Psyche
alle pijlers
Slapeloosheid - slaappillen
woensdag 23 november 2016 om 13:17
Ik kan sinds een aantal weken niet meer slapen. Tijdje terug gehoord dat mijn moeder kanker heeft en dat het niet meer te genezen is. Ze krijgt nu chemo. Als het aanslaat heeft ze nog een paar jaar, zo niet nog een paar maanden. Nu kan ik dus niet meer slapen, omdat ik er van wakker lig. Verdrietig dat ik mijn moeder niet wil verliezen, zorgen over haar etc. Inmiddels ben ik er overspannen door. Geen slaap is gewoon niet te doen. En als ik zeg geen slaap, dan bedoel ik ook echt geen slaap. Ik ga naar bed en lig om 4 uur nog steeds wakker, te malen. Ik moet om alles huilen, kan niet meer auto rijden omdat ik te moe ben en het te gevaarlijk is etc. Ben bij de huisarts geweest en heb slaappillen gekregen om in ieder geval wat slaap te krijgen (conclusie: overspannen). Als ik slaap krijg kan ik de wereld een stuk beter aan.
Maar nu komt het: met de slaappillen kan ik alleen inslapen, niet doorslapen. Ik val snel in slaap, maar wordt rond een uur of twee wakker. Daarna kom ik niet meer in slaap. Krijg in mijn omgeving veel goedbedoelde tips als "ga eens naar de sportschool" of "neem een wijntje voor het slapengaan", maar ik ben meer op zoek naar ervaringsdeskundigen.
Zijn er hier mensen die door stress niet konden slapen. Zo ja, hebben jullie bepaalde dingen geprobeerd die hielpen?
Dit heb ik al geprobeerd: flinke wandeling met de hond voor het slapen gaan (doe ik sowieso, hond moet toch uit...), in bad voor slapengaan, douchen voor slapen gaan, warme melk, gedachte proberen te verzetten.
Maar nu komt het: met de slaappillen kan ik alleen inslapen, niet doorslapen. Ik val snel in slaap, maar wordt rond een uur of twee wakker. Daarna kom ik niet meer in slaap. Krijg in mijn omgeving veel goedbedoelde tips als "ga eens naar de sportschool" of "neem een wijntje voor het slapengaan", maar ik ben meer op zoek naar ervaringsdeskundigen.
Zijn er hier mensen die door stress niet konden slapen. Zo ja, hebben jullie bepaalde dingen geprobeerd die hielpen?
Dit heb ik al geprobeerd: flinke wandeling met de hond voor het slapen gaan (doe ik sowieso, hond moet toch uit...), in bad voor slapengaan, douchen voor slapen gaan, warme melk, gedachte proberen te verzetten.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 13:23
ik geloof dat er een verschil is tussen inslapers en doorslapers, vraag je huisarts daar eens naar.
Zelf slik ik seroquel 25mg, werkt super maar is wel een beetje een paardenmiddel. Maar van al het andere sliep ik sinds mijn burnout ook niet (of max 3 uur). Ik had hier wel een week bijwerkingen van, dus ik weet niet of het voor af en toe geschikt is.
sterkte...
Zelf slik ik seroquel 25mg, werkt super maar is wel een beetje een paardenmiddel. Maar van al het andere sliep ik sinds mijn burnout ook niet (of max 3 uur). Ik had hier wel een week bijwerkingen van, dus ik weet niet of het voor af en toe geschikt is.
sterkte...
woensdag 23 november 2016 om 13:25
woensdag 23 november 2016 om 13:30
Ja misschien moet ik dat inderdaad doen. Maar voor mijn gevoel gaat het niet helpen. Ik kan wel alles van me afpraten, maar feit blijft dat mijn moeder dood gaat. Daar is gewoon niets aan te doen. En zolang het zo is, zal ik zorgen hebben. Maar kwaad kan het natuurlijk ook niet.
Ik heb nog nooit zo graag in mijn leven gewoon 1 nachtje willen doorslapen.
Ik heb nu trouwens tamezepan.
Ik heb nog nooit zo graag in mijn leven gewoon 1 nachtje willen doorslapen.
Ik heb nu trouwens tamezepan.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 13:31
quote:Maaique schreef op 23 november 2016 @ 13:25:
Ik zit momenteel in ongeveer hetzelfde schuitje, slaap pillen doen bij mij weinig / niks. Heb nu een doorverwijzing gekregen naar het poh-ggz om me te helpen. Die pillen gaan niks doen zolang je geestelijk constant bezig bent. Wellicht kan jij ook om een doorverwijzing vragen?Sterkte
Ik zit momenteel in ongeveer hetzelfde schuitje, slaap pillen doen bij mij weinig / niks. Heb nu een doorverwijzing gekregen naar het poh-ggz om me te helpen. Die pillen gaan niks doen zolang je geestelijk constant bezig bent. Wellicht kan jij ook om een doorverwijzing vragen?Sterkte
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 13:36
vraag zoplicon - ik neem er maximaal 1x per week 1 en daar slaap ik 5 uur achter elkaar op. Heerlijk om in diepe slaap te komen... inslapen geen moeite mee, doorslapen des te meer en dit is wat me helpt. Volgende dag wel vieze smaak in mond en duf 's ochtends dus ik neem er alleen eentje als ik volgende dag vrij ben en geen afspraken 's ochtends.
Sterkte!
Sterkte!
woensdag 23 november 2016 om 13:36
quote:HappyButterfly schreef op 23 november 2016 @ 13:30:
Ja misschien moet ik dat inderdaad doen. Maar voor mijn gevoel gaat het niet helpen. Ik kan wel alles van me afpraten, maar feit blijft dat mijn moeder dood gaat. Daar is gewoon niets aan te doen. En zolang het zo is, zal ik zorgen hebben. Maar kwaad kan het natuurlijk ook niet.
Ik heb nog nooit zo graag in mijn leven gewoon 1 nachtje willen doorslapen.
Ik heb nu trouwens tamezepan.
Ik heb Nitrazepam nu maar ben gestopt met nemen en hopen dat het werkt.
Woensdag ga ik naar die therapeut. Ik ga hier zelf niet uitkomen.. ik heb geen flauw idee wat er precies speelt bij mij (wel een beetje, werkdruk) maar verder? Hoop dat ze me kan helpen.
Ben helaas ook ziek thuis omdat ik helemaal op ben, kan niet slapen, pijn in m'n buik, hoofdpijn en pijn / druk op m'n borst. Ook het huilen om 'niks' herken ik helaas heel goed.
Jij ook veel sterkte, het is echt super vervelend
Maar ga nog een keer naar je huisarts en vraag om een doorverwijzing.
(Ps: m'n huis is wel suuuuper schoon, enige waarbij ik niet loop te piekeren lijkt wel. Nu alleen niet echt meer iets te doen haha)
Ja misschien moet ik dat inderdaad doen. Maar voor mijn gevoel gaat het niet helpen. Ik kan wel alles van me afpraten, maar feit blijft dat mijn moeder dood gaat. Daar is gewoon niets aan te doen. En zolang het zo is, zal ik zorgen hebben. Maar kwaad kan het natuurlijk ook niet.
Ik heb nog nooit zo graag in mijn leven gewoon 1 nachtje willen doorslapen.
Ik heb nu trouwens tamezepan.
Ik heb Nitrazepam nu maar ben gestopt met nemen en hopen dat het werkt.
Woensdag ga ik naar die therapeut. Ik ga hier zelf niet uitkomen.. ik heb geen flauw idee wat er precies speelt bij mij (wel een beetje, werkdruk) maar verder? Hoop dat ze me kan helpen.
Ben helaas ook ziek thuis omdat ik helemaal op ben, kan niet slapen, pijn in m'n buik, hoofdpijn en pijn / druk op m'n borst. Ook het huilen om 'niks' herken ik helaas heel goed.
Jij ook veel sterkte, het is echt super vervelend
Maar ga nog een keer naar je huisarts en vraag om een doorverwijzing. (Ps: m'n huis is wel suuuuper schoon, enige waarbij ik niet loop te piekeren lijkt wel. Nu alleen niet echt meer iets te doen haha)
Internagelaktisch
woensdag 23 november 2016 om 13:43
quote:Maaique schreef op 23 november 2016 @ 13:36:
[...]
Ik heb Nitrazepam nu maar ben gestopt met nemen en hopen dat het werkt.
Woensdag ga ik naar die therapeut. Ik ga hier zelf niet uitkomen.. ik heb geen flauw idee wat er precies speelt bij mij (wel een beetje, werkdruk) maar verder? Hoop dat ze me kan helpen.
Ben helaas ook ziek thuis omdat ik helemaal op ben, kan niet slapen, pijn in m'n buik, hoofdpijn en pijn / druk op m'n borst. Ook het huilen om 'niks' herken ik helaas heel goed.
Jij ook veel sterkte, het is echt super vervelend Maar ga nog een keer naar je huisarts en vraag om een doorverwijzing.
(Ps: m'n huis is wel suuuuper schoon, enige waarbij ik niet loop te piekeren lijkt wel. Nu alleen niet echt meer iets te doen haha)
Het enige dat er voor zorgt dat ik niet totaal instort is doorgaan. Dus ik sta op, loop met de hond, ga werken (fulltime, veel afspraken buiten de deur, MOET representatief en vrolijk en spontaan zijn), dan ga ik weer lopen met de hond, naar mijn moeder toe om voor haar te koken en haar huis aan kant te maken. Volgende dag doe ik alles opnieuw alleen ga ik dan niet naar mijn moeder, dat doe ik om de dag. Het is heel pittig, maar maandag was ik een dag thuis omdat ik het niet trok en toen heb ik alleen maar gehuild. Echt constant, geen grap. Vannacht heb ik 4 uur geslapen. Ben kapot, maar met 4 uur slaap moet ik al een stuk minder huilen dan met 0 slaap.
Wat heftig voor jou dat je niet weet waar het vandaan komt. Hopelijk kom je er snel achter. Leven op slaappillen is ook niks
[...]
Ik heb Nitrazepam nu maar ben gestopt met nemen en hopen dat het werkt.
Woensdag ga ik naar die therapeut. Ik ga hier zelf niet uitkomen.. ik heb geen flauw idee wat er precies speelt bij mij (wel een beetje, werkdruk) maar verder? Hoop dat ze me kan helpen.
Ben helaas ook ziek thuis omdat ik helemaal op ben, kan niet slapen, pijn in m'n buik, hoofdpijn en pijn / druk op m'n borst. Ook het huilen om 'niks' herken ik helaas heel goed.
Jij ook veel sterkte, het is echt super vervelend
Maar ga nog een keer naar je huisarts en vraag om een doorverwijzing. (Ps: m'n huis is wel suuuuper schoon, enige waarbij ik niet loop te piekeren lijkt wel. Nu alleen niet echt meer iets te doen haha)
Het enige dat er voor zorgt dat ik niet totaal instort is doorgaan. Dus ik sta op, loop met de hond, ga werken (fulltime, veel afspraken buiten de deur, MOET representatief en vrolijk en spontaan zijn), dan ga ik weer lopen met de hond, naar mijn moeder toe om voor haar te koken en haar huis aan kant te maken. Volgende dag doe ik alles opnieuw alleen ga ik dan niet naar mijn moeder, dat doe ik om de dag. Het is heel pittig, maar maandag was ik een dag thuis omdat ik het niet trok en toen heb ik alleen maar gehuild. Echt constant, geen grap. Vannacht heb ik 4 uur geslapen. Ben kapot, maar met 4 uur slaap moet ik al een stuk minder huilen dan met 0 slaap.
Wat heftig voor jou dat je niet weet waar het vandaan komt. Hopelijk kom je er snel achter. Leven op slaappillen is ook niks
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 13:45
quote:Spritz63 schreef op 23 november 2016 @ 13:36:
vraag zoplicon - ik neem er maximaal 1x per week 1 en daar slaap ik 5 uur achter elkaar op. Heerlijk om in diepe slaap te komen... inslapen geen moeite mee, doorslapen des te meer en dit is wat me helpt. Volgende dag wel vieze smaak in mond en duf 's ochtends dus ik neem er alleen eentje als ik volgende dag vrij ben en geen afspraken 's ochtends.
Sterkte!Thanks voor je advies! Ik denk niet dat dit iets is voor mij, want ik werk fulltime met veel afspraken buiten de deur.
vraag zoplicon - ik neem er maximaal 1x per week 1 en daar slaap ik 5 uur achter elkaar op. Heerlijk om in diepe slaap te komen... inslapen geen moeite mee, doorslapen des te meer en dit is wat me helpt. Volgende dag wel vieze smaak in mond en duf 's ochtends dus ik neem er alleen eentje als ik volgende dag vrij ben en geen afspraken 's ochtends.
Sterkte!Thanks voor je advies! Ik denk niet dat dit iets is voor mij, want ik werk fulltime met veel afspraken buiten de deur.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 13:52
Wat verdrietig.
Ik gebruik seroquel 25mg. Eigenlijk een antipsychotica maar kan ook gebruikt worden bij insomnia. Werkte voor mij erg goed. Eerste dagen erg duf maar gaat daarna over. Nu gebruik ik het nog heel af en toe en dan ben ik wel erg duf weer.
Die adviezen van sporten enzo zijn goedbedoeld maar soms werkt het gewoon echt niet.
Veel sterkte.
Ik gebruik seroquel 25mg. Eigenlijk een antipsychotica maar kan ook gebruikt worden bij insomnia. Werkte voor mij erg goed. Eerste dagen erg duf maar gaat daarna over. Nu gebruik ik het nog heel af en toe en dan ben ik wel erg duf weer.
Die adviezen van sporten enzo zijn goedbedoeld maar soms werkt het gewoon echt niet.
Veel sterkte.
woensdag 23 november 2016 om 13:58
woensdag 23 november 2016 om 13:58
quote:HappyButterfly schreef op 23 november 2016 @ 13:43:
[...]
Het enige dat er voor zorgt dat ik niet totaal instort is doorgaan. Dus ik sta op, loop met de hond, ga werken (fulltime, veel afspraken buiten de deur, MOET representatief en vrolijk en spontaan zijn), dan ga ik weer lopen met de hond, naar mijn moeder toe om voor haar te koken en haar huis aan kant te maken. Volgende dag doe ik alles opnieuw alleen ga ik dan niet naar mijn moeder, dat doe ik om de dag. Het is heel pittig, maar maandag was ik een dag thuis omdat ik het niet trok en toen heb ik alleen maar gehuild. Echt constant, geen grap. Vannacht heb ik 4 uur geslapen. Ben kapot, maar met 4 uur slaap moet ik al een stuk minder huilen dan met 0 slaap.
Wat heftig voor jou dat je niet weet waar het vandaan komt. Hopelijk kom je er snel achter. Leven op slaappillen is ook niks Dit wat jij beschrijft heb ik ook maanden en maanden volgehouden, tot ik niet meer kon en instorte. Pas op jezelf, ga naar de dokter en bespreek dit
[...]
Het enige dat er voor zorgt dat ik niet totaal instort is doorgaan. Dus ik sta op, loop met de hond, ga werken (fulltime, veel afspraken buiten de deur, MOET representatief en vrolijk en spontaan zijn), dan ga ik weer lopen met de hond, naar mijn moeder toe om voor haar te koken en haar huis aan kant te maken. Volgende dag doe ik alles opnieuw alleen ga ik dan niet naar mijn moeder, dat doe ik om de dag. Het is heel pittig, maar maandag was ik een dag thuis omdat ik het niet trok en toen heb ik alleen maar gehuild. Echt constant, geen grap. Vannacht heb ik 4 uur geslapen. Ben kapot, maar met 4 uur slaap moet ik al een stuk minder huilen dan met 0 slaap.
Wat heftig voor jou dat je niet weet waar het vandaan komt. Hopelijk kom je er snel achter. Leven op slaappillen is ook niks Dit wat jij beschrijft heb ik ook maanden en maanden volgehouden, tot ik niet meer kon en instorte. Pas op jezelf, ga naar de dokter en bespreek dit
Internagelaktisch
woensdag 23 november 2016 om 14:10
quote:Diddie_Boho schreef op 23 november 2016 @ 13:58:
Klinkt alsof je even moet kappen met werken. Je gaat anders finaal instorten. Dit is niet niks, je mams die ineens met een timer boven het hoofd leeft.
Kan je dagen vrij opnemen? Kan je je ziek melden? Bijkomen en leuke dingen doen waar je even weer van oplaadt?Ik vind werken juist heel leuk. Het leidt me af en heb leuke gesprekken met de collega's. Hier heb ik juist het gevoel dat het niet alleen over mijn moeder hoeft te gaan. Maar ik snap wat je bedoelt. Met de feestdagen ben ik vrij en tegen die tijd weten we ook in hoeverre de chemo is aangeslagen.
Klinkt alsof je even moet kappen met werken. Je gaat anders finaal instorten. Dit is niet niks, je mams die ineens met een timer boven het hoofd leeft.
Kan je dagen vrij opnemen? Kan je je ziek melden? Bijkomen en leuke dingen doen waar je even weer van oplaadt?Ik vind werken juist heel leuk. Het leidt me af en heb leuke gesprekken met de collega's. Hier heb ik juist het gevoel dat het niet alleen over mijn moeder hoeft te gaan. Maar ik snap wat je bedoelt. Met de feestdagen ben ik vrij en tegen die tijd weten we ook in hoeverre de chemo is aangeslagen.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 14:19
quote:Diddie_Boho schreef op 23 november 2016 @ 14:16:
het is zo pittig. je zegt hierboven dat de enige reden dat je niet instort is omdat je doorgaat.
Wie zegt dat je niet in mag storten?
Niemand wil instorten toch?
Echt ik zou met een maatschappelijk werker praten.In sommige steden heb je ook inloophuizen voor mensen met kanker en hun naasten
het is zo pittig. je zegt hierboven dat de enige reden dat je niet instort is omdat je doorgaat.
Wie zegt dat je niet in mag storten?
Niemand wil instorten toch?
Echt ik zou met een maatschappelijk werker praten.In sommige steden heb je ook inloophuizen voor mensen met kanker en hun naasten
woensdag 23 november 2016 om 14:22
Ja dat mag wel, maar wat heeft mijn moeder daar aan? Ik denk even gewoon praktisch. Als ik instort en alleen maar huil, dan merkt mijn moeder dat ook. Ik wil gewoon absoluut niet dat zij tijdens het vechten voor haar leven zich zorgen moet maken om haar dochter die niet kan slapen. Ik moet het tot de kerst even volhouden, dan weten we meer. En als er dan blijkt dat het nog een paar maanden zijn, dan mag ik instorten en mag ze dat ook zien. Maar als dan blijkt dat het nog jaren zijn, dan zijn een hoop van mijn zorgen weg en hopelijk kan ik dan weer slapen.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 14:39
Nee niemand wil instorten. Niemand wil kanker krijgen en zijn of haar geliefden met verdriet zien. Het overkomt je en je moet er mee dealen. Wellicht werkt het niet voor je, dat kan.
Ik heb drie jaar lang zo door gelopen. Pas toen alles wat ik kende als een kaartentoren in elkaar stortte realiseerde ik me dat ik gewoon had moeten toegeven aan het verdriet. En kijk uit met vastklampen aan kerst en duidelijkheid. Dan leef je daar naartoe met een knoop in je maag en dan heb je kans dat er nog steeds weinig te zeggen is.
Wellicht projecteer ik wel. Je hoeft er ook niks mee te doen. Jij werkt anders dan ik natuurlijk. Maar een stukje ervaring van een anonieme vreemde.
Maar denk je dat je moeder niks merkt en zich nu geen zorgen om je maakt?
:Hug: zijn klote dingen in het leven. Veel sterkte in ieder geval.
Ik heb drie jaar lang zo door gelopen. Pas toen alles wat ik kende als een kaartentoren in elkaar stortte realiseerde ik me dat ik gewoon had moeten toegeven aan het verdriet. En kijk uit met vastklampen aan kerst en duidelijkheid. Dan leef je daar naartoe met een knoop in je maag en dan heb je kans dat er nog steeds weinig te zeggen is.
Wellicht projecteer ik wel. Je hoeft er ook niks mee te doen. Jij werkt anders dan ik natuurlijk. Maar een stukje ervaring van een anonieme vreemde.
Maar denk je dat je moeder niks merkt en zich nu geen zorgen om je maakt?
:Hug: zijn klote dingen in het leven. Veel sterkte in ieder geval.
"People, what a bunch of bastards"
woensdag 23 november 2016 om 14:39
Instorten plan je niet.
Ik ken die slapeloosheid overigens wel van jaren terug rondom een scheiding. Proberen te accepteren dat het zo is, maar het maakt je niet gezonder in je hoofd, dat voelde ik wel. Uiteindelijk wel naar huisarts gegaan 3 weken niet gewerkt. Groot houden voor je moeder zou ik niet doen. Praat er met haar over. Het doet pijn en dat mag ze ook weten.
Ik ken die slapeloosheid overigens wel van jaren terug rondom een scheiding. Proberen te accepteren dat het zo is, maar het maakt je niet gezonder in je hoofd, dat voelde ik wel. Uiteindelijk wel naar huisarts gegaan 3 weken niet gewerkt. Groot houden voor je moeder zou ik niet doen. Praat er met haar over. Het doet pijn en dat mag ze ook weten.
woensdag 23 november 2016 om 16:23
quote:Soyuz schreef op 23 november 2016 @ 14:39:
Instorten plan je niet.
Ik ken die slapeloosheid overigens wel van jaren terug rondom een scheiding. Proberen te accepteren dat het zo is, maar het maakt je niet gezonder in je hoofd, dat voelde ik wel. Uiteindelijk wel naar huisarts gegaan 3 weken niet gewerkt. Groot houden voor je moeder zou ik niet doen. Praat er met haar over. Het doet pijn en dat mag ze ook weten.Ze weet dat ik verdriet heb, dat is geen geheim. Maar ik heb liever dat zij zich even op zichzelf richt nu, in plaats van zorgen maken om haar dochter. Ze heeft lang genoeg voor mij gezorgd, nu is het even haar beurt.
Instorten plan je niet.
Ik ken die slapeloosheid overigens wel van jaren terug rondom een scheiding. Proberen te accepteren dat het zo is, maar het maakt je niet gezonder in je hoofd, dat voelde ik wel. Uiteindelijk wel naar huisarts gegaan 3 weken niet gewerkt. Groot houden voor je moeder zou ik niet doen. Praat er met haar over. Het doet pijn en dat mag ze ook weten.Ze weet dat ik verdriet heb, dat is geen geheim. Maar ik heb liever dat zij zich even op zichzelf richt nu, in plaats van zorgen maken om haar dochter. Ze heeft lang genoeg voor mij gezorgd, nu is het even haar beurt.
Don't worry, be happy!
woensdag 23 november 2016 om 16:44
Ik slik temazepam. Daar val ik, net als jij, van in slaap maar ik word net zo snel weer wakker en ik blijf dan wakker. Ik ben nu gestart met meditatie, vooral gericht op ademhalen. Wanneer je diep door je neus inademt richting je onderbuik, even vasthouden, en weer flink uitademen via je mond... als je dit een aantal keer herhaalt val je misschien IETS sneller in slaap... sterkte
woensdag 23 november 2016 om 19:07
