Psyche
alle pijlers
Sociale problemen blijven terug komen: wat moet ik doen?
donderdag 27 mei 2021 om 10:10
Hi allemaal,
Is er misschien iemand die even met mij wil denken?
Het probleem: ik ervaar enorm veel moeite met sociaal contact. Dit is vooral wanneer wanneer ik met meer dan 1 persoon afspreek (dus met 2 personen is al erg lastig voor mij). Maar ook bijvoorbeeld op mijn studie, groepswerk was altijd een drama voor mij en ook bijvoorbeeld op mijn laatste stage heb commentaar gekregen op mijn functioneren. Wat er gebeurd, vanaf een groep met 2 personen klap ik volledig dicht. Het lijkt wel of ik niks meer kan, mijn hoofd is dan ook compleet leeg. Binnen 10 minuten zit ik met knallende koppijn en ik kan niet goed er meer bij blijven. Ik wil dan zo ontzettend graag naar huis, gewoon weer alleen zijn. Als ik thuis kom ben ik altijd extreem moe, vorige week had ik voor het eerst in tijden weer een afspraak met een klein groepje mensen (corona proof) dit duurde twee uur, en toen ik terug naar huis liep werd ik zelfs helemaal wazig voor mijn ogen van moeheid, ik moest thuis echt gewoon meteen even op bed gaan liggen. Paar uurtjes later verdwijnt het dan ook wel weer.
Het contact 1 op 1 met iemand gaat redelijk goed, al kost dit me ook veel energie en heb ik hier dus ook eigenlijk geen behoefte aan. Maar ja, daar door heb ik dus ook eigenlijk geen vrienden en voel ik me af en toe ook wel wat eenzaam.
In het verleden heb ik therapie gehad voor een sociale angststoornis, de meest erge angstklachten zijn dan ook wel verdwenen. Later nog wel weer zoveel last van gehad dat ik 1 keer bij de huisarts ben geweest, ben toen doorverwezen naar de GGZ maar daar weg gestuurd omdat mijn problematiek niet ernstig genoeg was. Paar jaar later nog eens naar de huisarts geweest, gesprekken gehad met de poh ggz, hij sprak zijn vermoeden uit over ADD maar na een paar gesprekken is dit ook weer dood gelopen.
Maar ik ga nog steeds nergens met plezier heen. Bijvoorbeeld ik heb vanavond een verplichte afspraak met wat mensen, zit daardoor al een paar dagen niet lekker in mijn vel en ik weet gewoon dat ik mij vandaag heel de dag rot ga voelen.
Dus ja, ik ben er helemaal klaar mee. Ik ga binnenkort afstuderen en ik wil graag op een ''normale'' manier kunnen functioneren met mijn collega's en niet na enkele uurtjes het eigenlijk niet meer vol kunnen houden. Tevens zou het gewoon leuk zijn als het allemaal gewoon wat makkelijker gaat.
Dus ik heb contact opgenomen met de psycholoog van mijn studie. Intake gesprek gedaan en op basis daarvan is mij een zelfbeeld/zelfvertrouwen cursus aangeboden. Dit zal vast en zeker geen kwaad kunnen maar ik heb het gevoel dat het probleem hier niet ligt. Maar waar het dan wel ligt, ik heb geen idee? Ik heb de afgelopen jaren al zo ontzettend veel aan mijn zelfbeeld/zelfvertrouwen gewerkt, zelfs het afgelopen jaar o.a. hiervoor nog coaching gevolgd. Of is dit gewoon mijn idee en kan dit daadwerkelijk wel een goede stap zijn?
Alvast heel erg bedankt als er iemand is die met mij mee wil denken. Ik heb in mijn omgeving weinig tot geen mensen met wie ik dit kan bespreken.
Is er misschien iemand die even met mij wil denken?
Het probleem: ik ervaar enorm veel moeite met sociaal contact. Dit is vooral wanneer wanneer ik met meer dan 1 persoon afspreek (dus met 2 personen is al erg lastig voor mij). Maar ook bijvoorbeeld op mijn studie, groepswerk was altijd een drama voor mij en ook bijvoorbeeld op mijn laatste stage heb commentaar gekregen op mijn functioneren. Wat er gebeurd, vanaf een groep met 2 personen klap ik volledig dicht. Het lijkt wel of ik niks meer kan, mijn hoofd is dan ook compleet leeg. Binnen 10 minuten zit ik met knallende koppijn en ik kan niet goed er meer bij blijven. Ik wil dan zo ontzettend graag naar huis, gewoon weer alleen zijn. Als ik thuis kom ben ik altijd extreem moe, vorige week had ik voor het eerst in tijden weer een afspraak met een klein groepje mensen (corona proof) dit duurde twee uur, en toen ik terug naar huis liep werd ik zelfs helemaal wazig voor mijn ogen van moeheid, ik moest thuis echt gewoon meteen even op bed gaan liggen. Paar uurtjes later verdwijnt het dan ook wel weer.
Het contact 1 op 1 met iemand gaat redelijk goed, al kost dit me ook veel energie en heb ik hier dus ook eigenlijk geen behoefte aan. Maar ja, daar door heb ik dus ook eigenlijk geen vrienden en voel ik me af en toe ook wel wat eenzaam.
In het verleden heb ik therapie gehad voor een sociale angststoornis, de meest erge angstklachten zijn dan ook wel verdwenen. Later nog wel weer zoveel last van gehad dat ik 1 keer bij de huisarts ben geweest, ben toen doorverwezen naar de GGZ maar daar weg gestuurd omdat mijn problematiek niet ernstig genoeg was. Paar jaar later nog eens naar de huisarts geweest, gesprekken gehad met de poh ggz, hij sprak zijn vermoeden uit over ADD maar na een paar gesprekken is dit ook weer dood gelopen.
Maar ik ga nog steeds nergens met plezier heen. Bijvoorbeeld ik heb vanavond een verplichte afspraak met wat mensen, zit daardoor al een paar dagen niet lekker in mijn vel en ik weet gewoon dat ik mij vandaag heel de dag rot ga voelen.
Dus ja, ik ben er helemaal klaar mee. Ik ga binnenkort afstuderen en ik wil graag op een ''normale'' manier kunnen functioneren met mijn collega's en niet na enkele uurtjes het eigenlijk niet meer vol kunnen houden. Tevens zou het gewoon leuk zijn als het allemaal gewoon wat makkelijker gaat.
Dus ik heb contact opgenomen met de psycholoog van mijn studie. Intake gesprek gedaan en op basis daarvan is mij een zelfbeeld/zelfvertrouwen cursus aangeboden. Dit zal vast en zeker geen kwaad kunnen maar ik heb het gevoel dat het probleem hier niet ligt. Maar waar het dan wel ligt, ik heb geen idee? Ik heb de afgelopen jaren al zo ontzettend veel aan mijn zelfbeeld/zelfvertrouwen gewerkt, zelfs het afgelopen jaar o.a. hiervoor nog coaching gevolgd. Of is dit gewoon mijn idee en kan dit daadwerkelijk wel een goede stap zijn?
Alvast heel erg bedankt als er iemand is die met mij mee wil denken. Ik heb in mijn omgeving weinig tot geen mensen met wie ik dit kan bespreken.
donderdag 27 mei 2021 om 10:17
Wat vervelend voor je, dat jij je zo voelt. Als ik het goed begrijp heb je dit altijd al gehad, dus niet iets van de laatste tijd. Is er toen iets gebeurt wat veel impact op je heeft gemaakt? Goed van je dat je contact hebt opgenomen met de psycholoog en dat je daar e.e.a. aangeboden hebt gekregen. Wellicht kan je ook nog een keer naar de huisarts gaan. Om aan te geven dat je hier nog steeds tegenaan loopt en dat je hulp wilt hebben. En om medische dingen uit te sluiten.
viva-life22 wijzigde dit bericht op 27-05-2021 10:18
0.63% gewijzigd
donderdag 27 mei 2021 om 10:17
Heb je dit al langer of is dit iets van de laatste tijd? Het klinkt voor mij alsof je nogal gespannen bent door oorzaken buiten het sociale om, of misschien een soort angst hebt voor sociale interactie.
Ik ben geen psycholoog, dus misschien baadt het om een soort second opinion te zoeken. Ik zou het wel serieus nemen, want je geeft aan dat het echt problematisch is en je alleen maar energie kost.
Ik wil wel even benadrukken dat er niks mis is met niet goed overweg kunnen met grote groepen. Introversie hoef je je niet voor te schamen, hoewel dit klinkt alsof het verder gaat dan dat.
Ik ben geen psycholoog, dus misschien baadt het om een soort second opinion te zoeken. Ik zou het wel serieus nemen, want je geeft aan dat het echt problematisch is en je alleen maar energie kost.
Ik wil wel even benadrukken dat er niks mis is met niet goed overweg kunnen met grote groepen. Introversie hoef je je niet voor te schamen, hoewel dit klinkt alsof het verder gaat dan dat.
donderdag 27 mei 2021 om 10:18
Je schrijft dat de poh vermoeden uitsprak van ADD. Is dit toen ook verder onderzocht of alleen bij de poh gesprekken gebleven?
Als je namelijk het gevoel hebt nu vooral bezig te zijn met symptoombestrijding, kan het geen kwaad te onderzoeken of daar iets aan ten grondslag ligt.
Er is uiteraard niks mis met introversie, maar wat ik lees heb jij er duidelijk last van.
Als je namelijk het gevoel hebt nu vooral bezig te zijn met symptoombestrijding, kan het geen kwaad te onderzoeken of daar iets aan ten grondslag ligt.
Er is uiteraard niks mis met introversie, maar wat ik lees heb jij er duidelijk last van.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
donderdag 27 mei 2021 om 10:23
Een cursus "zelfbeeld"lijkt mij niet voldoende.
Dacht de praktijkondersteuner aan ADD? misschien bedoelt u PDD-NOS?
Hoe dan ook vind ik niet normaal om hoofdpijn te krijgen van een gesprekje.
Terug naar de huisarts, denk ik.
En waarschijnlijk GGZ, al blijft dat ook een gok.
Dacht de praktijkondersteuner aan ADD? misschien bedoelt u PDD-NOS?
Hoe dan ook vind ik niet normaal om hoofdpijn te krijgen van een gesprekje.
Terug naar de huisarts, denk ik.
En waarschijnlijk GGZ, al blijft dat ook een gok.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
donderdag 27 mei 2021 om 10:24
Wat gaat er dan in je om op het moment dat je dichtklapt? Komt dat door een gevoel van onzekerheid, niet wetende hoe je je moet gedragen, angst wat de anderen van je vinden etc, of zijn de prikkels je gewoon te veel als in dat je het moeilijk vindt om meerdere mensen/dingen tegelijk te focussen? Ik heb dit ook (gehad), het gaat nu een stuk beter, maar bij mij lag het eraan dat ik een onveilige jeugd heb gehad en daardoor bepaalde angsten en onzekerheden heb ontwikkeld. Zeker de moeite waard om hieraan te werken als het iets psychisch is.
donderdag 27 mei 2021 om 10:27
Bedankt 
Ik heb hier altijd al last van gehad, het is eigenlijk begonnen toen ik naar de middelbare school ging. Toen was ik een jaar 12, ben nu inmiddels al 26 dus het steekt me ergens ook wel dat ik nog zo veel last van heb.
Heb ondertussen helemaal geaccepteerd dat introvert ben en daar ben ik helemaal prima mee. Maar omdat ik ook niet werksfeer goed kan functioneren en mijn sociale kring is beperkt tot mijn vriend + 1 vriendin die ik af en toe spreek, vind ik het toch wel een soort van problematisch.
ADD is nooit verder onderzocht, ik weet eigenlijk niet meer waarom dit er niet van gekomen is.
Ik heb hier altijd al last van gehad, het is eigenlijk begonnen toen ik naar de middelbare school ging. Toen was ik een jaar 12, ben nu inmiddels al 26 dus het steekt me ergens ook wel dat ik nog zo veel last van heb.
Heb ondertussen helemaal geaccepteerd dat introvert ben en daar ben ik helemaal prima mee. Maar omdat ik ook niet werksfeer goed kan functioneren en mijn sociale kring is beperkt tot mijn vriend + 1 vriendin die ik af en toe spreek, vind ik het toch wel een soort van problematisch.
ADD is nooit verder onderzocht, ik weet eigenlijk niet meer waarom dit er niet van gekomen is.
donderdag 27 mei 2021 om 10:31
Dit is dus precies de vraag waar ik eigenlijk geen antwoord op weet. Ik heb het idee dat het ooit wel is ontstaan vanwege onzekerheid, lijkt me ook niet zo heel gek als in de puberteit zit natuurlijk. Maar ik vind het gewoon raar dat het nu nog steeds zo erg aanwezig, bijvoorbeeld het ontstaan van die hoofdpijn na 10 minuten en die extreme vermoeidheid heb ik ook heel veel jaren niet gehad. Maar dat speelt bijvoorbeeld sinds elke jaren pas.moentje_ schreef: ↑27-05-2021 10:24Wat gaat er dan in je om op het moment dat je dichtklapt? Komt dat door een gevoel van onzekerheid, niet wetende hoe je je moet gedragen, angst wat de anderen van je vinden etc, of zijn de prikkels je gewoon te veel als in dat je het moeilijk vindt om meerdere mensen/dingen tegelijk te focussen? Ik heb dit ook (gehad), het gaat nu een stuk beter, maar bij mij lag het eraan dat ik een onveilige jeugd heb gehad en daardoor bepaalde angsten en onzekerheden heb ontwikkeld. Zeker de moeite waard om hieraan te werken als het iets psychisch is.
donderdag 27 mei 2021 om 10:39
Ik kan je alleen zeggen dat als je een diagnose krijgt je dan gericht kunt zoeken waar je moeilijkheden ervaart.
De kans is dan groot dat je dan of mee kunt leren omgaan of je kunt het naast je neerleggen en accepteren hoe het zit.
Het leven wordt dan echt veel makkelijker als je stopt om er tegen te leren vechten.
Nergens voor nodig, kost alleen maar nog meer (!) energie.
De kans is dan groot dat je dan of mee kunt leren omgaan of je kunt het naast je neerleggen en accepteren hoe het zit.
Het leven wordt dan echt veel makkelijker als je stopt om er tegen te leren vechten.
Nergens voor nodig, kost alleen maar nog meer (!) energie.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
donderdag 27 mei 2021 om 11:03
Deels accepteren en mogen zijn wie je bent. Deels oefenen en opbouwen in een veilige omgeving zodat je er langzaam steeds minder last van krijgt. Maar dat is een moeilijke balans om alleen te vinden. Dus is zou dat add traject weer in gaan. Is het dat niet, dan komt er wel meer duidelijkheid welke kant het wel op moet.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 27 mei 2021 om 11:13
Hoi Mikie,
Ik kon dit wel geschreven hebben. Ik ben ook bijna afgestudeerd, bijna net zo oud en ervaar praktisch hetzelfde. Bij mij is het niet mijn hele leven al (zo erg), maar het laatste jaar wel.
Wat ik ervaar: ik heb sinds een dik half jaar een ontzettende obsessie/angst voor oogcontact gekregen. Waarom? Omdat ik mezelf opeens bedacht dat ik daar misschien wel moeite mee kon hebben, er heel erg op ging letten, enjah nu ben ik er 24/7 mee bezig... Sociaal contact kost me nu super veel moeite en ook na 10 minuten kan ik knallende hoofdpijn hebben. Ook al zit ik aan tafel te eten naast mam bv en kijk ik haar niet eens aan, ik ben daar constant mee bezig in mijn hoofd en dat kost ontzettend veel energie. Ik loop nu ook bij een psycholoog en dacht aan autisme. De psycholoog denkt dat t eerder een angst/piekerstoornis oid is.
Jouw verhaal klinkt herkenbaar omdat je volgens mij precies hetzelfde doet: je bent al 3 dagen van tevoren bezit met hoeveel energie t gaat kosten en hoe moeilijk t gaat zijn, en guess what, dan gaat t ook heel veel energie kosten... En dat is verrekte irritant, ik weet er alles van. Ik was eigenlijk zelf ook nog aan t overwegen om een topic hierover te openen, maar ben heel benieuwd wat mensen hierop reageren.
Echt een tip heb ik niet. Je moet het proberen los te laten en er niet tegen te vechten zoals iemand al zei. Hoe meer je ertegen vecht, hoe meer last je ervan hebt. Accepteren dus... Maar dat is zoveel makkelijker gezegd dan gedaan. Je angstgevoelens komen vanzelf en dan is het al te laat. Naar de psycholoog gaan is in ieder geval een goeie stap en ik zou vragen om een diagnostiek onderzoek. Geen idee of het iets oplevert, maar het kan mogelijk heel veel duidelijkheid geven en je helpen in t leren los te laten.
Wat triggerd bij jou de hoofdpijn en het moe worden? Het piekeren?
Ik kon dit wel geschreven hebben. Ik ben ook bijna afgestudeerd, bijna net zo oud en ervaar praktisch hetzelfde. Bij mij is het niet mijn hele leven al (zo erg), maar het laatste jaar wel.
Wat ik ervaar: ik heb sinds een dik half jaar een ontzettende obsessie/angst voor oogcontact gekregen. Waarom? Omdat ik mezelf opeens bedacht dat ik daar misschien wel moeite mee kon hebben, er heel erg op ging letten, enjah nu ben ik er 24/7 mee bezig... Sociaal contact kost me nu super veel moeite en ook na 10 minuten kan ik knallende hoofdpijn hebben. Ook al zit ik aan tafel te eten naast mam bv en kijk ik haar niet eens aan, ik ben daar constant mee bezig in mijn hoofd en dat kost ontzettend veel energie. Ik loop nu ook bij een psycholoog en dacht aan autisme. De psycholoog denkt dat t eerder een angst/piekerstoornis oid is.
Jouw verhaal klinkt herkenbaar omdat je volgens mij precies hetzelfde doet: je bent al 3 dagen van tevoren bezit met hoeveel energie t gaat kosten en hoe moeilijk t gaat zijn, en guess what, dan gaat t ook heel veel energie kosten... En dat is verrekte irritant, ik weet er alles van. Ik was eigenlijk zelf ook nog aan t overwegen om een topic hierover te openen, maar ben heel benieuwd wat mensen hierop reageren.
Echt een tip heb ik niet. Je moet het proberen los te laten en er niet tegen te vechten zoals iemand al zei. Hoe meer je ertegen vecht, hoe meer last je ervan hebt. Accepteren dus... Maar dat is zoveel makkelijker gezegd dan gedaan. Je angstgevoelens komen vanzelf en dan is het al te laat. Naar de psycholoog gaan is in ieder geval een goeie stap en ik zou vragen om een diagnostiek onderzoek. Geen idee of het iets oplevert, maar het kan mogelijk heel veel duidelijkheid geven en je helpen in t leren los te laten.
Wat triggerd bij jou de hoofdpijn en het moe worden? Het piekeren?
Zwetser
donderdag 27 mei 2021 om 11:18
Ooh, ik krijg dus niet alleen hoofdpijn van sociaal contact, maar als ik erover nadenk kan ik tegenwoordig al hoofdpijn krijgen 
bv van dit stukje typen krijg ik dus al hoofdpijn 
geen idee waarom (net als jij schrijft, ik snap t niet). Maar waarschijnlijk omdat ik (en jij ook) dus aan t piekeren ben en mijn hoofd dat ziet als negatieve gedachtes en daar krijg ik dus hoofdpijn van en dan zit mn hoofd nogal heel snel "vol". Echt een tip heb ik helaas niet. Als iemand anders die wel heeft hoor ik dat ook heel graag
bv van dit stukje typen krijg ik dus al hoofdpijn 
geen idee waarom (net als jij schrijft, ik snap t niet). Maar waarschijnlijk omdat ik (en jij ook) dus aan t piekeren ben en mijn hoofd dat ziet als negatieve gedachtes en daar krijg ik dus hoofdpijn van en dan zit mn hoofd nogal heel snel "vol". Echt een tip heb ik helaas niet. Als iemand anders die wel heeft hoor ik dat ook heel graag
Zwetser
donderdag 27 mei 2021 om 14:34
Thanks iedereen.
Dus wat zou het beste zijn? Wel de aangeboden cursus accepteren maar misschien toch ook nog eens vragen om een tweede gesprek?
Heb net nog wat meer informatie gekregen, de cursus is gericht op het verbeteren van je zelfbeeld, faalangst en vergroten van je assertiviteit. Maar volgens mij komen mijn klachten daar helemaal niet vandaan. Ik heb geen faalangst en ik kan prima voor me zelf op komen.
Ik voel me eigenlijk gewoon keer op keer niet gehoord.
Dus wat zou het beste zijn? Wel de aangeboden cursus accepteren maar misschien toch ook nog eens vragen om een tweede gesprek?
Heb net nog wat meer informatie gekregen, de cursus is gericht op het verbeteren van je zelfbeeld, faalangst en vergroten van je assertiviteit. Maar volgens mij komen mijn klachten daar helemaal niet vandaan. Ik heb geen faalangst en ik kan prima voor me zelf op komen.
Ik voel me eigenlijk gewoon keer op keer niet gehoord.
donderdag 27 mei 2021 om 14:36
En ik heb niet het geloof dat een probleem wat al bijna tien jaar speelt even opgelost kan worden in 4 bijeenkomsten. Ik geloof wel dat het zeker een goede extra gaat zijn maar dan volg ik dus nu 4 bijeenkomsten en hoogst waarschijnlijk zit ik dan nog met een groot deel van het probleem. Dan kan ik wéér ergens een intake aanvragen.
donderdag 27 mei 2021 om 14:59
@TO als je het idee hebt dat die cursus iets toevoegt, vooral doen.
Daarnaast zou ik echter de huisarts bellen voor een verwijzing om uit te zoeken of je ADD hebt. Desnoods vraag je voor een dubbel onderzoek en laat je ze ook ASS meenemen.
Dit kan namelijk bij beiden voorkomen, al hoeft het niet zo te zijn dat je één van de twee hebt.
Als je inderdaad niet neurotypisch blijkt te zijn, krijg je daarna namelijk hulp om beter met je beperkingen om te leren gaan.
Daarnaast zou ik echter de huisarts bellen voor een verwijzing om uit te zoeken of je ADD hebt. Desnoods vraag je voor een dubbel onderzoek en laat je ze ook ASS meenemen.
Dit kan namelijk bij beiden voorkomen, al hoeft het niet zo te zijn dat je één van de twee hebt.
Als je inderdaad niet neurotypisch blijkt te zijn, krijg je daarna namelijk hulp om beter met je beperkingen om te leren gaan.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
donderdag 27 mei 2021 om 16:24
Zo'n cursus is nooit verkeerd en als jij je daar goed bij voelt, zeker doen! Daarnaast zou ik wel bij de huisarts het verder gaan uitzoeken. Want je hebt er echt last van. En ik krijg absoluut niet de indruk dat jij denkt het met een paar cursussen wel opgelost hebt hoor
. Of bedoelde je dat er niet mee .....?
vrijdag 28 mei 2021 om 22:51
