Snachts alleen: Angst !

28-08-2007 13:53 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het heel erg eng om snachts alleen te zijn. Mijn vriend moet met enige regelmaat op meerdaagse cursus en dan zie ik er erg tegen op om die nachten alleen te zijn. Het verloopt dan ongeveer zo: smiddags om een uurtje of 5/6 (als het nog licht is) kijk in in alle kamers zodat ik mezelf kan geruststellen dat er echt niemand in huis is. Als het schemerig wordt, doe ik alle deuren op slot. Als het echt donker is, doe ik de luxaflex dicht en de gordijnen aan de achterkant van het huis (normaal doe ik dit zelden). Rond een uurtje of half 10 ga ik al in bed liggen en televisie kijken, ik zorg dan dat ik in de rest van het huis niet meer hoef te zijn. Ik doe dan ook het slaapkamerraam dicht (normaal staat die open). Ik leg mijn mobiel naast mijn kussen met het telefoonnummer van mijn vriend in het schermpje. Verder hou ik het ganglicht aan, zodat ik niet in het pikdonker hoef te slapen.



Toen mijn vriend vorige week 3 dagen op cursus was heb ik beide nachten slechts 2 uur geslapen. Ik ben voornamelijk aan het luisteren of ik iets hoor en voel me heel angstig (hart gaat snel kloppen, zenuwachtig gevoel, buikpijn) en ben heel bang dat er iemand zal inbreken en me wat zal aandoen.Als ik in slaap val, word ik ook na een uur weer wakker, ik slaap dan heel licht. Eén van de nachten was ik er van overtuigd dat er iemand in de tuin liep. Ik heb toen om 3 uur snachts mijn vriend gebeld en was erg in paniek.



Ik vind het zo´n lastige angst en natuurlijk WEET ik wel dat de kans dat iemand net die nacht inbreekt heeel klein is, maar ik kan als ik snachts alleen ben gewoon niet rationeel denken. Ik zou ook wel bij mijn ouders kunnen slapen, maar ik wil de situatie liever niet ontwijken, maar proberen er mee om te gaan. Zijn er mensen die dit herkennen en die tips hebben om rustiger te worden? Alvast erg bedankt
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het een tijd gehad, inderdaad ook toen mijn man niet thuis was, en ik alleen met een baby, mogelijk ook zwanger. Het is inderdaad benauwend, ook al weet je tegelijkertijd dat je angst niet rationeel is. Naar de wc gaan was een ramp: dan moest ik mijn veilige kamer uit.

Was toen nog niet zo slim om eens naar de huisarts te stappen, en het is na verloop van tijd godzijdank vanzelf overgegaan.

Ik zou je aanraden dit eens te bespreken met je huisarts, en zijn antwoord op je vraag af te wachten. Misschien is er therapie voor -die is er in elk geval voor meer frequente angstklachten- en kom je daarvoor in aanmerking.

Succes.
Ik heb een beetje hetzelfde probleem. Mijn vriend is militair en hij is vaak weg. Op zich ging het alleen slapen wel redelijk, (ik zal wel moeten) maar er is hier vorige week ingebroken. Ik merk dat ik zelf een beetje angstig ben geworden om bijv s'nachts naar het toilet te gaan en vraag me af hoe ik het ga redden in mijn eentje. De schrik zit er nog goed in. Ze hebben hier echt met grof geweld de deur geforceerd. Gelukkig was ik toen niet thuis, maar morgen ben ik weer eens alleen en ik zie er als een huis tegenop.



Toen mijn vriend een langere tijd van huis was ( 5 maanden) heb ik van de dokter wel medicijnen gehad om te kunnen slapen en paniekaanvallen te voorkomen, maar als ik die medicijnen gebruik, dan ben ik helemaal van de planeet en slaap ik overal doorheen. juist wat ik niet wil! Ik kan overdag ook maar slecht functioneren als ik die pillen slik, dus dat ga ik niet meer doen.



Wat ik wel doe is inderdaad de lamp aanlaten, mobiel en vaste telefoon mee naar bed, alles drie keer checken, katten bij me in bed (alsof dat helpt, haha). Ook heb ik een paar mensen die ik midden in de nacht mag bellen. Ik doe het niet, maar ik vind het een fijn idee dat het kan. Verder ga ik puzzels maken als ik echt niet kan slapen. Dan focus ik me compleet op de puzzelboekjes en daar word ik rustig van. Zo heb ik er een keer een compleet puzzelboek doorgewerkt. Niet goed voor je nachtrust, maar de algemene kennis is hier super :)
Alle reacties Link kopieren
Een heel praktische oplossing : Laat een slotenmaker komen en maak je huis inbraakproof. Dat geeft je hopelijk een veel veiliger gevoel. Of doe het zelf met hulp van een goede doe het zelf zaak.

Als je weet dat een inbreker er niet zo maar in kan dan voel je je veel veiliger.



Andere optie maar wel wat drastischer : neem een hond. Vind ik persoonlijk wat minder gezien de lasten maar als je een hondenliefhebber bent...
Alle reacties Link kopieren
Bach Rescue Remedy. Wordt je niet duf van maar wel rationeler.

Ik was bij een vorige partner vaak erg bang alleen (ging met een mes naar bed, ha ha). Nu heb ik nergens geen last van. Ik denk dat je het moet relativeren. En zoals Bronny zei, maak je huis inbraakproef. Misschien dat je lokale politie bureau daar informatie over heeft.

Wat ik wel doe is dat de deur overdag al op slot gaat, ramen zijn dicht behalve in de kamer waar ik ben. Kamers checken doe ik niet meer maar toen ik het nog deed keek ik het goed na en dan maakte ik de deur dicht zodat ik wist dat die kamer ok was. En toen ik nog bang was zette ik altijd iets onder het raam zodat als iemand zou inbreken dat ze daar eerst hun nek over zouden breken in het donker!!
Dat zijn de dingen die ik idd graag zou doen. Helaas heb ik van de week ondervonden dat goede sloten niet goed genoeg zijn als iemand echt bij je naar binnen wil. I.v.m. 3 katten is een hond hier ook niet zo'n goed plan.

Maar misschien heeft mimoo er wat aan :)
Alle reacties Link kopieren
Hoi mimoo,

Mijn man was een tijdje geleden ook regelmatig door de weeks weg vanwege zijn werk. In het begin vond ik het ook heel angstig! Jouw verhaal is zo herkenbaar voor mij! Ik ben blij dat het nu minder vaak voorkomt dat ie een paar nachten weg is van huis! Toch blijft het eng. Ik heb altijd 2 zaklantaarns in bed (een grote en kleine) verder ligt mijn mobiel en vaste telefoon in bed... Wat ik ook sinds kort doe, is onze honden naast ons bed laten slapen... Dit helpt voor mij enorm! Ik had ze eerst ergens anders, maar als mijn man 's nachts niet thuis is is voor mij dit de oplossing! Ondanks dat slaap ik niet zoals anders. Ik hoor ook altijd alles en zie alles in het donker.... Ik weet en dat is een gerust stelling dat onze honden alles nog beter horen en ze wel aanslaan als er echt iets is! Verder heeft mijn man een soort knuppel in zijn nachtkastje liggen... Ach ja, je moet toch wat! Ik ben altijd blij dat het ochtend wordt, want dan pas val ik echt in slaap... Misschien bang in het donker?? Als klein meisje altijd al geweest...dusseh ahm! Dus meid je bent niet de enige op de hele wereld!!
Alle reacties Link kopieren
* Heb je een alarminstallatie? Die kun je namelijk laten aansluiten op de meldkamer dus zodra je alarm afgaat krijgt de meldkamer een berichtje.

* Neem rolluiken. Volgens mij neemt geen enkele inbreker de moeite om een rolluik te forceren.

* Zet het nummer van 112 bovenaan in je mobiele telefoon. Mocht er echt ooit eens iets gebeuren dan hoef je maar 1 knopje in te toetsen.

* Hang zowel bij de voordeur als de achterdeur een lamp met bewegingssensor. Zodra iemand aan komt lopen gaat die lamp automatisch aan.

* Haal bij een beveiligingsbedrijf van die stickertjes die je onder in het hoekje van je raam kunt plakken. Daar staat op dat dit huis wordt beveiligd door *beveilingsbedrijf.*
Die sensor-lampen zijn hier in bestelling. Ik ga denk ik ook maar eens op zoek naar een alarminstalatie die de gang beveiligd. Het huis hier heeft nogal wat ingangen, maar om bij mij te komen moet je perse door die gang. Als ik die nou eens beveilig met iets wat veel lawaai maakt.....



Gek eigenlijk, tot de inbraak sliep ik ook slecht in mijn eenjte, maar daar moest ik maar mee leren leven vond ik. Nu er dus echt wat is gebeurt ben ik pas echt bang en wil ik er wat aan doen.



Mimoo, ben je alleen bang voor inbrekers? Of ook voor andere dingen?
anoniem_27346 wijzigde dit bericht op 28-08-2007 17:01
Reden: tikfout
% gewijzigd
Heel herkenbaar. Ik loop ook altijd het huis even na om te kijken of er niemand is. Laat lichten aan want 'dan breken ze vast niet in'.

Ik slaap slecht en weet dan ook zeker dat ik dingen hoor.



En ik heb een hond, niet daarom genomen. En nog ben ik bang. Bang dat de hond niet zal aanslaan als er iemand naar binnen wil.



Net als jij weet ik ook wel dat de kans heel klein is dat er iets gebeurd als mijn vriend er net is en dat het ook nog inbrekers zouden zijn die het op mij zouden hebben voorzien in plaats van de inboedel. Maar ja, 's nachts denk ik daar toch echt heel anders over.
Alle reacties Link kopieren
heeel erg bedankt voor jullie reacties. Ik ben eigenlijk blij dat er dus wel meer mensen zijn die dit herkennen.



@Bloempje 797: zooo herkenbaar dat je de deuren van de kamers die je gechekt hebt dichtlaat zodat je zeker weet dat die kamer goed is. Dank ook voor je tip van de Bach Rescue Remedy. Nog nooit van gehoord, maar laatst hoorde ik wel dat je hersenen snachts een bepaald stofje niet aanmaken waardoor je minder rationeel wordt en veel heftiger en emotioneler kan denken over dingen dan overdag. Ik hoopte dan ook dat er een middel zou bestaan met dat stofje erin :smile:



@Indy We hebben een alarmsysteem, maar sinds we katten hebben en een kattenluikje is dat niet meer bruikbaar. Een hond is dus ook geen optie..

Rolluiken heb ik wel aan de buitenkant van mijn slaapkamerraam en ik ben dan ook het minst bang dat daar iemand door naar binnenkomt. De tip van de lamp met sensor en die van de stickertjes van een beveiligingsbedrijf zijn inderdaad wel heel bruikbaar :-)-)



@ak25 Jij hebt dus precies hetzelfde als ik. Het is zoo vervelend, zeker als het toch regelmatig voorkomt dat je alleen slaapt. Toen ik nog met een vriendin samenwoonde in een klein flatje had ik er iets minder last van als ik alleen was, misschien juist omdat het klein was. Nu ik in een 1sgezinswoning woon is het erger, misschien omdat ik het idee heb dat de indringers vanuit allerlei kamers, ramen en verdiepingen kunnen komen... :-$



@star Ik heb een tijdje bij iemand een zolderverdieping gehuurd en zij had een hond. Ha dacht ik, dat is veilig. Maar bij mij werkte dat toch niet. Als mijn huisbaas er niet was en de hond sloeg aan (en dat was dan 3-4 keer per nacht) schrok ik me juist wild! Er liep dan alleen maar iemand langs ofzo, maar ik kreeg dan juist het idee dat er indringers waren..



@pruttel Wat erg dat er bij je is ingebroken, ik kan me zo goed voorstellen dat je je dan niet meer veilig voelt!! Ik voel me inderdaad voornamelijk ban voor inbrekers, maar ik de inboedel mogen ze van mij meenemen als ik maar lekker kan blijven slapen. Ik ben dan eigenlijk veel banger dat ze mij iets aandoen ...Ik denk dan al aan verstopplaatsen als ik iemand hoor binnenkomen, ga allerlei scenario´s in mijn hoofd bedenken over wat ik moet doen..





pffff lastig zoiets. Heb ook wel eens aan slaappillen gedacht, maar ik wil juist ook niet heeeel vast gaan slapen, vind ik dan ook eng ofzo..
Alle reacties Link kopieren
Is het ook een idee om dat kattenluikje dan maar af te schaffen??

Zodat het alarmsysteem weer in ere hersteld kan worden, zou het dan een beetje beter worden?



Ik kan me goed voorstellen dat je in een groter huis banger bent dan in een kleiner, ik had dit ook wel toen ik nog bij mijn ouders woonde (groot vrijstaand huis), nu woon ik sinds jaren op mezelf in een hoekwoning, ik denk nu als ik heel hard gil horen de buren me en komen ze wel........(hoop ik dan maar). Sterkte meid.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven