Always77777 schreef op 14 maart 2017 @ 22:07:

Hahaha ja hè. Advies geven is makkelijker dan het zelf opvolgen :')ja dat is zeker zo hoe is je week verder?
Alle reacties Link kopieren
Gaat wel oké. Lig nu alleen wakker...

Bij jou?
Alle reacties Link kopieren
oo hoop dat je nog goed hebt kunnen slapen, als ik slecht slaap word ik zo labiellig . ja sinds zondag terug van vakantie, maandag mn vriend nog vrij, altijd fijn en gister gewerkt en ga zo weer een poging wagen!
Alle reacties Link kopieren
noerie hoe is het met jou vandaag?
Alle reacties Link kopieren
Lukt dat een beetje dat werken? Naar omstandigheden? Krijg je er weer beetje plezier in?
Alle reacties Link kopieren
Wat doe ik op zo ene dag... ik ben dan rusteloos, probeer afleiding te zoeken. Maar ben liever alleen. Maar met 3 kinderen ben ik dat bijna nooit. Ik huil veel, alleen. Als het kan ga ik naar het kapelletje om een kaarsje aan te steken of naar het graf van mijn broer. Mijn moeder heeft nog geen plek op een begraafplaats. Ook ga ik dan vaak naar het huis van mijn ouders. Maar het helpt dan allemaal niet.



Ik ben nu 5 dagen aan de slaappillen. Nog 2 dagen en dan stop ik weer.



Nu gaat het weer wat beter gelukkig. Het komt en het gaat. Al is het nooit weg. Maar dat wanhopige en radeloze gevoel houdt nooit langer dan 2 dagen aan (gelukkig). Ik hoop dat dat zo blijft.



Fijn dat jullie toch merken dat jullie wel hele kleine stapjes maken.
Hallo lieverds!



Die afleiding zoeken vind ik ook erg moeilijk! Probeer het wel maar net zoals jou noerie ben ik dan toch liever alleen.. Ik merk erg dat ik nu de rust heb om eindelijk na 5 maanden te rouwen.



Ik zit aan de ene kant door het lente weertje lekker in mijn vel en aan de andere kant mis ik mama hierdoor ook weer meer.. Ik had altijd een hekel aan, tuincentrums in en uit, plantjes kopen, het balkon van mijn moeder over de top vol met bloemetjes en nu, nu mis ik dat.. samen een kopje koffie drinken op een over vol balkon. Nu zit ik hier alleen met mijn kopje koffie.



Ik heb van mijn psycholoog de opdracht gekregen om een brief te schrijven aan mijn moeder. Ook omdat ik op de een of andere manier toch ook nog boosheid in me heb. Hij ziet gelukkig verbetering in mijn rouwverwerking en dat merk ik zelf ook wel.



Over 2 weken krijg ik emdr therapie vanwege dingen die er vroeger gebeurd zijn. Vind het best wel eng, maar ik wacht het af.



Hoe is het met jullie vandaag? Nog even genieten van het laatste dagje zon! Morgen is het helaas weer rot weer!
Daar gaat tijd overheen. Veel tijd. En dan nog grijpt het je soms bij je strot. In- en uitademen, om te beginnen. Gewoon overleven. En op den duur komt er een klein beetje ruimte voor wat meer.

Maar er is geen handleiding voor. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Emdr therapie lijkt me ook heel spannend. Je bent wel heel goed bezig hoor infinity. Knap van je.



Dank je wel hunniebunnie.



Hier heb ik ene paar redelijk goede dagen. Fijn! Het lijkt allemaal niet waar, waardoor het verdriet ook even op de achtergrond is. Ik weet dat het straks weer keihard terugkomt, maar voor nu toch even lekker.



Ik maak me wel zorgen om mijn vader. Hij doet het supergoed maar heeft het ook hele moeilijk. Het alleen zijn is natuurlijk verschrikkelijk moeilijk. Nu werk ik en dat zit hij toch de hele dag alleen. Hij doet wel dingen...maar toch... ik vind het wel moeilijk om te merken dat familie dan niet even langsgaat ofzo. Terwijl ze zo vlakbij wonen. Hoeft ook niet elke week, mar gewoon af en toe even.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Hunniebunnie



EMDR therapie, dat klinkt wel heftig. Ik denk dat dat een goede stap is Infinity. Klinkt ook wel goed dat je nu de rust een beetje gevonden hebt om eindelijk te rouwen. Niet leuk, wel nodig. Ik ben ook erg graag alleen. Je merkt ook dat mensen minder naar je gaan vragen he? Ik durf zelf ook niet echt goed aan te geven dat ik er nog lang niet ben en nog veel hulp nodig heb. Snap dat de lente ook veel herinneringen voor je oproept. In de aller kleinste dingen blijf je ook het gemis voelen :(



Ik ga komende week op vakantie, ik hoop dat ik daar een beetje van op knap. Zit er nog niet echt op te wachten eigenlijk... :/

Na die vakantie maak ik een afspraak met de huisarts om ook in therapie te gaan.

Zit momenteel nog op enge uitslagen van het ziekenhuis te wachten. Ik hoop zo dat het mee valt. :( Ik ben zo bang. Als het slecht nieuws is ben ik bang dat ik helemaal gevloerd word. :( Nu ik het typ gaat mijn hart gewoon al harder kloppen... brrrrr



Wat kan je leven toch overhoop liggen opeens.



Noerie, fijn dat je even wat goede dagen hebt. Probeer daar maar een beetje van te genieten en op kracht te komen.



Succes deze week ladies X
Alle reacties Link kopieren
Kom net een kijkje nemen op dit forum.

Ik heb een paar maanden terug mijn moeder verloren. Naar aanleiding daarvan heb ik ook een burn-out gekregen. Was geen verrassing, maar toch confronterend. Hoe hard ik mezelf voorbij hebt gelopen in een korte tijd om maar te overleven, alles draaiende te houden. En dan houdt het ineens op.. toen stortte ik in.



Hoe mensen kunnen oordelen.. 'Je doet niet genoeg om beter te worden', 'Het is al drie maanden geleden', 'Je moet ook gewoon actief bezig zijn, dan slaap je vanzelf goed!'. Ik sliep al bijna een jaar slecht, heel slecht. Na het overlijden van mijn moeder sliep ik niet meer. Een maandje heb ik slaapmedicatie gebruikt, om even tot rust kunnen komen.



Nu is het bijna 4 maanden geleden. Maar het blijft soms zo onwerkelijk. Dat mijn moeder er niet meer is. Soms was het moeilijk om mijn moeder te kunnen herinneren voordat ze ziek werd. Hoe ze er uit zag, hoe ze kleine dingetjes deed of zei, hoe het voelde om haar een knuffel te geven.



Maar ik kan nu zeggen dat ik weer slaap, soms weer kan lachen, beetje bij beetje meer aan kan en dat ik niet meer hele dagen lusteloos en doelloos op de bank zit. Ik stond er overigens niet alleen voor. Heb een hele lieve vriend, aantal lieve vrienden, en hulp van mijn huisarts, praktijkondersteuner en homeopaat. Yoga en mediteren om tot rust te komen.



Ik wil jullie allemaal veel sterkte wensen! Het klinkt cliché, maar ik hoop dat jullie (ik ook) met het verlies leren omgaan. Jullie verdriet mag er zijn!
Noerie Fijn dat je wat goede dagen hebt! en over je vader, mijn ouders waren niet meer samen maar wel elke dag even een kopje koffie bij elkaar drinken. Mijn vader is vooral zijn beste vriendin kwijt, ik zie aan hem dat hij haar mist en soms ook ontzettend verdriet heeft maar op de een of andere manier zie ik ook dat ie zich zo sterk houdt. Ik dacht echt altijd als mijn moeder en tussen uit piept gaat mijn vader niet lang erna erachter aan maar toch had ik dat mis.. Ik merk wel dat veel mensen hem nu "in de steek" laten dat doet me pijn maar ik heb dat zelf ook met bepaalde mensen, waarvan ik het juist had verwacht die zie je niet.



Always Nee ik vraag ook niet om hulp maar dat is dan ook wel eigenlijk mijn grootste probleem, dat het al die maanden niet eruit kwam. Omdat ik er wel over wil praten maar het niet durf.



Wat rot voor je dat je nog op de uitslag zit te wachten! Zal met je mee duimen op een goede uitslag. Therapie doet mij op dit moment erg goed, dus ik raad het je aan! Voor nu eerst even lekker proberen te genieten van je vakantie!



Ik zelf had wat mindere dagen, sinds gister voel ik me weer een beetje vlak wat hopelijk dan weer gevolgd word door wat goede dagen! Ik merk wel dat het weer ook veel met mijn stemming te maken heeft.



Fijne week lieverds!
Alle reacties Link kopieren
Hee dames, hoe gaat ie?



Ik ben terug van vakantie en dat heeft me wel goed gedaan. Ik wou dat ik nog even weg kon blijven.. lekker kop in het zand steken.....
Hoi,



Ben sinds vier weken mijn partner (46) verloren aan blaaskanker. Herken je verhaal, kom ook mijn bed niet meer uit, ben naar de huisarts geweest en 4 april a.s. een eerste gesprek met de psycholoog. Verder laten vrienden en familie het afweten.......Heb het gevoel dat het met de dag erger wordt de rouw,



Wil net als jij ook graag weten hoe je ietsje sterker wordt, het leven weer een beetje positief inziet, uit bed komt, jezelf verzorgd etc.



Liefs, Marijke
Alle reacties Link kopieren
jeetje marijke heel veel sterkte! dat lijkt me intens zwaar en wat erg dat je niet veel steun hebt hoe komt dat dan?

hopelijk heb je wat aan de psycholoog. ik heb daar erg veel aan!



always hier gaat het nog steeds wel goed, soms nog zwaar maar de dagen worden echt wat beter hoe is het met jou heb je de klap al beetje kunnen verwerken?



hoe is het met de rest?
Alle reacties Link kopieren
Oh nee Marijke. Dat is ook veel veel veel te vroeg :( wat verschrikkelijk. Heel veel sterkte met dit enorme verlies



Hoe kan het nu dat je vrienden en familie het laten afweten? Is er niemand waar je op kunt terug vallen?



Ik hoop dat je baat hebt aan die psych. Ja soms Kun je er echt in verzuipen. Juist als alle chaos voorbij is kun je je heel eenzaam en depressief voelen. Om je heen lijkt iedereen het al vergeten te zijn. Heel goed dat je aan de bel getrokken hebt en naar de huisarts gegaan bent. Sterkte en doe hier gerust je verhaal, misschien helpt het een beetje..



@piene gaat wel. Nu weer thuis. Blegh. Terug in realiteit. Schoonzusje had gisteravond meteen een nieuwtje voor ons: ze is zwanger.
Alle reacties Link kopieren
Ik word ook zo moe van dat doen alsof ik vrolijk ben. Ben er nu ook mee gestopt. Maar ik merk dat mijn schoonfamilie dat niet echt kan waarderen. Maar ik word zo moe van doen alsof alles oké is. Ben er gewoon klaar mee. No more. Ik ben gewoon op.
Alle reacties Link kopieren
nou dat is niet gek alwaayss. ik denk dat mensen soms niet snappen hoe het voelt om je kindje met zoveel weken zwangerschap te verliezen.ze zijn onwetend en gelukkig maar goed ook. maar inderdaad zou je gevoel gewoon uitspreken hoor. hebben ze het wel op een " zachte " manier aan jullie verteld. aangezien jullie ook net rotnieuws hebben van de uitslag. pff always heb met je te doen
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je niet net doet alsof hoor Always. at pijnlijk Always; dat je schoonzusje zwanger is... Wel heel fijn dat je vakantie lekker was. Hoe is het om nu weer terug in de realiteit te zijn?



@ Marijke: Acht Marijke; wat verschrikkelijk dat je je partner bent verloren. Gecondoleerd. Ik ben 2,5 maand geleden mijn moeder verloren. En daarmee mijn vader zijn partner. Voor hem, en ook voor jou, is het het moeilijkst. 4 weken is nog heel kort. En rouwen is verschrikkelijk zwaar. Ik heb net een boekje van Jos Brink gelezen over rouwen. Hoe je je nu voelt is normaal. Verschrikkelijk, maar wel normaal. Goed dat je met iemand gaat praten maar besef wel dat je het zelf moet doen. Al is alle hulp welkom natuurlijk.



Mijn vader, die ervaring heeft met rouw, is nu ook heel ongelukkig. Maar hij zegt het heel mooi; ik kan er niet omheen, overheen, of onderdoor; ik moet er doorheen. En dat is zwaar, heel zwaar. Maar hij weet dat je ooit weer, heel voorzichtig, weer kleine geluksmomentjes gaat voelen. Maar voorlopig nog niet.



Probeer wel voor jezelf te zorgen, dat had je partner ook gewild. De komende hele lange tijd is het overleven. Zorgen dat je blijft staan en de meeste dagen doorkomt. Heel veel sterkte met dit grote verlies. En je kunt hier altijd schrijven natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
hoe is het dames
Hallo allemaal,



Hier gaat het opzich wel oke! Ik ben afgelopen week weer begonnen met werken voor 3 dagen in de week 4 uurtjes. Heb in totaal een maandje thuis gezeten en dat heeft me heel goed gedaan maar vind het ook fijn om weer te werken. De emdr was heftig, heb er echt 3 dagen heel erg last van gehad maar dat was me gelukkig ook verteld!



Gister was het alweer een half jaartje geleden dat mijn moeder overleed.. gekke dag, alles kwam de avond daarvoor heel helder weer naar boven. Gister dus ook lekker rustig aan gedaan en bij mijn paps gegeten.



voor de rest voel ik dat ik wel goed bezig ben, het begin van het een plekje geven is er nu wel eindelijk al leek het gister weer even allemaal weer heel dichtbij en net gebeurd maar ja dat zal ik de komende maand nog wel wat vaker hebben, moederdag en haar verjaardag komen eraan daar zie ik wel enorm tegen op.



Hoe is het met jullie? Liefs!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven