Psyche
alle pijlers
Schaamte rondom werksituatie
maandag 16 maart 2020 om 20:14
Beste lezers,
Ik ben een twintiger met een (milde) vorm van autisme. Elke baan werkt na een half jaar stopgezet doordat ik overprikkeld raakte. Sinds dit jaar bezig met reintegratie binnen een bedrijf.
Zijn er forummers met een soort gelijke ervaring? Ik merk dat ik me enorm schaam als ik mensen tegenkom en zij vragen naar mijn werk/leven. Elke keer verprutst ik elke baan ondanks mijn harde inzet. Ik heb gekeken naar ongeschoold werk echter adviseert de gemeente nu niet zelf te solliciteren omdat ik waarschijnlijk daar ook zal uitvallen. Heb nu een soort snuffelbaan met tijdelijke subsidie.
Heeft iemand ervaring met het doelgroepenregister? De aanvraag is afgewezen waardoor ik nu het gevoel heb tijdelijk hulp te krijgen. Door mijn beperking heb ik meer inwerktijd nodig en meer korte pauzes. Zonder subsidie van werkgever red ik het niet om normaal te functioneren. Ik wil absoluut geen uitkering en doe er alles aan om gezond te leven maar ik merk door dit probleem dat ik regelmatig angstaanvallen en depressies heb.
Bedankt.
Ik ben een twintiger met een (milde) vorm van autisme. Elke baan werkt na een half jaar stopgezet doordat ik overprikkeld raakte. Sinds dit jaar bezig met reintegratie binnen een bedrijf.
Zijn er forummers met een soort gelijke ervaring? Ik merk dat ik me enorm schaam als ik mensen tegenkom en zij vragen naar mijn werk/leven. Elke keer verprutst ik elke baan ondanks mijn harde inzet. Ik heb gekeken naar ongeschoold werk echter adviseert de gemeente nu niet zelf te solliciteren omdat ik waarschijnlijk daar ook zal uitvallen. Heb nu een soort snuffelbaan met tijdelijke subsidie.
Heeft iemand ervaring met het doelgroepenregister? De aanvraag is afgewezen waardoor ik nu het gevoel heb tijdelijk hulp te krijgen. Door mijn beperking heb ik meer inwerktijd nodig en meer korte pauzes. Zonder subsidie van werkgever red ik het niet om normaal te functioneren. Ik wil absoluut geen uitkering en doe er alles aan om gezond te leven maar ik merk door dit probleem dat ik regelmatig angstaanvallen en depressies heb.
Bedankt.
dinsdag 17 maart 2020 om 09:27
Ik krijg binnenkort een onderzoek naar autisme en mijn werk/stages waren altijd rampzalig. Nooit kwam ik mee, werd ik geen onderdeel van een groep en kreeg vaak kritiek. Hierdoor heb ik een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen opgelopen. Totdat ik een leuke baan kreeg waar mensen mij wél waarderen en waar er een fijne sfeer hangt. Het kan dus wel, maar niet elke plek is geschikt voor jou. Het kan zijn dat je gevoeliger bent voor bijvoorbeeld een groepsdynamiek waardoor niet elke baan bij jou past. Bijvoorbeeld een baan waar veel dominante persoonlijkheden zijn, daar kan ik persoonlijk slecht mee omgaan. Hou dus hoop, want het kan wel zijn dat je een baan gaat vinden waar mensen jou wél waarderen om wie jij bent. En het belangrijkste is, leer vooral om jezelf te waarderen zoals jij bent, want jij hebt net zoveel recht om er te zijn als iemand anders!
dinsdag 17 maart 2020 om 10:09
@Vlamtosti wat een lieve reactie dankjewel. Ik begrijp precies hoe jij je voelt, altijd 200% geven maar dingen anders leren/doen dan de doorsnee collega waardoor het voor een werkgever nooit goed genoeg is.
Ik heb ervaringen met hele warme en betrokken collega's en met minder fijne collega's. Een positieve sfeer is zeker een voorwaarde voor mij om te functioneren maar daarnaast zal ik ook vaker korte pauzes en meer inwerktijd nodig hebben. Ik ben bezig met een jobcoach en misschien is het wel verstandiger om ongeschoold werk te gaan doen. Nog niet zo lang geleden is mijn fijne relatie op de knippen gelopen. Ik zat midden in een depressie en zag het leven niet meer zitten. In plaats van open kaart te spelen heb ik mn frustraties op mn lieve partner afgereageerd (onbewust) waardoor x er klaar mee is. Ik wou dat ik eerlijk geweest was want nu ben ik een fantastische x kwijt wie gek op me was alleen omdat ik bang was dat x me te min zou vinden door de beperking en de schaamte rondom de depressieve gevoelens waren te groot waardoor ik het totaal verpest heb.
Mezelf waarderen is nu nog lastig omdat ik me verdrietig voel dat ondanks mijn inzet elke baan stopt. Ontzettend fijn dat je eindelijk je plek gevonden hebt!
Bedankt voor alle warme reacties, het doet me goed om te lezen dat er genoeg mensen zijn die begrip hebben voor mensen die net iets anders zijn.♡♡
Ik heb ervaringen met hele warme en betrokken collega's en met minder fijne collega's. Een positieve sfeer is zeker een voorwaarde voor mij om te functioneren maar daarnaast zal ik ook vaker korte pauzes en meer inwerktijd nodig hebben. Ik ben bezig met een jobcoach en misschien is het wel verstandiger om ongeschoold werk te gaan doen. Nog niet zo lang geleden is mijn fijne relatie op de knippen gelopen. Ik zat midden in een depressie en zag het leven niet meer zitten. In plaats van open kaart te spelen heb ik mn frustraties op mn lieve partner afgereageerd (onbewust) waardoor x er klaar mee is. Ik wou dat ik eerlijk geweest was want nu ben ik een fantastische x kwijt wie gek op me was alleen omdat ik bang was dat x me te min zou vinden door de beperking en de schaamte rondom de depressieve gevoelens waren te groot waardoor ik het totaal verpest heb.
Mezelf waarderen is nu nog lastig omdat ik me verdrietig voel dat ondanks mijn inzet elke baan stopt. Ontzettend fijn dat je eindelijk je plek gevonden hebt!
Bedankt voor alle warme reacties, het doet me goed om te lezen dat er genoeg mensen zijn die begrip hebben voor mensen die net iets anders zijn.♡♡
dinsdag 17 maart 2020 om 10:20
Ik heb een baan onder mijn niveau. Ik weet dat ik meer kan, maar de vraag is of me dat gelukkig maakt. Toen ik aan de slag ging nadat ik mijn diploma had gehaald, vroeg ik me steeds meer af wat ik daar deed. Ik werkte in een zorginstelling, had daarvoor overspannen thuis gezeten en was nog niet 100% mezelf. En de sfeer in die zorginstelling werkte ook niet bepaald mee. Ik zag de ene na de andere collega in een burn-out terechtkomen. Er was veel onduidelijkheid en ik heb juist ritme en structuur nodig. En vooral duidelijkheid. Er werd van me verwacht dat ik in mijn eentje op 20 dementerende ouderen zou staan. Dat kan natuurlijk niet. Maar er was geen geld voor extra personeel, werd er gezegd. Terwijl er wel vanalles werd gekocht waarvan ik dacht: Waar gaat je prioriteit nu heen?
Toen begon ik steeds meer na te denken over ander werk. Ik heb een paar jaar geleden ergens gewerkt waar ik in een heel warm bad terecht kwam. Het werk was veel rustiger, had veel meer 1 op 1 contact en ik had vaste dagen.
Ik begon steeds meer te denken: Wat als ik daar weer zou werken?
Inmiddels werk ik er alweer bijna een jaar, en ik had dit achteraf gezien veel eerder moeten doen. Het geeft me zoveel rust. Ja, het is misschien werk onder mijn niveau. Maar ik heb zoveel meer rust! Ik ga fluitend naar mijn werk en ga fluitend naar huis. En als kers op de taart heb ik een tijdje geleden een vast contract gekregen.
Ik wil dus als tip meegeven: Doe waar jij je goed en gelukkig bij voelt. We moeten nog heel wat jaren werken en het zou zo zonde zijn als je je steeds over de kop werkt. Sommige mensen hadden geen begrip voor mijn situatie. Tja dat is dan hun probleem toch? Toen ik mijn 1e twijfels had werd er ook gevraagd: Waar voel jij je goed bij? Ik wilde steeds aan het totaal plaatje voldoen, maar als je daar zelf niet achterstaat ga je er echt aan onderdoor, op den duur. Ik werk in de zorg en daar is het natuurlijk al erg hectisch. Vooral nu.
Toen begon ik steeds meer na te denken over ander werk. Ik heb een paar jaar geleden ergens gewerkt waar ik in een heel warm bad terecht kwam. Het werk was veel rustiger, had veel meer 1 op 1 contact en ik had vaste dagen.
Ik begon steeds meer te denken: Wat als ik daar weer zou werken?
Inmiddels werk ik er alweer bijna een jaar, en ik had dit achteraf gezien veel eerder moeten doen. Het geeft me zoveel rust. Ja, het is misschien werk onder mijn niveau. Maar ik heb zoveel meer rust! Ik ga fluitend naar mijn werk en ga fluitend naar huis. En als kers op de taart heb ik een tijdje geleden een vast contract gekregen.
Ik wil dus als tip meegeven: Doe waar jij je goed en gelukkig bij voelt. We moeten nog heel wat jaren werken en het zou zo zonde zijn als je je steeds over de kop werkt. Sommige mensen hadden geen begrip voor mijn situatie. Tja dat is dan hun probleem toch? Toen ik mijn 1e twijfels had werd er ook gevraagd: Waar voel jij je goed bij? Ik wilde steeds aan het totaal plaatje voldoen, maar als je daar zelf niet achterstaat ga je er echt aan onderdoor, op den duur. Ik werk in de zorg en daar is het natuurlijk al erg hectisch. Vooral nu.
woensdag 18 maart 2020 om 00:47
woensdag 18 maart 2020 om 08:50
Ik werk tussen de 20 en 25 uur. Toen ik nog in een zorginstelling werkte was het rond de 40 uur, veel te veel. Toen wat minder gaan werken, op papier tenminste, maar in de praktijk bleek dat niet haalbaar en werd ik alsnog voor 40 uur ingepland. Niet fijn als je net overspannen bent geweest.
40 uur is ook gewoon niet haalbaar. Misschien ooit 32 maar voor nu vind ik het even prima.
40 uur is ook gewoon niet haalbaar. Misschien ooit 32 maar voor nu vind ik het even prima.
