Psyche
alle pijlers
Snel gestresst en zorgen maken
vrijdag 2 maart 2018 om 19:30
Ik heb een chronische ziekte waardoor ik soms weken of maandenlang acute klachten heb en daardoor thuis zit, in bed en op de bank. In 2016 heb ik dit weer maanden mee moeten maken, wat erg zwaar was.
Sinds ik nieuwe medicatie heb, gaat het beter met me. Veel beter zelfs en ik ben erg dankbaar. Ik doe dus weer meer leuke dingen, zoals wandelen, licht sporten, voorstelling bezoeken, bioscoop. Leuke dingen dus! Maar helaas kost het me veel stress en vind de dingen die ik doe daarom minder leuk om te doen, omdat het me dus veel stress en onrust geeft. Ook wilde ik mijn vrijheid terug dus ik heb sinds kort een autootje zodat ik weer zelf weg kan. Maar ook bij het rijden komt er zoveel over me af dat ik van te voren al tegenop zie. Ik neem mijn rustmomenten door de dag en neem rondom de leuke dingen de rust. En toch ben ik steeds zo onrustig, gestresst. Ik heb een psycholoog en ben in de groepstherapie anders denken gezet, die begint over een paar weken.
Herkent iemand dit? Alles lijkt me al snel teveel en ik kan niet veel aan. Ik dacht zelf aan een soort van burn-outklachten van het ziek zijn of een soort van trauma. Dit geef ik uiteraard aan bij mijn psycholoog. Alleen die geeft me ook niet direct duidelijkheid. Ook gaan naar de psycholoog kost me moeite trouwens. Eigenlijk overal waar ik naartoe moet en wat ik moet doen. Ik ervaar gewoon (nog) geen rust bij alles wat ik doe.
Sinds ik nieuwe medicatie heb, gaat het beter met me. Veel beter zelfs en ik ben erg dankbaar. Ik doe dus weer meer leuke dingen, zoals wandelen, licht sporten, voorstelling bezoeken, bioscoop. Leuke dingen dus! Maar helaas kost het me veel stress en vind de dingen die ik doe daarom minder leuk om te doen, omdat het me dus veel stress en onrust geeft. Ook wilde ik mijn vrijheid terug dus ik heb sinds kort een autootje zodat ik weer zelf weg kan. Maar ook bij het rijden komt er zoveel over me af dat ik van te voren al tegenop zie. Ik neem mijn rustmomenten door de dag en neem rondom de leuke dingen de rust. En toch ben ik steeds zo onrustig, gestresst. Ik heb een psycholoog en ben in de groepstherapie anders denken gezet, die begint over een paar weken.
Herkent iemand dit? Alles lijkt me al snel teveel en ik kan niet veel aan. Ik dacht zelf aan een soort van burn-outklachten van het ziek zijn of een soort van trauma. Dit geef ik uiteraard aan bij mijn psycholoog. Alleen die geeft me ook niet direct duidelijkheid. Ook gaan naar de psycholoog kost me moeite trouwens. Eigenlijk overal waar ik naartoe moet en wat ik moet doen. Ik ervaar gewoon (nog) geen rust bij alles wat ik doe.
vrijdag 2 maart 2018 om 19:34
Ik snap dat je het vertrouwen in je lichaam bent kwijtgeraakt als je zo heftig ziek bent geweest.
Past dit bij je ziektebeeld? Volgens mij is dit iets wat bijvoorbeeld heel vaak voorkomt bij MS, maar ik weet niet of dat is waar je aan lijdt? Bespreek het eens met de specialist waar je onder controle staat.
Past dit bij je ziektebeeld? Volgens mij is dit iets wat bijvoorbeeld heel vaak voorkomt bij MS, maar ik weet niet of dat is waar je aan lijdt? Bespreek het eens met de specialist waar je onder controle staat.
vrijdag 2 maart 2018 om 19:50
Best een wonder dat er zoveel beter gaat dankzij nieuwe medicijnen. Maar jijzelf weet natuurlijk het beste waarom je onrustig en gestrest bent. Heb je het gevoel dat de lat hoger moet? Dat je ziekte geen excuus meer is en dat je nu meer "gewoon" bent?
Sterkte in ieder geval en gefeliciteerd.
Sterkte in ieder geval en gefeliciteerd.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 2 maart 2018 om 20:44
Ik herken het. Het zou een overspannenheid of overprikkeldheid kunnen zijn.
Tip: probeer een paar (3 of 4) dagen per week ‘het avontuur op te zoeken’. Plan op die dagen iets nieuws voor jezelf, iets wat je nog niet hebt gedaan. Dat kan in hele kleine dingen zitten (bijv. het bakken of koken van iets speciaals, wat je nog nooit gemaakt hebt) of een dag(deel) beslaan. Bijv. een tripje naar een museum over een onderwerp dat je tot nog toe onbekend was.
Tip: probeer een paar (3 of 4) dagen per week ‘het avontuur op te zoeken’. Plan op die dagen iets nieuws voor jezelf, iets wat je nog niet hebt gedaan. Dat kan in hele kleine dingen zitten (bijv. het bakken of koken van iets speciaals, wat je nog nooit gemaakt hebt) of een dag(deel) beslaan. Bijv. een tripje naar een museum over een onderwerp dat je tot nog toe onbekend was.
Soppie d'r over en hij glimt weer!
