Psyche
alle pijlers
Rouwproces
maandag 9 januari 2017 om 16:53
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.
Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
maandag 10 april 2017 om 13:46
En hoe gaat het met jou Piene?
En met jou lways?
Klinkt goed infinity. Je maakt stapjes. Wat fijn! En ik kan me goed voorstellen dat je tegen die dagen opziet.
Ik had 2 goede weken laatst. Die waren goed omdat ik het ineens vooral erg onwerkelijk vond allemaal. Alsof het niet waar was. Ineens kwam weer het besef; die klap in mijn gezicht. En terug is het verdriet, het ongeloof, de verwarring. Pfff...
Laatst wel met mijn man uit eten. Hoe hij mij nu ziet. Of ik anders ben nu. Ja dus... ik ben in mezelf gekeerd, afstandelijk en vaak verdrietig. De lieverd geeft me gelukkig alle ruimte. Wel gaat het me weer goed af om het gezin te draaien. Daar ben ik erg blij om.
En met jou lways?
Klinkt goed infinity. Je maakt stapjes. Wat fijn! En ik kan me goed voorstellen dat je tegen die dagen opziet.
Ik had 2 goede weken laatst. Die waren goed omdat ik het ineens vooral erg onwerkelijk vond allemaal. Alsof het niet waar was. Ineens kwam weer het besef; die klap in mijn gezicht. En terug is het verdriet, het ongeloof, de verwarring. Pfff...
Laatst wel met mijn man uit eten. Hoe hij mij nu ziet. Of ik anders ben nu. Ja dus... ik ben in mezelf gekeerd, afstandelijk en vaak verdrietig. De lieverd geeft me gelukkig alle ruimte. Wel gaat het me weer goed af om het gezin te draaien. Daar ben ik erg blij om.
vrijdag 14 april 2017 om 17:51
Ach noerie en always! wat rot. Hier gaat het ook nog steeds met erge ups en downs hoor. Maar ik merk dat er steeds meer "goede" dagen tussen zitten voordat er weer een "slechte" is.
Ik heb inderdaad net zoals jij piene heel veel aan mijn pyscholoog. Ik bespreek echt van alles met hem soms gaat het niet eens over het verlies maar vooral hoe ik nu in het leven sta. Waar ik normaal mee naar mijn moeder ging, ga ik nu op dit moment mee naar hem.
Ik heb het er op dit moment heel erg moeilijk mee dat ik geen "thuis" gevoel heb. Ik heb heimwee naar iets wat er niet meer is en dan kan ik sommige dagen heel moeilijk verkroppen. Voel me dan ook totaal niet begrepen en heel erg alleen en eenzaam. Dus ook dit bespreek ik bij mijn psycholoog en hij geeft me super fijne tips hoe ik hier mee moet omgaan enz om de tijd te overbruggen totdat ons eigen huisje klaar is. En zo geeft hij nog wel meer tips waar ik echt iets aan heb en iets mee kan.
Ik ben eergister weer geweest ga nu om de 2 weken omdat ik inclusief een gesprek ook emdr heb en dat is wekelijks te zwaar voor me. Hij vind ook dat ik de goede kant op ga maar waarschuwd me wel dat ik niet te snel weer alles moet willen want dan val ik misschien weer 10x dieper terug.
Ik raad het iig wel echt aan!
Liefss
Ik heb inderdaad net zoals jij piene heel veel aan mijn pyscholoog. Ik bespreek echt van alles met hem soms gaat het niet eens over het verlies maar vooral hoe ik nu in het leven sta. Waar ik normaal mee naar mijn moeder ging, ga ik nu op dit moment mee naar hem.
Ik heb het er op dit moment heel erg moeilijk mee dat ik geen "thuis" gevoel heb. Ik heb heimwee naar iets wat er niet meer is en dan kan ik sommige dagen heel moeilijk verkroppen. Voel me dan ook totaal niet begrepen en heel erg alleen en eenzaam. Dus ook dit bespreek ik bij mijn psycholoog en hij geeft me super fijne tips hoe ik hier mee moet omgaan enz om de tijd te overbruggen totdat ons eigen huisje klaar is. En zo geeft hij nog wel meer tips waar ik echt iets aan heb en iets mee kan.
Ik ben eergister weer geweest ga nu om de 2 weken omdat ik inclusief een gesprek ook emdr heb en dat is wekelijks te zwaar voor me. Hij vind ook dat ik de goede kant op ga maar waarschuwd me wel dat ik niet te snel weer alles moet willen want dan val ik misschien weer 10x dieper terug.
Ik raad het iig wel echt aan!
Liefss
vrijdag 28 april 2017 om 20:41
Dag allemaal,
Ook ik wil even graag kwijt dat mijn moeder op 11 april middels euthanasie is overleden. Ze is op een prachtige en vredige manier heengegaan. Met 6 familie leden hebben we toegekeken hoe zij de spuit kreeg. Daarvoor was alles gezegd wat er gezegd kon worden, en hebben we nog samen lekker geluisterd naar haar favoriete muziek. De week erna was de prachtige uitvaart waar ik nog met een brok in mijn keel heb staan speechen.
De uitvaart was precies gegaan hoe zij het wilde. Haar favoriete muziek met haar favoriete bloemen. Een hele aula vol met mensen die allemaal kwamen voor haar afscheid. Zo mooi! Ze was zo vreselijk geliefd.
Ik ben zo blij dat ze na haar gevecht tegen die rotziekte haar rust nu eindelijk heeft gevonden, maar ik mis haar zoooooooooo erg!
Ik wil haar de hele tijd appen/bellen (deden we iedere dag), maar dat kan gewoon niet meer, en het missen wordt alleen maar erger.
Nogmaals, fijn om te lezen dat we hier met lotgenoten kunnen praten.
Ook ik wil even graag kwijt dat mijn moeder op 11 april middels euthanasie is overleden. Ze is op een prachtige en vredige manier heengegaan. Met 6 familie leden hebben we toegekeken hoe zij de spuit kreeg. Daarvoor was alles gezegd wat er gezegd kon worden, en hebben we nog samen lekker geluisterd naar haar favoriete muziek. De week erna was de prachtige uitvaart waar ik nog met een brok in mijn keel heb staan speechen.
De uitvaart was precies gegaan hoe zij het wilde. Haar favoriete muziek met haar favoriete bloemen. Een hele aula vol met mensen die allemaal kwamen voor haar afscheid. Zo mooi! Ze was zo vreselijk geliefd.
Ik ben zo blij dat ze na haar gevecht tegen die rotziekte haar rust nu eindelijk heeft gevonden, maar ik mis haar zoooooooooo erg!
Ik wil haar de hele tijd appen/bellen (deden we iedere dag), maar dat kan gewoon niet meer, en het missen wordt alleen maar erger.
Nogmaals, fijn om te lezen dat we hier met lotgenoten kunnen praten.
Yolo!
zaterdag 29 april 2017 om 18:41
Ach chocoladefan... gecondoleerd met het verlies van je moeder. Mijn moeder is ook middels euthanasie overleden; 11 januari. Het gemis is hier ook groot. En ik ga steeds meer beseffen hoe belangrijk ze in mijn leven was en het besef van 'nooit meer' komst steeds meer binnen. Het is zwaar. Maar we komen er wel, ooit. Al ben ik ervan overtuigd dat ik haar altijd zal blijven missen. De wereld is voor mij veranderd en zal altijd anders blijven. Nu niet meer zo een fijne wereld maar dat wordt het vast wel weer.
Heel veel sterkte voor jou.
Heel veel sterkte voor jou.
zondag 30 april 2017 om 00:42
Hoi,
Ik vond dit topic opeens in de lijst, en ik wil graag proberen of dit topic me een beetje kan helpen om één en ander te luchten. Ruim drie maanden geleden is ons zoontje prematuur geboren (31) weken), en na 3 weken strijden heeft hij het helaas niet gered.
Ik had zelf al een topic geopend om te vragen of er lotgenoten zijn, maar nu ik wat reacties heb weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik het met ze over moet hebben of wat ik kan vragen, beetje stom. Maar ik zie dat dit topic wat meer actueel is en wat meer om te kletsen, dus misschien gaat dat beter.
Het gaat momenteel nog steeds met ups en downs, ik merk dat ik wel echt verschillende fases doormaak. Ik zit nu in de boze en chagrijnige fase, niet zo gezellig. Maar ik probeer om het in ieder geval niet op mijn directe omgeving af te reageren, maar soms heb ik echt zin om een bord tegen de muur te gooien ofzo haha.
Verder wil ik graag nog een keer met de artsen spreken of ze echt niet weten wat de oorzaak is geweest. En verder... werk ik gewoon volle dagen want als ik niks te doen heb loop ik helemaal met mn ziel onder de arm.
Ik heb trouwens een beetje zitten scrollen en lezen, en ik geloof dat hier ook een paar moeders van baby´s meeschrijven he? Alvast bedankt voor jullie reacties
Ik vond dit topic opeens in de lijst, en ik wil graag proberen of dit topic me een beetje kan helpen om één en ander te luchten. Ruim drie maanden geleden is ons zoontje prematuur geboren (31) weken), en na 3 weken strijden heeft hij het helaas niet gered.
Ik had zelf al een topic geopend om te vragen of er lotgenoten zijn, maar nu ik wat reacties heb weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik het met ze over moet hebben of wat ik kan vragen, beetje stom. Maar ik zie dat dit topic wat meer actueel is en wat meer om te kletsen, dus misschien gaat dat beter.
Het gaat momenteel nog steeds met ups en downs, ik merk dat ik wel echt verschillende fases doormaak. Ik zit nu in de boze en chagrijnige fase, niet zo gezellig. Maar ik probeer om het in ieder geval niet op mijn directe omgeving af te reageren, maar soms heb ik echt zin om een bord tegen de muur te gooien ofzo haha.
Verder wil ik graag nog een keer met de artsen spreken of ze echt niet weten wat de oorzaak is geweest. En verder... werk ik gewoon volle dagen want als ik niks te doen heb loop ik helemaal met mn ziel onder de arm.
Ik heb trouwens een beetje zitten scrollen en lezen, en ik geloof dat hier ook een paar moeders van baby´s meeschrijven he? Alvast bedankt voor jullie reacties
zondag 30 april 2017 om 14:07
quote:Always77777 schreef op 02 april 2017 @ 19:32:
Ik word ook zo moe van dat doen alsof ik vrolijk ben. Ben er nu ook mee gestopt. Maar ik merk dat mijn schoonfamilie dat niet echt kan waarderen. Maar ik word zo moe van doen alsof alles oké is. Ben er gewoon klaar mee. No more. Ik ben gewoon op.Heel herkenbaar dat op zijn. Ik merk ook dat de mensen om mij heen het moeilijk hebben met mij. Als ik lach is het niet goed, als ik huil al helemaal niet. Ik heb het idee dat ik af en toe gewoon word genegeerd. Voor het gemak maar niet uitgenodigd word voor iets.
Ik word ook zo moe van dat doen alsof ik vrolijk ben. Ben er nu ook mee gestopt. Maar ik merk dat mijn schoonfamilie dat niet echt kan waarderen. Maar ik word zo moe van doen alsof alles oké is. Ben er gewoon klaar mee. No more. Ik ben gewoon op.Heel herkenbaar dat op zijn. Ik merk ook dat de mensen om mij heen het moeilijk hebben met mij. Als ik lach is het niet goed, als ik huil al helemaal niet. Ik heb het idee dat ik af en toe gewoon word genegeerd. Voor het gemak maar niet uitgenodigd word voor iets.
zondag 30 april 2017 om 18:36
Gecondoleerd met het verlies van je zoontje viajera. Er zijn hier meer moeders die hun baby hebben verloren inderdaad. De laatste tijd was het wel wat stil hier.
Fijn dat werken lukt. Afleiding is bij mij ook fijn. Hoewel te veel ook weer niet fijn is. Goed om nog eens met de arts te praten. Je m oet voor jezelf een zo compleet mogelijk beeld krijgen lijkt mij.
Ik lees op het moment boekjes over rouwen. Dat helpt niet in de rouw maar maakt wel dat ik nu weet dat het volstrekt normaal is dat wat ik doormaak. Heel veel sterkte
Fijn dat werken lukt. Afleiding is bij mij ook fijn. Hoewel te veel ook weer niet fijn is. Goed om nog eens met de arts te praten. Je m oet voor jezelf een zo compleet mogelijk beeld krijgen lijkt mij.
Ik lees op het moment boekjes over rouwen. Dat helpt niet in de rouw maar maakt wel dat ik nu weet dat het volstrekt normaal is dat wat ik doormaak. Heel veel sterkte
zondag 30 april 2017 om 18:39
zondag 30 april 2017 om 20:17
quote:Noerie schreef op 30 april 2017 @ 18:39:
Jeetje uckepuckje; dat is me nogal wat zeg. Gecondoleerd met het verlies van je dochtertje. En je vader moeten missen is ook heel zwaar. Schrijf maar op hoor. Is ook 'fijn' om je verhaal eens te doen. Hoe ga je nu? Hoe zijn je slechte dagen en heb je ook echt betere?
Ja de bekende ups en downs. Sommige dagen gaan gewoon prima en vind ik het ook wel fijn om mensen om mij heen te hebben en andere dagen denk ik echt, laat mij maar even. Echt slechte dagen alsin ik blijf de hele dag in bed liggen heb ik niet hoor, dat past niet bij mij, maar meer dat ik gewoon even niks wil, geen huishouden, boodschappen doen, of koken/eten, even niks.
En ik merk heel sterk dat ik in grotere gezelschappen, waar druk gepraat wordt, dat ik dan soms gewoon niet meer kan volgen, dan heb ik echt hoofdpijn na zoiets.
Jeetje uckepuckje; dat is me nogal wat zeg. Gecondoleerd met het verlies van je dochtertje. En je vader moeten missen is ook heel zwaar. Schrijf maar op hoor. Is ook 'fijn' om je verhaal eens te doen. Hoe ga je nu? Hoe zijn je slechte dagen en heb je ook echt betere?
Ja de bekende ups en downs. Sommige dagen gaan gewoon prima en vind ik het ook wel fijn om mensen om mij heen te hebben en andere dagen denk ik echt, laat mij maar even. Echt slechte dagen alsin ik blijf de hele dag in bed liggen heb ik niet hoor, dat past niet bij mij, maar meer dat ik gewoon even niks wil, geen huishouden, boodschappen doen, of koken/eten, even niks.
En ik merk heel sterk dat ik in grotere gezelschappen, waar druk gepraat wordt, dat ik dan soms gewoon niet meer kan volgen, dan heb ik echt hoofdpijn na zoiets.
dinsdag 2 mei 2017 om 21:16
Gecondoleerd allebei Viajera en Ukkepukje.
Schrijf hier inderdaad van je af, mij heeft het erg geholpen om dat hier te doen. Het heeft allemaal tijd nodig en die moet je jezelf wel echt gunnen!
Noerie, ik ben toevallig ook een boek aan het lezen. Dochters zonder moeder van Hope Edelman, fijn boek en veel erkenning soms wel moeite met lezen maar het doet me ook goed om te lezen dat sommige gevoelens en emoties niet raar zijn.
Hoe gaat het met jou? en de rest?
Schrijf hier inderdaad van je af, mij heeft het erg geholpen om dat hier te doen. Het heeft allemaal tijd nodig en die moet je jezelf wel echt gunnen!
Noerie, ik ben toevallig ook een boek aan het lezen. Dochters zonder moeder van Hope Edelman, fijn boek en veel erkenning soms wel moeite met lezen maar het doet me ook goed om te lezen dat sommige gevoelens en emoties niet raar zijn.
Hoe gaat het met jou? en de rest?
donderdag 4 mei 2017 om 12:05
Met mij ging het even een maandje heel goed, ik sliep weer goed en lag niet meer zo te piekeren. En nu zie ik weer even zo tegen de komende 2 weken op. Aankomende week zelf jarig, moederdag en haar verjaardag.
Moederdag zal voor ons allemaal helaas zwaar vallen denk ik! Wij vonden het thuis maar commercieel gedoe en ik was het voor haar ook niet verplicht maar toch stond ik altijd zondags met een bloemetje en cadeautje naast haar bed, wat zou ik dat nu graag willen.....
Moederdag zal voor ons allemaal helaas zwaar vallen denk ik! Wij vonden het thuis maar commercieel gedoe en ik was het voor haar ook niet verplicht maar toch stond ik altijd zondags met een bloemetje en cadeautje naast haar bed, wat zou ik dat nu graag willen.....
donderdag 4 mei 2017 om 12:17
Heel herkenbaar infinity! Mijn vaders verjaardag was precies een maand na zn overlijden en ook nog rond kerst, dus dat was een rot maand! Daarna mijn eerste verjaardag zonder mn vader was het ook zwaar en vaderdag. waar we nooit aan deden ook ineens een hele opgave. Dus ik begrijp heel goed dat je nu weer terug aan het piekeren bent.
Weet je wat ik zou doen, gewoon dat bloemetje kopen! Zet m in je eigen huis neer of leg m op een speciale plek voor je, maar dat soort dingen mag je gewoon blijven doen, kan heel goed helpen bij het verwerken.
Weet je wat ik zou doen, gewoon dat bloemetje kopen! Zet m in je eigen huis neer of leg m op een speciale plek voor je, maar dat soort dingen mag je gewoon blijven doen, kan heel goed helpen bij het verwerken.
donderdag 4 mei 2017 om 12:38
Zo is het hunniebunnie. Alsnog gecondoleerd..
Tja infinity, rouwen duurt lang. ik heb soms ook het gevoel dat het beter gaat en dan wordt je weer volledig teruggeworpen. Ik stond van de week op met de intentie naar mijn moeder te gaan. Na 10 seconden pas, besefte ik dat dat niet meer kon. Bleghhh.
Moederdag...deden wij nooit echt wat aan. Maar zij juist wel. Maakte de meest leuke creaties met mijn kinderen om aan mij te geven. Het zal dit jaar een karige moederdag voor me zijn...
Tja infinity, rouwen duurt lang. ik heb soms ook het gevoel dat het beter gaat en dan wordt je weer volledig teruggeworpen. Ik stond van de week op met de intentie naar mijn moeder te gaan. Na 10 seconden pas, besefte ik dat dat niet meer kon. Bleghhh.
Moederdag...deden wij nooit echt wat aan. Maar zij juist wel. Maakte de meest leuke creaties met mijn kinderen om aan mij te geven. Het zal dit jaar een karige moederdag voor me zijn...
dinsdag 9 mei 2017 om 23:10
dinsdag 9 mei 2017 om 23:14
quote:infinity37 schreef op 09 mei 2017 @ 23:10:
Rot he Noerie. Ik zit er even helemaal doorheen vandaag. Zometeen ben ik jarig.. niemand die nu tegen me zegt weltruste 23 jarig meisje om vervolgens om 00:00 aan mijn bed te staan om me te feliciteren want dat deed ze elk jaar weer. Niet gedacht dat dit me zo hard zou treffen weer...
Rot he Noerie. Ik zit er even helemaal doorheen vandaag. Zometeen ben ik jarig.. niemand die nu tegen me zegt weltruste 23 jarig meisje om vervolgens om 00:00 aan mijn bed te staan om me te feliciteren want dat deed ze elk jaar weer. Niet gedacht dat dit me zo hard zou treffen weer...
woensdag 10 mei 2017 om 01:26
Hoi Infinity en Noerie (en Ukkepuk), bedankt voor jullie reacties. Knuffel voor jou Infinity!
Ik had gedacht hier wat meer mee te praten, maar ik vind het toch lastig. IK wil niet teveel in de sores blijven hangen zeg maar, en het gaat ook eigenlijk best goed.
Ben vandaag wel in het ziekenhuis geweest, kwam de kinderarts tegen, en wilde altijd al aan hem vragen of ze nu weten wat er gebeurd is. Maar het heeft me niet veel duidelijkheid gegeven; het kan iets genetisch zijn geweest (hielprik was negatief maar das maar een gedeelte van alle genetische ziektes), of een hormonale schommeling, etc. Dus dat helpt ook niet echt. Dus ben nu een beetje lamgeslagen, nergens zin in vandaag... Een zwangerschap is dit jaar toch nog geen issue dus eerst dit jaar doorkomen en dan kijken we wel weer verder wat dat betreft, maar wel lastig.
Morgen is het hier (buitenland) moederdag, en het wordt hier heel groots gevierd, heel de maand mei staat in het teken van moeder enzo. Kreeg nog een bon "voor mama" voor een gratis ijsje bij de Mac.. Wilde m bijna door dat jochie zn strot duwen, maar dacht, ach ja een gratis ijsje is ook lekker
Hoe gaat het bij jullie?
Ik had gedacht hier wat meer mee te praten, maar ik vind het toch lastig. IK wil niet teveel in de sores blijven hangen zeg maar, en het gaat ook eigenlijk best goed.
Ben vandaag wel in het ziekenhuis geweest, kwam de kinderarts tegen, en wilde altijd al aan hem vragen of ze nu weten wat er gebeurd is. Maar het heeft me niet veel duidelijkheid gegeven; het kan iets genetisch zijn geweest (hielprik was negatief maar das maar een gedeelte van alle genetische ziektes), of een hormonale schommeling, etc. Dus dat helpt ook niet echt. Dus ben nu een beetje lamgeslagen, nergens zin in vandaag... Een zwangerschap is dit jaar toch nog geen issue dus eerst dit jaar doorkomen en dan kijken we wel weer verder wat dat betreft, maar wel lastig.
Morgen is het hier (buitenland) moederdag, en het wordt hier heel groots gevierd, heel de maand mei staat in het teken van moeder enzo. Kreeg nog een bon "voor mama" voor een gratis ijsje bij de Mac.. Wilde m bijna door dat jochie zn strot duwen, maar dacht, ach ja een gratis ijsje is ook lekker
Hoe gaat het bij jullie?
