Psyche
alle pijlers
Seksueel misbruik
vrijdag 21 augustus 2009 om 17:49
vrijdag 21 augustus 2009 om 21:32
Ik ben van mijn 4de tot mijn 11de misbruikt door mijn vader. Op mijn 11de is mijn moeder overleden. (toen hield het op) Op mijn 13de ben ik weggelopen. Daarna is het heel warrig geweest. Ik had flink wat geblokt en deed aan allerlei 'acting out' gedrag. Had veel last van nachtmerries e.d. Op mijn 35ste ben ik in dagbehandeling gegaan, toen is beetje bij beetje doorgedrongen wat er allemaal gebeurd is.
Ik heb jong kinderen gekregen. Ik voelde me zo ongemakkelijk als hun opa in hun beurt was, al had ik het toen nog geblokt. Op mijn 20ste heb ik definitief het contact met mijn vader gebroken (tot op vandaag, geen spijt)......Ik heb nooit aangifte gedaan, denk ook dat het verjaard is nu.
Ik heb mijn eigen leven, mijn eigen gezin en hoewel het nog steeds pijn doet dat er niemand meer 'boven' mij staat, is het goed zo.
Kies de weg waarmee je het meeste rust in je hart zal hebben....
Ik heb jong kinderen gekregen. Ik voelde me zo ongemakkelijk als hun opa in hun beurt was, al had ik het toen nog geblokt. Op mijn 20ste heb ik definitief het contact met mijn vader gebroken (tot op vandaag, geen spijt)......Ik heb nooit aangifte gedaan, denk ook dat het verjaard is nu.
Ik heb mijn eigen leven, mijn eigen gezin en hoewel het nog steeds pijn doet dat er niemand meer 'boven' mij staat, is het goed zo.
Kies de weg waarmee je het meeste rust in je hart zal hebben....
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 22 augustus 2009 om 17:53
Het is inderdaad een gevoelig onderwerp en het is zeer moedig van jullie allemaal je persoonlijk verhaal hier neer te zetten.Verder ook van belang jezelf niet de schuld te geven want degene die verantwoordelijk is dat is de dader en zoiets moet je hem niet gunnen.Het is wel moeilijk om een schuldgevoel te verwerken en soms denk ik ook dat ik op een foute tijdstip op de foute plek was en als ik nou 18 was geweest dan was ik lichamelijk veel sterker geweest dan toen ik alleen 12 was en dit me overkwam.
Sterkte met verwerken iedereen hier en we praten gewoon verder.
Sterkte met verwerken iedereen hier en we praten gewoon verder.
zaterdag 22 augustus 2009 om 20:15
Ik zou wel aangifte doen, al was het maar om je leven in eigen hand te nemen en geen slachtoffer te blijven (voelen). Laat de dader maar voelen dat wat hij heeft gedaan niet kan.
Laat zo'n vent z'n ding maar in een keukenmachine steken ofzo.
Afgezien daarvan als je aangifte doet kun je ook slachtoffer hulp krijgen (misschien ook zonder aangifte) dan krijg je goede en gespecialiseerde hulp bij je verwerkingsproces.
Ik zou zeggen Kick some Ass!
Voor mij is het verjaard anders zou ik het alsnog doen.
Succes
Laat zo'n vent z'n ding maar in een keukenmachine steken ofzo.
Afgezien daarvan als je aangifte doet kun je ook slachtoffer hulp krijgen (misschien ook zonder aangifte) dan krijg je goede en gespecialiseerde hulp bij je verwerkingsproces.
Ik zou zeggen Kick some Ass!
Voor mij is het verjaard anders zou ik het alsnog doen.
Succes
zaterdag 22 augustus 2009 om 20:18
quote:chili1971 schreef op 22 augustus 2009 @ 19:53:
Ik heb aangifte gedaan, pas op mijn 21e!! mijn vader vertelde doodleuk in de rechtbank : ze is mijn dochter en mijn vrouw was bij me weg, dan mag dat toch? hij kreeg 2 jaar voorwaardelijk, en ik heb er nog steeds last van!
Chili, dit vind ik echt erg voor je. Je vader is volstrekt getikt om zo te denken. Twee jaar voorwaardelijk is hij dan wel het gevang in gegaan?
Overigens ontzettend goed en dapper dat je aangifte hebt gedaan en de rechtzaak volgehouden. Dat is niet makkelijk, zeker niet als het je vader is.
Chapeau!!!!
Ik heb aangifte gedaan, pas op mijn 21e!! mijn vader vertelde doodleuk in de rechtbank : ze is mijn dochter en mijn vrouw was bij me weg, dan mag dat toch? hij kreeg 2 jaar voorwaardelijk, en ik heb er nog steeds last van!
Chili, dit vind ik echt erg voor je. Je vader is volstrekt getikt om zo te denken. Twee jaar voorwaardelijk is hij dan wel het gevang in gegaan?
Overigens ontzettend goed en dapper dat je aangifte hebt gedaan en de rechtzaak volgehouden. Dat is niet makkelijk, zeker niet als het je vader is.
Chapeau!!!!
zaterdag 22 augustus 2009 om 20:54
Jesus, Chili, daar ben je dus niets mee opgeschoten.......Het is zo k*t als het je vader is. Je vader en je moeder zijn je basis....wat moet je als dat wegvalt? Bij jou is je moeder weggegaan, bij mij overleden.....Ben eigenlijk al wees bij geboorte, zo zie ik dat soms.
Heb jij broers of zussen? En hoe heeft het jou gevormd? (als je dat niet kwijt wil, is het ook goed)
Ik weet nog dat ik binnen de hulpverlening, rond mijn dertiende, ooit eens gesuggereerd heb dat het "seksueel" een beetje raar was, thuis....en ineens mankeerde ik van alles. Nou, dat snoert de mond wel.....
Heb jij broers of zussen? En hoe heeft het jou gevormd? (als je dat niet kwijt wil, is het ook goed)
Ik weet nog dat ik binnen de hulpverlening, rond mijn dertiende, ooit eens gesuggereerd heb dat het "seksueel" een beetje raar was, thuis....en ineens mankeerde ik van alles. Nou, dat snoert de mond wel.....
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 22 augustus 2009 om 21:02
Ik werd door de rest van de familie als leugenaar bestempeld en aansteller, ik heb geen contact meer met familie. Ja en je houdt snel je mond als je als raar bestempeld wordt of de situatie als raar bestempeld wordt... ik snap het.. Mij heeft het gevormd tot een onzekere vrouw met een ontzettend wantrouwen, ik kan geen relatie aangaan zonder wantrouwend te zijn. Ik baal van mijn leven, want ik ben niet zo, ik ben zo gemaakt
zaterdag 22 augustus 2009 om 21:46
Hoe oud ben je nu, chili? (oeps, waarschijnlijk 4 jaar jonger dan ik, 37....) Heb je ooit therapie gehad? Herkenbaar allemaal, moet ook zo vechten tegen het wantrouwen......ondanks dat ik het in mijn hoofd allemaal wel weet, wil het gevoel niet mee....
Dat rare....tja, Ik ben ooit naar een reunie van de basisschool geweest.....raar, dat vonden ze mij...zo achteraf terugkijkend. Ik weet nog mijn eigen verbazing als ik bij andere kinderen thuiskwam en me realiseerde dat het daar zo anders was. Een hele andere soort basissfeer. Een bepaalde lichtheid, die bij mij thuis totaal ontbrak.
Dat rare....tja, Ik ben ooit naar een reunie van de basisschool geweest.....raar, dat vonden ze mij...zo achteraf terugkijkend. Ik weet nog mijn eigen verbazing als ik bij andere kinderen thuiskwam en me realiseerde dat het daar zo anders was. Een hele andere soort basissfeer. Een bepaalde lichtheid, die bij mij thuis totaal ontbrak.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 22 augustus 2009 om 21:56
Het gaat nooit over......Als ik mijn kringentje klein en overzichtelijk hou, functioneer ik redelijk. In mijn kringentje zitten allemaal mensen die ook behoorlijk wat meegemaakt hebben. Sinds 5 jaar ben ik volledig afgekeurd. En zo lijkt het beetje bij beetje toch te winnen......
Heb je enig idee waarom je zo ingeklapt bent de laatste week? En heb jij ook zoveel last van nachtmerries (gehad)?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
maandag 24 augustus 2009 om 17:50
quote:Bertha schreef op 24 augustus 2009 @ 09:50:
Wanneer heb je je gesprek Samarel?
Morgenochtend. Het is dan alleen een gesprek en geen echte aangifte. En dan moet ik tot in detail aan een stel vreemden vertellen wat er is gebeurd. Ik heb dit nog nooit aan iemand verteld, tenminste, niet tot in detail, en morgen moet dat dan maar eventjes.
Misschien kunnen ze er niks mee en is het allemaal voor niets, dat kan ook. En dat denk ik eigenlijk ook, want de laatste keer was jaren terug. Maar ik ga het toch proberen.
Wanneer heb je je gesprek Samarel?
Morgenochtend. Het is dan alleen een gesprek en geen echte aangifte. En dan moet ik tot in detail aan een stel vreemden vertellen wat er is gebeurd. Ik heb dit nog nooit aan iemand verteld, tenminste, niet tot in detail, en morgen moet dat dan maar eventjes.
Misschien kunnen ze er niks mee en is het allemaal voor niets, dat kan ook. En dat denk ik eigenlijk ook, want de laatste keer was jaren terug. Maar ik ga het toch proberen.
