Psyche
alle pijlers
Schoonmoeder heeft uitgezaaide longkanker
vrijdag 28 maart 2014 om 14:25
Lieve mensen,
(twijfel of dit bij psyche moet, zo nee excuus )
Ik wil jullie vragen wat jullie in deze situatie zouden doen.
Mijn schoonmoeder heeft twee weken geleden te horen gekregen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ze krijgt wel chemo en bestralingen maar het is enkel om te rekken. De prognose is 9 maanden gemiddeld met behandeling
Erg verdrietig natuurlijk en ik heb er ontzettend veel moeite mee.
Nu het volgende...Mijn man en ik zijn al een tijdje aan het twijfelen of we NU voor een tweede kindje zouden gaan, aangezien we financieel momenteel geen buffer hebben (man heeft nieuwe baan en zal hier volgend jaar wel weer in doorgroeien). We mogen niet mopperen want we redden het iedere maand, maar we hebben dus niet die buffer.
Gisteren zei ik tegen mijn man dat ik het prachtig zou vinden als schoonmoeder het nog mee zou maken dat ik zwanger ben / nog een kindje krijg, maar het word ook een hele zware tijd natuurlijk.
Zouden jullie door voorgenoemde sneller voor een tweede kindje gaan?
Sorry voor het lange misschien wat onsamenhangende verhaal. Ik hoop dat jullie me wat wijsheid bij kunnen brengen.
Dankjewel alvast
(twijfel of dit bij psyche moet, zo nee excuus )
Ik wil jullie vragen wat jullie in deze situatie zouden doen.
Mijn schoonmoeder heeft twee weken geleden te horen gekregen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ze krijgt wel chemo en bestralingen maar het is enkel om te rekken. De prognose is 9 maanden gemiddeld met behandeling
Erg verdrietig natuurlijk en ik heb er ontzettend veel moeite mee.
Nu het volgende...Mijn man en ik zijn al een tijdje aan het twijfelen of we NU voor een tweede kindje zouden gaan, aangezien we financieel momenteel geen buffer hebben (man heeft nieuwe baan en zal hier volgend jaar wel weer in doorgroeien). We mogen niet mopperen want we redden het iedere maand, maar we hebben dus niet die buffer.
Gisteren zei ik tegen mijn man dat ik het prachtig zou vinden als schoonmoeder het nog mee zou maken dat ik zwanger ben / nog een kindje krijg, maar het word ook een hele zware tijd natuurlijk.
Zouden jullie door voorgenoemde sneller voor een tweede kindje gaan?
Sorry voor het lange misschien wat onsamenhangende verhaal. Ik hoop dat jullie me wat wijsheid bij kunnen brengen.
Dankjewel alvast
vrijdag 28 maart 2014 om 18:25
Maar goed, ik zou het niet doen. Er zijn zoveel "stel dat"-en.
Je kunt zomaar je weeën wegpuffen terwijl je schoonmoeder begraven/gecremeerd wordt.
Of je moet als verse moeder vol hormonen de begrafenis regelen.
Is het niet fijner om je man te kunnen troosten, er voor hem zijn, zonder dat je alle drukte rondom een baby hebt?
Je kunt zomaar je weeën wegpuffen terwijl je schoonmoeder begraven/gecremeerd wordt.
Of je moet als verse moeder vol hormonen de begrafenis regelen.
Is het niet fijner om je man te kunnen troosten, er voor hem zijn, zonder dat je alle drukte rondom een baby hebt?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
vrijdag 28 maart 2014 om 18:29
Als eerste veel sterkte gewentst.
Ik zou het ook niet doen. Teveel emoties voor iedereen .
3 jaar geleden is mijn schoonvader (onverwachts) overleden terwijl ik hoogzwanger was. Op de dag van de creamatie lag ik te bevallen. Man was bij mij en heeft de crematie gemist. Dit was zijn eigen keuze. Hij redeneerde dat als er iets mis zou gaan met mij of de baby hij daar niet bij zou zijn.
Het was natuurlijk mooi om ouders te worden, maar zo verschrikkelijk verdrietig dat schoonvader er niet bij was.
Het is heel dubbel. aan de ene kant heeft het geholpen bij het verdriet maar het heeft ook een andersoort vreugde voor de geboorte van ons kind met zich mee gebracht.
Ik zou het ook niet doen. Teveel emoties voor iedereen .
3 jaar geleden is mijn schoonvader (onverwachts) overleden terwijl ik hoogzwanger was. Op de dag van de creamatie lag ik te bevallen. Man was bij mij en heeft de crematie gemist. Dit was zijn eigen keuze. Hij redeneerde dat als er iets mis zou gaan met mij of de baby hij daar niet bij zou zijn.
Het was natuurlijk mooi om ouders te worden, maar zo verschrikkelijk verdrietig dat schoonvader er niet bij was.
Het is heel dubbel. aan de ene kant heeft het geholpen bij het verdriet maar het heeft ook een andersoort vreugde voor de geboorte van ons kind met zich mee gebracht.
vrijdag 28 maart 2014 om 21:19
Dank jullie wel allemaal! Erg lief al die sterkte wensen...Doet me goed...
Ik zal jullie antwoorden eventjes laten bezinken. Kijk, de wens voor een tweede is er al een tijdje, maar aangezien we wel ons verstand willen gebruiken, moeten we alles afwegen.
Er stond een opmerking dat ik mijn schoonmoeder als excuus gebruik om voor een tweede kindje te gaan, maar dit is absoluut niet zo. Deed me ook verdriet om te lezen...
Het is gewoon een gevoel om er nu eerder voor te gaan dan gepland aangezien we nog maar weinig tijd hebben samen.
En natuurlijk staan mijn man en kind op de eerste plaats. Ik steun hem, knuffel hem, praat met hem en we spreken onze gevoelens uit. Hij kwam ook met het idee om er misschien eerder voor te gaan
Nogmaals bedankt allemaal.
Ik zal jullie antwoorden eventjes laten bezinken. Kijk, de wens voor een tweede is er al een tijdje, maar aangezien we wel ons verstand willen gebruiken, moeten we alles afwegen.
Er stond een opmerking dat ik mijn schoonmoeder als excuus gebruik om voor een tweede kindje te gaan, maar dit is absoluut niet zo. Deed me ook verdriet om te lezen...
Het is gewoon een gevoel om er nu eerder voor te gaan dan gepland aangezien we nog maar weinig tijd hebben samen.
En natuurlijk staan mijn man en kind op de eerste plaats. Ik steun hem, knuffel hem, praat met hem en we spreken onze gevoelens uit. Hij kwam ook met het idee om er misschien eerder voor te gaan
Nogmaals bedankt allemaal.
vrijdag 16 juni 2017 om 13:53
Kom hier mijn oude topic tegen en wil graag nog even vertellen hoe het afgelopen is.
We zijn er toentertijd toch voor gegaan en ben ook meteen aangeteld. In januari 2015 is ons tweede zoontje geboren en heeft mijn schoonmoeder hem nog twee weken mogen leren kennen. Eind januari 2015 is ze overleden aan een hartstilstand. Ben nog steeds dankbaar dat ze dit nog heeft mogen meemaken.
Liefs piekerien
We zijn er toentertijd toch voor gegaan en ben ook meteen aangeteld. In januari 2015 is ons tweede zoontje geboren en heeft mijn schoonmoeder hem nog twee weken mogen leren kennen. Eind januari 2015 is ze overleden aan een hartstilstand. Ben nog steeds dankbaar dat ze dit nog heeft mogen meemaken.
Liefs piekerien
vrijdag 16 juni 2017 om 16:53
vrijdag 16 juni 2017 om 17:05
Lees even het bericht van juni 2017 van de TO.redbulletje schreef: ↑16-06-2017 16:53Buiten dat je de middelen er niet voor hebt is het niet handig om nu 'n kind te nemen terwijl je man zijn moeder kwijt gaat raken. Wellicht is ie daardoor zo van slag dat jullie relatie klapt, zeker als jij ondertussen hormonaal zit te zijn en er 'n extra handenbindertje op komst is.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
