Psyche
alle pijlers
Slechte periodes afwisselen met goede periodes
donderdag 22 november 2018 om 13:38
Ik toch weer even mijn verhaal kwijt
De laatste tijd voel ik mij gewoon anders. Ik kan niet omschrijven wat ik voel: Blij, verdriet of juist opgewekt. Net alsof ik niks voel van binnen.
Heb de laatste tijd vaak last van stemmingswisselingen.
Soms heb ik een dag dat ik denk mwah het gaat wel. Soms heb ik opeens veel energie en wil ik van
alles gaan doen en een paar dagen later voel ik me weer heel slecht.
In zo'n periode dat ik me slecht voel, heb ik dan echt zo gevoel dat ik geen energie meer heb en moe ben. Daarnaast heb ik dan soms huilbuien en soms het gevoel dat ik mezelf wat aan wil doen. Dit is overigens niet altijd zo.
Heel soms snij ik mezelf wel eens, maar niet vaak. Op zulke momenten hou ik mij wel en dat besef heb ik ook wel.
Maar mijn gedachten gaan dan wel met mij op de loop. Ik denk vaak, hoe zou het zijn als ik er niet meer ben?
Savonds lig ik ook wel redelijk vroeg op bed omdat ik moe ben. Eenmaal in bed, val ik niet altijd gelijk in slaap.
Maar ik ben sochtends wel redelijk vroeg, rond half 6, kan dan de slaap niet meer vatten, terwijl ik wel moe ben.
Soms heb ik dan een huilbui.
Daarnaast merk ik wel dat ik regelmatig last heb van pijnlijke schouderbladen en een duf gevoel in het hoofd. Niet echt fit voelen.
Soms duizelig als ik opsta. Soms moet ik mij gedurende dag echt verzetten om wat te doen. Het huishouden etc. Niet vaak zin in, maar toch doe ik het. Als ik aan het werk ben, dan gaat het meestal wel. Iedereen vraagt altijd wel hoe het gaat. Maar aan de buitenwereld laat ik niks merken, terwijl ik mijn van binnen toch anders voel. Soms denk ik het leven stelt niks voor. voel dan een soort leegte.
Maar opeens kan het dan ook wel omslaan en dan heb ik niet eens het gevoel heb dat ik daar last van
heb gehad. En heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aan kan.
Vorig weekend was het echt extreem. Zaterdag 1e dag van de menstruatie. Toen was ik echt een wrak en kon ik niks anders dan huilen, wou niet meer leven en begon mezelf wat te snijden. Zo erg dat ik maandagochtend op het punt stond op mijn ziek te melden, omdat ik het niet trok. Uiteindelijk niet gedaan. Laatst wel bij de huisarts geweest met soortgelijke klachten, die ik toen had 2 weken voor mijn menstruatie. Vitamine b6 gekregen, maar helaas de rollen zijn omgedraaid en heb er nu last van op de 1e dag van de menstruatie.
Ik loop al wel langere tijd met klachten, maar het ging een hele tijd goed. Verschillende soorten hulp gehad. maar soms weet ik niet wat ik met mijn leven moet, wat het voorstelt etc. Ik wil gewoon stabiel blijven. En ik weet ook wel dat iedereen wel eens een periode heeft dat die niet lekker in z'n vel zit, maar waar ik van baal is dat ik meer slechte periodes heeft dan goede. Soms weet ik niet wat ik van binnen voel, voel me soms zo onzeker.
Uiteindelijk deze week de huisarts gebeld en kan daar pas dinsdag terecht. Alleen begin ik nu weer te twijfelen. Ben al zo vaak naar de huisarts geweest en dan ziet hij mij
En ik heb wel verschillende hulp gehad en ik weet ook wel dat het normaal is dat je soms dit soort
periodes hebt, maar bij mij is het juist andersom. Vaak slechter voelen dan goed. Wil ook gewoon
kunnen genieten en stabiel blijven.
Soms heb ik het gevoel dat ik niet kan genieten en sommige dingen niks met mij doet, maar op andere momenten zie ik de wereld rooskleurig.
Wat ik met mijn verhaal wil? Ik ben opzoek naar (h)erkenning, iemand die soortgelijks heeft of eventueel tips.
De laatste tijd voel ik mij gewoon anders. Ik kan niet omschrijven wat ik voel: Blij, verdriet of juist opgewekt. Net alsof ik niks voel van binnen.
Heb de laatste tijd vaak last van stemmingswisselingen.
Soms heb ik een dag dat ik denk mwah het gaat wel. Soms heb ik opeens veel energie en wil ik van
alles gaan doen en een paar dagen later voel ik me weer heel slecht.
In zo'n periode dat ik me slecht voel, heb ik dan echt zo gevoel dat ik geen energie meer heb en moe ben. Daarnaast heb ik dan soms huilbuien en soms het gevoel dat ik mezelf wat aan wil doen. Dit is overigens niet altijd zo.
Heel soms snij ik mezelf wel eens, maar niet vaak. Op zulke momenten hou ik mij wel en dat besef heb ik ook wel.
Maar mijn gedachten gaan dan wel met mij op de loop. Ik denk vaak, hoe zou het zijn als ik er niet meer ben?
Savonds lig ik ook wel redelijk vroeg op bed omdat ik moe ben. Eenmaal in bed, val ik niet altijd gelijk in slaap.
Maar ik ben sochtends wel redelijk vroeg, rond half 6, kan dan de slaap niet meer vatten, terwijl ik wel moe ben.
Soms heb ik dan een huilbui.
Daarnaast merk ik wel dat ik regelmatig last heb van pijnlijke schouderbladen en een duf gevoel in het hoofd. Niet echt fit voelen.
Soms duizelig als ik opsta. Soms moet ik mij gedurende dag echt verzetten om wat te doen. Het huishouden etc. Niet vaak zin in, maar toch doe ik het. Als ik aan het werk ben, dan gaat het meestal wel. Iedereen vraagt altijd wel hoe het gaat. Maar aan de buitenwereld laat ik niks merken, terwijl ik mijn van binnen toch anders voel. Soms denk ik het leven stelt niks voor. voel dan een soort leegte.
Maar opeens kan het dan ook wel omslaan en dan heb ik niet eens het gevoel heb dat ik daar last van
heb gehad. En heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aan kan.
Vorig weekend was het echt extreem. Zaterdag 1e dag van de menstruatie. Toen was ik echt een wrak en kon ik niks anders dan huilen, wou niet meer leven en begon mezelf wat te snijden. Zo erg dat ik maandagochtend op het punt stond op mijn ziek te melden, omdat ik het niet trok. Uiteindelijk niet gedaan. Laatst wel bij de huisarts geweest met soortgelijke klachten, die ik toen had 2 weken voor mijn menstruatie. Vitamine b6 gekregen, maar helaas de rollen zijn omgedraaid en heb er nu last van op de 1e dag van de menstruatie.
Ik loop al wel langere tijd met klachten, maar het ging een hele tijd goed. Verschillende soorten hulp gehad. maar soms weet ik niet wat ik met mijn leven moet, wat het voorstelt etc. Ik wil gewoon stabiel blijven. En ik weet ook wel dat iedereen wel eens een periode heeft dat die niet lekker in z'n vel zit, maar waar ik van baal is dat ik meer slechte periodes heeft dan goede. Soms weet ik niet wat ik van binnen voel, voel me soms zo onzeker.
Uiteindelijk deze week de huisarts gebeld en kan daar pas dinsdag terecht. Alleen begin ik nu weer te twijfelen. Ben al zo vaak naar de huisarts geweest en dan ziet hij mij
En ik heb wel verschillende hulp gehad en ik weet ook wel dat het normaal is dat je soms dit soort
periodes hebt, maar bij mij is het juist andersom. Vaak slechter voelen dan goed. Wil ook gewoon
kunnen genieten en stabiel blijven.
Soms heb ik het gevoel dat ik niet kan genieten en sommige dingen niks met mij doet, maar op andere momenten zie ik de wereld rooskleurig.
Wat ik met mijn verhaal wil? Ik ben opzoek naar (h)erkenning, iemand die soortgelijks heeft of eventueel tips.
donderdag 22 november 2018 om 13:40
Ik zou dit schema een tijdje invullen, kijken of de klachten te maken hebben met je cyclus. https://watispmdd.files.wordpress.com/2013/04/pms.jpg
donderdag 22 november 2018 om 13:47
Een plant bloeit ook niet 365 dagen per jaar, het is normaal om je niet altijd gelukkig, blij en energiek te voelen. Hormonen hebben daar veel invloed op, maar ook de manier waarop je er zelf tegenaan kijkt.
Als je je focus legt op de slechte momenten, dan zullen die steeds zwaarder gaan wegen. Probeer je je focus te leggen op de momenten dat je je wel goed voelt en dan zullen die meer gaan opvallen en je zal ze beter gaan onthouden. Soms kan het helpen om een geluksdagboekje bij te houden en daar iedere dag iets in te schrijven waar je wél blij van werd die dag.
Als je je focus legt op de slechte momenten, dan zullen die steeds zwaarder gaan wegen. Probeer je je focus te leggen op de momenten dat je je wel goed voelt en dan zullen die meer gaan opvallen en je zal ze beter gaan onthouden. Soms kan het helpen om een geluksdagboekje bij te houden en daar iedere dag iets in te schrijven waar je wél blij van werd die dag.
donderdag 22 november 2018 om 13:48
donderdag 22 november 2018 om 14:08
KaleKip schreef: ↑22-11-2018 13:47Een plant bloeit ook niet 365 dagen per jaar, het is normaal om je niet altijd gelukkig, blij en energiek te voelen. Hormonen hebben daar veel invloed op, maar ook de manier waarop je er zelf tegenaan kijkt.
Als je je focus legt op de slechte momenten, dan zullen die steeds zwaarder gaan wegen. Probeer je je focus te leggen op de momenten dat je je wel goed voelt en dan zullen die meer gaan opvallen en je zal ze beter gaan onthouden. Soms kan het helpen om een geluksdagboekje bij te houden en daar iedere dag iets in te schrijven waar je wél blij van werd die dag.
Zou je dit ook zeggen tegen iemand die een paar dagen per maand migraine heeft? Of iemand die eens per maand haar ingewanden eruit kotst?
Dit soort klachten moeten net zo goed serieus genomen worden als lichamelijke klachten. Ik neem aan als het alleen een kwestie was van focussen op het positieve, dat TO dat zelf ook wel zal kunnen bedenken
donderdag 22 november 2018 om 14:10
Dinsdag heb ik een afspraak met de huisarts. Mijn oude psycholoog gemaild, maar die kon niks meer voor mij betekenen. Hopelijk kan de huisarts helpen.
donderdag 22 november 2018 om 14:13
snorriemorrie schreef: ↑22-11-2018 14:08
Zou je dit ook zeggen tegen iemand die een paar dagen per maand migraine heeft? Of iemand die eens per maand haar ingewanden eruit kotst?
Dit soort klachten moeten net zo goed serieus genomen worden als lichamelijke klachten. Ik neem aan als het alleen een kwestie was van focussen op het positieve, dat TO dat zelf ook wel zal kunnen bedenken
Ja Dat weet ik zelf ook wel dat ik moet uitgaan van het positieve en niet richten op het negatieve. Dat probeer ik ook wel, maar ben sommige dagen echt moe. En dan lukt mij dat niet Ik wil gewoon stabieler zijn in het leven, meer zelfvertrouwen etc.
Maar dinsdag heb ik al een afspraak bij de huisarts staan.
donderdag 22 november 2018 om 14:31
Dat lukt niemand alle dagen, dus gun jezelf wat ruimte. Zolang het je af en toe lukt, ben je al op de goede weg. Je kunt heel perfectionistisch proberen om nooit meer een slechte dag te hebben, maar dat is natuurlijk totaal onrealistisch en laat je alleen maar balen als er wel een keer een slechte dag bij zit. Ook slechte dagen mogen er zijn, dat bedoelde ik, maar maak ze niet groter en belangrijker dan de fijne dagen.famke87 schreef: ↑22-11-2018 14:13[/b]
Ja Dat weet ik zelf ook wel dat ik moet uitgaan van het positieve en niet richten op het negatieve. Dat probeer ik ook wel, maar ben sommige dagen echt moe. En dan lukt mij dat niet Ik wil gewoon stabieler zijn in het leven, meer zelfvertrouwen etc.
Maar dinsdag heb ik al een afspraak bij de huisarts staan.
En ik bedoel het natuurlijk ook niet als de ultieme oplossing zoals Snorriemorrie suggereert. Dat mentale klachten net zo serieus zijn als fysieke klachten, vind ik vanzelfsprekend. Maar je schreef al dat je naar de huisarts gaat en als ik je loep dan zie ik dat je ook niet onbekend bent met professionele hulp, dus ik hoop van harte dat die je gaat helpen. Ik ben geen hulpverlener, ik probeer je alleen iets aan te reiken dat tot die tijd misschien wat verlichting kan geven. Ik heb er zelf namelijk veel baat bij gehad om op die manier tegen mijn dagen aan te gaan kijken.
donderdag 22 november 2018 om 14:39
Een facepalm nog wel, terwijl je duidelijk geen idee hebt wat ik bedoel. Dat dit soort klachten net zo serieus zijn als lichamelijke klachten vind ik echt zo vanzelfsprekend. Ja, ook iemand met een paar dagen migraine of een paar dagen kotsen per maand kan proberen om die paar dagen te accepteren en het goede in de andere dagen zwaarder te laten wegen en de goede dagen niet te laten vervagen door die slechte dagen. Nergens zeg ik dat dit de ultieme oplossing zal zijn, TO schreef al dat ze een afspraak bij de HA had gemaakt. Het is slechts een hulpmiddel waar sommige mensen, waaronder ik, veel baat bij hebben gehad om je focus te verleggen. Ik was blij toen ik deze tip kreeg en daarom geef ik deze tip graag door.snorriemorrie schreef: ↑22-11-2018 14:08
Zou je dit ook zeggen tegen iemand die een paar dagen per maand migraine heeft? Of iemand die eens per maand haar ingewanden eruit kotst?
Dit soort klachten moeten net zo goed serieus genomen worden als lichamelijke klachten. Ik neem aan als het alleen een kwestie was van focussen op het positieve, dat TO dat zelf ook wel zal kunnen bedenken
donderdag 22 november 2018 om 14:39
Toch heeft ze wel gelijk hoor. Het is niet normaal om je 100% van de tijd goed te voelen. Mindere dagen en periodes horen er gewoon bij.snorriemorrie schreef: ↑22-11-2018 14:08
Zou je dit ook zeggen tegen iemand die een paar dagen per maand migraine heeft? Of iemand die eens per maand haar ingewanden eruit kotst?
Maar in TO's geval klinkt het wel wat extreem ja.
donderdag 22 november 2018 om 14:43
redbulletje schreef: ↑22-11-2018 14:36Misschien kun je zorgen dat je niet meer ongesteld wordt door het doorslikken van de pil of 'n mirena etc. Laat je voorlichten door de huisarts.
Ik heb destijds 8 jaar de pil geslikt. Maar helaas kan ik niet meer tegen die hormonen.
donderdag 22 november 2018 om 14:46
Mirena en implanon zijn weer anders samengesteld en beiden kunnen ervoor zorgen dat je niet meer ongesteld wordt. Vraag advies aan 'n gyneacoloog en probeer 'ns wat nieuws. Maandelijks ongesteld blijven worden de rest van je leven is het tenslotte ook niet als je er zoveel overlast van hebt.
vrijdag 23 november 2018 om 03:52
Hoi Famke,
Het schijnt je veel dwars te zitten dat je niet weet van je van binnen voelt.
Dat lijkt me heel naar.
Wat je zou kunnen overwegen is naar een haptotherapeut te gaan. Een haptonoom (=haptotherapeut) kan je meer in kontakt brengen met je eigen gevoel.
Je hebt geen verwijzing nodig om naar een Haptonoom te gaan.
Jezelf snijden is ook vaak een uitroep/kreet van wel in kontakt willen komen met je gevoel maar niet weten hoe. Het verstand zit dan in de weg.
Veel sterkte meid!
Het schijnt je veel dwars te zitten dat je niet weet van je van binnen voelt.
Dat lijkt me heel naar.
Wat je zou kunnen overwegen is naar een haptotherapeut te gaan. Een haptonoom (=haptotherapeut) kan je meer in kontakt brengen met je eigen gevoel.
Je hebt geen verwijzing nodig om naar een Haptonoom te gaan.
Jezelf snijden is ook vaak een uitroep/kreet van wel in kontakt willen komen met je gevoel maar niet weten hoe. Het verstand zit dan in de weg.
Veel sterkte meid!
vrijdag 23 november 2018 om 07:08
RégineFilange schreef: ↑22-11-2018 14:39Toch heeft ze wel gelijk hoor. Het is niet normaal om je 100% van de tijd goed te voelen. Mindere dagen en periodes horen er gewoon bij.
Maar in TO's geval klinkt het wel wat extreem ja.
Ja, natuurlijk hoort het erbij dat je soms iets minder voelt. Maar depressie is geen gezonde toestand van het lichaam die je maar moet accepteren.
vrijdag 23 november 2018 om 13:18
Er is ook niemand die dat beweert, dat maak jij ervan en dat is echt een hele slechte vertaling van wat ik schreef.snorriemorrie schreef: ↑23-11-2018 07:08Ja, natuurlijk hoort het erbij dat je soms iets minder voelt. Maar depressie is geen gezonde toestand van het lichaam die je maar moet accepteren.
vrijdag 23 november 2018 om 13:24
Dat had ik gelezen ja. Hoop dat hij nog iets voor je weet. En je doorstuurt naar een andere psycholoog die jou wel kan helpen.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
maandag 26 november 2018 om 07:37
Ik hoop gewoon dat mijn huisarts mij serieus neemt. Alleen vind ik het soms moeilijk om mijn verhaal te vertellen of uit te leggen wat ik voel. Niet weten hoe ik het moet vertellen. Daarbij vertel ik nooit altijd alles.
Het gaat echt met ups en downs. Van het weekend ging het wel. Maar nu zit het gewoon emotioneel hoog, waardoor ik mijzelf weer snij. En denk aan zelfmoord of meer van, zo wil ik niet leven. Alleen vind ik het zo moeilijk om dit tegen de huisarts te zeggen. Ook omdat ik mij daarvoor schaam en niet weet hoe ik mijn verhaal moet vertellen.
Het gaat echt met ups en downs. Van het weekend ging het wel. Maar nu zit het gewoon emotioneel hoog, waardoor ik mijzelf weer snij. En denk aan zelfmoord of meer van, zo wil ik niet leven. Alleen vind ik het zo moeilijk om dit tegen de huisarts te zeggen. Ook omdat ik mij daarvoor schaam en niet weet hoe ik mijn verhaal moet vertellen.
dinsdag 27 november 2018 om 05:43
Schrijf alles op en neem het mee naar je huisarts. Wat je ook kunt doen is je topic afdrukken, of de ha het van je telefoon laten lezen. Ik laat mijn patiënten de dingen vaak ook opschrijven, en geregeld krijg ik het aangeleverd voor of tijdens het consult. Via mail, of interne post en zelfs via een appje. Dus schrijf alles wat je denkt/voelt op en laat het lezen. Dan hoef je het nog niet uit te spreken als je er nog niet aan toe bent, maar is wel je ha op de hoogte. Laat je helpen, snijden is geen oplossing, slechts een tijdelijk "pleistertje", maar dat weet je zelf ook wel.famke87 schreef: ↑26-11-2018 07:37Ik hoop gewoon dat mijn huisarts mij serieus neemt. Alleen vind ik het soms moeilijk om mijn verhaal te vertellen of uit te leggen wat ik voel. Niet weten hoe ik het moet vertellen. Daarbij vertel ik nooit altijd alles.
Het gaat echt met ups en downs. Van het weekend ging het wel. Maar nu zit het gewoon emotioneel hoog, waardoor ik mijzelf weer snij. En denk aan zelfmoord of meer van, zo wil ik niet leven. Alleen vind ik het zo moeilijk om dit tegen de huisarts te zeggen. Ook omdat ik mij daarvoor schaam en niet weet hoe ik mijn verhaal moet vertellen.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
dinsdag 27 november 2018 om 06:28
Kia•Ora schreef: ↑27-11-2018 05:43Schrijf alles op en neem het mee naar je huisarts. Wat je ook kunt doen is je topic afdrukken, of de ha het van je telefoon laten lezen. Ik laat mijn patiënten de dingen vaak ook opschrijven, en geregeld krijg ik het aangeleverd voor of tijdens het consult. Via mail, of interne post en zelfs via een appje. Dus schrijf alles wat je denkt/voelt op en laat het lezen. Dan hoef je het nog niet uit te spreken als je er nog niet aan toe bent, maar is wel je ha op de hoogte. Laat je helpen, snijden is geen oplossing, slechts een tijdelijk "pleistertje", maar dat weet je zelf ook wel.
Ja, dit
En probeer geen schaamte te voelen. Het is belangrijk wat je vertelt, het is belangrijk hoe jij je voelt.
Veel sterkte/ succes vandaag!!
dinsdag 27 november 2018 om 09:48
Het klinkt voor mij wel herkenbaar; de ene dag kan ik opstaan en mijn hele appartement poetsen, energie te over hebben maar andere dagen dan weer moeite om uit bed te komen, futloos, niks zien zitten en voel ik mij een mislukkeling.
Ik neem terug anti-depressiva sinds enige en ga bij de psycholoog. Ben je al eens met een psycholoog gaan praten?
K.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-11-2018 19:14
Reden: OP quoten
Reden: OP quoten
80.04% gewijzigd
